Nemezis i inne utwory poetyckie

Powiem wprost, z poezją mi nie po drodze, ale myśl, że to jednak Lovecraft sprawiła, że bez zastanowienia nabyłem ten zbiór. Musiał przeleżeć luźno licząc ponad rok, ale przyszedł i na niego czas.

Poezja… od czasów szkoły średniej nie miałem z nią kontaktu (co oznacza dla mnie wieki), wręcz jej nienawidziłem i dalej tak jest, jednak po przemieleniu tego tomiku pojawiła się mała ryska na tym przekonaniu i odkrycie co najmniej jednego pozytywu.
Ryska w postaci myśli, że jednak jest gdzieś tam ukryta poezja, która osobiście mi pasuje i mogę ją docenić.
Nienawiść natomiast wynika z działania, jakie na mnie w większości przypadków wywiera, odpływanie myśli w inne miejsce, kompletna blokada funkcji poznawczych oraz co najważniejsze znużenie, które przekuwałem w pozytyw, w jaki sposób?
Utwory te czytałem chwilę przed snem, co wprawiało mnie w stan uśpienia i wydatnie przyczyniło się do poprawy snu.

Ciężko mi opisać, jakie konkretnie utwory mi się spodobały, nie mam kompletnie wiedzy na temat poezji, jednak odnotowałem parę wspólnych cech. Po pierwsze klimat Lovecrafta znany mi z jego innych utworów, po drugie poezja bez żadnych znamion poezji, co to oznacza? Na pierwszy rzut oka wygląda jak każdy utwór poetycki, jednak po zagłębieniu się odkrywamy, że nie ma jej charakterystycznych składowych (rymy, metafory itp.), przez co czyta się ją jak bardzo krótką powieść Lovecrafta. Taka forma wzmagała moją koncentrację i zaciekawienie, przez co nagle wybudzałem się z przedsennego stanu.

Czemu tylko 5 gwiazdek? Zbyt mało utworów o takiej formie, jaką przed chwilą opisałem, zbyt dużo wierszy, których kontekstu w ogóle nie zrozumiałem, również mimo czytania wyjaśnienia na końcu zbioru.
Czemu natomiast, aż 5 gwiazdek? Pozytywy wymieniłem wcześniej, Lovecraft, poprawa snu i wspomniana ryska, a dodatkowo dość liczne rysunki.

Powiem wprost, z poezją mi nie po drodze, ale myśl, że to jednak Lovecraft sprawiła, że bez zastanowienia nabyłem ten zbiór. Musiał przeleżeć luźno licząc ponad rok, ale przyszedł i na niego czas.

Poezja… od czasów szkoły średniej nie miałem z nią kontaktu (co oznacza dla mnie wieki), wręcz jej nienawidziłem i dalej tak jest, jednak po przemieleniu tego tomiku pojawiła się...

Mało treści, wysoka cena.

Mało treści, wysoka cena.

