Ja jestem na tak. Niby najważniejsza jest wojna, ale to tylko tło ciekawego studium społeczeństwa - tego na Ziemi i "przyjezdnych". Im dalej, tym bardziej wciąga.

Ja jestem na tak. Niby najważniejsza jest wojna, ale to tylko tło ciekawego studium społeczeństwa - tego na Ziemi i "przyjezdnych". Im dalej, tym bardziej wciąga.

Trudno opisać odczucia po przeczytaniu całej trylogii. Z jednej strony, kapitalny pomysł całej intrygi - 1000letnia wojna, galaktyka ogarnięta konfliktem itd. Z drugiej strony bzdury, jakie opisał Yababold ( zwłaszcza ten pojedynczy kontynent ). Szukam w space operze dużych, szczegółowych opisów, batalii, obcych światów i koncepcji obcych ras - tu mamy tylko ten ostatni punkt. Autor pisze lekko, tłumacz stanął na wysokości zadania - ale nie tego oczekiwałem po tej lekturze. Zresztą - część pierwsza wydaje się i tak najbardziej rozwinięta jeśli chodzi o militaria. Dwójka i trójka - zdecydowanie, więcej polityki, mniej militariów, mniej kosmosu. Ogólnie - mniej wszystkiego.

Trudno opisać odczucia po przeczytaniu całej trylogii. Z jednej strony, kapitalny pomysł całej intrygi - 1000letnia wojna, galaktyka ogarnięta konfliktem itd. Z drugiej strony bzdury, jakie opisał Yababold ( zwłaszcza ten pojedynczy kontynent ). Szukam w space operze dużych, szczegółowych opisów, batalii, obcych światów i koncepcji obcych ras - tu mamy tylko ten ostatni...

Zasadniczo wydawałoby się, że mało tu militarnej space-opery, mało walk, dużo użalania się, jacy to jesteśmy niecywilizowani - ale z drugiej strony cały cykl wciąga i przeczytałem go w dwa dni. Ciekawa koncepcja wieloletniej wojny w imię - no właśnie, jedna strona nie wie, a druga nie potrafi za bardzo tego wyjaśnić. No i polityczne przepychanki - w pierwszej części jest tego niewiele, w pozostałych - znacznie więcej. Dla kogoś, kto lubi tego typu klimaty, spokojnie z gwiazdka w górę

Zasadniczo wydawałoby się, że mało tu militarnej space-opery, mało walk, dużo użalania się, jacy to jesteśmy niecywilizowani - ale z drugiej strony cały cykl wciąga i przeczytałem go w dwa dni. Ciekawa koncepcja wieloletniej wojny w imię - no właśnie, jedna strona nie wie, a druga nie potrafi za bardzo tego wyjaśnić. No i polityczne przepychanki - w pierwszej części jest...

Yababold napisał wszystko, co istotne o tej książce. Z jednej strony "wiele tu dywagacji na tym jak to ci ziemianie niecywilizowani i jacy oni gwałtowni i źli bo się zabijają", ale z drugiej strony "cała galaktyka ogarnięta jest ponad tysiącletnią wojną". Nie byłoby to takie drażliwe, gdyby cała konstrukcja fabularna i świata przedstawionego, wszelkie dialogi, każda strona powieści, nie była przesiąknięta tą ideą, sprzeczną z zasadami jakiejkolwiek logiki.
Autor nawet przyjemnie pisze, czyta się nieźle, powieść jest też momentami bardzo zabawna, szkoda tylko że Foster przyjął tak nieludzko (sic!) kretyńskie założenie dla swojego dzieła. A tu jeszcze dwie części mnie czekają takiego zeschizowanego wszechświata.

Yababold napisał wszystko, co istotne o tej książce. Z jednej strony "wiele tu dywagacji na tym jak to ci ziemianie niecywilizowani i jacy oni gwałtowni i źli bo się zabijają", ale z drugiej strony "cała galaktyka ogarnięta jest ponad tysiącletnią wojną". Nie byłoby to takie drażliwe, gdyby cała konstrukcja fabularna i świata przedstawionego, wszelkie dialogi, każda strona...

Gdy zaczynałem książkę miałem nadzieje na dobre militarne sf i gorzko się zawiodłem bo walki jest tu niewiele i w dodatku niezbyt ciekawej. Wiele tu dywagacji na tym jak to ci ziemianie niecywilizowani i jacy oni gwałtowni i źli bo się zabijają, ale cała galaktyka ogarnięta jest ponad tysiącletnią wojną. W tej książce jest za mało "since" a za dużo "fiction".
Jeżeli miał bym oceniać całą trylogie to nie powala na kolana. Główne założenia tej książki że wszystkie inteligentne gatunki we galaktyce są pokojowe i brzydzą się przemocą Karola Darwina przyprawiły by o ból głowy, następna bzdurą jest teoria że na wszystkich paletach istnieje jeden kontynent otoczony wielkim oceanem tylko ziemia jakaś taka dziwna i nieprzyjazna żadnemu inteligentnemu gatunkowi. Takich głupot w tej książce było mnóstwo. Jeżeli ktoś chciałby ją kupić odradzam jest wiele lepszych książek nawet poruszających podobna tematykę, ale jeżeli znaleźliście ją w bibliotece to można od biedy przeczytać.

Gdy zaczynałem książkę miałem nadzieje na dobre militarne sf i gorzko się zawiodłem bo walki jest tu niewiele i w dodatku niezbyt ciekawej. Wiele tu dywagacji na tym jak to ci ziemianie niecywilizowani i jacy oni gwałtowni i źli bo się zabijają, ale cała galaktyka ogarnięta jest ponad tysiącletnią wojną. W tej książce jest za mało "since" a za dużo "fiction".
Jeżeli...

Ludzkość zostaje wplątana w konflikt między dwoma wielkimi blokami o przeciwnych poglądach - Ampliturowie chcą wszystkich uszczęśliwić na siłę i w imię tego stosują metody Prokrusta, a Gromada pragnie wolności i prawa do samostanowienia. Czyli po prostu odwieczny konflikt - totalniacy kontra wolnościowcy przeniesiony w kosmos. Dodatkowym smaczkiem jest koncepcja, że ludzkość na skutek warunków na naszej planecie jest w skali kosmosu gatunkiem wręcz patologicznym, bo typowe dla nas zamiłowanie do wojny i zabijania jest powszechnie uznawane za niegodne istot inteligentnych.

Ludzkość zostaje wplątana w konflikt między dwoma wielkimi blokami o przeciwnych poglądach - Ampliturowie chcą wszystkich uszczęśliwić na siłę i w imię tego stosują metody Prokrusta, a Gromada pragnie wolności i prawa do samostanowienia. Czyli po prostu odwieczny konflikt - totalniacy kontra wolnościowcy przeniesiony w kosmos. Dodatkowym smaczkiem jest koncepcja, że...