Twierdzenia autora są podzielane (chociaż w różnym zakresie) przez innych dziennikarzy, także nie sądzę, żeby to była "shuria" na marginesie, jaką Sumliński uskuteczniał później, kiedy zdecydowanie wypadł z głównego nurtu. Nie miałem możliwości zapoznać się z sensownymi kontr-argumentami osób, które wierzą w wersję morderstwa, znaną z tak zwanego procesu toruńskiego, stąd też książki z tej serii mnie przekonują. Nie podobał mi się jedynie momentami niepotrzebny patos i suspens rodem z powieści sensacyjnych, o plagiatowanie których Sumliński był zresztą oskarżany.

Twierdzenia autora są podzielane (chociaż w różnym zakresie) przez innych dziennikarzy, także nie sądzę, żeby to była "shuria" na marginesie, jaką Sumliński uskuteczniał później, kiedy zdecydowanie wypadł z głównego nurtu. Nie miałem możliwości zapoznać się z sensownymi kontr-argumentami osób, które wierzą w wersję morderstwa, znaną z tak zwanego procesu toruńskiego, stąd...

Książka dobra, przedstawia dużo faktów. Jednak razi mnie to że tak naprawdę zamiast trzech książek można było że spokojem stworzyć jedną, właśnie Lobotomię 3.0
Wcześniejsze czyli "Kto go naprawdę zabił" oraz "Teresa , Trawa, Robot" zostały prawie słowo w słowo powtórzone w Lobotomii.
Szczególnie że Teresa..to prawie same wpisane rozmowy, których kopie pojawiły się właśnie w Lobotomii.
Sprawa ważna jednak mam wrażenie że autor oprócz aspektu wiary w to co pisze i chęci przedstawieniu jej czytelnikom liczy na aspekt materialny....

Książka dobra, przedstawia dużo faktów. Jednak razi mnie to że tak naprawdę zamiast trzech książek można było że spokojem stworzyć jedną, właśnie Lobotomię 3.0
Wcześniejsze czyli "Kto go naprawdę zabił" oraz "Teresa , Trawa, Robot" zostały prawie słowo w słowo powtórzone w Lobotomii.
Szczególnie że Teresa..to prawie same wpisane rozmowy, których kopie pojawiły się właśnie w...

Mam tę książkę opatrzoną autografem autora od 2014 roku. Nie wiem czemu ale dopiero teraz ją przeczytałam-może wynika to z manii kupowania ksiażek,a moze z nastroju w jaki chcę siebie wprowadzić. Ksiażka jest fascynująca, podczas czytania nie ma zawieszek umysłu typu "czytam ale nie wiem co czytam". Polecam, to wartościowa książka

Mam tę książkę opatrzoną autografem autora od 2014 roku. Nie wiem czemu ale dopiero teraz ją przeczytałam-może wynika to z manii kupowania ksiażek,a moze z nastroju w jaki chcę siebie wprowadzić. Ksiażka jest fascynująca, podczas czytania nie ma zawieszek umysłu typu "czytam ale nie wiem co czytam". Polecam, to wartościowa książka

Lata mijają i nic się nie zmienia i niestety obawiam się ,że nie zmieni i co z tego ze fakty podane są na talerzu...

Lata mijają i nic się nie zmienia i niestety obawiam się ,że nie zmieni i co z tego ze fakty podane są na talerzu...

nawet mi sie nie chce tego komentowac.

nawet mi sie nie chce tego komentowac.

