Esej bardzo ciekawy z punktu widzenia psychologicznego. Nie mamy tu do czynienia z naukową, mdłą, wypraną z emocji analizą zjawiska, tylko z żywym, głębokim i przejmującym, osobistym opisem choroby. Choroby nader powszechnej i znacznie cięższej niż się często uważa.
Esej bardzo krótki, może nawet zbyt krótki, trochę żałuję. Ma to jednak swoją zaletę; to taka książka na jedno popołudnie.
Warto przy tym dodać, że lektura z pewnością do lekkich nie należy.
Gorąco polecam.

Esej bardzo ciekawy z punktu widzenia psychologicznego. Nie mamy tu do czynienia z naukową, mdłą, wypraną z emocji analizą zjawiska, tylko z żywym, głębokim i przejmującym, osobistym opisem choroby. Choroby nader powszechnej i znacznie cięższej niż się często uważa.
Esej bardzo krótki, może nawet zbyt krótki, trochę żałuję. Ma to jednak swoją zaletę; to taka książka na...

Kiedy artysta, intelektualista, erudyta mierzy się z depresją.

Styron umiejętnie odsłania przed czytelnikiem aspekty depresji. Jej siłę, podstępność, to że może uderzyć w każdego, niezależnie od wykształcenia, zawodu, statusu materialnego. Dzieli się również bardziej intymnymi szczegółami z walki z chorobą, na którą jesteśmy szczególnie narażeni w czasach współczesnych.

To nie jest długi, do głębi analityczny opis. Raczej wyznanie osoby niezwykle wrażliwej, a jednocześnie doświadczonej w życiowych bojach. No i takiej, która potrafi niezwykle precyzyjnym i sugestywnym dla odbiorcy językiem opisać rzeczywistość. Nawet tak ciemną, jak ta spowodowana depresją.

Warto.

Kiedy artysta, intelektualista, erudyta mierzy się z depresją.

Styron umiejętnie odsłania przed czytelnikiem aspekty depresji. Jej siłę, podstępność, to że może uderzyć w każdego, niezależnie od wykształcenia, zawodu, statusu materialnego. Dzieli się również bardziej intymnymi szczegółami z walki z chorobą, na którą jesteśmy szczególnie narażeni w czasach...

Książka,,Ciemność widoma. Pamiętnik o szaleństwie " jest zapisem zmagań autora z depresją. Od dawna interesuje mnie ludzki umysł, jest to bardzo delikatny mechanizm a jego działanie wciąż do końca nie jest znane. Tradycyjnie takich książek nie oceniam w skali punktowej, tym bardziej,że wiem co przeżywa człowiek w depresji. Nie jest to książka naukowa, lecz bardzo osobiste i szczere wyznanie człowieka ,którego umysł pogrążył się w mroku . William Styron wykazał się poniekąd dużą odwagą, ponieważ u schyłku lat 80 społeczeństwo nadal podchodziło do osób chorych na depresję jak do obłąkanych. Należy głośno mówić czym jest depresja i uświadomić innych, że ta choroba może spotkać każdego, lecz przy systematycznej pracy nad sobą i farmakoterapii można ją pokonać.

Książka,,Ciemność widoma. Pamiętnik o szaleństwie " jest zapisem zmagań autora z depresją. Od dawna interesuje mnie ludzki umysł, jest to bardzo delikatny mechanizm a jego działanie wciąż do końca nie jest znane. Tradycyjnie takich książek nie oceniam w skali punktowej, tym bardziej,że wiem co przeżywa człowiek w depresji. Nie jest to książka naukowa, lecz bardzo osobiste i...

