Gdybym miał tę książkę oceniać wyłącznie po wyglądzie, ocena byłaby dużo wyższa. Ładne, twardo-okładkowe wydanie, przyjemny w dotyku papier, wyraźne fotografie. Za to tekst pozostawia sporo do życzenia. Jest bezstylowo, sporo pobocznych dygresji, skakania z tematu na temat. Tymczasem opowieść o operacji dywersyjnej przeprowadzonej przez tajemniczą 150 Brygadę Pancerną w ramach ofensywy w Ardenach wymagałaby pewnego uporządkowania czasowego i liniowego. Z innych publikacji wiele słyszałem o tej jednostce oraz stosowanych przez nią fortelach upodobniających ją do oddziałów amerykańskich. Wbrew legendzie nie dysponowała ona zbyt wieloma zdobycznymi czołgami czy samochodami terenowymi. Tym większego znaczenia nabierał dobór żołnierzy do operacji czy też maskowanie pojazdów opancerzonych na wzór US Army. To naprawdę bardzo ciekawy i nośny temat, tym większy żal o niewykorzystaną szansę. Publikacja raczej drugoplanowa i uzupełniająca. Jeżeli ktoś chciałby poznać bliżej problematykę ofensywy w Ardenach lepiej sięgnąć choćby do książek Panów Christera Bergströma czy Michaela Reynoldsa.

Gdybym miał tę książkę oceniać wyłącznie po wyglądzie, ocena byłaby dużo wyższa. Ładne, twardo-okładkowe wydanie, przyjemny w dotyku papier, wyraźne fotografie. Za to tekst pozostawia sporo do życzenia. Jest bezstylowo, sporo pobocznych dygresji, skakania z tematu na temat. Tymczasem opowieść o operacji dywersyjnej przeprowadzonej przez tajemniczą 150 Brygadę Pancerną w...

Książka przedstawiająca operacje oddziałów Skorzenego podczas ofensywy w Ardenach. Autor starał się nam przedstawić pełny obraz, tych nie do końca legalnych działań.
Pierwsze co rzuca się w oczy do brak wskazania źródeł. Dla mnie poważny minus. Najdziwniejszym jest fakt, że pisarz powołuje się na niektóre publikacje podając tylko nazwiska autorów.
"U Hugh M. Cole opisano to tak..."
To nie licuje z poważną publikacją historyczną.
Druga rzecz to prezentacja map - w oryginale są one z pewnością kolorowe. U nas wydawca pokusił się o czarno - białe reprinty. Stają się one mało, lub w ogóle nieczytelne.
Trzecia rzecz to język, którym napisana jest książka.
a) "wodolejstwo" - miejscami wydaje się, że autor chciał na siłę powiększyć rozmiar publikacji. Mamy więc wstęp w którym opisuje o czym jest książka, bardzo często rozdziały nie związane ze Skorzennym.
b) "uprzedzanie faktów" - wplatanie w narrację zwrotów typu "jednostka ta poniosła klęskę o czym napiszę w dalszej części książki.
c) "przypominanie faktów" - kolejne zwroty tupu " o tym już pisałem w poprzednim rozdziale ale przypomnę w skrócie..."
d) "skakanie pomiędzy faktami" - "zostawmy na moment atakujących i przejdźmy do działań których początek opisałem w poprzednim rozdziale".
Te dygresje wybijają z rytmu czytającego i denerwują.
Gdyby je pominąć czytałoby się bardzo przyjemnie.
Książka zawiera mnóstwo relacji światków, która to znacznie wzbogaca narrację. Lektura nabiera rumieńców i czyta się dość ciekawie.
Wydanie jest bardzo staranne - twarda oprawa i dobrej jakości papier.
Temat jest zarysowany dość dokładnie. Czy wyczerpany ? Na pewno nie.
Autor musi popracować nad warsztatem, bo miejscami jest on bardzo chaotyczny.
Można przeczytać.

Książka przedstawiająca operacje oddziałów Skorzenego podczas ofensywy w Ardenach. Autor starał się nam przedstawić pełny obraz, tych nie do końca legalnych działań.
Pierwsze co rzuca się w oczy do brak wskazania źródeł. Dla mnie poważny minus. Najdziwniejszym jest fakt, że pisarz powołuje się na niektóre publikacje podając tylko nazwiska autorów.
"U Hugh M. Cole opisano to...

Doskonała pozycja, opowiadająca nie tylko Skorzennym, ale ogólnie o walkach w Ardenach na przełomie lat 1944-45. Czyta się idealnie!

Doskonała pozycja, opowiadająca nie tylko Skorzennym, ale ogólnie o walkach w Ardenach na przełomie lat 1944-45. Czyta się idealnie!