Chciałam obejrzeć serial na podstawie tej książki, a że mam zasadę- najpierw czytasz, później oglądasz to i chwyciłam za tę pozycję. To pierwsza moja książka o tematyce postapokaliptycznej. Z tego miejsca dziękuję autorce za brak zombie w fabule. Jesteśmy w czasie po-pandemicznym. Wspomnienia o lockdownach, maseczkach, wszechobecnym strachu i sprawdzania liczby zgonów są nadal żywe. Przynajmniej dla mnie. Czytałam więc to z niepokojem. Że przecież mogło skończyć się gorzej, mogła to być niemal totalna zagłada. Elektryczność mogła się skończyć wraz z odejściem ludzi, którzy ją rozumieli. Mogliśmy stracić wszystkich bliskich, wszystko, co było nam drogie.
Do brzegu jednak. Powieść jest dobrze napisana, postaci zróżnicowane, wątki przeplatające się są spójne, nie czuje się zagubienia w trakcie czytania. Odczułam, że koniec książki nie jest tak naprawdę zakończeniem. Życie nadal się toczy i toczyć się będzie.

Chciałam obejrzeć serial na podstawie tej książki, a że mam zasadę- najpierw czytasz, później oglądasz to i chwyciłam za tę pozycję. To pierwsza moja książka o tematyce postapokaliptycznej. Z tego miejsca dziękuję autorce za brak zombie w fabule. Jesteśmy w czasie po-pandemicznym. Wspomnienia o lockdownach, maseczkach, wszechobecnym strachu i sprawdzania liczby zgonów są...

Bez składu i ładu. Dziwne postapo. Przez grypę na Ziemi zginęło prawie 100 procent ludności. Ok. Tylko i co, zostały, nie umarły same bałwany? Benzyna się skończyła i finito? Absurdalne to postapo. Do tego wątki przemieszane do granic możliwości. Raz postapo, raz burzliwe życie jakiegoś aktora w czasach przed *zagładą". W jakim celu? I powtórzę , usilne wmawianie nam przez autora , że ludzie to głupki, że bez benzyny ani rusz i że po 20 latach od wyludnienia ludzie niczego nie wymyślili, to już gruba przesada. Fakt grypa zabiła prawie wszystkich ale "materialna Ziemia "została w stanie nienaruszonym, żadna kometa przecież na ziemię nie spadła i niczego nie zniszczyła. Więc? ... Jedynka ,dawniej niedostateczny.

Bez składu i ładu. Dziwne postapo. Przez grypę na Ziemi zginęło prawie 100 procent ludności. Ok. Tylko i co, zostały, nie umarły same bałwany? Benzyna się skończyła i finito? Absurdalne to postapo. Do tego wątki przemieszane do granic możliwości. Raz postapo, raz burzliwe życie jakiegoś aktora w czasach przed *zagładą". W jakim celu? I powtórzę , usilne wmawianie nam...

Ciekawie napisana książka. Jeden temat, parę wątków łączących się w całość.
Daje do myślenia. Polecam

Ciekawie napisana książka. Jeden temat, parę wątków łączących się w całość.
Daje do myślenia. Polecam

Książka zrobiła na mnie ogromne wrażenie, na początku była niepozorna, czasami wręcz nudna, ale później... Uwielbiam postapo, a spojrzenie na apokalipsę z perspektywy ludzi, którzy żyją w świecie po jest przez autorkę naprawdę świetnie oddane. Polecam każdemu miłośnikowi postapo, który szuka powiewu świeżości - tutaj go znajdziesz!

Książka zrobiła na mnie ogromne wrażenie, na początku była niepozorna, czasami wręcz nudna, ale później... Uwielbiam postapo, a spojrzenie na apokalipsę z perspektywy ludzi, którzy żyją w świecie po jest przez autorkę naprawdę świetnie oddane. Polecam każdemu miłośnikowi postapo, który szuka powiewu świeżości - tutaj go znajdziesz!

To będzie piękny koniec świata? Oj nie.
To będzie nudny koniec świata? Też nie, ALE.

Mrocznie na pewno nie jest. Jest wciągająco, przynajmniej do pewnego momentu. Muszę przyznać, że brnęłam przez nocne Toronto w śniegu, czując na karku oddech morowej zarazy i miałam trochę flashbacki Wiadomo-Z-Czego. Było to tym bardziej wciągające, że nie dość, że "to mogliśmy być my", to jeszcze czułam jakąś perwersyjną potrzebę dowiedzenia się, kto pandemię grypy przetrwa, a kto nie.
Później czułam tę samą potrzebę dowiedzenia się, o co będzie chodziło z Prorokiem i jakie rzeczy będą się odwalały. Jednym słowem, nastawiłam się na wielką powieść akcji, powieść post apo. Coś, co klimatem przypomina The Walking Dead, ale bez zombie.
A co dostałam?

