Powieść sensacyjna znanego dziennikarza śledczego, w której ukazana jest - jako fikcja, ale rozpoznawalna - niechlubna strona historii III RP, z naciskiem na powiązania służb specjalnych ze środowiskiem przestępczym. Dla mnie - przerażająca!

Powieść sensacyjna znanego dziennikarza śledczego, w której ukazana jest - jako fikcja, ale rozpoznawalna - niechlubna strona historii III RP, z naciskiem na powiązania służb specjalnych ze środowiskiem przestępczym. Dla mnie - przerażająca!

Mam problem z tą książką. Z jednej strony wiem, o czym będzie bo znam aferę FOZZ. Z drugiej strony, pomijając moją wiedzę, czyta się książkę przyjemnie. Niestety są w niej i takie fragmenty, które powodują, że zalatuje kiczem. Spotkania u kuzyna Brenera, ten klub, który razem stworzyli, trochę tak, jakby nagle w książce pojawił się wątek dla nastolatków.

Mam problem z tą książką. Z jednej strony wiem, o czym będzie bo znam aferę FOZZ. Z drugiej strony, pomijając moją wiedzę, czyta się książkę przyjemnie. Niestety są w niej i takie fragmenty, które powodują, że zalatuje kiczem. Spotkania u kuzyna Brenera, ten klub, który razem stworzyli, trochę tak, jakby nagle w książce pojawił się wątek dla nastolatków.

Ciekawa sprawa. Nigdzie – bez względu na to, czy chodziło o wydanie Zysku i S-ka (rok 2012),czy o wersję wydawnictwa Replika (2018),a oba są sygnowane jako wydanie pierwsze (tyle tylko, że jedno jest z cyklu Andrzej Brenner, tom 2, a drugie, tom 3),nie znalazłem informacji o redaktorze i korektorze tego dzieła. Zainteresowało mnie to, gdy przeczytałem na jednej z pierwszych stron: „Grzegorz Okrzemek z ciężkim sercem wyciągnął spod szafy starą tekturową walizkę i spakował do niej kilka koszul, książki, szczoteczkę do zębów, sweter, pamiętający jeszcze przyjęcie ślubne garnitur i szczoteczkę do zębów”. A kilkanaście stron dalej to: „Zaciągnął firanki i już miał się w ubraniu rzucić na łóżko, gdy coś go tknęło i zerwał się na równe nogi”.
Oznacza to, że książka napisana została i wydana niechlujnie, w pośpiechu, byle jak, z arogancką pogardą dla czytelników oraz… kiedyś mawiało się, że na zamówienie społeczne (jak właśnie mnożące się lawinowo książki o COVID-19),ale w tym przypadku zdecydowanie nie społeczne, ale… ideologiczno-partyjne.

„Nie darzył partii braci Kaczyńskich sympatią. Miał im za złe nieskuteczność, fanfaronadę i fatalny dobór ludzi, a najbardziej raziła go hipokryzja ich ugrupowania. Pod hasłami walki z komuną bardzo chętnie przygarniali pod swoje skrzydła ludzi, którzy byli wcześniej mocno z komuną powiązani”.

Ten akurat cytat nie powinien nikogo zwieść, to kokieteria i swego rodzaju strategia. Jeśli czegoś ukryć i zakłamać już się nie da nijak, to należy głośno to przyznać, bo będzie to wtedy sprawiało wrażenie szczerości, bezkompromisowości, a nawet odwagi. A tak przy okazji… wcale nie z powodu kilku osób/nazwisk byłych komunistów i ich obecności w strukturach obecnej władzy, politolodzy określają ją mianem neobolszewizmu.

