Po przeczytaniu wszystkich trzech tomów - polecam. Ale nie militarystom, choć tłem większości wydarzeń jest wojna i organizacja życia po wojnie. Scen bitewnych niewiele, szczegółów technicznych chyba jeszcze mniej. Dla mnie to plus. Nie spodziewałam się, że Ziemianie zdominują inne cywilizacje, bo to dzięki nim wygrano wojnę. Wojna, w którą zaangażowało się wiele społeczeństw, to nigdy nie jest gra z jednym zwycięzcą. Liczyłam, że ludzie wtopią się w rozwinięte społeczności przyjmując jako tytułowe "Wojenne łupy" to, co u obcych najlepsze, technologie itp. Niestety widać, że pewne rzeczy się nie zmieniają. Historia nas uczy, ale my się niczego nie uczymy. Pchani żądzą wygrywania, bycia pierwszymi, bycia naj... tracimy korzyści płynące ze wspólnego budowania. I tak na marginesie - Lalelelang nie jest kurczakiem ani kanarkiem, jest przedstawicielem obcej cywilizacji.

Po przeczytaniu wszystkich trzech tomów - polecam. Ale nie militarystom, choć tłem większości wydarzeń jest wojna i organizacja życia po wojnie. Scen bitewnych niewiele, szczegółów technicznych chyba jeszcze mniej. Dla mnie to plus. Nie spodziewałam się, że Ziemianie zdominują inne cywilizacje, bo to dzięki nim wygrano wojnę. Wojna, w którą zaangażowało się wiele...

Zastanawiałem się, co by tu dać za ocenę - chociaż wszystkie trzy książki przeczytałem jednym ciągiem, wydawało mi się, że nie jest to do końca moja bajka. Trzeci tom jest udanym zwieńczeniem serii. W fabule przeważa wątek polityczny ( co zrozumiałe - wojna skończona ). Autor, jak dla mnie genialnie pokazuje drugie i trzecie dno wojny, oraz zakulisowych machinacji. Ludzie, dzięki wcześniejszym eksperymentom - "Kadra", jednym skokiem awansują do rozgrywających inne gatunki - łącznie z ryzykiem rozpętania kolejnej wielusetletniej wojny. Dzięki temu czuć, że ten świat żyje.

Zastanawiałem się, co by tu dać za ocenę - chociaż wszystkie trzy książki przeczytałem jednym ciągiem, wydawało mi się, że nie jest to do końca moja bajka. Trzeci tom jest udanym zwieńczeniem serii. W fabule przeważa wątek polityczny ( co zrozumiałe - wojna skończona ). Autor, jak dla mnie genialnie pokazuje drugie i trzecie dno wojny, oraz zakulisowych machinacji. Ludzie,...

No cóż, finał trylogii nie jest takim, jakiego się spodziewałem, faktycznie po dwójce, gdzie ludzie nabyli zdolności telepatyczne, wydawało się, że "Wojenne łupy" (sam tytuł to mocno sugeruje),to będzie zwycięski rajd aliantów przez wszechświaty opanowane przez wraże kałamarnice. Tymczasem powieść traktuje o tym, co było już wcześniej sygnalizowane przez autora, a co wynika niejako z tej jego kretyńskiej koncepcji na świat przedstawiony - co się stanie, gdy alianci, przy dobitnym udziale zakończą zwycięsko wojnę z kałamarnicami, co wtedy się stanie z alianckim sojuszem, jeżeli Ziemianie nie będą mogli nigdzie znaleźć upustu dla swych krwiożerczych skłonności? Tak jak wcześniej pisałem, koncepcja ta jest infantylna i skrajnie naiwna, przez co psuje odbiór całkiem nieźle napisanej trylogii.
"Wojenne łupy" nie odstają pod tym względem od dwóch pierwszych tomów, w dodatku głównym bohaterem Foster uczynił kosmicznego kanarka (czy tam kurczaka, jak ktoś inny napisał),który jest aberracją swojej własnej rasy. Głupie to strasznie. Dałbym książce znowu ocenę 3/10, ale całość ratuje genialna i klimatyczna scena spotkania głównego ludzkiego bohatera i partnerującego mu kanarka z przedstawicielem najciekawszej rasy obcych w trylogii, czyli Turloga. Cała ta scena jest świetna, trzymająca w napięciu, a rasa Turlogów rysuje się jako jedyna mająca jaja w tym całym spedalonym kosmosie Fostera, oczywiście oprócz ludzi - cytacik z Turloga "Cieszymy się śmiercią tysięcy istot po obu stronach konfliktu. Byłoby znacznie lepiej, gdyby użyto broni masowego rażenia i gdy tylko się dało, zachęcaliśmy do jej użycia, ale Ampliturowie chcieli nawracać żywych, a Gromada uzyskać cywilizowany pokój. To jest godne pożałowania". Tak więc ocena skacze dwa oczka wyżej za Turloga. Szkoda więc, że to tylko niewielki epizod w tej bezjajecznej trylogii o jakichś pacyfistycznych ułudach.

No cóż, finał trylogii nie jest takim, jakiego się spodziewałem, faktycznie po dwójce, gdzie ludzie nabyli zdolności telepatyczne, wydawało się, że "Wojenne łupy" (sam tytuł to mocno sugeruje),to będzie zwycięski rajd aliantów przez wszechświaty opanowane przez wraże kałamarnice. Tymczasem powieść traktuje o tym, co było już wcześniej sygnalizowane przez autora, a co...

Niestety jest to najsłabsza część cyklu - spodziewałem się wielkiego finału, w którym ludzie skopią Ampliturom pozbawione kości tyłki na ich rodzimych planetach, a potem być może sami sięgną po władzę w kosmosie - zamiast tego dostałem miałki bełkot o pacyfizmie i historyjkę o stukniętym kurczaku. Zawód na całej linii.

Niestety jest to najsłabsza część cyklu - spodziewałem się wielkiego finału, w którym ludzie skopią Ampliturom pozbawione kości tyłki na ich rodzimych planetach, a potem być może sami sięgną po władzę w kosmosie - zamiast tego dostałem miałki bełkot o pacyfizmie i historyjkę o stukniętym kurczaku. Zawód na całej linii.