Wow, to co się w tej książce odpierniczyło.

Powiem tak: emocje. Mówiłam jak w pierwszej części emocje były przepięknie opisane, ale tutaj to chyba był już kosmos. To, co czuł każdy, ja czułam, te wszystkie emocje, które przytłaczały Julie, mnie też przytłaczały. to co czytałam o Adamie, a nawet o Warnerze...Nie jestem nieświadoma, niestety zapamiętałam pewne głosowanie na bookstagramie gdzie ktoś pytał: Warner vs Adam? Zapamiętałam co wolała większość. I czytając pierwsza część nie rozumiałam tego wyniku. Teraz? Nie wiem. Mam taki mętlik w głowie jak Julia. Wiem jednak, jak autorka pięknie pokazała, że każdy zasługuje na lepsze życie. Ludzie oceniają tak pochopnie patrząc po pozorach. Nie dziwię się ocen wobec Warnera. To psychopata. Ale.. czy na pewno? Nie wiem, może wiem. Julia nie wie, ale chyba też wie. Ta akcja, te emocje. Tego nie da się opisać.

Wiem, że wielu osobom Julia wydawała się niesamowicie irytująca, bo użalała się nad sobą. A ja się pytam: czy w każdej książce chcecie badass girls? No przecież to by było nierealne. Ja nic nie miałam do Julii i tego, że wydawała się samotna i nie wiem... nie warta. Rozumiałam ją. I podoba mi się to jak autorka pokazała prawdziwą postać, dziewczynę niepewną siebie, która za pomocą przyjaciół i innych czynników staje się silna. Wiecie jakie to piękne jest obserwować osobę, która z dołu idzie niesamowicie w górę? Która jest silna, pewna siebie, wie, że może zrobić wszystko? To mi się właśnie podobało.

Adam był znowu słodki i piękny prostu. Jednak nic nie wkurza bardziej niż ukrywanie tajemnic. Nie dziwię mu się, no ale... nie powinien. W ogóle to wszystko co tu się dzieje i z Adamem i Warnerem.... wasz mózg będzie się kłócił co o nim myśleć. Podobało mi się to. Podobała mi się rola Warnera w tej książce, no, tego mi właśnie było trzeba. Tego wszystkiego. Emocji i adrenaliny związanej właśnie z Warnerem.

Ogólnie byłam tak pochłonięta tą książką, że nie mogłam przestać czytać. Ciągle tylko: co dalej, co dalej???? Czarne charaktery... Poszukiwanie nadziei, posiadanie marzeń... Niesamowite. Zakończenie? Też. B.O.S.K.I.E. To moja nowa ulubiona seria. Kropka

Wow, to co się w tej książce odpierniczyło.

Powiem tak: emocje. Mówiłam jak w pierwszej części emocje były przepięknie opisane, ale tutaj to chyba był już kosmos. To, co czuł każdy, ja czułam, te wszystkie emocje, które przytłaczały Julie, mnie też przytłaczały. to co czytałam o Adamie, a nawet o Warnerze...Nie jestem nieświadoma, niestety zapamiętałam pewne głosowanie na...