Bohaterem powieści jest Andrzej Brenner, dziennikarz śledczy (ciekawe, że Sumliński, równie marny autor, też się samozwańczo dziennikarzem śledczym mianował),który wpada na trop ogromnej afery. Spotyka się z żoną Grzegorza Okrzemka, człowieka, którego wrobiono w defraudację pół miliarda dolarów (no, tak… miliony już na nikim nie robią wrażenia, więc trzeba miliardy),następnie z innymi osobami, coraz głębiej zaangażowanych w spisek. Żałosna jest ta narracja, bo na przykład: Brenner spotyka się z Kravczikiem, który zdradza mu niektóre szczegóły wielkich przekrętów. Brenner pojechał za granicę, żeby się właśnie z nim spotkać. A następnie niczemu nie dowierza, wszystko neguje i odrzuca. Jest to chwyt z tanich reklam telewizyjnych, który służy do powtarzania kilka razy nazwy produktu. Tu nie chodzi o produkt, taki czy inny, ale o kasę – miliard dolarów? Niemożliwe! Z tym miliardem dolarów to pan chyba przesadził. Naprawdę miliard dolarów? Tak, miliard dolarów. Boże! Miliard dolarów – przecież to się w głowie nie mieści. Itp.

’Ndrangheta, Jedna z bardziej wpływowych struktur zorganizowanej przestępczości we Francji, wywodząca się z Korsyki, ale działająca przede wszystkim w krajach Afryki i Ameryki Łacińskiej. Więc ta cała ’Ndrangheta zakłada w Polsce sieć pizzerii i opłaca się wywiadowi polskiemu, uznając go za silniejszą mafię. Cóż… powinny chyba być jakieś granice, ale najwyraźniej w przypadku polskich czytelników, nie ma się co nimi przejmować. W każdym razie jest to połączenie przeciętnej powieści sensacyjnej z kiepściutką science fiction albo political fiction.

I to już ostatni cytat: „Owszem, czytał czasami o globalnych spiskach i ponadnarodowych korporacjach, które ponoć sterują losem świata, ale te fikcyjne konstrukcje nawet w części nie dorównywały klasą pomysłowi Funduszu Budowy Gospodarki”.
I to się zgadza. Międzynarodowe spiski, to głupstwo w porównaniu do tego, co wymyślił autor. Ale czy wszystko to jest kompletną bzdurą? Ależ nie! Tylko co z tego? Bo cwaniacki i niesmaczny numer polega na tym, żeby obrobić komuś tyłek, oczernić, zgnoić, opluć, jednak zza krzaka, w masce. Gdyby chociaż Gadowski wyraźnie użył właściwych nazw organów, urzędów, instytucji, prawdziwych nazwisk, faktów zamiast insynuacji, to może miałoby to jakiś sens, ale schował się tchórzliwie za konwencją fantastyki, różnych aluzji i mętnych sugestii, i nic mu zarzucić nie można, żaden proces o zniesławienie się nie odbędzie, bo – jakby co – to przecież tylko fantazja i fikcja literacka.

Zainteresowałem się Gadowskim, bo zaintrygowała mnie jakaś jego wypowiedź, którą usłyszałem na YouTube. Tym większe zaskoczenie niskim poziomem tej jego książki. Do tego te grafomańskie nazwy, tytuły i nazwiska! Sprzedajny dziennikarz – Wrzaskliwiec (tak, niby tak ma na nazwisko),niskiej jakości czasopismo ze skandalami – „Śmieć” itp.
Może (może!) miałoby to jakiś sens, gdyby autor zdecydował się na jedno z dwojga: albo na powieść sensacyjną, albo na demaskowanie przekrętów władzy w czasie, gdy Polska odzyskała niepodległość. Jedno i drugie, na dokładkę owinięte w fikcję, jest niestrawne.

Ciekawa sprawa. Nigdzie – bez względu na to, czy chodziło o wydanie Zysku i S-ka (rok 2012),czy o wersję wydawnictwa Replika (2018),a oba są sygnowane jako wydanie pierwsze (tyle tylko, że jedno jest z cyklu Andrzej Brenner, tom 2, a drugie, tom 3),nie znalazłem informacji o redaktorze i korektorze tego dzieła. Zainteresowało mnie to, gdy przeczytałem na jednej z...

Znakomita, wciagnela mnie bez reszty. Wielki szacunek za stworzenie powiesci, ktora boli i wyzwala, podejmujac tematy gigantycznej korupcji w Polsce, gry politycznej, zdrady, manipulacji.
Bardzo lubie styl Witolda Gadowskiego. Jest zwiezly ale posiada duzo glebi. Czasami lekki i swojski, czasami zabawny ale zawsze taki prawdziwy.
Wnikliwa ocena postaci i ich psychologii (klania sie wyksztalcenie pana Gadowskiego).
Uwielbiam szczegoly dotyczace Krakowa, tesknie za kazdym razem kiedy wspomina ulice i dobrze znane mi miejsca.
Goraco polecam! Zabieram sie za czytanie kolejnych ksiazek!

