Jak zobaczyłem tę książkę w bibliotece, zaraz zabrałem się za czytanie opowiadania o szopie. To było zresztą jedyne, które mnie zainteresowało.
Z jednej strony historia całkiem sympatyczna, z drugiej nieco smutna (konieczność rozstania się z szopem). Ponadto czytając czułem trochę zazdrość.
I jeszcze jedno: miejscami (np. ze względu na słownictwo) zastanawiałem się, czy to opowiadanie aby na pewno jest dla dzieci...

Jak zobaczyłem tę książkę w bibliotece, zaraz zabrałem się za czytanie opowiadania o szopie. To było zresztą jedyne, które mnie zainteresowało.
Z jednej strony historia całkiem sympatyczna, z drugiej nieco smutna (konieczność rozstania się z szopem). Ponadto czytając czułem trochę zazdrość.
I jeszcze jedno: miejscami (np. ze względu na słownictwo) zastanawiałem się, czy to...

Jak to zwykle z antologiami bywa, jakość opowiadań i treść jest różnoraka. Zadziwiło mnie to, że najgorzej z zadaniem napisania historii o prawdziwym zwierzaku poradzili sobie znani i lubiani autorzy. Może dlatego, że ten rodzaj opowieści odbiegał od tego, o czym zazwyczaj piszą. Na szczęście większość opowiadań jest interesująca. Ukazuje emocje związane z posiadaniem domowego pupila. Pozwalają dziecku wczuć się w rolę opiekuna. Zrozumieć odpowiedzialność z nią związaną. A także żal, gdy zwierzę odchodzi. Polecam.

Jak to zwykle z antologiami bywa, jakość opowiadań i treść jest różnoraka. Zadziwiło mnie to, że najgorzej z zadaniem napisania historii o prawdziwym zwierzaku poradzili sobie znani i lubiani autorzy. Może dlatego, że ten rodzaj opowieści odbiegał od tego, o czym zazwyczaj piszą. Na szczęście większość opowiadań jest interesująca. Ukazuje emocje związane z posiadaniem...

Świetny zbiór. Pełen ciepła i humoru. Polecam.

Świetny zbiór. Pełen ciepła i humoru. Polecam.

Książka super. Na zdeczko dłuższe czytanie i bez zbędnych obrazków, dzięki czemu "orzeszki" angażują się nad wizualizacją czytanego przeze mnie tekstu.
Niestety nie wszystkie opowiadania były ciekawe. Niektóre jak dla mnie znalazły się w książce przez pomyłkę - jako tzw. "zapchaj dziura".
Nie znalazłam w nich ani głębszego sensu ani żadnej przesłanki, która pobudza dzieci do czegokolwiek. Były po prostu bez sensu.
Ale mimo wszystko polecam - moja córka co wieczór czekała na kolejną dawkę opowieści o zwierzątkach. Bo zapomniałam dodać, opowiadania dotyczą tylko zwierząt! :)

Książka super. Na zdeczko dłuższe czytanie i bez zbędnych obrazków, dzięki czemu "orzeszki" angażują się nad wizualizacją czytanego przeze mnie tekstu.
Niestety nie wszystkie opowiadania były ciekawe. Niektóre jak dla mnie znalazły się w książce przez pomyłkę - jako tzw. "zapchaj dziura".
Nie znalazłam w nich ani głębszego sensu ani żadnej przesłanki, która pobudza dzieci...