Znamienity twórca literatury grozowej jakim jest Lovecraft to już postać kultowa obrośnięty tytułem prekursora gatunku, przez jednych wychwalany dla innych przereklamowany. Są natomiast osoby, których styl pisania, oraz czasy w jakich żył autor powyższego zbioru rozsiewa atmosferę czystej Dark Academia i możemy to nie raz wyczuć w jego prozie, a nawet samej biografii. Jednak mało osób wie, bądź wiedziało, że Howard Phillips Lovecraft pisał również poezję i to nie byle jaką, bo z zachowaniem ścisłego klasycznego metrum. Same wiersze nawiązują swym klimatem nie tylko do stworzonego przez autora świata z jego sennych wizji, ale także do antyku i starożytnych bóstw i mitologii, co w tym wypadku nam argumentuje skąd poczęły się przedwieczne istoty w jego opowiadaniach i z pewnością nie da się ich zaliczyć do niczego innego jak mitologii. Lovecraft pierwsze wierszowane strofy pisał w wieku 11 lat i szokuje nas fakt z jaką precyzją zachował w utworach nienaganną formę składania wersów. Zbiór o którym mowa rozpoczyna się krótkim zbiorem "Grzyby z Yuggoth", których treść prowadzona jest niczym spójna opowieść poetycka. Jesteśmy w stanie sobie wyobrazić fabułę jaka rozciąga się przez cały poemat i w chronologicznych odstępach towarzyszymy podmiotowi lirycznemu. "Grzyby..." to jakby najważniejszy zbiór poezji Lovecrafta po raz pierwszy prezentujący nam istoty pojawiające się w jego mitologii. Kolejnym angażującym poematem jest dla mnie Aeltheia Phrikodes naznaczona wspomnianym antykiem szczególnie jeśli weźmiemy pod uwagę łacińsko kojarzący się tytuł. Muszę jednak zwrócić uwagę na doskonałe wg mnie zakończenie ów poematu, które nieprawdopodobnie trafnie ale i poetycko opisuje moment przyjścia na świat. Kolejnymi hołdami dla antyku i epoki romantyzmu są "Poemat o Ulissesie lub Odyseja", "Poemata Minora", która jest jakby potwierdzeniem doskonałości bijącej z "Aeltheia Phrikodes" oraz przykładowo "Do Delii unikającej Damona". Kunszt z jakim Lovecraft operuje słowami w swych wierszach jest na najwyższym poziomie i ukontentuje każdego miłośnika minionych epok, na których wzorował się zapewne autor powołując swe inspiracje na Edgarze Allanie Poe czy Charlesie Baudelaire. W posłowiu Mateusza Kopacza możemy dowiedzieć się jakie losy dotykały poezje Lovecrafta i skąd one się wzięły, wiele nam to posłowie tłumaczy. Sam zbiór jak to Vesper potrafi uatrakcyjnić jest uzupełniony oryginalnymi tekstami Lovecrafta i standardowo klimatycznymi rysunkami Krzysztofa Wrońskiego. Poezje te winny znaleźć swe wyjątkowe miejsce na półce domowej, zaś z własnego odczucia polecam je na długie dołujące jesienne wieczory.

Znamienity twórca literatury grozowej jakim jest Lovecraft to już postać kultowa obrośnięty tytułem prekursora gatunku, przez jednych wychwalany dla innych przereklamowany. Są natomiast osoby, których styl pisania, oraz czasy w jakich żył autor powyższego zbioru rozsiewa atmosferę czystej Dark Academia i możemy to nie raz wyczuć w jego prozie, a nawet samej biografii....

Ocena bardzo wysoka, bo wydanie jest piękne, wręcz wspaniałe. No i oczywiście rzecz które roją się w głowie Pana Autora, warte wszelkich uwag. Dla miłośników, konieczność posiadania zbioru.

Ocena bardzo wysoka, bo wydanie jest piękne, wręcz wspaniałe. No i oczywiście rzecz które roją się w głowie Pana Autora, warte wszelkich uwag. Dla miłośników, konieczność posiadania zbioru.

Po zbiór "Nemezis i inne utwory poetyckie" sięgnęłam z bardzo prostego powodu - jestem fanką twórczości prozatorskiej Lovecrafta, a skoro na naszym polskim rynku mamy też takie piękne wydanie jego wierszy, to musiałam je mieć i przy okazji sprawdzić, czy trafiają do mnie tak samo, jak opowiadania pisane prozą.

Odpowiedź w moim przypadku brzmi: nie. Choć przeczytałam tom z zaciekawieniem, wiersze pisarza z Providence ewidentnie nie są moją ulubioną częścią jego dorobku, choć trafiły się takie, które szczególnie zapały mi w pamięć: np. "Psychopompos: opowieść rymowana", "Na śmierć krytyka poezji" czy "Pan Tomasz Tryout". Natomiast uznawana za najlepsze dzieło poetyckie Lovecrafta seria "Grzyby z Yuggoth" przekonała mnie do siebie może jednym lub dwoma wierszami, nawiązującymi do postaci lub miejsc, które znałam z innych jego dzieł - spodobały mi się bardziej z sentymentu, niż faktycznego zachwytu nad wierszami. Z resztą w posłowiu sama osoba odpowiedzialna za wydanie, pan Mateusz Kopacz, pisze o tym, że wiersze Lovecrafta na tle innych dzieł poetyckich z tamtego okresu do wybitnych nie należą, a jednym z zadawanych pytań jest: czy warto je w ogóle wydawać?

