"Radość dla początkujących" Eriki Bauermeister to kolejna jej ciepła, kobieca książka (wcześniej pisałam już o "Szkole niezbędnych składników" oraz jej kontynuacji "Sztuce łączenia").
Kilka przyjaciółek, w różnym wieku, o różnych historiach życiowych i doświadczeniach, spotyka się na kolacji u Kate. W ten sposób chcą wspólnie świętować jej trudną ale zwycięską walkę z nowotworem. Każda z nich, w obliczu śmierci przyjaciółki, zbliżyła się mocno z Kate, dając się jej bliżej poznać. Teraz, podczas "uczty zwycięzców" otrzymują wyzwanie: mają zrobić coś czego się boją, co je przerasta, o czym od lat marzą a czego jeszcze nie zrealizowały. Zadania te wyznacza Kate. Zmieniają one życie Avy, Sary, Darii, Marion, Hadley, Carolina oraz samej Kate. Bo nigdy nie wiadomo co czai się za rogiem i co kolejny dzień może przynieść. A życie jest piękne i zaskakujące i warto pięknie, autentycznie je przeżyć.
Piękna i kojąca książka, choć dotyka trudnych, bolesnych tematów. Pokazuje, że pomimo naszych słabości, błędnych decyzji i wydarzeń, na które nie mamy wpływu, warto być otwartym na ludzi i to, co kolejny dzień ma nam do zaoferowania.
Polecam ♥️

"Radość dla początkujących" Eriki Bauermeister to kolejna jej ciepła, kobieca książka (wcześniej pisałam już o "Szkole niezbędnych składników" oraz jej kontynuacji "Sztuce łączenia").
Kilka przyjaciółek, w różnym wieku, o różnych historiach życiowych i doświadczeniach, spotyka się na kolacji u Kate. W ten sposób chcą wspólnie świętować jej trudną ale zwycięską walkę z...

Książka o przyjaźni?
Trochę tak, gdyż głównymi bohaterkami są przyjaciółki, które spotykają się na uczcie zwycięzców. Jedna z nich pokonała właśnie raka. Ta uczta jest niezwykła, gdyż podczas niej każda z dziewcząt dostanie wyzwanie, które musi wykonać.

Książka o lęku.
Wszyscy się boją. Tylko niektórzy potrafią ten strach pokonać i spełniać marzenia. Inni (jak ja) ukrywają się w swojej strefie komfortu, co jest psychicznie męczące. Bo ciężko jest żyć w nieuzasadnionym strachu i nie umieć wykonać kroku ku swojemu szczęściu.
Tu dziewczyny zostają wyzwania od Kate, które choć są proste, dla bohaterek wydają się nie do pokonania. Ale robią kroki ku realizacji celów, nie poddają się , a dzięki temu odkrywają coś, co mogły odkryć już dawno.

Książka o życiu.
Przyjaźń, miłość, podróże, przygody, zwykłe problemy. To wszystko znamy z życia i to wszystko znajdziemy w lekturze.

Podsumowując - przyjemna, lekka książka o zwykłym życiu, o pokonywaniu leków, problemów i o... chęci życia. Trochę zazdroszczę bohaterkom wyjścia ze stref komfortu. Trochę, bo postanowiłam i ja małymi kroczkami wyjść ze swojej strefy i żyć tak jak o tym marzę.

Plus za uświadomienie mi pewnych rzeczy. I za miły czas, który spędziłam z lekturą. Polecam

Książka o przyjaźni?
Trochę tak, gdyż głównymi bohaterkami są przyjaciółki, które spotykają się na uczcie zwycięzców. Jedna z nich pokonała właśnie raka. Ta uczta jest niezwykła, gdyż podczas niej każda z dziewcząt dostanie wyzwanie, które musi wykonać.

Książka o lęku.
Wszyscy się boją. Tylko niektórzy potrafią ten strach pokonać i spełniać marzenia. Inni (jak ja)...

Moje drugie podejście do tej autorki.

Pierwszym podejściem była "Sztuka łączenia", którą oceniłam na cztery gwiazdki. Jednak pomyślałam, że warto zrobić drugą podejście.

Siedem kobiet, siedem historii i łącząca je przyjaźń z Kate, która pokonała raka i z tej okazji, spotykają się wszystkie na kolacji zwycięzców i każda z nich otrzymuje od Kate wyzwanie, jedną rzecz, którą powinna zrobić.

Książka mi się podobała, czytało się ją szybko i niektóre historie mnie wciągnęły choć bohaterki nie były w moim wieku. W przeciwieństwie do "Sztuki łączenia", zachowania bohaterek były logiczne i normalne. Historie bohaterek były życiowe i można się z nimi utożsamić. Życiowa książka.

Moje drugie podejście do tej autorki.

Pierwszym podejściem była "Sztuka łączenia", którą oceniłam na cztery gwiazdki. Jednak pomyślałam, że warto zrobić drugą podejście.

