Pomysł świetny. Autorkom gratuluję!
Wykonanie - pod względem graficznym świetne.
Relacje - albo spisane za wcześnie, albo już za późno, bo wynika z nich, że wszyscy, z którymi rozmawiały autorki działali w podziemiu. Ja tych czasów nie pamiętam i wspomnień nie neguję, ale dziwią mnie np. opowieści uczennicy szkoły podstawowej o powrotach z imprez tuż przed godziną policyjną.
A przede wszystkim brakuje mi wspomnień tzw. szarych Kowalskich, którzy nie mogli liczyć na paczki od rodziny czy przyjaciół z zagranicy. Dla mnie wywiady zostały przeprowadzone na zbyt mało reprezentatywnej grupie; dominują nauczyciele, wykładowcy akademiccy i pracownicy wyższych uczelni, dziennikarze i studenci. Szczególnie w kontekście wypowiedzi profesor UW "Wspaniała historia, która pokazuje całą sytuację, że runął mur, który był miedzy inteligencją a robotnikami. Nam się wydawało i im się wydawało, że jesteśmy z innego świata. Okazało się, że to są normalni ludzie, ze na każdy temat możemy ze sobą rozmawiać."
Chętnie przeczytałabym podobną pozycję, ale o odbiorze stanu wojennego przez wszystkich (i ekspedientki, i kierowców autobusu, i pracowników ciepłowni).

Pomysł świetny. Autorkom gratuluję!
Wykonanie - pod względem graficznym świetne.
Relacje - albo spisane za wcześnie, albo już za późno, bo wynika z nich, że wszyscy, z którymi rozmawiały autorki działali w podziemiu. Ja tych czasów nie pamiętam i wspomnień nie neguję, ale dziwią mnie np. opowieści uczennicy szkoły podstawowej o powrotach z imprez tuż przed godziną...

Przeciętna książka, skierowana raczej do młodego czytelnika, który ma niewielkie pojęcie o realiach stanu wojennego. Autorki bardzo się starały, ale nie każdy licealista potrafi pisać, dlatego czyta się ciężko, brak książce płynności, tempa, niektóre relacje świadków wydarzeń nic nie wnoszą. Zaletą jest przejrzysty podział treści. Dla wytrwałych i jako kolejne uzupełnienie wiedzy, bo przyjemności z czytanie niewiele. Duży plus dla dziewczyn za starania i podjęcie tematu. Książkę ratuje bogaty wybór fotografii.

Przeciętna książka, skierowana raczej do młodego czytelnika, który ma niewielkie pojęcie o realiach stanu wojennego. Autorki bardzo się starały, ale nie każdy licealista potrafi pisać, dlatego czyta się ciężko, brak książce płynności, tempa, niektóre relacje świadków wydarzeń nic nie wnoszą. Zaletą jest przejrzysty podział treści. Dla wytrwałych i jako kolejne uzupełnienie...

Książka pokazuje stan wojenny od strony zwykłych ludzi. Zdjęcia, pamiątki, ciekawe relacje... Polecam dla zainteresowanych tematem.

Książka pokazuje stan wojenny od strony zwykłych ludzi. Zdjęcia, pamiątki, ciekawe relacje... Polecam dla zainteresowanych tematem.