Jednak David jest nie do pobicia.
Super z różnymi wątkami powieść kryminalno-sensacyjna, a perypetie życiowe głównej bohaterki Lisbeth nie do pobicia. POLECAM wszystkie części Millennium.

Jednak David jest nie do pobicia.
Super z różnymi wątkami powieść kryminalno-sensacyjna, a perypetie życiowe głównej bohaterki Lisbeth nie do pobicia. POLECAM wszystkie części Millennium.

29 września 2023 roku skończyłem czytać czwarty tom serii Millenium. Po blisko pół roku wróciłem do serii i 17 marca 2024 roku zacząłem czytać książkę pt. "Mężczyzna, który gonił swój cień", autorstwa Davida Lagercrantza.
Początek książki bardzo mnie wciągnął, gdyż już pierwszego dnia przeczytałem 150 stron (tj. 1/3 tytułu),jednak później coś złego stało się z tą powieścią. Mam wrażenie, że to, co na początku było bardzo dobre, gdzieś się zagubiło. Jednak po kolei.
Lisbeth Salander trafia do więzienia. W tym miejscu odwiedza ją jej dawny kurator Holger Palmgren, który opowiada jej, że w jego ręce trafiły stare dokumenty, które mogą rzucić nowe światło na wczesne dzieciństwo Lisbeth. Niestety Palmgren ginie, a dokumenty, które posiadał zostają utracone. Do akcji wkracza jednak Blomkvist, który po raz kolejny trafia na bardzo dobry temat, który poniekąd podsuwa mu Lisbeth.
Znów znajdujemy się w środku niesamowitych zdarzeń, lecz mimo wszystko akcja i napięcie gdzieś umykają, dlatego pozostałe strony nie czytały mi się tak dobrze jak sam początek historii.
Powieść ta to 420 stron, na przeczytanie których potrzebowałem sześciu dni i ośmiu posiedzeń. Wynik ten plasuje "Mężczyznę, który gonił swój cień" na 89 miejscu wśród 264 książek Przeczytanych Na Tronie. Oczywiście polecam tę część jak i całą serię Millenium a przeczytałem już 5 części.

https://www.facebook.com/czytamnatronie
https://www.instagram.com/czytamnatronie

29 września 2023 roku skończyłem czytać czwarty tom serii Millenium. Po blisko pół roku wróciłem do serii i 17 marca 2024 roku zacząłem czytać książkę pt. "Mężczyzna, który gonił swój cień", autorstwa Davida Lagercrantza.
Początek książki bardzo mnie wciągnął, gdyż już pierwszego dnia przeczytałem 150 stron (tj. 1/3 tytułu),jednak później coś złego stało się z tą...

Drugi tom kontynuacji serii Millennium. Lisbeth odsiaduje krótki wyrok w więzieniu. Tam spotyka młodą kobietę , której rodzina pochodzi z Bangladeszu. Dziewczyna oskarżona o zabójstwo nadal obawia się swojej rodziny. Lisbeth próbuje jej pomóc i wplątuje się w kłopoty. Nadal szuka prawdy o swojej przeszłości. Oboje z Mikaelem Blomkvistem trafiają na ślady dziwnej organizacji nadużywającej władzy wobec dzieci.

Drugi tom kontynuacji serii Millennium. Lisbeth odsiaduje krótki wyrok w więzieniu. Tam spotyka młodą kobietę , której rodzina pochodzi z Bangladeszu. Dziewczyna oskarżona o zabójstwo nadal obawia się swojej rodziny. Lisbeth próbuje jej pomóc i wplątuje się w kłopoty. Nadal szuka prawdy o swojej przeszłości. Oboje z Mikaelem Blomkvistem trafiają na ślady dziwnej organizacji...

Książka ciekawa mimo ,że nie pisał jej sam Stieg Larsson.
Autor uniósł poprzeczkę swojego poprzednika i stworzył ciekawą kontynuację losów Liesbeth Salanger.
Akcja wartka zaskakująca i wciągającą nie odczułam aby klimat książki odstawał od pióra Stiega. Polecam dla fanów poprzedniej trylogii👍

Książka ciekawa mimo ,że nie pisał jej sam Stieg Larsson.
Autor uniósł poprzeczkę swojego poprzednika i stworzył ciekawą kontynuację losów Liesbeth Salanger.
Akcja wartka zaskakująca i wciągającą nie odczułam aby klimat książki odstawał od pióra Stiega. Polecam dla fanów poprzedniej trylogii👍

Dobrze napisana. Akcja się nie nudzi. Kolejna część z życia Salander. Dobra.

Dobrze napisana. Akcja się nie nudzi. Kolejna część z życia Salander. Dobra.

