Nocny dom

Jeśli ktoś lubi Jo Nesbo i zna dobrze jego twórczość, to przy lekturze tego tekstu poważnie się zdziwi. Nie tylko temat, który przypomina bardziej Stevena Kinga niż skandynawskiego twórcę kryminałów, ale klimat i bohaterowie zdają się zupełnie inni, niż to, do czego nas przyzwyczaił autor.

Książka nie przypomina jego wcześniejszych prac. Nesbo świetnie zinfiltrował różne grupy i klasy norweskiego społeczeństwa. Rozłożył je na czynniki pierwsze. Bez względu, czy chodziło o doły społeczne, klasę średnią, wyższą, migrantów, policjantów, ofiary przemocy domowej, pracowników społecznych, biznesmenów czy urzędników państwowych - wszystkich obdzierał z przypisanych im stereotypów, wrzucał w tą samą, mętną i brudną wodę fiordów Oslo.

W Nocnym Domu mamy do czynienia jednak z grupą nastolatków, którzy z początku zmagają się ze swoimi problemami, tak typowymi dla nich. Klasowa hierarchia i bullying. Klasowi pariasi i celebryci. Nie wiemy nawet, w jakim kraju toczy się ta historia, co tylko podkreśla uniwersalność problemów, z którymi się mierzą. I choć mogłoby się wydawać, że chodzi o klasyczną literaturę dla młodzieży, to, cytując klasyka: "Nic bardziej mylnego".

Polecam każdemu, szczególnie, jeśli ktoś ostatnio przebrnął przez brudny świat Harrego Hole'a. Tu można na chwilę odpocząć od tamtych traum, jednocześnie nie uciekając za daleko od zdradliwego umysłu tego norweskiego zwyrola.

Jeśli ktoś lubi Jo Nesbo i zna dobrze jego twórczość, to przy lekturze tego tekstu poważnie się zdziwi. Nie tylko temat, który przypomina bardziej Stevena Kinga niż skandynawskiego twórcę kryminałów, ale klimat i bohaterowie zdają się zupełnie inni, niż to, do czego nas przyzwyczaił autor.

Książka nie przypomina jego wcześniejszych prac. Nesbo świetnie zinfiltrował różne...

Wielkie oczekiwania i wielkie rozczarowanie. Właściwie na tym mogłabym zakończyć. Ciężko przebrnąć choć do połowy książki i nie mogę zgodzić się z opinią, że jest to książka bardziej dla młodzieży (oni również padną z nudy). Potencjał w historii jest ogromny ale całość wyszła średnio, od Jo Nesbo spodziewam się historii o której nie mogę przestać myśleć i MUSZĘ wiedzieć jak się zakończy tu tego zdecydowanie zabrakło.

Wielkie oczekiwania i wielkie rozczarowanie. Właściwie na tym mogłabym zakończyć. Ciężko przebrnąć choć do połowy książki i nie mogę zgodzić się z opinią, że jest to książka bardziej dla młodzieży (oni również padną z nudy). Potencjał w historii jest ogromny ale całość wyszła średnio, od Jo Nesbo spodziewam się historii o której nie mogę przestać myśleć i MUSZĘ wiedzieć jak...

Kompletnie nie mój klimat.

Kompletnie nie mój klimat.

rozczarowanie :p

ledwo przebrnęłam przez 2/3 książki.
elementy horroru były wręcz komiczne. przez cały czas miałam ochotę po prostu rzucić tę książkę w kąt, choć z czasem stawała się lepsza.

zakończenie bardzo mnie zaskoczyło, co trochę uratowało moją opinię o książce. uważam jednak, ze jest zdecydowanie za krótka. postacie nie są rozwinięte, a po przeczytaniu czuć niedosyt.

mimo wszystko potencjał był, z zamysłu całkiem smutna książka.

rozczarowanie :p

ledwo przebrnęłam przez 2/3 książki.
elementy horroru były wręcz komiczne. przez cały czas miałam ochotę po prostu rzucić tę książkę w kąt, choć z czasem stawała się lepsza.

zakończenie bardzo mnie zaskoczyło, co trochę uratowało moją opinię o książce. uważam jednak, ze jest zdecydowanie za krótka. postacie nie są rozwinięte, a po przeczytaniu czuć...

Bardzo możliwe, że zabrałam się do twórczości Nesbø od złej strony, bo tego właśnie horroru, ale wyjaśnienie mam takie, że skandynawsko-holenderska literatura ogólnie mi nie podchodzi (czasami szansę dam). Książka składa się z trzech części. Pierwsza z Richardem – nastolatkiem, który jest świadkiem dziwnych wydarzeń z jego znajomymi jako ofiarami. Dorośli mu nie wierzą, oczywiście, jednak on jest zdeterminowany na tyle, że ratuje bliską swemu sercu koleżankę. Według mnie ta część jest momentami ciekawa, ale ogólnie najsłabsza. Druga część ma miejsce piętnaście lat po tych wszystkich wydarzeniach na spotkaniu klasowym. Nasz główny bohater jest znanym pisarzem książek dla dzieci i młodzieży. Tu już robi się o wiele ciekawiej, także stoi na drugim miejscu w skali wow. Natomiast trzecia część… tego już nie mogę zdradzić, jednak w zamian powiem, że jest najlepsza i tłumaczy wszystkie wydarzenia w bardzo wymyślny sposób. Nie domyśliłam się zupełnie, miałam inne wyobrażenie i przemyślenia fabularne, to, co zastosował tu autor, nawet nie istniało na mojej liście. Może kiedyś sięgnę po inne jego książki, natomiast ta była w porządku, taka mała dawka dreszczyku.

