Nieczuły rozpustnik

"Nieczuły rozpustnik" to jedna z tych powieści, która samodzielnie jest raczej poprawna, ale nie wywołuje zachwytu. Za to jako część całego cyklu, stanowi znakomitą podbudowę do kolejnych książek o Ravenelach.

Sam wątek romansowy nie wyrwał mnie z butów, może dlatego, że niekoniecznie polubiłam główna bohaterkę. Kathleen momentami przywodziła mi na myśl starą, zdewociałą ciotkę, z bzikem na punkcie przyzwoitości. Najchętniej urządziłaby życie wszystkim dookoła, nie bacząc na ich pragnienia. Zdecydowanie nie jest to "mój" typ bohaterki. Devon- standardowo, nawrócony hulaka, który postanowił po raz pierwszy wziąć za coś odpowiedzialność. Ciekawsza postać od Kathleen, chociaż momentami trochę irytująca.

Najmocniejszą stroną tej opowieści jest wszystko, co dzieje się na drugim planie. Fragmenty związane z pozostałymi członkami rodziny Ravenel, posiadłością itd. czytało mi się z największą przyjemnością. Zalążek drugiego wątku romantycznego, który zostanie rozwinięty w drugiej części serii, dostarczył mi o wiele więcej emocji niż relacja głównych bohaterów.

Jako romans, oceniłabym na 6/10. Ma swoje momenty, ale nie porywa- a tego oczekuje od dobrego romansu. Jako początek sagi- wg mnie mocne 8, świetnie wprowadza w świat Revenelów. Więc całościowo wychodzi 7, polecam- ale zdecydowanie bardziej osobom, które mają zamiar przeczytać kolejne części.

"Nieczuły rozpustnik" to jedna z tych powieści, która samodzielnie jest raczej poprawna, ale nie wywołuje zachwytu. Za to jako część całego cyklu, stanowi znakomitą podbudowę do kolejnych książek o Ravenelach.

Sam wątek romansowy nie wyrwał mnie z butów, może dlatego, że niekoniecznie polubiłam główna bohaterkę. Kathleen momentami przywodziła mi na myśl starą, zdewociałą...

Bardzo dawno nie czytałam romansu historycznego. Tak więc nie ma się dziwić, że Nieczułego rozpustnika połknęłam w jedno popołudnie. Dopiero teraz mogę powiedzieć, że jednak od czasu do czasu dobrze jest przepleść kryminały czymś bardziej miękkim, delikatnym, no i romantycznym.
Bardzo lubię Kleypas. Doceniam jej romanse historyczne za możliwość oderwania się od dnia codziennego, odetchnięcia klimatem historii, czasami pięknych sukien, rękawiczek, jedwabnych pończoch, przystojnych, męskich facetów. I oczywiście miłości, której nikt nie zaplanował, a która spada na bohaterów i wywraca ich życie do góry nogami.
Tak jest też w Nieczułym rozpustniku. Z dnia na dzień Devon staje się właścicielem upadającego majątku, z którym w komplecie dostaje młoda wdowę i trzy siostry jej zmarłego męża. Rozpustnik i hulaka, zgodnie z naszymi oczekiwaniami i potrzebami, przechodzi przemianę i zamiast sprzedać obciążający majątek postanawia zająć się nim. I nie tylko nim.
To bardzo przyjemna historia. Pełna sympatycznych postaci kobiet stojących twardo na swoim stanowisku, mężczyzn, którzy postanawiają zmienić swoją drogę życia. Wszystko dzieje się w otoczeniu cudownych bliźniaczek, cichej i pięknej młodej kobiety oraz dwóch psów i jednej świni.
To znakomita pozycja na odstresowanie, na oderwanie od codziennych kłopotów. Napisana z lekkim przymrużeniem oka, interesująca fabularnie. Czytelnik lubi bohaterów, kibicuje im w ich wyborach. W sumie czego chcieć więcej?
Odrobią humoru i świetne przepychanki słowne stanowią znakomite uzupełnienie historii.
Polecam, ten przyjemny, ciepły i lekki romans historyczny.
Mam nadzieję, że kolejne części cyklu Ravenels będą równie udane, ciekaw i interesujące. I nie ukrywam, z niecierpliwością czekam na części dedykowane bliźniaczkom. I już zastanawiam się z jakimi mężczyznami postanowi połączyć je autorka.

Bardzo dawno nie czytałam romansu historycznego. Tak więc nie ma się dziwić, że Nieczułego rozpustnika połknęłam w jedno popołudnie. Dopiero teraz mogę powiedzieć, że jednak od czasu do czasu dobrze jest przepleść kryminały czymś bardziej miękkim, delikatnym, no i romantycznym.
Bardzo lubię Kleypas. Doceniam jej romanse historyczne za możliwość oderwania się od dnia...