Od jakiegoś czasu sięgamy już z Tymkiem po książki, które zawierają sporą dawkę treści. Szczególnie przed zaśnięciem lubimy dłuższe historie, które nie wymagają ciągłego zerkania na ilustracje. Książki z wieloma obrazkami zostawiamy sobie do czytania dziennego, gdyż mój syn bardzo lubi przyglądać się szczegółom, co może robić tylko przy dobrym świetle. Pewnego razu z ciekawością wzięłam do ręki grubą księgę z opowiadaniami o zwierzętach. Nie byłam pewna, czy taka długo forma będzie już odpowiednia dla Tymka, ale już po pierwszym opowiadaniu moje wątpliwości zupełnie się rozwiały. Nie tylko doczytaliśmy do końca z wielkim zainteresowanie, ale moje dziecko wybłagało już na wpół śpiąco: „Mamusia jesce jedno, prose”. Od tej chwili lektura ta towarzyszyła nam przez wiele dni i muszę powiedzieć, że codziennie czekaliśmy z niecierpliwością na kolejne opowiadania. Czasem czytaliśmy kilka na raz, a czasem jedno tak nas poruszyło, że musieliśmy na nim zakończyć i „omówić” jeszcze nasze wrażenie…
Każde zwierzę jest jedyne w swoim rodzaju, najpiękniejsze, najukochańsze. I nie ma znaczenia, czy jest małe, czy duże, rasowe, egzotyczne czy podwórkowe, czy mieszka na wsi, czy w zoo, czy jest futrzaste, pierzaste, miauczące czy gęgające. Każde jest wyjątkowe!* (okładka)
Opowiadania zawarte w tym tomie, a jest ich aż dwadzieścia trzy, napisała dla dzieci cała plejada cenionych polskich twórców: Liliana Bardijewska, Grażyna Bąkiewicz, Paweł Beręsewicz, Marcin Brykczyński, Ewa Chotomska, Barbara Ciwoniuk, Agnieszka Frączek, Barbara Gawryluk, Andrzej Marek Grabowski, Joanna Jagiełło, Joanna Olech i wielu innych.
Świetnym pomysłem było zatrudnić tak wielu pisarzy, gdyż przez to opowiadania są bardzo różnorodne, nieprzewidywalne. Każde z nich ma swój własny styl, każde jest inne. Tematem przewodnim są oczywiście wszelkiej maści zwierzaki domowe ( z małymi wyjątkach w postaci szopa pracza, jeża i wrony). Historie są krótkie, długie, dowcipne i wzruszające. Mam wrażenie, że większość autorów opisała w nich po prostu swoich własnych pupili, przez co ze wszystkich tekstów bije wielka miłość do zwierząt.
Opowiadania to bardzo mądre. Uświadamiają dziecku, że zwierzę to nie zabawka, a żywa istota czująca, która może być prawdziwym przyjacielem i w żadnym wypadku nie można jej krzywdzić.
Krótkie i dłuższe teksty o pupilach sprawiły, że raz śmialiśmy się z Tymkiem do rozpuku, a innym razem ocieraliśmy łzy (autorzy poprzez swoje opowiadania oswajają również dziecko ze śmiercią zwierzęcia).
Kogo spotkacie w tej książeczce? Przede wszystkim mnóstwo psów i kotów, ale jest i szop pracz Franio, Wrona (Moja Wronka kochana),chomiczek Pimpuś, myszka, czyli Postrach osiedla, żółw Urodzinek i mały jeżyk.

Tymkowi zdecydowanie najbardziej do gustu przypadło opowiadanko o chomiku Pimpusiu. Czytamy je już niezmordowanie czwarty wieczór z rzędu i zdarza się, że także w dzień moje dziecko domaga się Pimpusia. Tak mu się spodobało chomicze życie, że bawi się, kopiąc tunele pod kołdrą i ruszając wyimaginowanymi wąsikami, twierdząc, że jest chomikiem. Co ciekawe opowieść o Pimpusiu jest bardzo wzruszająca. Jest w nim mowa o wielkim przywiązaniu chłopca do zwierzątka i jego rozpaczy, kiedy chomiczek odchodzi do krainy szczęśliwości. Powiem tylko, że cała historia kończy się szczęśliwie, ale łapie za gardło nawet dorosłych. Cieszę się ogromnie, że sięgnęliśmy po tę lekturę, bo skłoniła nas do wielu ciekawych rozmów na temat zwierząt. Tymek poruszony opowiadaniami zadawał mi wielu trudnych pytań, na które książka pomagała odpowiadać ( kiedy zwierzątka umierały, pytał, dlaczego? Gdzie one teraz są? Gdzie są ich mamy itd.) Wszystkie lektury, które prowokują takie mądre dyskusje są dla mnie na wagę złota. Choć nie powiem, jedno z pytać wprawiło mnie w duże zakłopotanie: Mamo, a czy ja mogę mieć już rybki i chomiczka? No to się zaczęło!

Książkę polecam wszystkim dzieciakom i rodzicom. Teksty są dosyć długie, ale napisane dużą czcionką i okraszone pięknymi ilustracjami Katarzyny Bajerowicz, Mikołaja Kamlera i Magdaleny Kozieł-Nowak, które dodają niezwykłego uroku książeczce, ale nie są jej dominującym elementem. Stanowią doskonały dodatek do mądrych i zabawnych opowiadań.
Polecam!

Od jakiegoś czasu sięgamy już z Tymkiem po książki, które zawierają sporą dawkę treści. Szczególnie przed zaśnięciem lubimy dłuższe historie, które nie wymagają ciągłego zerkania na ilustracje. Książki z wieloma obrazkami zostawiamy sobie do czytania dziennego, gdyż mój syn bardzo lubi przyglądać się szczegółom, co może robić tylko przy dobrym świetle. Pewnego razu z...

Jesteśmy z córką w trakcie czytania tych opowiadań ale już teraz mogę, a właściwie możemy wystawić im jak najlepszą recenzję - krótkie, dowcipne i bardzo życiowe historyjki z różnymi zwierzętami w roli głównej bawią i uczą. Dla małych dzieci, którym czytają jeszcze rodzice ale i starszych już samodzielnie czytających - świetna lektura do poduszki i nie tylko.

Jesteśmy z córką w trakcie czytania tych opowiadań ale już teraz mogę, a właściwie możemy wystawić im jak najlepszą recenzję - krótkie, dowcipne i bardzo życiowe historyjki z różnymi zwierzętami w roli głównej bawią i uczą. Dla małych dzieci, którym czytają jeszcze rodzice ale i starszych już samodzielnie czytających - świetna lektura do poduszki i nie tylko.