Każdy człowiek jest inny. Nie ma na świecie dwóch takich samych osób, bo chociaż pozornie można wyglądać identyczne (na przykład w przypadku bliźniaków jednojajowych),to każdy ma innych charakter, czy też inaczej odbiera otoczenie. Dla jednego nieistotna sytuacja, czy nic nieznacząca rzecz, dla kogoś innego może to być gwóźdź do trumny.
Depresja.
Historię swojej walki z tą chorobą opisał William Styron w książce „Ciemność widoma. Pamiętnik o szaleństwie”. Autor pokazał nam swój świat podczas walki z chorobą. Przelał na papier swoje cierpienie oraz ból, ale także pozwolił towarzyszyć sobie w drodze do wyzdrowienia.
Przed zabraniem się za czytanie zastanawiałam się, co zastane w środku. Czy dostanę książkę typowo naukową z masą medycznych terminów, które nic mi nie będą mówiły? Czy nie zanudzę się na śmierć i będę odliczała strony do końca książki? Jeśli myślicie podobnie do mnie, to muszę Was rozczarować. Oczywiście w „Ciemność widoma. Pamiętnik o szaleństwie” znajduje się terminologia naukowa, nazwy związków chemicznych, czy też nazwy leków, ale stanowią dodatek do historii napisanej przez Williama Styrona. Wszelkie te informacje będą zrozumiałe dla osób, które z psychologią nie mają za wiele wspólnego.
W ostatnich latach coraz częściej można usłyszeć o tej chorobie, jednakże istniała ona już od wieków. W dzisiejszych czasach jest to jedno z najczęściej diagnozowanych zaburzeń psychicznych wśród ludzi. Choroba ta nie wybiera. Chorują na nią ludzie niezależnie od wieku, płci, środowiska czy kariery zawodowej. Autor pokazał, iż w wśród znanych i sławnych ludzi, którzy żyli w poprzednich wiekach, znajdowały się osoby chore na depresję.
William Styron wprowadzając nas w swój świat, otwiera nam oczy na to, jak jedno złe słowo, czy krytyka może wpłynąć na drugą osobę, powodując nierzadko tragiczne konsekwencje. Osoby chore na depresję mają obniżoną samoocenę, uważają, że są nic nie warte, co często prowadzi ich do myśli samobójczych, a nie rzadko do ich zrealizowania.
Z słów autora wynika, iż z jednym z najczęstszych błędów popełnianych przez ludzi, którzy mają kontakt z osobami chorymi, jest niezrozumienie, bagatelizowanie, czy też próba ukrycia choroby bliskiego. Najważniejsze, co potrzebują chorzy, jest troska, zrozumienie, czy po prostu bycie blisko.
Polecam tę książkę każdemu, ponieważ nawet jeśli do tej pory nie miało się kontaktu z osobą chorą na depresję, to nie znaczy, że nigdy nie będzie się mieć. Książka „Ciemność widoma. Pamiętnik o szaleństwie”, mimo iż napisana została ponad 30 lat temu, jest ciągle zakutana i potrzebna, bo uświadamia, co przeżywa osoba chora na depresję.

Każdy człowiek jest inny. Nie ma na świecie dwóch takich samych osób, bo chociaż pozornie można wyglądać identyczne (na przykład w przypadku bliźniaków jednojajowych),to każdy ma innych charakter, czy też inaczej odbiera otoczenie. Dla jednego nieistotna sytuacja, czy nic nieznacząca rzecz, dla kogoś innego może to być gwóźdź do trumny.
Depresja.
Historię swojej walki z...

Depresja.... czym ona właściwie jest? Co o niej wiemy, poza stereotypowymi zachowaniami? Esej ten jest w rzeczywistości spisanym wykładem Williama Styrona, które wygłosił w 1989 roku w Baltimore podczas sympozjum poświęconym zaburzeniom afektywnym. Autor opowiedział w nim o swojej własnej walce z depresją. Chociaż słowo walka to za dużo powiedziane, raczej o swoim życiu z tą chorobą, jak się ona objawia, co może ją potęgować i co on sam robił, albo czego nie był w stanie zrobić kiedy miał nasilenie chorobowe. Nie jest to żadna recepta jak z tej choroby wyjść, to nie ten rodzaj książki, raczej pokazuje, że może na nią zachorować każdy i to nie jest jakiś wymysł, tylko to jest prawdziwa i ciężka do zwalczenia choroba, ponieważ proces zdrowienia z depresji to prawdziwa walka, nie tylko z chorobą, ale z samym sobą. Nie jest to łatwa pozycja, choć dość krótka, ma niewiele ponad 100 str, ale i tak uważam, że jest warta, aby poświęcić jej chwilę.

Depresja.... czym ona właściwie jest? Co o niej wiemy, poza stereotypowymi zachowaniami? Esej ten jest w rzeczywistości spisanym wykładem Williama Styrona, które wygłosił w 1989 roku w Baltimore podczas sympozjum poświęconym zaburzeniom afektywnym. Autor opowiedział w nim o swojej własnej walce z depresją. Chociaż słowo walka to za dużo powiedziane, raczej o swoim życiu z...