Zniechęcony dokumentalnym stylem tej książki, długo się zabierałem za jej przeczytanie. Trochę niepotrzebnie się zniechęcałem, bowiem Wojciech Sumliński gdzie tylko się da, wstawia opisy i narrację rodem z książek fabularnych. Miejscami może się to wydawać naiwne, psujące klimat dokumentalny, który ma się kojarzyć z faktami i tylko z nimi, ale przecież kiedy autor ociera się w swoim śledztwie o zdarzenia zagrażające życiu, ma prawo pisać językiem wydającym się pompatycznym. Jak dla mnie to mogłoby się obejść bez takich wstawek, a książka nadal byłaby ciekawa, bowiem mnogość faktów w śledztwie dotyczącym śmierci księdza Popiełuszki, które to fakty nie pozostawiają złudzeń co do nieprawdziwości oficjalnej wersji, jest ogromna i szokuje każdego, komu zależy na prawdzie. Jeszcze bardziej szokujące są reakcje władzy oraz Kościoła na fakty odkryte w tej sprawie. Przykre jest to, że dosłownie wszystkim stronom politycznym zależy, aby zakłamana oficjalna wersja śmierci wielkiego duchownego była jedyną obowiązującą. O ile strona jawnie komunistyczna zawsze miała powody do kłamstw na ten temat, o tyle cała opozycja oraz władze Kościoła powinny robić wszystko, aby poznać prawdę o śmierci Popiełuszki. Właśnie reakcje tych ostatnich stron są w tym wszystkim najciekawsze. Dostarczają podejrzeń co do uczciwości wszystkich, którzy tak bardzo bronią się przed kontynuowaniem śledztwa w tej sprawie.
Niemal połowa książki to skany dokumentów, które czyta się niemal równie długo jak sam tekst książki, jednak są to rzeczy dla opinii publicznej niezastąpione. Jako czytelnicy, którzy chcą poznać fakty bez ich interpretacji, takie skany to skarbnica wiedzy. Na przykład ze stenogramów podsłuchów możemy się dowiedzieć nie tylko faktów dotyczących sfingowanego procesu morderców księdza, ale także może to być skarbnica wiedzy z innych dziedzin. Otóż rozmowy rodzin komunistów są interesujące, bowiem poznajemy reakcje tych ludzi na zdradę partii, co jest o tyle ciekawe, że żadna ze stron nie jest tutaj bez grzechu. Takie wrabianie jednych przez drugich rzuca sporo światła nie tylko na samą sprawę, ale także na to, jak proletariat traktował Polskę, partię, naród itd. Poczucie pogardy miesza się z poczuciem współczucia, kiedy się to czyta.
Miejscami miałem wrażenie powtarzalności tekstów. Kiedy czytałem następną książkę Sumlińskiego byłem już pewien, że w jego książkach powtarzają się nie tylko akapity, ale czasami całe strony. Ogólnie może mieć to sens, bo jeśli nie przeczytamy innej książki tego autora, te powtarzające się fragmenty będą jak najbardziej cenne dla czytelnika. Szkoda, że nie czytałem wydania rozszerzonego, ale tylko to pierwsze było dostępne na spotkaniu z autorem.
Nie jest to książka, którą czyta się przyjemnie. Czasami wymaga skupienia, powrotu do akapitu, który przypomni nam jakiś szczegół. Brakuje mi tu map z wyjaśnieniem miejsc opisywanych w śledztwie. Nie żałuję jednak spędzonego nad "Lobotomią 3.0" czasu i cieszę się, że miałem okazję poznać samego autora i kupić tę książkę z jego dedykacją. Po jej przeczytaniu tylko utwierdzam się w przekonaniu, że III RP to państwo z dykty i paździerza. Potencjalnych czytelników, którzy mogą się zastanawiać, po co drążyć temat śmierci, powinno przekonać zaangażowanie różnych stron konfliktu politycznego w walkę z prawdą, a już najbardziej reakcje duchownych.

Zniechęcony dokumentalnym stylem tej książki, długo się zabierałem za jej przeczytanie. Trochę niepotrzebnie się zniechęcałem, bowiem Wojciech Sumliński gdzie tylko się da, wstawia opisy i narrację rodem z książek fabularnych. Miejscami może się to wydawać naiwne, psujące klimat dokumentalny, który ma się kojarzyć z faktami i tylko z nimi, ale przecież kiedy autor ociera...

Zawsze twierdziłam że Kiszczak i Jaruzel są w to wmieszani + ruskie
Teraz jak po śmierci Kiszczaka Kiszczakowa wyjęła teczkę Bolka, to mam wrażenie że i Wałęsa maczał w tym palce....

Zawsze twierdziłam że Kiszczak i Jaruzel są w to wmieszani + ruskie
Teraz jak po śmierci Kiszczaka Kiszczakowa wyjęła teczkę Bolka, to mam wrażenie że i Wałęsa maczał w tym palce....

Książka w całości poświęcona zabójstwu ks. Jerzego. Prokurator Witkowski kontra.. Właśnie, kontra kto ??

Książka w całości poświęcona zabójstwu ks. Jerzego. Prokurator Witkowski kontra.. Właśnie, kontra kto ??

Ciężko za taką książkę nie dać 10 gwiazdek

Ciężko za taką książkę nie dać 10 gwiazdek

Tak się złożyło że autor tej książki wczoraj został przez sąd III uniewinniony
Od paru lat walczył w tej sprawie, na sali sądowej pojawił się na jednej rozprawie jeszcze wtedy prezydent Komorowski który zeznawał parę godzin, potem w telewizji powiedział żeby go o Pana Sumlińskigo nie pytać bo to człowiek niewiarygodny. Autor w latach 90 był jednym z najlepszych polskich dziennikarzy śledczych, jednak zainteresowanie morderstwem księdza Popiełuszki sprawiło że wczoraj ani fakty, wiadomość panorama nie informowały społeczeństwo o wyniku rozprawy w której świadkiem był prezydent. Jeśli ktoś chciałby poznać rzeczywistość w której żyję to powinien sięgnąć po tę książkę.

Tak się złożyło że autor tej książki wczoraj został przez sąd III uniewinniony
Od paru lat walczył w tej sprawie, na sali sądowej pojawił się na jednej rozprawie jeszcze wtedy prezydent Komorowski który zeznawał parę godzin, potem w telewizji powiedział żeby go o Pana Sumlińskigo nie pytać bo to człowiek niewiarygodny. Autor w latach 90 był jednym z najlepszych...