Minipowiesci i opowiadania wszystkie raczej w typie young adult. Dość fajne (zwłaszcza Oleg Diwow),ale zadnego objawienia. Fajny pomysl na wspolczesnego wiedźmina, który zamiast potworów zwalcza zbuntowane maszyny ("Nianka" Wasiliewa). Przeczytanie "Dynksa Billy'ego" zachęciło mnie do kupienia więcej Diwowa, konkretnie powieści "Nocny obserwator i się nie zawiodłem.

Minipowiesci i opowiadania wszystkie raczej w typie young adult. Dość fajne (zwłaszcza Oleg Diwow),ale zadnego objawienia. Fajny pomysl na wspolczesnego wiedźmina, który zamiast potworów zwalcza zbuntowane maszyny ("Nianka" Wasiliewa). Przeczytanie "Dynksa Billy'ego" zachęciło mnie do kupienia więcej Diwowa, konkretnie powieści "Nocny obserwator i się nie...

Ta książka to właściwie cztery minipowieści rosyjskich pisarzy i dwa teksty publicystyczne. O ile dwie pierwsze pozycję mnie urzekły, to pozostałe części ledwo zmęczyłam. Jeżeli chodzi o publicystykę to nie do końca rozumiem sens umieszczania takich tekstów w almanachach literatury. Moim zdaniem to ona powinna grać tu pierwsze skrzypce a nie spory o to jaka powinna być fantastyka. Te polemiki i tak zweryfikuje czas i czytelnicy.

Ta książka to właściwie cztery minipowieści rosyjskich pisarzy i dwa teksty publicystyczne. O ile dwie pierwsze pozycję mnie urzekły, to pozostałe części ledwo zmęczyłam. Jeżeli chodzi o publicystykę to nie do końca rozumiem sens umieszczania takich tekstów w almanachach literatury. Moim zdaniem to ona powinna grać tu pierwsze skrzypce a nie spory o to jaka powinna być...

Fantastyka rosyjska - to było moje pierwsze zetknięcie z nią i muszę powiedzieć, że się nie zawiodłam. Opowiadania pisane na różnym poziomie i w różnym klimacie, jednak minimum jakie dałabym "najgorszemu" z opowiadań to ocena dobra. Nie będę ukrywać też, że najlepszym z nich dla mnie był "Płomień Eterny" i, ku mojej uciesze, jest wprowadzeniem do cyklu "Odblaski Eterny".

Książka stylem pisania bardzo mi przypomina tą rodzimą, nie przesłodzona i pokryta lukrem.

Więcej recenzji na http://wsrod-szumu-kartek.blogspot.com/

Fantastyka rosyjska - to było moje pierwsze zetknięcie z nią i muszę powiedzieć, że się nie zawiodłam. Opowiadania pisane na różnym poziomie i w różnym klimacie, jednak minimum jakie dałabym "najgorszemu" z opowiadań to ocena dobra. Nie będę ukrywać też, że najlepszym z nich dla mnie był "Płomień Eterny" i, ku mojej uciesze, jest wprowadzeniem do cyklu "Odblaski...

Rozczarowująco słaby zbiór opowiadań. Wasiliew sympatyczny, choć raczej przeciętny, Diwow napisany na siłę luzackim językiem i tak naprawdę pozbawiony fabuły (można było ją swobodnie upchnąć na 50 stronach, a nie 200),Kamsza nieciekawa i sprawiająca wrażenie pięćdziesiątego rozdziału dziewięćdziesiątego tomu podrzędnej sagi fantasy (intrygi, miłostki, dyskusje),a Pierwuszyna to bełkotliwy hołd złożony Strugackim (a tak serio - po co w ogóle było to pisać?). Plus Amnuel biadolący, że Rosjanie już nie piszą dobrej fantastyki oraz Łukin odpowiadający mu, że ależ nieprawda. A całość dobija nienajlepsze tłumaczenie Dębskich, nie pozwalające płynąć prozie swobodnym rytmem. No niby można tę książkę przeczytać bez większego bólu, tylko tak naprawdę po co?