Moim zdaniem zdecydowanie warto, a z tym zadaniem perfekcyjnie jak zwykle poradziło sobie wydawnictwo Vesper. To, czy poezja Lovecrafta do kogoś trafi, czy nie, to już kwestia gustu, a dla osób takich jak ja - wiernych fanów innych dziedzin jego twórczości - tom "Nemezis i inne utwory poetyckie" stanowi nie lada gratkę kolekcjonerską. Wiersze znajdziemy tutaj w dwóch wersjach językowych, po angielsku i po polsku, przetłumaczone przez Mateusza Kopacza, co mnie osobiście kupiło najbardziej - czytelnik ma okazję porównać dzieła oryginalne z polskimi tłumaczeniami, sprawdzić, jak tłumacz wybrnął z tłumaczenia niektórych cięższych fragmentów, jakiego słownictwa użył w porównaniu do pisarza sprzed wieku. Przy okazji można podszkolić się w rozszyfrowywaniu staroangielszczyzny, bo według mnie tłumaczenia, choć czasem (z oczywistych względów) niedokładne, dobrze zachowują sens i klimat wierszy.

Nie mogę też nie wspomnieć o ilustracjach - jest to kolejne już wydanie Lovecrafta od wydawnictwa Vesper, w którym za ilustracje odpowiedzialny jest pan Krzysztof Wroński. Moim zdaniem idealnie wpasowują się w stylistykę całego tomu, są minimalistyczne, schludne i zwyczajnie cieszą oko, a do tego jest ich całkiem sporo, w porównaniu z poprzednimi wydaniami, z jakimi miałam okazję się zapoznać.

Podsumowując, choć przyznaję, że dzieła poetyckie Lovecrafta do moich ulubionych się nie zaliczą, wystawiam temu tomowi bardzo wysoką ocenę - ze względu na całokształt wydania. No i oczywiście polecam się z nim zapoznać wszystkim, którzy znają, czytają, lubią Lovecrafta - wiersze jego autorstwa to fajna ciekawostka.

Po zbiór "Nemezis i inne utwory poetyckie" sięgnęłam z bardzo prostego powodu - jestem fanką twórczości prozatorskiej Lovecrafta, a skoro na naszym polskim rynku mamy też takie piękne wydanie jego wierszy, to musiałam je mieć i przy okazji sprawdzić, czy trafiają do mnie tak samo, jak opowiadania pisane prozą.

Odpowiedź w moim przypadku brzmi: nie. Choć przeczytałam...

Nie jestem fanką wierszy, ale uznałam, że tę pozycję w biblioteczce po prostu trzeba mieć!
Ciekawie wydane. Dwujęzycznie, po lewej stronie mamy wersję angielską a po prawej polską, także jak ktoś zna angielski to może sobie porównać tłumaczenie.
Przyjemnie spędziłam z nią czas. Wiersze są mroczne, melancholijne. Zawierają filozoficzne rozważania o życiu i śmierci, tajemnicze byty i nieznane światy, demony przeszłości.
Wierszy nie ocenię, bo się nie znam, ale wydanie jest przepiękne! Bogate w ilustracje, na których można zawiesić oko.

Nie jestem fanką wierszy, ale uznałam, że tę pozycję w biblioteczce po prostu trzeba mieć!
Ciekawie wydane. Dwujęzycznie, po lewej stronie mamy wersję angielską a po prawej polską, także jak ktoś zna angielski to może sobie porównać tłumaczenie.
Przyjemnie spędziłam z nią czas. Wiersze są mroczne, melancholijne. Zawierają filozoficzne rozważania o życiu i śmierci,...

Na pierwsze spotkanie z Lovecraftem wybrałem jego wiersze, a nie, jak pewnie większość pozostałych czytelników - opowiadania. Muszę przyznać, że są dobre, mają wyrazisty styl, powtarzające się motywy i swoiste uniwersum. Niemniej jednak nie porwały mnie ze sobą tak jak podobne w stylu wiersze Edgara Allana Poe, z którego twórczości Lovecraft zapewne korzystał jako ze źródła inspiracji. Mój brak czołobitności może wynikać po części z tego, że nie "wgryzłem się" jeszcze dostatecznie w sposób prezentowania świata wykreowanego przez nie do końca chyba zdrowy umysł autora. Przeczytałem jako ciekawostkę w ramach poszerzania własnych horyzontów czytelniczych. Do Lovecrafta zapewne wrócę, gdyż na półce czekają mnie zbiory jego opowiadań. Może proza w wykonaniu tego autora bardziej mnie poruszy. Póki co 6/10 czyli wcale nieźle.

