Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dzieciństwo to zwykle najpiękniejszy okres w życiu człowieka, pełen nadziei, ufności, beztroskiej zabawy i miłości. Wówczas odkrywa się piękno i różnorodność otaczającego świata. Tak powinno być zawsze, jednak… Wybucha wojna, okres dzieciństwa zostaje brutalnie przerwany. Pozostawia to w życiu małych istot ogromną traumę. Wszyscy walczą o przetrwanie, żyją z dnia na dzień. Powstaje getto, w którym gromadzeni są wszyscy o żydowskim pochodzeniu. Jak w takich warunkach przeżyć wojnę, kiedy jest się sierotą z getta, na którą wiecznie czyha gestapo? Oto książka o historii trudnej, tragicznej i zawikłanej, historii mało znanej, która dla nas dorosłych jest bardzo ciężka do wyobrażenia, a tym bardziej dla naszych dzieci. Ta niewielka publikacja zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Czytając łzy same leciały mi po policzku. Gdyby nie ona, nie poznałabym pewnie opowieści o małych papierosiarzach. Opowieści, jak się okazuje prawdziwej. Wspólnie z autorką odkrywamy krok po kroku historię dzieci z placu Trzech Krzyży. To losy żydowskich dzieci, którym pewnego dnia udało się uciec z warszawskiego getta. Połączone tragicznymi wydarzeniami, które sprawiły, że stracili swoich najbliższych robią wszystko aby ocalić siebie. Postanawiają, że spróbują przetrwać po drugiej stronie muru. Takich dzieci jak Boluś, Tereska, Zbyszek czy Paweł było znacznie więcej. Wspólnymi siłami starali się zawsze trzymać razem i nawzajem się wspierać. I to jest w tej historii najpiękniejsze. Bo tak naprawdę ta grupka dzieci nie przeżyłaby wojny, gdyby nie obdarzyli się nawzajem zaufaniem, troską i ogromnym wsparciem. Wykorzystując swój wrodzony spryt i odwagę postanowiły handlować z gestapowcami i sprzedawać im papierosy oraz gazety, bo stawką było życie. Za zarobione pieniądze mogły opłacić sobie nocleg i kupić coś do jedzenia. Piękna, przejmująca opowieść o niezwykle odważnych dzieciach. Historia papierosiarzy to jeden z niewielu, a być może jedyny przykład grupy około dwadzieściorga dzieci w wieku od sześciu do szesnastu lat, które po ucieczce z getta warszawskiego przeżyły. Przeczytajcie ją swoim dzieciom, niech ta historia nie zginie. Warto się nią dzielić! @bajkowy.zawrot.glowy