Rozczarowująco słaby zbiór opowiadań. Wasiliew sympatyczny, choć raczej przeciętny, Diwow napisany na siłę luzackim językiem i tak naprawdę pozbawiony fabuły (można było ją swobodnie upchnąć na 50 stronach, a nie 200),Kamsza nieciekawa i sprawiająca wrażenie pięćdziesiątego rozdziału dziewięćdziesiątego tomu podrzędnej sagi fantasy (intrygi, miłostki, dyskusje),a...

Element publicystyki to dobre rozwiązanie. Niejakie podsumowanie, a przy okazji "rosyjski głos", którego nie codziennie dane jest nam poczytać.
No dobra, koniec plusów. O ile pierwsze opowiadanie o ruskim wiedźminie Geralcie, osadzone w świecie metaliczno-ropociastym trzyma się powiedzmy kupy i jest w miarę ciekawe, o tyle drugie, najdłuższe w książce jest w cholerę chaotyczne. Czasem zastanawia się taki cztający, czy aby na pewno autor nie walnął się już w tych swoich pseudo-przenośniach a propos nie przedstawiania nam tematu swoich opisów. A potem? A potem to tylko początki żem poczytał. Pierwsze wrażenia itd. Drugie pod względem długości, dwuczęściowe opowiadanie napisane przez kobietę - nadwrażliwe "ęą", nie posuwające się do przodu losy jakoś-tam niepełnosprawnego bohatera i jego post-piętknego brata, który wyrywa wieśniaczki przebierając się w łachmany. Opis też mi nie pasuje. Przystojny to przystojny, ale toego to opisała autorka jak homoseksualistę. Znaczy się... za "śliczniusi" na takiego playboya. No za delikatny dla mnie, prawda.
Kolejne. Drugie przez kobietę. Ah, moje drogie panie, jak ja Waszej maniery nie zdzierżę. Czyli co. Na pierwszej stronie główny chłopaczyna zaczyna ryczeć. O panie, koniec czytania.
Może i powierzchowny ze mnie drapieżnik, ale co poradzić. Tak już mam.

Element publicystyki to dobre rozwiązanie. Niejakie podsumowanie, a przy okazji "rosyjski głos", którego nie codziennie dane jest nam poczytać.
No dobra, koniec plusów. O ile pierwsze opowiadanie o ruskim wiedźminie Geralcie, osadzone w świecie metaliczno-ropociastym trzyma się powiedzmy kupy i jest w miarę ciekawe, o tyle drugie, najdłuższe w książce jest w cholerę...

Całkiem podobała mi się ta książka, najbardziej opowiadanie W. Wasiliewa, chociaż inne też przypadły mi do gustu, poza drugą opowieścią, która nie wiem dlaczego - nie bardzo mi się spodobała. Ale miło było zapoznać się z fantastyką inną niż polska, angielska i amerykańska, bo głównie z książkami z tych krajów miałam na razie do czynienia.

Całkiem podobała mi się ta książka, najbardziej opowiadanie W. Wasiliewa, chociaż inne też przypadły mi do gustu, poza drugą opowieścią, która nie wiem dlaczego - nie bardzo mi się spodobała. Ale miło było zapoznać się z fantastyką inną niż polska, angielska i amerykańska, bo głównie z książkami z tych krajów miałam na razie do czynienia.

Niektóre są świetne.

Niektóre są świetne.

Aż tak zła to nie była,ja lubię fantasty.I tu nie jestem obiektywny.
Sam bym chętnie jeszcze poczytał rosyjską fantasty.
Oczeń charaszo.

Aż tak zła to nie była,ja lubię fantasty.I tu nie jestem obiektywny.
Sam bym chętnie jeszcze poczytał rosyjską fantasty.
Oczeń charaszo.

Bardzo przeciętny zestaw. Poza pierwszym opowiadaniem - Wiedźmin w świecie Cyber-punka, tylko dla tego opowiadania warto wziąć do ręki, reszta słaba.

Bardzo przeciętny zestaw. Poza pierwszym opowiadaniem - Wiedźmin w świecie Cyber-punka, tylko dla tego opowiadania warto wziąć do ręki, reszta słaba.