Na pierwsze spotkanie z Lovecraftem wybrałem jego wiersze, a nie, jak pewnie większość pozostałych czytelników - opowiadania. Muszę przyznać, że są dobre, mają wyrazisty styl, powtarzające się motywy i swoiste uniwersum. Niemniej jednak nie porwały mnie ze sobą tak jak podobne w stylu wiersze Edgara Allana Poe, z którego twórczości Lovecraft zapewne korzystał jako ze źródła...

Wydawnictwo Vesper postanowiło uraczyć fanów H.P. Lovecrafta kolejnym zbiorem jego twórczości. Tym razem nie jest to proza, która to zapewniła rozpoznawalność pisarzowi grozy, lecz poezja, o istnieniu której wie znacznie mniejsza liczba fanów.

Po przeczytaniu Nemezisa i Innych Utworów Poetyckich, rozumiem w pełni, dlaczego poezja Lovecrafta nie zyskała popularności. Wprawdzie wiersze czytało się przyjemnie, były one różnorodne, a w wielu z nich wyczuwało się ogromną wrażliwość godną prawdziwego poety, to jednak brakowało klimatu zagubienia, niepewności oraz strachu przed nieznanym, spójnego – choć niepozbawionego sprzeczności – uniwersum, a nader wszystko wymyślnych istot czyhających na ludzkość, składających się na całą mitologię Cthulhu; wszystkich tych znaków rozpoznawczych Lovecrafta. W niektórych wierszach są nawiązania do istot oraz do miejsc z opowiadań, a sam autor starał się wytworzyć klimat typowy dla jego prozy, mogą to być jednak zaledwie ,,mrugnięcia oczkiem" dla osób znających mitologię, nie coś, co mogłoby się z nią równać. Uważam, że do tej książki najlepiej podejść na jeden z dwóch sposobów: jako ciekawostki w zestawieniu z główną twórczością Lovecrafta, albo niezwiązanego z nią zbioru lepszych oraz gorszych wierszy. Każde inne nastawienie może się skończyć rozczarowaniem dla wielbicieli pisarza z Providence. Ja wybrałem pierwszą opcję i bawiłem się świetnie, wynajdując drobnostki, które mogły być – choć nie musiały – powiązane z wątkami znanymi z prozy. Do moich ulubionych należy zakończenie jednego z ostatnich wierszy – Do niemowlęcia – które najprawdopodobniej jest jawnym nawiązaniem do końcowego fragmentu opowiadania Ku Nieznanemu Kadath Śniąca Się Wędrówka. Jeżeli się mylę i sam autor nie był świadom podobieństwa, w istocie byłby to kosmiczny przypadek.

Moja recenzja może sprawiać wrażenie krytyki. Nie jest nią. Bardziej należy traktować ją jako ogromne uznanie dla prozy Lovecrafta, przy której poezja wypada słabiej. Nemezis i Inne Utwory Poetyckie polecam największym fanom Lovecrafta, a także czytelnikom lubującym się w poezji fantastycznej. Odradzam tę książkę osobom, które wiele słyszały o twórczości Lovecrafta, lecz nie znają jego prozy; znacznie lepszym pomysłem będzie rozpocząć swoją przygodę od niej. Na sam koniec wspomnę, że nie jest to książka dla koneserów poezji, pragnących widzieć w wierszach idealne treści oraz formę, a także harmonię między nimi, ponieważ w tym zbiorze tego nie znajdą.

Wydawnictwo Vesper postanowiło uraczyć fanów H.P. Lovecrafta kolejnym zbiorem jego twórczości. Tym razem nie jest to proza, która to zapewniła rozpoznawalność pisarzowi grozy, lecz poezja, o istnieniu której wie znacznie mniejsza liczba fanów.

Po przeczytaniu Nemezisa i Innych Utworów Poetyckich, rozumiem w pełni, dlaczego poezja Lovecrafta nie zyskała popularności....

Tak jak "niewyobrażalna, bluźniercza zgroza" w prozie Lovecrafta w ogóle do mnie nie przemawia, tak jego poezja to zupełnie inna bajka. Wyraźne wpływy twórczości Edgara Allana Poe, maestria formy, satyryczne zacięcie i przemykająca pod powierzchnią ironia czynią ten zbiór prawdziwą perełką. Najsłabszą stroną książki jest tłumaczenie, które rzadko kiedy oddaje melodyjność oryginału, a czasem nawet odnosiłem wrażenie, że tłumacz w ogóle nie zrozumiał tego, co tłumaczy. Niemniej, jest to moja ulubiona pozycja sygnowana nazwiskiem Lovecrafta i polecam ją wszystkim, którzy cenią dobrą poezję.