Znakomita, wciagnela mnie bez reszty. Wielki szacunek za stworzenie powiesci, ktora boli i wyzwala, podejmujac tematy gigantycznej korupcji w Polsce, gry politycznej, zdrady, manipulacji.
Bardzo lubie styl Witolda Gadowskiego. Jest zwiezly ale posiada duzo glebi. Czasami lekki i swojski, czasami zabawny ale zawsze taki prawdziwy.
Wnikliwa ocena postaci i ich psychologii...

Dosyc fajna fabula z wplecionymi faktami z afery FOOZ, jednak bohater zjeżdża mi ubogim krewnym bohatera Bukowskiego. Mi dosyc ciezko nieatety czyta sie Gadowskiego. Troche meczace dialogi postaci momentami.

Dosyc fajna fabula z wplecionymi faktami z afery FOOZ, jednak bohater zjeżdża mi ubogim krewnym bohatera Bukowskiego. Mi dosyc ciezko nieatety czyta sie Gadowskiego. Troche meczace dialogi postaci momentami.

W sumie ok. Z tym ze od początku można było się spodziewać kto jest tym złym...

W sumie ok. Z tym ze od początku można było się spodziewać kto jest tym złym...

Artystyczna alternatywna wizja tropienia afery FOZZ przez niezależnego dziennikarza. W tle przewijaja się wznowiony po latach romans, zdradzający go przyjaciele i pomagający mu wrogowie. Fabuła choć trochę przewidywalna to potrafi wciągnąć i zaskoczyć. Pomimo mojej początkowej niechęci udało mi się książkę ukończyć, ale szybko się ją zapomina, szczególnie zakończenie i kto w końcu wygrał? Jakby remis...

Artystyczna alternatywna wizja tropienia afery FOZZ przez niezależnego dziennikarza. W tle przewijaja się wznowiony po latach romans, zdradzający go przyjaciele i pomagający mu wrogowie. Fabuła choć trochę przewidywalna to potrafi wciągnąć i zaskoczyć. Pomimo mojej początkowej niechęci udało mi się książkę ukończyć, ale szybko się ją zapomina, szczególnie zakończenie i kto...

Najważniejsza książka Gadowskiego? Prawdopodobne. Nie przeczytałem jeszcze wszystkich. Tak układano się po '89. Afera FOZZ jest wiedzą arcypodstawową i konieczną do oceny ludzi, ich biznesów i polityki.

Najważniejsza książka Gadowskiego? Prawdopodobne. Nie przeczytałem jeszcze wszystkich. Tak układano się po '89. Afera FOZZ jest wiedzą arcypodstawową i konieczną do oceny ludzi, ich biznesów i polityki.

Swoista pozycja, cieszę się, że nie sugerowałam się opiniami innych czytelników. Temat przewodni o kulisach FOZZ, jednak jeśli ktoś oczekuje szczegółowych stenogramów z przesłuchań, lub detali finansowych, to tego w książce nie ma. Być może przekazanie tak szczegółowej wiedzy kosztowałoby autora karierę, zdrowie...Jestem mimo to pod wrażeniem- szkic działania FOZZu nakreślony w tej powieści wystarczy, aby zszokować i pozostawić w poczuciu beznadziei "wolnej Polski". Rozumiem, że meandry prawa zmusiły autora to przelatania faktów z rysem "zwykłej" powieści politycznej. Mamy wiedzę, ale nie mamy dowodów, aby wybrnąć z potencjalnych procesów. Nie pierwszy autor opisuje w tej "fikcyjny" sposób historię Polski. Skala i głębia afery wykracza moja wyobraźnie, książka mnie przygniotła doszczętnie. Polecam!

Swoista pozycja, cieszę się, że nie sugerowałam się opiniami innych czytelników. Temat przewodni o kulisach FOZZ, jednak jeśli ktoś oczekuje szczegółowych stenogramów z przesłuchań, lub detali finansowych, to tego w książce nie ma. Być może przekazanie tak szczegółowej wiedzy kosztowałoby autora karierę, zdrowie...Jestem mimo to pod wrażeniem- szkic działania FOZZu...

