Prototyp powieści typu "Błękitna kropka" czy "Kosmos" z początku wieku, "ubrana" w powieść sci-fi. Trąci myszką, ale czyta się ciekawie -w dodatku napisana przez pioniera kosmonautyki.

Prototyp powieści typu "Błękitna kropka" czy "Kosmos" z początku wieku, "ubrana" w powieść sci-fi. Trąci myszką, ale czyta się ciekawie -w dodatku napisana przez pioniera kosmonautyki.

Akcja tej powieści została osadzona w roku 2017. Nie było więc lepszego terminu do sprawdzenia, czy Konstanty Ciołkowski był równie dobrym pisarzem jak naukowcem i dydaktą.

100 lat dla książki to spory szmat czasu. Nie dziwi więc, że sposób tworzenia fabuły i styl w "Poza Ziemią" trącą przysłowiową myszką. Porównywalne powieści o lotach kosmicznych pisali już, na stylistycznie lepszym poziomie, Verne i Wells.

Co jednak w powieści Ciołkowskiego zdumiewa, to nieujarzmiony pionierski duch autora, jego spore umiejętności dydaktyczne oraz naukowe. W "Poza Ziemią" zostaje opisany cały szereg zagadnień związanych z astronautyką. Na wiele problemów autor miał już na początku XX-go wieku celne odpowiedzi, które w toku rozwoju tej dziedziny nauki zostały (z małymi, wybaczalnymi błędami) potwierdzone. Ciołkowski-pionier to po prostu genialny naukowiec, który swoją pasję zdołał znakomicie przekazać zainteresowanym tematyką lotów w kosmos laikom.

Nieco gorzej wygląda sprawa z Ciołkowskim-futurologiem. Jego utopiczne zapatrywania na podbój Układu Słonecznego przez zjednoczoną politycznie ludzkość zostały niestety w brutalny sposób zrewidowane przez historię XX-go i XXI-go wieku. Z drugiej strony można jednak argumentować, że trafne przepowiedzi przyszłego rozwoju ludzkości to rzecz co najmniej rzadka, jeśli nie unikatowa.

Podsumowując, mogę polecić tą powieść czytelnikom zainteresowanym początkami astronautyki oraz amatorom wczesnych klasyków literatury science fiction.

Akcja tej powieści została osadzona w roku 2017. Nie było więc lepszego terminu do sprawdzenia, czy Konstanty Ciołkowski był równie dobrym pisarzem jak naukowcem i dydaktą.

100 lat dla książki to spory szmat czasu. Nie dziwi więc, że sposób tworzenia fabuły i styl w "Poza Ziemią" trącą przysłowiową myszką. Porównywalne powieści o lotach kosmicznych pisali już, na...

Głównymi bohaterami książki jest grupa naukowców z różnych państw, którzy postanowili udać się w kosmos. Powieść ta zabiera nas w nie tylko galaktyczną podróż, jak i również podróż po krainie nauki i myślenia. Niestety nie jestem znawcą i nie jestem w stanie ocenić czy wszystkie liczby, twierdzenia itp. są tylko wymysłem autora czy też faktem. W każdym bądź razie takie wzmianki dodają książce więcej autentyczności.
Książka ta została napisana na początku XX wieku, więc nie możemy spodziewać się niezwykłej fantastycznej powieści. Jest w niej sporo realizmu. Niestety, ale mimo, że autor ma całkiem ciekawą i nawet dobrą wizję przyszłości, jest ona napisana w sposób mało zachęcający. Momentami czułam się jakbym czytała streszczenie, a nie samą powieść. Lektura ta jest pisana w dość schematyczny sposób, bohaterowie są tylko po to, by przedstawić i opowiedzieć czemu postępują tak, a nie inaczej, a ich uczucia, myśli, poglądy są ograniczone do minimum. Na samym początku napisałam o głównych bohaterach, ale ci z jakimś czasem zanikają, stają się mało istotni.

Podsumowując, książka ta nie jest dla każdego. Raczej osoba interesująca się kosmosem i wszystkim co jest z nim związane powinna po nią sięgnąć. Mi książka ta nie przypadła do gustu i na pewno nie zachęciła do tym podobnych lektur, jednakże trzeba brać ją na poprawkę, bo w końcu autor w sposób mądry opisuje coś co nie jest takie proste, a w dodatku w znacznej różnicy czasowej od czasów teraźniejszych.

Głównymi bohaterami książki jest grupa naukowców z różnych państw, którzy postanowili udać się w kosmos. Powieść ta zabiera nas w nie tylko galaktyczną podróż, jak i również podróż po krainie nauki i myślenia. Niestety nie jestem znawcą i nie jestem w stanie ocenić czy wszystkie liczby, twierdzenia itp. są tylko wymysłem autora czy też faktem. W każdym bądź razie takie...