Siedem kobiet, siedem historii i łącząca je przyjaźń z Kate, która pokonała raka i z tej okazji, spotykają się wszystkie na kolacji zwycięzców i każda z nich otrzymuje od Kate wyzwanie, jedną rzecz,...

Cudowna!

Cudowna!

Wiem, do których postaci będę wracać, gdy będę potrzebować zastrzyku optymizmu. Wiem też, które cytaty podrzucę znajomym. Potraktuję tę powieść jako zbiór przydatnych myśli i wskazówek.

Siedem bohaterek, różne historie, samo życie - wiele osób może znaleźć tu coś dla siebie. (Perspektywa zdecydowanie kobieca, zastrzegam).

Wiem, do których postaci będę wracać, gdy będę potrzebować zastrzyku optymizmu. Wiem też, które cytaty podrzucę znajomym. Potraktuję tę powieść jako zbiór przydatnych myśli i wskazówek.

Siedem bohaterek, różne historie, samo życie - wiele osób może znaleźć tu coś dla siebie. (Perspektywa zdecydowanie kobieca, zastrzegam).

Jaka miła okładka, prawda? Taka słoneczna i sympatyczna. Przyznaję się bez bicia, że kupiłam "Radość dla początkujących..." głównie przez wzgląd na nią. (No i żeby nie było, że czytam tylko kryminały.) Nie spodziewałam się, że w tej niedużej książeczce, idealnie pasującej do damskiej torebki, znajdę tyle mądrości, tyle pięknych słów, tyle ciepła i dobra. I wspaniałą przyjaźń, dającą nadzieję, że warto ufać ludziom.

Opowieść Eriki Bauermeister to mozaika historii siedmiu kobiet, które spotkały się przy stole, żeby świętować zwycięstwo jednej z nich nad nowotworem. Są w różnym wieku, po różnych przejściach (mężatki, rozwódka, porzucona, wdowa, szukająca miłości i ta, która miłość znalazła),ale łączy je jedno - przyjaźń z Kate. No, Marion i Daria są też siostrami :) Gospodyni spotkania odzyskała kontrolę nad swoim życiem ("profesjonaliści zwrócili je, tak jakby oddawali przetrzymaną, nieco nadwyrężoną książkę do biblioteki"). Z tej okazji córka zaprasza ją na przyszłoroczny spływ kanionem. Kate się boi, ale jednocześnie nie chce sprawiać jej przykrości odmową. Przy wspólnej kolacji siedem przyjaciółek zawiązuje pakt. Każda zobowiązuje się do wypełnienia zadania, jeśli Kate pokona strach i zgodzi się na wyprawę. Warunek jest jeden: to ona wyznacza każdej z nich zadanie.

O tym właśnie jest ta książka. O wypełnianiu swojego zadania. Każda z kobiet walczy z innymi strachami, każda trzyma w sobie inny ból. Kate, niczym medium, umie dobrać przyjaciółkom takie zadanie, które pomoże im zostawić za sobą bolesną przeszłość, popchnie ich życie do przodu, zmieni na lepsze. Pozbyć się książek męża, nauczyć się piec chleb, udać w samotną podróż, uporządkować ogród, zrobić sobie tatuaż, przejść 96-kilometrowy maraton. Wziąć udział w spływie. Wydawać by się mogło, że zadania są "nierówne", a jednak każde z nich jest bardzo wymagające.

Podczas czytania łapałam się na myśli, że autorka ma naprawdę dużą wiedzę. Zresztą sama pisze na końcu o ludziach, od których mogła się uczyć. A było czego: mamy tu pełen wachlarz dziedzin, od garncarstwa po pielęgnację ogrodów. Moją największą uwagę zwróciła jednak nie wiedza, a język. Bo język "Radości dla początkujących..." jest przepiękny, plastyczny i poetycki, ale nie przesłodzony i bynajmniej nie naiwny. Słowa płyną swobodnie jak woda w korycie rzeki, niosąc ze sobą ogromną mądrość. Przykłady? Może ten, o mężu, który zostawił żonę dla młodszej, bo chciał się zakochać raz jeszcze:

"Szukając pustej przestrzeni, wybrał kobietę, która dopiero zaczynała dorosłe życie i chciała zapełnić jego półki dziećmi, torbami na pieluchy i wózkami – bagażem cięższym od wszystkiego, co można udźwignąć. Postanowił zrezygnować z podróży szlakiem wyznaczonym przez naturalny cykl, tylko po to, żeby zacząć ją od początku z najcięższą walizką".

Albo ten, będący odpowiedzią na pytanie czemu ludzie się rozstają:

"Miłość jest chyba jak te fale. Nie ma lepszego uczucia od tego, gdy wynoszą cię na piasek. Ale w pewnym momencie woda się cofa; tak już jest. I może jesteście parą szczęściarzy, a może macie zbyt wiele zajęć, żeby podejmować radykalne decyzje. Albo przyjaźń, która was łączy, nie pozwala wam się rozstać. I wtedy przychodzi jakiś moment – może coś tak ważnego jak dziecko, a może to on wyjął naczynia ze zmywarki – i fala powraca. I tak cały czas. Cofa się i znów przychodzi. Wydaje mi się, że ludzie po prostu zapominają, żeby poczekać".

