Rewelacja! Kto całym sobą wchłania treść książki a przy tym jest zafascynowany działaniami wojennymi i to od strony frontowego żołnierza to pochłonie tą książkę. Kawał krwistej i cuchnącej prozy ukazującej bezsens wojny rządzącej się prawami nieposkromionych ambicji i niekompetencją.

Rewelacja! Kto całym sobą wchłania treść książki a przy tym jest zafascynowany działaniami wojennymi i to od strony frontowego żołnierza to pochłonie tą książkę. Kawał krwistej i cuchnącej prozy ukazującej bezsens wojny rządzącej się prawami nieposkromionych ambicji i niekompetencją.

Zaskakująco rewelacyjna, "świeża" (to nie jest dobre określenie, ale nie pasuje mi inne),prawdziwe nieprzekombinowane spojrzenie na wojnę w Wietnamie i wojnę jako całość. To nie jest przechadzka z "Plutonem" czy wycieczka łodzią z "Czasu Apokalipsy", bliższe "Cienkiej czerwonej linii". Rewelacja. Polecam takim świrom jak ja.

Zaskakująco rewelacyjna, "świeża" (to nie jest dobre określenie, ale nie pasuje mi inne),prawdziwe nieprzekombinowane spojrzenie na wojnę w Wietnamie i wojnę jako całość. To nie jest przechadzka z "Plutonem" czy wycieczka łodzią z "Czasu Apokalipsy", bliższe "Cienkiej czerwonej linii". Rewelacja. Polecam takim świrom jak ja.

Nie dziwie się, że tak trudno dostać tą książkę, bo jest po prostu świetna. Napisana przez żołnierza biorącego czynny udział w działaniach wojennych w Wietnamie. Ukazuje bez zbędnego ubarwiania wszystkie brudne odcienie wojny, niezwykle trudnej wojny na egzotycznym terytorium. Książka trzyma w napięciu i wchodząc w nią coraz głębiej chce się przeżywać kolejne wyzwania z Mellasem i spółką. Polecam każdemu, kto chce dowiedzieć się jak wyglądał naprawę ten konflikt i dlaczego Amerykanie nie mogli go wygrać.

Nie dziwie się, że tak trudno dostać tą książkę, bo jest po prostu świetna. Napisana przez żołnierza biorącego czynny udział w działaniach wojennych w Wietnamie. Ukazuje bez zbędnego ubarwiania wszystkie brudne odcienie wojny, niezwykle trudnej wojny na egzotycznym terytorium. Książka trzyma w napięciu i wchodząc w nią coraz głębiej chce się przeżywać kolejne wyzwania z...

Jeżeli ktoś szuka świetnie napisanej historii wojennej, to nic więcej nie potrzebuje - Matterhorn nie może nie spełnić oczekiwań.

Jeżeli ktoś szuka świetnie napisanej historii wojennej, to nic więcej nie potrzebuje - Matterhorn nie może nie spełnić oczekiwań.

Książka o wonie w Wietnamie napisana przez człowieka, który w niej uczestniczył. Dlatego jest tak realistyczna, pozbawiona wszelkich cech Rambo. Nienawiść, trudna przyjaźń, głupie rozkazy i chore ego przełożonych... w "Matterhorn'nie" jest wszystko.

Książka o wonie w Wietnamie napisana przez człowieka, który w niej uczestniczył. Dlatego jest tak realistyczna, pozbawiona wszelkich cech Rambo. Nienawiść, trudna przyjaźń, głupie rozkazy i chore ego przełożonych... w "Matterhorn'nie" jest wszystko.

Karl Marlanter skończył Uniwersytet Yale. Znany głównie z odbytej służby w Korpusie Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych podczas wojny Wietnamie. Na swojej ścieżce życiowej posiada wiele medalów – Krzyż Marynarki, Brązowa Gwiazda, dwa medale Marynarki Wojennej za Odwagę, dwa Purpurowe Serce, a także został dziesięciokrotnie odznaczony Air Medalem, za czyny dokonane w trakcie lotu.

Książka rozpoczyna się od młodego oficera. Przetransportowany samolotem na wzgórze znajdujące się międzyLaosem a strefą zdemilitaryzowaną, poznaje swoją nową kompanię piechoty morskiej. Jego celem jest zbudowanie bazy wsparcia ogniowego. Deszcz monsunowy, wilgoć i mgła – to właśnie jest Wietnam.

„Zwycięstwo w boju jest jak seks z prostytutką. Klient zapomina o bożym świecie przez parę chwil uniesienia, ale potem musi zapłacić kobiecie, która pokazuje mu drzwi. Widzi brud na ścianach i własne żałosne odbicie w lustrze. „

Brutalna rzeczywistość, która pokazuje mu się na miejscu jest przyczyną obaw w jego sercu. Brud, smród, wycieńczenie, przemoczenie oraz strach to kompania Bravo w komplecie. Rozpoczynamy podróż razem z Waino Mellasem, poznając czym naprawdę był Wietnam.