David Lagercrantz kontynuuje losy dziennikarza śledczego Mikaela Blomkvista oraz hakerki Lisbeth Salander. niestety piąta część jest już bardzo mocno naciągana i przez to nie jest już tak dobra jak poprzednie. Mam nadzieję, że kolejne części będą lepsze

David Lagercrantz kontynuuje losy dziennikarza śledczego Mikaela Blomkvista oraz hakerki Lisbeth Salander. niestety piąta część jest już bardzo mocno naciągana i przez to nie jest już tak dobra jak poprzednie. Mam nadzieję, że kolejne części będą lepsze

47/52/2023
„Mężczyzna, który gonił swój cień” (kontynuacja trylogii „Millenium” Stiega Larssona) („Mannem som sokte sin skugga”) Davida Lagercrantza, przełożył Maciej Muszalski, Wydawnictwo Czarna Owca 2017, wysłuchane: Legimi
1. Dlaczego?
Chciałam przeczytać dobry kryminał. I tak szukałam na półkach Legimi… I czytałam recenzje… I zawsze sortując „od najniższej oceny”… I wszystkie były słabe… I przestałam czytać opinie… I obiecuję, że się poprawię, będę czytać! Opinie, bo nie wiem, co z kryminałami…
2. I jak?
Przeciętne. A „Millenium”, choć za długie, nudne i przegadane bardzo mi się podobało. Lisbeth Salander walczy o dobro słabych i pokrzywdzonych. Jeśli się coś zaczyna, to fajnie ciągnąć wątek. Co z fizyką kwantową? Mikael Blomkvist się snuje. Nie ma magii. Można, ale nie trzeba.
3. Dokąd mnie to prowadzi?
Czytać kolejne tomy?

47/52/2023
„Mężczyzna, który gonił swój cień” (kontynuacja trylogii „Millenium” Stiega Larssona) („Mannem som sokte sin skugga”) Davida Lagercrantza, przełożył Maciej Muszalski, Wydawnictwo Czarna Owca 2017, wysłuchane: Legimi
1. Dlaczego?
Chciałam przeczytać dobry kryminał. I tak szukałam na półkach Legimi… I czytałam recenzje… I zawsze sortując „od najniższej oceny”… I...

David Lagercrantz kontynuuje losy Lisbeth Salander. Po tym jak uratowała dziecko z opresji, trafia do więzienia. Tam musi się zmierzyć z kolejnymi problemami jakimi jest zmierzenie się z jedną z więźniarek, która tylko czyha na moment żeby ją zabić. Jakby tego wszystkiego było mało to jej dawny opiekun Holger znajduje dokumenty, które mogą jej pomóc bo dotyczą jej przeszłości. Dodatkowo pojawia się problem rozdzielania bliźniaków jedno i dwu-jajowych. Autor przemyca wątek islamski jakim jest ubezwłasnowolnienie kobiet w krajach arabskich. Jak w każdym tomie autor powraca do tematu przemocy wobec kobiet.
Na ponad 400 stronach przemycone zostało kilkanaście wątków i miałam wrażenie, że jest ich troszkę za dużo. Nie mogę powiedzieć żeby czytało się źle bo przenikały się one nawzajem. Jednak miałam trochę odczucie, że są one traktowane po macoszemu. Gdyby może skupić się na połowie z nich to wyszłaby naprawdę świetna książka a tak to wyszła tylko dobra.
Trzeba na pewno zauważyć, że w tej części samej Lisbeth jest najwięcej jak dotychczas. Gdy tomy pisał Stieg Larsson Lisbeth się pojawiała i znikała. Gdy pałeczkę przejął David Lagercrantz Lisbeth jest bardzo dużo i wszystko praktycznie toczy się wokół niej. To ona wiedzie główny prym i skupia na sobie całą akcję. Zanika natomiast postać komisarza Bublanskiego- pojawia się on epizodycznie i już nie ma tych jego filozoficznych wypowiedzi, które tak zdobiły poprzednie części.
Mam wrażenie, że ta piąta część to jest przygotowywanie czytelnika na ostatni szósty tom. Piąty tom okazał się średnio ciekawy ale wydaje mi się, że już szósty tom będzie takim wieńczeniem całej serii i może przynieść wiele emocji i nieźle czytelnika zaskoczyć. Mam nadzieję, że się nie pomylę i szósty tom okaże się wisienką na "torcie".

David Lagercrantz kontynuuje losy Lisbeth Salander. Po tym jak uratowała dziecko z opresji, trafia do więzienia. Tam musi się zmierzyć z kolejnymi problemami jakimi jest zmierzenie się z jedną z więźniarek, która tylko czyha na moment żeby ją zabić. Jakby tego wszystkiego było mało to jej dawny opiekun Holger znajduje dokumenty, które mogą jej pomóc bo dotyczą jej...

Najtrudniejszy pierwszy krok - z kolejnym tomem „Millenium” autorstwa Lagercrantza poszło juz łatwiej. Wiedziałam, czego się spodziewać. Dlatego nie zaskoczyło mnie, że Kalle już mnie energiczny i z przytępionym pazurem, że Lisbeth bardziej społeczna (dojrzała). Ale nadal tak samo smakuje odkrywanie nowych spisków i tajemnic z przeszłości.
No i miło było się znowu spotkać z komisarzem Bublanskim.
Zaraz zabieram się z kolejną część, tym bardziej, że do drzwi puka już „Krzyk orła”...zupełnie nowego autorstwa.

Najtrudniejszy pierwszy krok - z kolejnym tomem „Millenium” autorstwa Lagercrantza poszło juz łatwiej. Wiedziałam, czego się spodziewać. Dlatego nie zaskoczyło mnie, że Kalle już mnie energiczny i z przytępionym pazurem, że Lisbeth bardziej społeczna (dojrzała). Ale nadal tak samo smakuje odkrywanie nowych spisków i tajemnic z przeszłości.
No i miło było się znowu spotkać z...

Przeczytałam po 10 latach od trylogii i nadal fajnie się wraca do świata bohaterów.
Fabuła ciekawa i wartka akcja.

Przeczytałam po 10 latach od trylogii i nadal fajnie się wraca do świata bohaterów.
Fabuła ciekawa i wartka akcja.