"Ciemność widoma. Pamiętnik o szaleństwie" William Styron

"Mała- wielka książka" to mi przychodzi na myśl po jej przeczytaniu. Pamiętnik pisarza, który zmagał się z depresją, opisał w nim "od podszewki" przebieg tej jakże przykrej i ogromnie bolesnej choroby jednocześnie pokazując, iż istnieje szansa na jej przezwyciężenie.
Depresja, choroba, która może dotknąć wszystkich niezależnie od wieku, wykształcenia, pochodzenia ... choroba, która tak potwornie niszczy nas od wewnątrz, że czasami jedyne wyjście, jakie widzimy to samobójstwo...
" Kiedy spoglądasz w otchłań ona również patrzy na ciebie." (F. Nietzsche)

"Ciemność widoma. Pamiętnik o szaleństwie" William Styron

"Mała- wielka książka" to mi przychodzi na myśl po jej przeczytaniu. Pamiętnik pisarza, który zmagał się z depresją, opisał w nim "od podszewki" przebieg tej jakże przykrej i ogromnie bolesnej choroby jednocześnie pokazując, iż istnieje szansa na jej przezwyciężenie.
Depresja, choroba, która może dotknąć...

Ta maleńka książeczka niesie za sobą ogromny ciężar. Autor pisze o depresji bez ogródek, mówi o tym jak ciężką chorobą jest ta, zbyt często umniejszana, melancholia.

Wbrew pozorom, historia i doświadczenia pisarza dodają otuchy i dają nadzieję na lepsze jutro.

Ta maleńka książeczka niesie za sobą ogromny ciężar. Autor pisze o depresji bez ogródek, mówi o tym jak ciężką chorobą jest ta, zbyt często umniejszana, melancholia.

Wbrew pozorom, historia i doświadczenia pisarza dodają otuchy i dają nadzieję na lepsze jutro.

Pamiętnik autora opisujący okres, w którym walczył z depresją. Ciekawa i odważna pozycja. Chociaż moim zdaniem dosyć krótka.

Pamiętnik autora opisujący okres, w którym walczył z depresją. Ciekawa i odważna pozycja. Chociaż moim zdaniem dosyć krótka.

Ciekawa podróż przez coraz bardziej staczający się umysł autora. Spodziewałam się jednak czegoś mocniejszego. Z różnych opinii słyszałam, że ta książka świetnie ubiera w słowa stan depresji, ale ja az tak tego nie czułam. Lepszy pod tym względem jest szklany klosz Sylwi Płath.

Ciekawa podróż przez coraz bardziej staczający się umysł autora. Spodziewałam się jednak czegoś mocniejszego. Z różnych opinii słyszałam, że ta książka świetnie ubiera w słowa stan depresji, ale ja az tak tego nie czułam. Lepszy pod tym względem jest szklany klosz Sylwi Płath.

Musi istnieć wiele lepszych książek na temat depresji. Nie widzę tutaj wielu porad apropos tego, jak ma się z niej wyjść. Autor nie reprezentuje też (może to być wina tłumaczenia, nie obchodzi mnie to) wysokiego poziomu językowego, mimo użycia „skomplikowanych słówek” daleko temu tekstowi do poezji, do otrzymania harmonijnego brzmienia. Postaram się całość potraktować jako esej, sprawozdanie, ponieważ emocji, zdaje mi się, bardzo niewiele zawarto w całym WYPRACOWANIU; tekst jest z afektu najzwyklej wyprany. Czuję się jednak (niech będzie) dostatecznie doinformowany na temat istoty depresji, jej działania, niekoniecznie sposobu radzenia sobie z nią. Osobiście rzecz biorąc wierzę, że swą najgorszą gehennę już przebyłem, a opoką dla mnie był Hesse. To ostatnie zdanie oczywiście przytwierdzam dla tych, którzy zdają się cierpieć.

Musi istnieć wiele lepszych książek na temat depresji. Nie widzę tutaj wielu porad apropos tego, jak ma się z niej wyjść. Autor nie reprezentuje też (może to być wina tłumaczenia, nie obchodzi mnie to) wysokiego poziomu językowego, mimo użycia „skomplikowanych słówek” daleko temu tekstowi do poezji, do otrzymania harmonijnego brzmienia. Postaram się całość potraktować jako...