Wojenne książki, nie były moim ulubionym rodzajem. Tutaj jednak zostałam pozytywnie zaskoczona. Powieść czyta się lekko i łatwo. Natomiast brutalna rzeczywistość wojny w Wietnamie, nie pozwala nam się oderwać od kartek. Szczerze polecam.

Eliwerka.blogspot.com

Karl Marlanter skończył Uniwersytet Yale. Znany głównie z odbytej służby w Korpusie Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych podczas wojny Wietnamie. Na swojej ścieżce życiowej posiada wiele medalów – Krzyż Marynarki, Brązowa Gwiazda, dwa medale Marynarki Wojennej za Odwagę, dwa Purpurowe Serce, a także został dziesięciokrotnie odznaczony Air Medalem, za czyny dokonane w...

Rewelacyjna książka wojenna. Niesamowita, prawdziwa historia, jednocześnie wspaniale opisana. Jedną gwiazdkę zdjąłem ze względu na pierwsze 150 stron które mimo, że ciekawe to trochę długo nas wprowadzały w realia życia marines w dżungli.

Rewelacyjna książka wojenna. Niesamowita, prawdziwa historia, jednocześnie wspaniale opisana. Jedną gwiazdkę zdjąłem ze względu na pierwsze 150 stron które mimo, że ciekawe to trochę długo nas wprowadzały w realia życia marines w dżungli.

Powieści wojenne, to jedne z tych książek, które skutecznie mnie odstraszają. Boję się, że będą nudne, napisane wojskowym żargonem, tak jakby miały ułagodzić wspomnienia weteranom, których jedyną rozrywką jest polowanie na kaczki i dziki.
Ta książka jednak od początku, miała coś w sobie. Pomyślałam tak po przeczytaniu w księgarni tego krótkiego opisu z tyłu i po prostu czułam. I nie pomyliłam się.
Przeżywamy razem z bohaterem jego wpasowywanie się do oddziałów,patrole w dżungli, pierwszą walkę. Książka jest przepełniona po brzegi emocjami, uczuciami walką i uporem. Honor ściera się z jego brakiem i poczuciem bezsilności wobec tego co dzieje się wokół i powodem czemu tam trafili. Poleciłabym każdemu, mimo że to troszkę ceglany format.

Powieści wojenne, to jedne z tych książek, które skutecznie mnie odstraszają. Boję się, że będą nudne, napisane wojskowym żargonem, tak jakby miały ułagodzić wspomnienia weteranom, których jedyną rozrywką jest polowanie na kaczki i dziki.
Ta książka jednak od początku, miała coś w sobie. Pomyślałam tak po przeczytaniu w księgarni tego krótkiego opisu z tyłu i po prostu...

