Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sympatyczny czasoumilacz o związku wiktoriańskiej arystokratycznej pary. Niefortunny zbieg okoliczności połączył ekscentryczną, bystrą, lady Pandorę Ravenel oraz przystojnego i pożądanego w towarzystwie kawalera, lorda Gabriela St. Vincent. O niekonwencjonalnym związku jego rodziców był "Zimowy ślub". W klasyczny romans autorka wpłata ciekawe wątki poświęcone sytuacji kobiet w 2 poł. XIX w. Pandora projektuje gry planszowe, póki nie wyjdzie za mąż może sama prowadzić swój biznes. Po ślubie straci do tego prawo, mąż może zabronić jej pracy, przejąć firmę i dochód z niej. Jest ciekawa drugoplanowa postać kobieca wzorowana na pierwszej brytyjskiej lekarce. To wrzutka o drodze do zdobycia wykształcenia. I wreszcie wątek zimnego wychowywania dzieci, brutalnych kar cielesnych. Faworyzowania synów, a szczególnie najstarszego dziedzica, i ignorowania córek. Mają być ciche, potulne, niewidoczne. By, gdy osiągną właściwy wiek, bez sprzeciwu poślubiły wybranego przez ojca kandydata. Sytuacja dorosłej Pandory jest lepsza niż innych panien z jej sfery. Po śmierci rodziców i brata opiekunem jej i dwóch sióstr został kuzyn (najbliższy męski krewny, który przejął tytuł i majątek),rozsądny, jak na owe czasy nowocześnie myślący mężczyzna.