Bardzo możliwe, że zabrałam się do twórczości Nesbø od złej strony, bo tego właśnie horroru, ale wyjaśnienie mam takie, że skandynawsko-holenderska literatura ogólnie mi nie podchodzi (czasami szansę dam). Książka składa się z trzech części. Pierwsza z Richardem – nastolatkiem, który jest świadkiem dziwnych wydarzeń z jego znajomymi jako ofiarami. Dorośli mu nie wierzą,...

Początek mnie zaintrygował, wręcz (nomen-omen ;) ) wciągnął. Potem było nudnooo okrutnie, ale końcówka mnie zaskoczyła, więc ogólnie na plus, chociaż nie jest to literatura najwyższych lotów, do jakiej jestem przyzwyczajona przez autora. Ale jako przerywnik może być.

Początek mnie zaintrygował, wręcz (nomen-omen ;) ) wciągnął. Potem było nudnooo okrutnie, ale końcówka mnie zaskoczyła, więc ogólnie na plus, chociaż nie jest to literatura najwyższych lotów, do jakiej jestem przyzwyczajona przez autora. Ale jako przerywnik może być.

Już kilka razy obiecywałem sobie, że koniec z Nesbo, ale tym razem chyba już naprawdę dam sobie z tym Autorem spokój. Co najmniej od kilku lat powoli zmierzał w stronę dziwaczenia oraz tandetnego efekciarstwa i w końcu osiągnął w tej dziedzinie poziom mistrzowski. Wygląda na to, że dobrze się przy tym bawi, ale literaturą powinien bawić się czytelnik, nie twórca. Formalne gierki po nic, na dodatek ujęte w słowa niezbyt lotnym stylem. Jeżeli ktoś lubi eksperymenty, niechaj sięgnie choćby po Piranesi. Nocny dom raczej do miana eksperymentu literackiego tylko nieudolnie aspiruje.

Już kilka razy obiecywałem sobie, że koniec z Nesbo, ale tym razem chyba już naprawdę dam sobie z tym Autorem spokój. Co najmniej od kilku lat powoli zmierzał w stronę dziwaczenia oraz tandetnego efekciarstwa i w końcu osiągnął w tej dziedzinie poziom mistrzowski. Wygląda na to, że dobrze się przy tym bawi, ale literaturą powinien bawić się czytelnik, nie twórca. Formalne...

Miałam w głowie jakieś wielkie oczekiwania, co do tej książki, ale sama nie wiem dlaczego. Zupełnie nie mój klimat, początek był dość ciekawy, ale później chciałam ją tylko szybko skończyć, i już mieć ją z głowy.

Miałam w głowie jakieś wielkie oczekiwania, co do tej książki, ale sama nie wiem dlaczego. Zupełnie nie mój klimat, początek był dość ciekawy, ale później chciałam ją tylko szybko skończyć, i już mieć ją z głowy.

Nie jestem fanką tego gatunku; bardzo rzadko po niego sięgam, żeby doświadczyć innych wrażeń literackich. Książka zaspokoiła mój "głód inności"; było mrocznie, makabrycznie i na szczęście z pomysłem!

P.s. Także (tak jak inni czytelnicy) zastanawiałam się, czy to książka dla młodzieży.

Nie jestem fanką tego gatunku; bardzo rzadko po niego sięgam, żeby doświadczyć innych wrażeń literackich. Książka zaspokoiła mój "głód inności"; było mrocznie, makabrycznie i na szczęście z pomysłem!

P.s. Także (tak jak inni czytelnicy) zastanawiałam się, czy to książka dla młodzieży.

To nie jest Jo Nesbo jakiego znam i nic w tej książce nie jest takie, jakim się wydaje.
Nie bardzo wiem, czy książka jest dla młodzieży, czy dla dorosłych, lecz wciąga. Jest w niej tyle zwrotów akcji i taki poziom abstrakcji, że czasami trudno nadążyć. Autor zdecydowanie kojarzy mi się z krwawymi opisami, w tej książce również ich nie brakuje.
Ogólne wrażenie - świetne.

To nie jest Jo Nesbo jakiego znam i nic w tej książce nie jest takie, jakim się wydaje.
Nie bardzo wiem, czy książka jest dla młodzieży, czy dla dorosłych, lecz wciąga. Jest w niej tyle zwrotów akcji i taki poziom abstrakcji, że czasami trudno nadążyć. Autor zdecydowanie kojarzy mi się z krwawymi opisami, w tej książce również ich nie brakuje.
Ogólne wrażenie - świetne.