Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rozumiem hype na tę książkę! Miałam trochę przerwę od fantastyki, a o smokach to nigdy nie czytałam. I jak dobrze się tę książkę czytało! Ale od początku.
Jestem pod wrażeniem, jak autorka porządnie zbudowała ten świat. Czytając, wszystko było takie spójne i logiczne i miało sens. Wszystko było wyjaśniane w krótki sposób, tak, że nie było zbędnie długich opisów. Właśnie tego się obawiałam i to często mnie nuży w książkach. Nie ma tu żadnych długich opisów, a wszystko jest wyjaśnione logicznie i z sensem. Cały ten świat jest tak fajnie zbudowany, że moja wyobraźnia pracowała na pełnych obrotach i obrazy, które mam w głowie to całkiem osobny świat. :D
Uwielbiam to, jak autorka wykreowała bohaterów. Nikt nie jest nudny, każdy ma swoją osobowość. Violet jest cudowną główną bohaterką. Nie jest damą w opałach, którą trzeba ratować, nie jest naiwna i głupiutka. To dziewczyna z głową na karku. Jest świadoma swoich słabości, ale nie pozwala im wziąć nad nią górę. Cieszy mnie to, że nie chciała nic udowadniać nikomu innemu, tylko sobie. Ona chciała udowodnić tylko sobie, że może, że jest w stanie, że da radę. A jeśli nie wyjdzie, to przynajmniej próbowała. Nie była zła na świat, za to, że jest jaka jest, tylko zaakceptowała swoje słabości i starała się być po prostu lepszą.
Xaden jest też świetnym bohaterem, uwielbiam to napięcie jakie było między nim a Violet. Na początku było widać jego villain side, ale tak naprawdę nie jest to jakiś mocny czarny charakter, który nagle staje się dobry. Nie trzeba długo czekać, żeby czytelnik wewnętrznie poczuł jak na swój sposób robi różne rzeczy, które są za Violet a nie przeciw niej.
Smoki... jak ja uwielbiam te stworzenia. Szczególnie te więzi jakie nawiązują się między nimi a swoimi riderami. I to rozmawianie w głowie, no ekstra!
Co do fabuły, to tyyyyyle się działo. Mam wrażenie, że to jedna z pierwszych książek jakie czytałam, gdzie akcja była taka prężna i nie stała w miejscu, tylko działo się i działo. Akcja, która była na początku odbiega jakby tysiąc razy od tego, co już było na końcu, tyle było różnych wydarzeń i zrotów akcji. Najbardziej widać rozwój umiejętności Violet przez ten cały czas od początku do zakończenia książki. Końcówka... jak mówiłam o tym, że mało opisów, tak ostatnie rozdziały to jednak były opisy i opisy haha, no ale też tak musiało być. Jestem mega ciekawa kolejnej części, bo końcówka zostawiła mnie z niemałym niedosytem!
Cieszę się, że mogłam przeczytać tak dobrą książkę, i że są jeszcze autorzy, którzy piszą tak świetne historie, że to aż przyjemność zasiąść z zaciekawieniem do lektury.

Rozumiem hype na tę książkę! Miałam trochę przerwę od fantastyki, a o smokach to nigdy nie czytałam. I jak dobrze się tę książkę czytało! Ale od początku.
Jestem pod wrażeniem, jak autorka porządnie zbudowała ten świat. Czytając, wszystko było takie spójne i logiczne i miało sens. Wszystko było wyjaśniane w krótki sposób, tak, że nie było zbędnie długich opisów. Właśnie...

Tęskniłam za tym światem Luca i Evie. Tęskniłam za nimi. Trzecia część była bardzo dobra, choć czasami miałam wrażenie, że mało się działo, a cała akcja dosłownie działa się w jednym miejscu. Jednak to nie zabrało magii tej książki, fajnie było widzieć jak Evie odkrywa siebie, swoje moce.
Końcówka mnie totalnie zniszczyła. :'( Miałam ochotę płakać i musiałam na chwilkę odłożyć książkę, żeby przetrawić co się właśnie stało. Kto by pomyślał...
Jedyne, czego chcę to happy ever after dla Luca i Evie. Luc przeszedł przez piekło od samego początku ich wspólnej historii, a nawet jeszcze wcześniej. On zasługuje na wszystko, co najlepsze.
Mam wielką nadzieję, że doczekamy się czwartej części, bo serce mi się łamie na myśl, że ta historia miałaby nie być dokończona, i że to zakończenie... że to się tak potoczyło... Chcę natychmiast kolejną część.

Tęskniłam za tym światem Luca i Evie. Tęskniłam za nimi. Trzecia część była bardzo dobra, choć czasami miałam wrażenie, że mało się działo, a cała akcja dosłownie działa się w jednym miejscu. Jednak to nie zabrało magii tej książki, fajnie było widzieć jak Evie odkrywa siebie, swoje moce.
Końcówka mnie totalnie zniszczyła. :'( Miałam ochotę płakać i musiałam na chwilkę...

Co to za flaki z olejem. Naprawdę ciężko mi się czytało. Zbyt długie opisy. Po co opisywać każde miejsce z takim szczegółem. Jeszcze francuskie nazwy powodowały u mnie ból głowy, nie za bardzo mnie to obchodziło do jakiego pubu bohaterowie wchodzili.
Z jednej strony książka dobrze przedstawia bohaterów po traumach drugiej wojny światowej, ale żeby aż tak się opuścić i poddać? Nikt o siebie nie walczył. To było naprawdę smutne i depresyjne. Ciągle tylko chodzili na alkohol i tyle tak naprawdę. Ta książka to imprezy, alkohol i nudne opisy krajobrazów i miejsc. Ledwo przeszłam przez tę książkę. Byłaby o wiele bardziej znośna, gdyby uciąć te wszystkie niepotrzebne opisy. I nie tylko... dialogi były takie puste. Dosłownie o niczym. Czułam, jakbym zmarnowała czas czytając te książkę. Dobrze było poznać mentalność ludzi po wojnie, naprawdę to mnie zaciekawiło, jednak te opisy... co za dużo to niezdrowo.

Co to za flaki z olejem. Naprawdę ciężko mi się czytało. Zbyt długie opisy. Po co opisywać każde miejsce z takim szczegółem. Jeszcze francuskie nazwy powodowały u mnie ból głowy, nie za bardzo mnie to obchodziło do jakiego pubu bohaterowie wchodzili.
Z jednej strony książka dobrze przedstawia bohaterów po traumach drugiej wojny światowej, ale żeby aż tak się opuścić i...