Czułam się jakbym czytała Sherlocka. Szczególnie w momencie gdy Dupin stwierdził, że właściwie to sprawca zaraz stawi się w ich domu zwabiony ogłoszeniem w gazecie - zupełnie jak w Sherlocku. Kocham Sherlocka Holmesa, co jak co, ale sir Arthur Conan Doyle stworzył absolutnie wybitną postać literacką, jedną z moich ulubionych, Dupin to jednak nie Holmes, czegoś mu brakowało, ale cała historia zabójstwa przy Rue Morgue była absolutnie fantastyczna. Najlepsza zbrodnia o jakiej czytałam.

Czułam się jakbym czytała Sherlocka. Szczególnie w momencie gdy Dupin stwierdził, że właściwie to sprawca zaraz stawi się w ich domu zwabiony ogłoszeniem w gazecie - zupełnie jak w Sherlocku. Kocham Sherlocka Holmesa, co jak co, ale sir Arthur Conan Doyle stworzył absolutnie wybitną postać literacką, jedną z moich ulubionych, Dupin to jednak nie Holmes, czegoś mu brakowało,...

Mimo,że byłem pełen obaw przed tym opowiadaniem to pochłonąłem je bardzo szybko... Może trochę za szybko...
Polecam osobom które lubią kryminały ze szczyptą grozy oraz nieoczywiste zakończenia.

Mimo,że byłem pełen obaw przed tym opowiadaniem to pochłonąłem je bardzo szybko... Może trochę za szybko...
Polecam osobom które lubią kryminały ze szczyptą grozy oraz nieoczywiste zakończenia.

Historia zaczyna się tak jak zawsze. Zwykli ludzie, ich życie i sytuacje. Z biegiem książki akcja nabiera tempa i jest coraz ciekawiej. Jeśli ktoś zna trochę Edgara to wie, że może być mrocznie, krwawo a na końcu z pazurem. I taka właśnie jest ta ksiazka. Pełna niespodzianek.

Historia zaczyna się tak jak zawsze. Zwykli ludzie, ich życie i sytuacje. Z biegiem książki akcja nabiera tempa i jest coraz ciekawiej. Jeśli ktoś zna trochę Edgara to wie, że może być mrocznie, krwawo a na końcu z pazurem. I taka właśnie jest ta ksiazka. Pełna niespodzianek.

"...Jakie pieśni śpiewały Syreny lub jakie imię przybrał Achilles, gdy ukrywał się między kobietami? Są to zagadnienia wprawdzie kłopotliwe, ale nie leżące poza obrębem wszelkich przypuszczeń..."

Sir Thomas Browne

"...NIEZWYKŁE ZABÓJSTWO. Dziś około godziny trzeciej z rana mieszkańców dzielnicy Saint Roch obudziły przeraźliwe krzyki rozlegające się, jak się zdawało, z czwartego piętra domu przy rue Morgue, zamieszkałego w całości przez niejaką Madarne L'Espanaye oraz jej córkę, Mademoiselle Camille L'Espanaye. Po niejakiej zwłoce, wywołanej daremnymi usiłowaniami, by wejść do domu w zwykły sposób, wyważono bramę drągiem żelaznym i ośmiu czy dziesięciu sąsiadów w towarzystwie dwu żandarmów wtargnęło do kamienicy. Tymczasem krzyki ucichły; kiedy jednak przybysze wdarli się na pierwsze piętro dosłyszeli zawziętą kłótnię dwu czy więcej chrapliwych głosów, które zdawały się dolatywać z górnej części domu. Gdy weszli na drugie piętro, zgiełk ten również ustał i zaległa zupełna cisza. Obecni rozproszyli się, przetrząsając pokój po pokoju. Gdy dotarli do obszernej komnaty położonej od tyłu na czwartym piętrze i wyważyli drzwi zamknięte na klucz od wewnątrz, ukazał się im widok przejmujący zarówno grozą, jak osłupieniem..."

Morderstwo popełniono, aresztowano podejrzanego i wszystko wydaje się proste...ale do akcji wkracza C. Auguste Dupin jest detektywem z Paryża, który decyduje się rozwiązać zagadkowe morderstwo dwóch kobiet, ponieważ fakty się nie zgadzają, a podejrzany tez nie pasuje do tej układanki, zwłaszcza złożenie przez świadków zeznania dotyczącego artykulacji, ponieważ pięć osób, słyszało pięć języków, choć nikt ze świadków nie władał żadnym z tych języków, a intonacja była przewodnikiem i to na trop właściwy Dupina skierowało.

Analiza, wnikliwość umysłu detektywa, który jest prototypem dla przyszłej literatury detektywistyczno-kryminalnej.
Polecam czyta się świetnie.

"...Jakie pieśni śpiewały Syreny lub jakie imię przybrał Achilles, gdy ukrywał się między kobietami? Są to zagadnienia wprawdzie kłopotliwe, ale nie leżące poza obrębem wszelkich przypuszczeń..."

Sir Thomas Browne

"...NIEZWYKŁE ZABÓJSTWO. Dziś około godziny trzeciej z rana mieszkańców dzielnicy Saint Roch obudziły przeraźliwe krzyki rozlegające się, jak się zdawało, z...

Bardzo fajne opowiadanie detektywistyczne, ale wprowadzenie przydługie.

Bardzo fajne opowiadanie detektywistyczne, ale wprowadzenie przydługie.

