Ta wczesna jesień za oknami zachęciła mnie w końcu do nadrobienia klasyki gatunku, dlatego w ten weekend kontynuuję czytanie „Drogi” Cormaca McCarthy’ego. Przyznam się wam od razu do małego oszustwa — tak naprawdę nie będę czytać, a słuchać. Ostatnio trudniej mi się skupić na klasycznej, papierowej wersji tekstu. Nie wiem czy to z racji braku czasu, czy z powodu tego, że moje życie znacznie przyśpieszyło, a może to po prostu ten słynny kryzys czytelniczy, który sam zaraz przejdzie (trzymajcie kciuki). Audiobook w mojej sytuacji to najlepszy wybór, zwłaszcza przy tej pozycji. W książce McCarthy’ego towarzyszymy bohaterom w niekończącej się wędrówce przez postapokaliptyczne terytoria, nie znamy ich imion ani nie wiemy, co wykończyło ich świat. Bohaterowie po prostu idą, a my razem z nimi. Myślę, że to będzie cudowne doświadczenie słuchać tej książki podczas leśnych weekendowych spacerów, kiedy słońce pięknie odbija się od spadających liści.

Zawsze miałam małe czytelnicze marzenie. Przeczytać noblistę, zanim ten otrzyma wyróżnienie. Lubię sobie wmawiać, że mimo mojego wieku wciąż jestem młodym czytelnikiem, dlatego nie udało mi się jeszcze tego spełnić. I wczoraj o godzinie 13 okazało się… że byłam niesamowicie blisko i mogę być zła jedynie na siebie!

„Lata” Annie Ernaux mam na wirtualnej półce na czytniku od momentu premiery, czyli 12 stycznia. Od razu wiedziałam, że kiedyś będę chciała to przeczytać, ale potem stało się to, co zazwyczaj się dzieje. Wysyp premier. A to jakiś kryminał, a to kolejna część ukochanej serii, i tak miesiące mijały, a Ernaux kurzyła się na czytniku. Migały mi gdzieś bardzo pozytywne recenzje i obiecałam sobie, że kiedyś przeczytam. No właśnie. I gdy wczoraj Akademia ogłosiła nazwisko laureata tegorocznej Nagrody Nobla, mój mózg przeszedł bardzo szybko z „w końcu autor, którego kojarzę!” do... no, bardzo wielu słów, i zdecydowanie nie wszystkie nadają się do zapisania tutaj. Bo byłam tak blisko i Akademia złośliwie zagrała mi na nosie, niejako karząc mnie za trzymanie świetnych książek na półce „na kiedyś”. Dlatego w ten weekend naprawiam swój błąd i zasiadam do lektury. Także z lekka obrażona na świat, na siebie i na wszystkich, którzy nie kopnęli mnie, żebym wzięła się za „Lata” wcześniej, mogę tylko czekać do następnego roku z nadzieją, że tym razem mi się uda.

Weekend tuż, tuż. Tyle że książka, po którą sięgnę, będzie związana z wtorkiem i środą. Dniami, które piłkarskiemu kibicowi od lat nieodzownie kojarzą się z meczami Ligi Mistrzów. Kilkanaście lat temu, kiedy w Polsce nie było jeszcze tak powszechnego dostępu do transmisji meczów z tych elitarnych rozgrywek, w środowe wieczory wielu futbolowych entuzjastów zasiadało przed telewizorem, wciskało dwójkę na klawiaturze pilota, zapadało się w fotelu i rozpoczynało ucztę dla oczu serwowaną przez piłkarskich wirtuozów z najlepszych europejskich klubów.

W te sentymentalne tony, w swojej najnowszej książce „30 lat Ligi Mistrzów. Tom 1” od wydawnictwa SQN, uderza Leszek Orłowski. Autor zabiera nas w podróż do czasów, kiedy Liga Mistrzów stawiała pierwsze kroki i z marszu stała się ulubionymi rozgrywkami kibiców w całej Europie. A trzydziestolecie tych rozgrywek to świetny moment, by podsumować to, co się w tym czasie wydarzyło.

Od zwycięstwa Olympique Marsylia nad Milanem w 1993 roku po finały z Ajaxem Amsterdam, Juventusem Turyn, Borussią Dortmund, Manchesterem United, FC Barceloną czy w końcu Liverpoolem.

W tej książce nie brakuje oczywiście polskich wątków. Występy Legii i Widzewa Łódź w fazie grupowej pozostają wszak w pamięci polskich kibiców aż do dziś. A po boiskach Ligi Mistrzów w latach 1992–2007 biegali też Roman Dąbrowski, Emanuel Olisadebe, Tomasz Rząsa czy Michał Żewłakow, Jerzy Dudek zaś zaczarował na linii bramkowej swoim słynnym „Dudek dance” wielki AC Milan.

Niech ta książka będzie wehikułem czasu, który pozwoli mi jeszcze raz spotkać się z bohaterami dzieciństwa i czasów nastoletnich. Weekend zapowiada się więc mistrzowsko!

Zarobki piłkarzy potrafią przyprawić o rumieńce. A ile kiedyś zarabiały gwiazdy? Odpowiedzi szukajcie na stronie Ciekawostki Historyczne.

[kk]