Powieść obyczajową o aktorze, który w Dniu Zero doznał ataku serca na scenę, gdzie umarł, a połowa książki to rekonstrukcja jego życia. I czuję się rozczarowana. Tym bardziej, że ta książka jest napisana ekstra językiem, który czyta się szybko i płynnie. Książka wciąga, ale nie biografia Arthura, na którą miałam trochę wywalone, jak to się mówi. Fragmenty o pandemii oraz fragmenty post-apo były świetne. Fragmenty o życiu były nudne i przelatywałam przez nie niczym samolot.
Tu nie ma struktury fabularnej, nie ma antagonisty (sorry, ale prorok pojawia się w DWÓCH scenach, kilkakrotnie jest wspomniany i nie wierzę, że kiedy jego tożsamość zostaje ujawniona to ktokolwiek z czytających jest w szoku :D). Nie ma stawek ani nie ma celu. Nie ma nic.
Być może o to właśnie chodzi w świecie post-apo, że nic tam nie ma, ale nie w powieści.

Także trochę szkoda. Ale serial obejrzę, co mi tam.

To będzie piękny koniec świata? Oj nie.
To będzie nudny koniec świata? Też nie, ALE.

Mrocznie na pewno nie jest. Jest wciągająco, przynajmniej do pewnego momentu. Muszę przyznać, że brnęłam przez nocne Toronto w śniegu, czując na karku oddech morowej zarazy i miałam trochę flashbacki Wiadomo-Z-Czego. Było to tym bardziej wciągające, że nie dość, że "to mogliśmy być...

Wizja świata, która autentycznie napawa przerażeniem. Książka nie porywa, ale jest bardzo dobrze napisana, dlatego czyta się ją dosyć płynnie i przyjemnie.

Wizja świata, która autentycznie napawa przerażeniem. Książka nie porywa, ale jest bardzo dobrze napisana, dlatego czyta się ją dosyć płynnie i przyjemnie.

Mrocznie zachwycająca. Podobało mi się poplątanie historii bohaterów i przedmiotów.

Mrocznie zachwycająca. Podobało mi się poplątanie historii bohaterów i przedmiotów.

Postapo... Piękna i pełna nadziei oraz wiary, że ... Nie wystarczy przetrwać.

Postapo... Piękna i pełna nadziei oraz wiary, że ... Nie wystarczy przetrwać.

"Samo przetrwanie nie wystarcza"
Pokochałam tę opowieść, to takie skrzyżowanie literatury pięknej z postapo, piękny styl, treść pobudzająca do refleksji nad życiem, pozwalająca dostrzec piękno w brutalnym świecie.

"Samo przetrwanie nie wystarcza"
Pokochałam tę opowieść, to takie skrzyżowanie literatury pięknej z postapo, piękny styl, treść pobudzająca do refleksji nad życiem, pozwalająca dostrzec piękno w brutalnym świecie.

Jak ktoś się nastawia na typową powieść postapokaliptyczną, to się rozczaruje. Za dużo tu wątków obyczajowych - sceny z życia sławnego kanadyjskiego aktora, jego żon, przyjaciela i innych mniej lub bardziej związanych z nim osób. Dużo o samym byciu aktorem, problemami z prywatnością, tworzeniu komiksu, pracy w korporacji czy transporcie morskim. Ciekawe? Zależy dla kogo. Przez te jak dla mnie nudne wątki, które zajmują sporo miejsca, brakuje w tej książce akcji, emocji. To bardziej filozoficzna rozprawa w czasach postpandemicznych, gdzie różne formy sztuki niezmiennie trwają.
Ledwo skończyłam.

5/10
@moze_booka

Jak ktoś się nastawia na typową powieść postapokaliptyczną, to się rozczaruje. Za dużo tu wątków obyczajowych - sceny z życia sławnego kanadyjskiego aktora, jego żon, przyjaciela i innych mniej lub bardziej związanych z nim osób. Dużo o samym byciu aktorem, problemami z prywatnością, tworzeniu komiksu, pracy w korporacji czy transporcie morskim. Ciekawe? Zależy dla kogo....