Książka, która mną do głębi wstrząsnęła. Dotyczy wojny amerykańsko - wietnamskiej, a sam autor, uczestnik walk, pisał ją przez 30 lat.
Wojna. Słowo okrutne, bezduszne, nieludzkie. Taka właśnie jest, bez względu na to, z jakich przyczyn wybucha. Zawsze niesie ze sobą bezmiar ludzkiego cierpienia i zniszczenie. O Wietnamie napisano bardzo wiele. Zrealizowano filmy, których nigdy nie mogłam obejrzeć do końca. Nie potrafiłam i nadal nie umiem patrzeć na ludzkie męczeństwo. Znane mi pozycje przedstawiają martyrologię przede wszystkim Wietnamczyków.
Ta książka jest inna. Ukazuje cierpienia żołnierzy amerykańskich. Autor w żaden sposób nie próbuje usprawiedliwiać napaści na Wietnam. Wręcz odwrotnie - przedstawia całkowity bezsens tego posunięcia, za którym stały oczywiście polityczne decyzje.
Matterhorn to wzgórze, o które toczyły się zacięte boje. Głównymi bohaterami są świetnie wyszkoleni żołnierze piechoty morskiej, należący do kompanii Bravo. Ich początkowym zadaniem było przedarcie się przez dziką, nieprzewidywalną dżunglę i przygotowanie stanowiska dla kolegów z innych oddziałów. Ta droga, to droga przez piekło. Pokonywanie naturalnych przeszkód, własnych słabości, strachu, umiejętność podejmowania szybkich decyzji. I odpowiedzialność za kolegów, którzy w normalnych warunkach nie byliby wcale kolegami.
Akcja nabiera znacznego tempa w momencie, gdy dowództwo, które mimo łączności radiowej, nie ma bladego pojęcia,co dzieje się z rzuconą w nieznany teren kompanią (bo taka wiedza jest niewygodna, bo nie otrzyma się awansu i kolejnej gwiazdki na pagonie),wydaje inne rozkazy. Wojsko nie tylko musi pozostać na wzgórzu, ale toczyć również walki z nadciągającymi oddziałami wietnamskimi. Wojsko pozbawione wsparcia. Ludzie liżący poranną rosę z karabinów i peleryn, bo nie dostarcza im się wody. Ludzie żujący z głodu korę drzew. Ludzie doskonali jako żołnierze, którzy mają (muszą!) dokonać rzeczy niemożliwych - przeżyć mimo wszystko, stanąć do walki i jeszcze ją wygrać! Nogi omdlewają, język spuchnięty z pragnienia, ropiejące rany po ugryzieniu insektów. Ale trzeba zostać. I trzeba walczyć. Nie dla siebie, bo bezsens wojny już każdy z nich zrozumiał, tylko dla Waszyngtonu, dla kraju, któremu się przysięgało. I pojawia się pytanie: co my tu robimy? Po co to wszystko? Jedni znaleźli się w Wietnamie z własnej woli, kierowani w tym wypadku jakimś niedorzecznym patriotyzmem. Inni po prostu nie wiedzieli, co zrobić ze swoim życiem. Wstąpili do armii, ponieważ ta dawała im szansę na zaistnienie w społeczeństwie. Ale w obliczu całego otaczającego nonsensu wszyscy żałują podjętej decyzji.
Punk kulminacyjny to sceny batalistyczne - ciężkie, zażarte, aby tylko przeżyć. Jednak pytania nie ustają: kiedy strzelanie jest obroną, a kiedy morderstwem? Wzgórze pokrywa się trupami i rannymi obu stron konfliktu. Wśród wybuchów moździerzy słychać krzyki rannych, płacz i przekleństwa, modlitwy. W oczach przerażenie.
Książka bardzo przejmująca, opowiadająca o młodych ludziach, nastolatkach właściwe, którzy nigdy nie wrócili do domów lub wrócili okaleczeni psychicznie i fizycznie, a jakiego wsparcia im później (nie)udzielono, wie chyba każdy. Powieść o prawdziwej przyjaźni, wielkim poświęceniu i oddawaniu życia w obronie przyjaciół. Jednak wyłania się tu jeszcze jeden i chyba najważniejszy kontekst, dzięki któremu wojny były, są i zapewne będą. Jest nim bezlitosny i okrutny świat polityki, dla której słowo "człowiek" tak często nic nie znaczy.

Książka, która mną do głębi wstrząsnęła. Dotyczy wojny amerykańsko - wietnamskiej, a sam autor, uczestnik walk, pisał ją przez 30 lat.
Wojna. Słowo okrutne, bezduszne, nieludzkie. Taka właśnie jest, bez względu na to, z jakich przyczyn wybucha. Zawsze niesie ze sobą bezmiar ludzkiego cierpienia i zniszczenie. O Wietnamie napisano bardzo wiele. Zrealizowano filmy, których...

Matterhorn...chyba najlepsza pozycja jaką kiedykolwiek czytałem o wojnie w Wietnamie, i w ogóle w tematyce wojennej.można przyrównać ją do "Kompanii braci" Stephena Ambrose'a, opisując relację między żołnierzami Korpusu ich walkę z brakiem pożywienia,wody,skrajnym wykończeniem ,stratą przyjaciół i najważniejsze walkę z głupotą samych na górze tj. starszymi oficerami pułku którzy chcą okryć się chwałą kosztem żołnierzy nie licząc się z ich życiem czy też własnymi głupimi rozkazami zawalając to na lenistwo i niewyszkolenie żołnierzy,choć sami nie brali udziału w walce i nie znali realiów dżungli.Książkę czyta się świetnie nie tak jak "Cienką czerwoną linię", czy też klasyk "Okręt" L.G. Buchheima która opisami sztormów i całej nudy w pogoni za statkami aliantów usypia...czyta się ją lekko nie wiem czy porównanie do "Pistoletu"Jamesa Jonesa czy też "Nigdy, nigdy mnie nie złapiecie" Williama Whartona będzie dobrym odzwierciedlaniem. Życzę przyjemnej lektury.

Matterhorn...chyba najlepsza pozycja jaką kiedykolwiek czytałem o wojnie w Wietnamie, i w ogóle w tematyce wojennej.można przyrównać ją do "Kompanii braci" Stephena Ambrose'a, opisując relację między żołnierzami Korpusu ich walkę z brakiem pożywienia,wody,skrajnym wykończeniem ,stratą przyjaciół i najważniejsze walkę z głupotą samych na górze tj. starszymi oficerami pułku...