Niezwykle ważna i pełna cennych wniosków książka. Aż dziw, że nie jest to lektura obowiązkowa na lekcjach historii w szkołach średnich. Ale jak to niszczyć martyrologiczne męczeństwo Polski uciśnionej?! Prawda bywa łatwa w sformułowaniu, ale trudna do przyjęcia, Polskę zgubili Polacy i o tym pisze Autor. Gorzko, ale celnie.

Niezwykle ważna i pełna cennych wniosków książka. Aż dziw, że nie jest to lektura obowiązkowa na lekcjach historii w szkołach średnich. Ale jak to niszczyć martyrologiczne męczeństwo Polski uciśnionej?! Prawda bywa łatwa w sformułowaniu, ale trudna do przyjęcia, Polskę zgubili Polacy i o tym pisze Autor. Gorzko, ale celnie.

Rafał Ziemkiewicz to mój ulubiony polski publicysta. Jak tylko wrzuca nowe filmiki na YouTube, które są felietonami lub komentują jakieś aktualne wydarzenia w Polsce i na świecie, to natychmiast je oglądam i rzucam wszystkie czynności w kąt. Godny podziwu i szacunku obserwator rzeczywistości. Czasami coś śmiesznego powie, czasami nas czegoś nauczy i tak dalej. Ale wróćmy do tematyki książki - powieść publicystyczna pokazuje nam prawdę odnośnie zamachu w Gibraltarze w 1944 na generała Władysława Sikorskiego, na temat ogromnego fałszu dotyczącego dobrego i niezależnego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i całego okresu komunistycznego, który zamierzali wprowadzić jeszcze za ich życia Adolf Hitler czy Józef Stalin. Bo Ci źli ludzie są nie tylko ojcami II wojny światowej, ale i przyczynili się później do powstania propagandowego systemu w niektórych krajach, jakim był komunizm. Gorąco polecam.

Rafał Ziemkiewicz to mój ulubiony polski publicysta. Jak tylko wrzuca nowe filmiki na YouTube, które są felietonami lub komentują jakieś aktualne wydarzenia w Polsce i na świecie, to natychmiast je oglądam i rzucam wszystkie czynności w kąt. Godny podziwu i szacunku obserwator rzeczywistości. Czasami coś śmiesznego powie, czasami nas czegoś nauczy i tak dalej. Ale wróćmy do...

Publicystyczne rozliczenie z polską polityką zagraniczną lat trzydziestych. Co prawda autor nie jest zawodowym historykiem, ale jak sam zaznacza przeczesał możliwe źródła, zanim zabrał się za pisane książki. Polacy mają problem z sanacją w każdym wymiarze, ponieważ nigdy ten okres nie został należycie rozliczony. Na przeszkodzie stanął swoisty kult J. Piłsudskiego, a krytyczna analiza jego rządów z lat 1926-35 i oczywiście jego dziedziców z lat 1935-39 położyłaby się cieniem na Naczelniku. Większość historyków i polityków za to serwuje nam zmitologizowany obraz Piłsudskiego.
Autor w klarowny sposób analizuje i przedstawia kardynalne błędy sanacyjnej polityki, które doprowadziły nas do katastrofy września '39r.

Publicystyczne rozliczenie z polską polityką zagraniczną lat trzydziestych. Co prawda autor nie jest zawodowym historykiem, ale jak sam zaznacza przeczesał możliwe źródła, zanim zabrał się za pisane książki. Polacy mają problem z sanacją w każdym wymiarze, ponieważ nigdy ten okres nie został należycie rozliczony. Na przeszkodzie stanął swoisty kult J. Piłsudskiego, a...

Obowiązkowa pozycja dla osób interesujących się tematyką dziejów Polski, szczególnie XX wieku podanej z innej perspektywy i wyciąganiem odmiennych, od ogólnie przyjętych wniosków.
Przeraża mnie analogia do dzisiejszych czasów

Obowiązkowa pozycja dla osób interesujących się tematyką dziejów Polski, szczególnie XX wieku podanej z innej perspektywy i wyciąganiem odmiennych, od ogólnie przyjętych wniosków.
Przeraża mnie analogia do dzisiejszych czasów

Lektura ciekawa i warta polecenia każdemu.

Lektura ciekawa i warta polecenia każdemu.

Nie jest to pozycja publicystyczna nawet nie historyczna gdyż wymaga od czytelnika minimalnej przynajmniej wiedzy historycznej ,jest to analiza jak to się stało że polski trud i bohaterstwo w efekcie nic nam nie dawał a nawet obracał się przeciw nam. Nowe spojrzenie na wiedzę jaką byliśmy od lat i pokoleń byliśmy karmieni. Jak zwykle u Ziemkiewicza błyskotliwy cięty język ,bezkompromisowe tezy poparte argumentami i faktami z którymi trudno dyskutować. Lektura przygnębiająca pokazująca niedowład naszych władz oraz perfidia naszych pseudo sojuszników przez których zostaliśmy koncertowo wydymani. Lektura która na naszym przykładzie wskazuje jak brudna jest polityka i w jak funkcjonuje świat.