„Wciągająca powieść sensacyjna, która – być może – kryje w sobie drugie dno”.

Książka Pana Witolda Gadowskiego jest, z całą pewnością, jedną z ciekawszych, literackich, pozycji jakie ostatnimi czasy miałem okazję przeczytać.

Uderza realizmem zdarzeń i zachowań oraz dociekliwą obserwacją naszej, polskiej rzeczywistości. Autor znakomicie prowadzi intrygę, właściwie stopniuje napięcie i tworzy własną, niepowtarzalną, lekko mroczną, aurę zagrożenia i strachu, która niczym gęsta, tropikalna, mgła oplata przedstawione w powieści postacie i wydarzenia.

Prezentuje dużą dbałość o szczegóły oraz naprawdę dobrą znajomość naszych historycznych realiów, zwłaszcza w odniesieniu do wydarzeń z najnowszej historii Polski.

To obraz brutalnego, okrutnego i cynicznego świata PRL-owskich służb specjalnych.

Wychodzą na jaw ciemne, skrzętnie przez lata skrywane tajemnice przeszłości, dotyczące ludzi i zdarzeń, które miały miejsce w komunistycznej Polsce oraz po jej upadku w dobie tzw. rodzącej się demokracji. Uwikłanie ówczesnych, polityczno-partyjnych, elit, mechanizmy sprawowania przez nich niepodzielnej władzy (w jej różnych wymiarach i aspektach),oraz złowrogi cień służb specjalnych, wojskowych i cywilnych. Wszystko podane w sposób spójny, przejrzysty i dobrze przemyślany.

Lektura szokuje, szarpie emocjami, zmusza do przewartościowania posiadanej wiedzy i zastanowienia się nad, takim a nie innym, obliczem naszego kraju, tym ówczesnym i tym dzisiejszym.
Główny bohater powieści, Andrzej Brenner to bezkompromisowy dziennikarz śledczy (dziś, powiedzielibyśmy, przysłowiowy, wolny strzelec),który w toku prowadzonego przez siebie dochodzenia wpada na trop (i ujawnia kulisy) największej afery finansowej kraju: defraudacji pieniędzy z Funduszu Budowy Gospodarki.

Pozyskując informatorów i nie bacząc na grożące mu niebezpieczeństwo, krok po kroku, odkrywa kolejne elementy układanki w której bez trudu odnajdziemy szereg bardzo wyraźnych odniesień do naszych czasów. Zagadka goni zagadkę, tajemnica tajemnice i nic nie jest tym czym wydaj się na pierwszy rzut oka. Zwłaszcza analogia do najgłośniejszej i wciąż osnutej tajemnicą afery FOZZ-u ( Fundusz Obsługi Zadłużenia Zagranicznego) często nazywaną „matka wszystkich afer” jest aż nadto wymowna i autor wcale się z nim nie kryje.

Witold Gadowski znakomicie przedstawia wzajemnie, przenikające się i oddziałujące na siebie środowiska polityczne i biznesowe, skonfliktowane, dbające jedynie o własne interesy, szeroko pojęte media, oraz iście pajęczą sieć wzajemnych ( jawnych i niejawnych) układów i zależności.

Książka jest świetnie (i bardzo sugestywnie) napisana, intryguje, ciekawi, nie stroniąc przy tym od ukazania tych najbardziej brutalnych i bezwzględnych aspektów naszego życia.

„Wieża komunistów” to naprawdę warta polecenia pozycja dla wszystkich miłośników naszej historii najnowszej, która z całą pewnością zapewni wiele godzin bardzo dobrej i rzetelnej, literackiej rozrywki.

„Wciągająca powieść sensacyjna, która – być może – kryje w sobie drugie dno”.

Książka Pana Witolda Gadowskiego jest, z całą pewnością, jedną z ciekawszych, literackich, pozycji jakie ostatnimi czasy miałem okazję przeczytać.

Uderza realizmem zdarzeń i zachowań oraz dociekliwą obserwacją naszej, polskiej rzeczywistości. Autor znakomicie prowadzi intrygę, właściwie...