Albo ten, opisujący kobietę, która zatraciła się w macierzyństwie i "zaczęła się zastanawiać, w którym momencie jej życie przestało przypominać Guliwera i stało się sznurami, jakimi przywiązano go do ziemi":

"Nie pamiętała już, kiedy po raz ostatni jej wzrok zawędrował ponad czubki dziecięcych główek. Przez ostatnich osiem lat patrzyła głównie na ziemię, wypatrując przeszkód, o które dzieci mogłyby się potknąć, lub za siebie, sprawdzając, czy czegoś nie upuściły. Świat zmalał do wysokości dwóch i pół metra. A jednak było tutaj: niebo pełne ptaków".

A może ten, refleksje matki, która dowiaduje się, że jej córka sama będzie matką:

"Były w życiu takie momenty, kiedy sięgaliśmy do tyłu, podając pałeczkę temu, kto biegł za nami. Drewno drgało pod dotykiem jego palców, a nasza dłoń, wolna i lekka, pokonywała pustą przestrzeń".

Nie tylko słowa w tej książce są piękne, ale i czyny. Bo jak inaczej nazwać decyzję staruszki, która z powodu artretyzmu musiała rozciąć obrączkę noszoną od 60 lat? Co powiedzieć na widok młodej dziewczyny, która przyszła zrobić sobie "tatuaż zwycięzcy"? Wreszcie jak nazwać tę wspaniałą wieloletnią przyjaźń siedmiu kobiet?

Ta książka jest mądra, piękna i dobra. Pokochałam ją i nie potrafię opisać, jak bardzo się cieszę, że na nią trafiłam. A pomyśleć, że kupiłam ją, żeby nie było, że czytam tylko kryminały...

Jaka miła okładka, prawda? Taka słoneczna i sympatyczna. Przyznaję się bez bicia, że kupiłam "Radość dla początkujących..." głównie przez wzgląd na nią. (No i żeby nie było, że czytam tylko kryminały.) Nie spodziewałam się, że w tej niedużej książeczce, idealnie pasującej do damskiej torebki, znajdę tyle mądrości, tyle pięknych słów, tyle ciepła i dobra. I wspaniałą...

Gorąco polecam. Z pozoru prosta fabuła daje do myślenia. Czyta się przyjemnie i szybko. Czasem trzeba zrobić coś wbrew swojej woli, bo nie wiadomo, co tak naprawdę nas czeka za rogiem. Strach nie zawsze jest dobrym doradcą.
Książkę podarowałam swoim przyjaciółkom, abyśmy razem spróbowały tego "eksperymentu".
To działa!

Gorąco polecam. Z pozoru prosta fabuła daje do myślenia. Czyta się przyjemnie i szybko. Czasem trzeba zrobić coś wbrew swojej woli, bo nie wiadomo, co tak naprawdę nas czeka za rogiem. Strach nie zawsze jest dobrym doradcą.
Książkę podarowałam swoim przyjaciółkom, abyśmy razem spróbowały tego "eksperymentu".
To działa!

Książka porusza tematy niełatwych sytuacji, w jakich nas może postawić życie i ich wpływu na otaczających nas ludzi. Traktuje też o tym, jak oczyszczające bywa przebudzenie się z letargu, nawet takie wymuszone, gdy ktoś rzuca nam wyzwanie...a tak faktycznie "zapala iskrę", która jest zdolna stać się ogniem, bezlitośnie trawiącym bolesną przeszłość, zamieniającym ją w pył i - tym samym - ostatecznie nas uwalniającym!
Czyta się szybko i przyjemnie mimo wcale nielekkiej tematyki. Polecam na lato :)

Książka porusza tematy niełatwych sytuacji, w jakich nas może postawić życie i ich wpływu na otaczających nas ludzi. Traktuje też o tym, jak oczyszczające bywa przebudzenie się z letargu, nawet takie wymuszone, gdy ktoś rzuca nam wyzwanie...a tak faktycznie "zapala iskrę", która jest zdolna stać się ogniem, bezlitośnie trawiącym bolesną przeszłość, zamieniającym ją w pył i...

Kobieca książka.Bardzo pozytywna.Dała mi dużo otuchy. Podnosi na duchu i dodaje wiary,że wszystko może ułożyć się dobrze.

Kobieca książka.Bardzo pozytywna.Dała mi dużo otuchy. Podnosi na duchu i dodaje wiary,że wszystko może ułożyć się dobrze.

Pozytywna. Życzenie jednej kobiety potrafi wywrócić życie do góry nogami.

Pozytywna. Życzenie jednej kobiety potrafi wywrócić życie do góry nogami.