Nie jest to pozycja publicystyczna nawet nie historyczna gdyż wymaga od czytelnika minimalnej przynajmniej wiedzy historycznej ,jest to analiza jak to się stało że polski trud i bohaterstwo w efekcie nic nam nie dawał a nawet obracał się przeciw nam. Nowe spojrzenie na wiedzę jaką byliśmy od lat i pokoleń byliśmy karmieni. Jak zwykle u Ziemkiewicza błyskotliwy cięty...

Książka dla osób mającą już jakąś wiedzę historyczną. Jeżeli ktoś nie uważał na lekcjach w szkole średniej, bądź też po prostu historii Polski XX wieku nie zna, to tej książki po rpstu nie zrozumie. Styl mi się podobał

Książka dla osób mającą już jakąś wiedzę historyczną. Jeżeli ktoś nie uważał na lekcjach w szkole średniej, bądź też po prostu historii Polski XX wieku nie zna, to tej książki po rpstu nie zrozumie. Styl mi się podobał

Muszę stanąć po stronie przeciwników tej książki. Niewątpliwie jest ona napisana z wiedzą i znawstwem historii i tutaj jest jej główna wada - odczułem, że jest kierowana do zawodowych historyków, nie do mnie. Nic z niej nie zrozumiałem Nie znam ani bliższych szczegółów z życia omawianych postaci z dziejów Polski, ani ówczesnych frakcji politycznych, więc czemu się dziwić, że nie potrafię ogarnąć o czym jest ta publicystyka. Autor nie dba o jasne nakreślenie omawianych linii czasowych, jakby faktycznie zwracał się do zawodowca z którym może polemizować. Autor nie stara się zainteresować tematem. Cóż 1/10 - oznacza - nie czytać, tego pana może się fajnie słucha podczas wypowiedzi, ale pisarz z niego żaden.

Muszę stanąć po stronie przeciwników tej książki. Niewątpliwie jest ona napisana z wiedzą i znawstwem historii i tutaj jest jej główna wada - odczułem, że jest kierowana do zawodowych historyków, nie do mnie. Nic z niej nie zrozumiałem Nie znam ani bliższych szczegółów z życia omawianych postaci z dziejów Polski, ani ówczesnych frakcji politycznych, więc czemu się dziwić,...

Jak powszechnie wiadomo historię mamy burzliwą. Od rozbiorów, przez I i II Wojnę Światową, aż po socjalizm i kilkadziesiąt lat pod wpływem ZSRR. A przecież od XIV aż do XVIII wieku Polska po zawarciu unii z Litwą była prawdopodobnie najpotężniejszym krajem na całym Starym Kontynencie.
Autor bierze pod lupę najważniejsze wydarzenia z naszej historii, analizuje między innymi dlaczego unia polsko- litewska się zakończyła, przedstawia swoje wnioski jakby mogła wyglądać II Wojna Światowa gdyby Polska uległa Hitlerowi, gdy ten w 1938 roku zażądał od nas eksterytorialnej autostrady z Niemiec do polskiego Gdańska, oraz wiele innych kwestii.
Ktoś powie, że autor bajdurzy, ja jednak uważam, że warto zapoznać się z tą książką, otwiera oczy na sporo wątków.

Jak powszechnie wiadomo historię mamy burzliwą. Od rozbiorów, przez I i II Wojnę Światową, aż po socjalizm i kilkadziesiąt lat pod wpływem ZSRR. A przecież od XIV aż do XVIII wieku Polska po zawarciu unii z Litwą była prawdopodobnie najpotężniejszym krajem na całym Starym Kontynencie.
Autor bierze pod lupę najważniejsze wydarzenia z naszej historii, analizuje między innymi...

No cóż, wystarczyło dostosować się do zaleceń dziadka na wskroś realisty, by do wojny przystąpić ostatnim i jako pierwszy się z niej wycofać. Józef Beck niestety nie wziął tego do serca tak jak kilku innych wytycznych Ziuka, min. by nie ginąć na placu Wilanowskim w wojnie na dwa fronty. Sztuka balansowania poszła w las,. Można Piłsudskiego nie trawić ale zaprzeczyć jego zdolnościom stratega i dalekowzrocznego człowieka trudno. nikt chyba nie powie że z potencjałem gospodarczym i militarnym o wiele wyższym niż Węgry, Bułgaria czy Rumunia musieliśmy na tej wojnie tylko stracić, stracić elity.
Analiza być może słuszna, być może nie, losy wojny zmieniały często zaskakujące wydarzenia, mogliśmy też skończyć gorzej i bez honoru, bo geopolityka i ostateczne zamiary w stosunku do Polski ewentualnych sojuszników były z obu stron raczej brutalne.

No cóż, wystarczyło dostosować się do zaleceń dziadka na wskroś realisty, by do wojny przystąpić ostatnim i jako pierwszy się z niej wycofać. Józef Beck niestety nie wziął tego do serca tak jak kilku innych wytycznych Ziuka, min. by nie ginąć na placu Wilanowskim w wojnie na dwa fronty. Sztuka balansowania poszła w las,. Można Piłsudskiego nie trawić ale zaprzeczyć jego...