Tak jak "niewyobrażalna, bluźniercza zgroza" w prozie Lovecrafta w ogóle do mnie nie przemawia, tak jego poezja to zupełnie inna bajka. Wyraźne wpływy twórczości Edgara Allana Poe, maestria formy, satyryczne zacięcie i przemykająca pod powierzchnią ironia czynią ten zbiór prawdziwą perełką. Najsłabszą stroną książki jest tłumaczenie, które rzadko kiedy oddaje melodyjność...

https://www.facebook.com/KsiazkiIlubCzasopisma

Są takie książkowe uniwersa, światy, do których chce się wracać. Dobrze jeśli twórca (bądź twórcy bo nierzadko jedno uniwersum budują różni autorzy) daje czytelnikom materiał zróżnicowany tematycznie, a jeszcze lepiej jeśli do wyboru oprócz opowiadań czy powieści mamy poezję. I właśnie H.P. Lovecraft jest jednym z takich autorów, a wrażenia po lekturze zbioru wierszy "Nemezis i inne utwory poetyckie" są świetne.

O tym, że Lovecraft jest twórcą absolutnie niezwykłym pisałem już w poprzednich notkach poświęconych antologiom jego opowiadań. Zdanie swoje podtrzymuje. Zbiór utworów poetyckich, powstających na przestrzeni wielu lat, obfituje w motywy dobrze znane miłośnikom świata przedwiecznej grozy, której symbolem jest Cthulhu. Wiele z zaprezentowanych dzieł stanowi niejako szkic, czy "wprawkę" do napisania konkretnego opowiadania. Ponownie możemy czerpać informacje o świecie nieoczywistych wydarzeń i obrazoburczych rytuałów, podszytych lękiem, o świecie rządzonym przez istoty bezwzględne, pozbawione skrupułów. A jak wszyscy miłośnicy twórczości H.P. Lovecrafta wiedzą, jego świat bywa bezbrzeżnie okrutny i przewrotny. Człowiek w tym uniwersum jest jedynie zabawką wielkich mocy drzemiących w zapomnianych pałacach, nawiedzonych domach i podziemnych kryptach, i to się czuje zatapiając się w kolejne liryki. Sama forma wiersza sprawia, że miałem wrażenie obcowania z sekretnymi zapiskami skrywającymi dawno zapomniane tajemnice.

Wydawnictwo Vesper, kontynuując swoją politykę wypuszczania na polski rynek księgarski publikacji starannie przygotowanych i opracowanych, i tym razem nie zawiodło. "Nemezis i inne utwory poetyckie" to nie tylko zbiór zawierający przekłady utworów Lovecrafta, w książce zamieszczono również ich oryginalne wersje. Pozwala to dostrzec niezwykłą melodię języka, emocje wypływające z połączenia słów w robiące odpowiednie wrażenie frazy - niestety czasem w przekładzie ta funkcja liryki umyka. Utwory zaprezentowano w takim układzie, w jakim zaplanował to sam autor, daje to poczucie pewnej spójnej całości, opowieści, która jest ciągle rozwijana na różnych poziomach. Wszystkiego dopełniają klimatyczne grafiki Krzysztofa Wrońskiego oraz posłowie Mateusza Kopacza, który dokonał wyboru wierszy do tego zbioru. Muszę przyznać, że z mojego punktu widzenia takie właśnie wydawanie książek rozwija kulturę czytelniczą w Polsce, poszerza też zakres wiedzy czytelników, którzy nie zawsze dysponują przygotowaniem literaturoznawczym. Polecam!

https://ksiazkiilubczasopisma.blogspot.com/2019/10/poezja-podszyta-groza.html

https://www.facebook.com/KsiazkiIlubCzasopisma

Są takie książkowe uniwersa, światy, do których chce się wracać. Dobrze jeśli twórca (bądź twórcy bo nierzadko jedno uniwersum budują różni autorzy) daje czytelnikom materiał zróżnicowany tematycznie, a jeszcze lepiej jeśli do wyboru oprócz opowiadań czy powieści mamy poezję. I właśnie H.P. Lovecraft jest jednym z takich...