Edgar Allan Poe - "The Murders in the Rue Morgue
Morderstwa przy rue Morgue"
Jak przy "Złotym Żuku" wersja dwujęzyczna, więc jeszcze raz gratulacje dla Wydawnictwa 44.pl. Opowiadanie to, wg Wikipedii, podawane jest...
".... jako pierwsze dzieło detektywistyczne, postać Dupina stała się wzorem dla wielu przyszłych fikcyjnych detektywów jak Sherlock Holmes czy Herkules Poirot. Utwór wyznaczył również wiele toposów, które stały się popularnymi elementami w obrębie gatunku: ekscentryczny, ale błyskotliwy detektyw oraz narracja pierwszoosobowa prowadzona przez bliskiego przyjaciela. Poe przedstawia również policję w mało sympatycznym świetle jako kontrast do figury detektywa"

Jako, że już w młodości miałem od Lecha Pijanowskiego legitymację Eksperta Rozkoszy Łamania Głowy (lata 60-te),nie mogę nie zacytować fragmentów pierwszego akapitu:
"Właściwości umysłu zwane analitycznymi same w sobie z trudem poddają się analizie. Poznajemy je wyłącznie po efektach działania. Wiemy na przykład, że dla osoby posiadającej je w stopniu ponadprzeciętnym zawsze stanowią źródło największej przyjemności...... ..Przyjemność sprawiają mu hieroglify, łamigłówki, zagadki, do rozwiązania których potrzebna jest pewna doza przenikliwości, sprawiająca dla zwykłego śmiertelnika wrażenie nadnaturalnej...."

Logika, a w szczególe dedukcja święci triumfy, również i w tym opowiadaniu, a ja pozostaję z dziwnym samopoczuciem własnej ułomności, bo skoro wszystko okazuje się być takie proste, łatwe i logiczne, to dlaczego ja samodzielnie nigdy bym nie wpadł na prawidłowe rozwiązanie?
I znowu, przy ocenie trzeba wziąć pod uwagę czas powstania opowiadania (1841),bo dzisiaj zamiast małpy byłby np dron.

Edgar Allan Poe - "The Murders in the Rue Morgue
Morderstwa przy rue Morgue"
Jak przy "Złotym Żuku" wersja dwujęzyczna, więc jeszcze raz gratulacje dla Wydawnictwa 44.pl. Opowiadanie to, wg Wikipedii, podawane jest...
".... jako pierwsze dzieło detektywistyczne, postać Dupina stała się wzorem dla wielu przyszłych fikcyjnych...

Dobra w swym gatunku, należy jej się polecenie innym :-) Mroczna historia, pan Poe w dobrej formie.

Dobra w swym gatunku, należy jej się polecenie innym :-) Mroczna historia, pan Poe w dobrej formie.

Książka jest krótka i bardzo przyjemna. Audiobook jest wykonany perfekcyjnie - pasuje tutaj zarówno głos Adrzeja Warcaby jak i dzwięki miasta wkomponowane w tło.
Dla zainteresowanych książka jest dostępna również na spotify:
http://open.spotify.com/album/5pApPFM0rLpLXrsCTHBfiD

Książka jest krótka i bardzo przyjemna. Audiobook jest wykonany perfekcyjnie - pasuje tutaj zarówno głos Adrzeja Warcaby jak i dzwięki miasta wkomponowane w tło.
Dla zainteresowanych książka jest dostępna również na spotify:
http://open.spotify.com/album/5pApPFM0rLpLXrsCTHBfiD

Aż nie wiem, jak się wypowiedzieć. Cóż, wiedziałam kto jest sprawcą, bo w jednej z powieści Stephena Kinga było nawiązanie do tego opowiadania i tu zostałam zaspoilerowana. Ale z drugiej strony gdyby nie King, to pewnie w ogóle nie trafiłabym na to opowiadanie, więc wybaczam :)
Nie wiedziałam, czego się spodziewać, bo nie znam twórczości Peogo (z wyjątkiem "Opowieści tajemniczych i szalonych", ale to trochę co innego) i nie mam pojęcia, jakim stylem pisze. I szczerze mówiąc byłam trochę zawiedziona początkiem. Bo mnie znudził. No, może nie tyle znudził, co po prostu chciałam, by akcja już się rozpoczęła. Bo nie powiem, że mnie nie wciągnęło, czytałam jednym tchem! I rany, jestem zakochana w tych makabrycznych opisach Poego, więc jestem pewna, że sięgnę jeszcze po inne dzieła z jego twórczości. Bo cóż, sam pomysł był niesamowity i choć spodziewałam się czegoś innego, to jestem zakochana w stylu pisania Edgara.

Aż nie wiem, jak się wypowiedzieć. Cóż, wiedziałam kto jest sprawcą, bo w jednej z powieści Stephena Kinga było nawiązanie do tego opowiadania i tu zostałam zaspoilerowana. Ale z drugiej strony gdyby nie King, to pewnie w ogóle nie trafiłabym na to opowiadanie, więc wybaczam :)
Nie wiedziałam, czego się spodziewać, bo nie znam twórczości Peogo (z wyjątkiem "Opowieści...

Bardzo duży plus (jak zawsze u Poe) za klimat- mroczny i miejscami makabryczny. Wrażenia wzmacnia świetnie zrobiony audiobook- muzyka jako podkład do niektórych scen przyprawia o szybsze bicie serca.
Polecam nie tylko fanom E. A. Poe, ale przede wszystkim A.C. Doyle'a, bo to właśnie Dupin był inspiracją dla postaci Holmesa.

Bardzo duży plus (jak zawsze u Poe) za klimat- mroczny i miejscami makabryczny. Wrażenia wzmacnia świetnie zrobiony audiobook- muzyka jako podkład do niektórych scen przyprawia o szybsze bicie serca.
Polecam nie tylko fanom E. A. Poe, ale przede wszystkim A.C. Doyle'a, bo to właśnie Dupin był inspiracją dla postaci Holmesa.