Kamil Czepiel

Cześć trzecia i kolejna gwiazdka mniej. Pomysł wydania amatorskiego zbioru świetny, jednak jak i wcześniej, razi nierówny poziom opowiadań. Książkę czyta się ciężko i styl pisania niektórych autorów wręcz zniechęca do dalszej lektury ale jak to bywało w pierwszych 2 tomach, gdzieś tam czekały nagrody dla wytrwałych czyli opowiadania najwyższych lotów. Już sam czas jaki zajęło mi przebrniecie przez ten zbiór (ponad DWA miesiące) mówi sam za siebie. Do najsłabszych można zaliczyć "Wielkie potwory mistrza Gottentota", "Ta księga", "Pierwsza strona", "Ścieżka bez nazwy". Jak przez te opowiadania się przebrnie to z innymi jest już lepiej. Do tych lepszych moim zdaniem należą: "Potrzebny", "Jedność", "Będzina", "Narodziny Bogini", "Po drugiej stronie księgi", "Siedlisko", "Powroty". Są także zupełnie fajne pomysły zepsute sztywnym stylem "I co ja robię tu?" (koleś się uparł na słowo "eony") czy "Groza zza muru" ("dworować"). PS. Na koniec cytat: "Mroczki nie miały imion, wszystkie nazywały się po prostu Mroczkami, a całym sensem ich życia zdawało się straszenie ludzi." No jak nie mają imion?! Marcin i Rafał i straszą ludzi w pewnym polskim serialu ;)