Gwar ulic Bangkoku. Zapach smażonego tłuszczu, smrodu spalin i kadzidełek z pobliskiej świątyni. Wieloetniczny, bezimienny tłum płynących ludzkich dusz. Niczym przykryte warstwą skamieniałego lukru czarne bagno. Na powierzchni spokojny i bezpieczny. Pod spodem pełen karaluchów.

Dyplomaci i straganiarze, biznesmeni i turyści, taksówkarze i dziwki. Miasto tętniące życiem, za dnia urzekające egzotycznym pięknem, w nocy przeobrażające się w miasto grzechu i rozpusty, wydobywające z ludzi najgorsze instynkty, lepiące się od brudu starannie na co dzień ukrywanych żądz i lęków.

Harry Hole - przysłany prosto z zimnej Norwegii śledczy o marnej reputacji i niechlubnej przeszłości, raptus i chwilowy abstynent - przegląda się w tym mieście jak w lustrze. I nie podoba mu się to, co w nim widzi. Nie podoba mu się to, co wyłazi na wierzch kiedy zapada zmrok.

Jego śledztwo ma wyjaśnić przyczyny śmierci norweskiego ambasadora, ale szybko okazuje się, że zwierzchnikom Harry'ego bardziej zależy na przysypaniu sprawy grubą warstwą popiołu, niż na dokopaniu się prawdy. Bo prawda jest mało atrakcyjna, wręcz śmierdząca. Niewygodna i nikomu do szczęścia niepotrzebna. Tak jak coraz bardziej niewygodny i nikomu niepotrzebny staje się Harry, z uporem maniaka grzebiący w brudach.

Jo Nesbø wskrzesza najlepsze tradycje czarnego kryminału. Po nieco płaskim i raczej nieudanym "Człowieku nietoperzu", autor swoja kolejną opowieść skonstruował z dużo lepszym wyczuciem. Sarkazm i czarny humor czyli ostateczna broń w ręku Harry'ego w zetknięciu ze złem przestały być manieryczne i wysilone, a zaczęły pulsować prawdziwą ironią dzięki czemu norweski policjant w końcu staje się pełnokrwistym spadkobiercą Philipa Marlowe'a.

Powstała dobra, trzymająca się całości kryminalna historia z charakterystycznym głównym bohaterem - niezbyt pretensjonalna i na szczęście pozbawiona kuriozalnych zwrotów akcji i nieprawdopodobnych ciągów zdarzeń. Dobra, popularna literatura na przyzwoitym poziomie.

Gwar ulic Bangkoku. Zapach smażonego tłuszczu, smrodu spalin i kadzidełek z pobliskiej świątyni. Wieloetniczny, bezimienny tłum płynących ludzkich dusz. Niczym przykryte warstwą skamieniałego lukru czarne bagno. Na powierzchni spokojny i bezpieczny. Pod spodem pełen karaluchów.

Dyplomaci i straganiarze, biznesmeni i turyści, taksówkarze i dziwki. Miasto tętniące życiem,...