Bardzo lubię styl pisania Lisy Kleypas. Książka pogodna, wciągająca, barwne i z dużym poczuciem humoru dialogi. Klimat XIX wieku ciekawie opisany, chociaż po przeczytaniu książki ogarnęła mnie duża ulga, że nie urodziłam się w tych czasach w rodzinie robotniczej czy rolniczej.

Bardzo lubię styl pisania Lisy Kleypas. Książka pogodna, wciągająca, barwne i z dużym poczuciem humoru dialogi. Klimat XIX wieku ciekawie opisany, chociaż po przeczytaniu książki ogarnęła mnie duża ulga, że nie urodziłam się w tych czasach w rodzinie robotniczej czy rolniczej.

Książka „Nieczuły rozpustnik” Lisy Kleypas to pierwszy tom cyklu "Ravenel" i moje pierwsze spotkanie z literaturą tej autorki.
Książka to romans historyczny poruszający takie tematy jak: niepewna sytuacja kobiet po śmierci hrabiego, kłótnie i nieporozumienia rodzinne, problemy dzierżawców, katastrofa kolejowa, święta, prezenty. Postacie drugoplanowe to istny majstersztyk osobowości. Wciągnęla mnie ta lektura, że przeczytam ją jednym tchem. Ale zacznijmy od początku.
Poznajemy Devon'a Ravenel'a, który po śmierci swojego kuzyna Theo dziedziczy podupadający majątek i tytuł hrabiego. Niestety w majątku mieszka młoda wdowa, Kathleen - lady Trenear z trzema szwagierkami, 21 Helen, 19 letnimi bliźniaczkami: Casandrą i Pandorą.
Początkowo założenie jest jedno, sprzedać wszystko i pozbyć się problemów. Z rozwojem sytuacji wszystko się zmienia.
Realacja między Devon'em a Kathleen nabiera większego napięcia i iskier, a nawet wyładowań atmosferycznych. Dodatkowo West, młodszy brat hrabiego przechodzi istną przemianę nie tylko osobowości. Z tym wszystkim zmienia się również hrabia. Pojawia się Rhys Winterborne, który dodaje kolorytu. Dwa psy i nowy domownik Hamlet (prosiak) dodają temu wszystkiemu dużo ekscentryzmu. Na uwagę również zasługuje służący Quincy lub stajenny, który prowadzi najlepiej swoją pracę w całym hrabstwie.
Zabieram się za czytanie drugiego tomu.

Książka „Nieczuły rozpustnik” Lisy Kleypas to pierwszy tom cyklu "Ravenel" i moje pierwsze spotkanie z literaturą tej autorki.
Książka to romans historyczny poruszający takie tematy jak: niepewna sytuacja kobiet po śmierci hrabiego, kłótnie i nieporozumienia rodzinne, problemy dzierżawców, katastrofa kolejowa, święta, prezenty. Postacie drugoplanowe to istny majstersztyk...

Niesamowicie wciągająca, ciekawa i przyjemnie napisana opowieść. Sięgam po kolejną część!

Niesamowicie wciągająca, ciekawa i przyjemnie napisana opowieść. Sięgam po kolejną część!

Książka bardzo przypadła mi do gustu. Jest ładnie napisana, przedstawione postacie do siebie przekonują, a autorka nie bała się szczegółów opisując sceny miłosne, co więcej zrobiła to ze smakiem. Czytałam kilka książek z motywem hate to love, ale w tym przypadku naprawdę uwierzyłam w emocje targane bohaterami. Uprzedzenie Kathleen do nowego hrabiego jest w moim mniemaniu jak najbardziej uzasadnione, chyba każdy na jej miejscu czułby podobnie, w końcu jej dobry byt był zagrożony. Postacie drugoplanowe również zostały dobrze wykreowane, ciekawił mnie ich los i z pewnością sięgnę po drugi tom sagi żeby dowiedzieć się, co ich spotkało.

Książka bardzo przypadła mi do gustu. Jest ładnie napisana, przedstawione postacie do siebie przekonują, a autorka nie bała się szczegółów opisując sceny miłosne, co więcej zrobiła to ze smakiem. Czytałam kilka książek z motywem hate to love, ale w tym przypadku naprawdę uwierzyłam w emocje targane bohaterami. Uprzedzenie Kathleen do nowego hrabiego jest w moim mniemaniu...

Lekki romans historyczny, jakich wiele. Lisa Kleypas ma bardzo dobry styl pisania, który pozwala zatracić się w stworzonym przez nią świecie - przynajmniej w oryginale, za tłumaczenia nie mogę ręczyć. Romanse historyczne mają jednak to do siebie, że z perspektywy czasu zlewają się ze sobą. Bardzo dużo trzeba żeby historia wybiła się ponad inne. Tutaj, niestety, tego zabrakło i na pewno za kilka dni zapomnę, co konkretnie się tu wydarzyło, poza faktem, że był to romans historyczny i że dobrze się go czytało...

Lekki romans historyczny, jakich wiele. Lisa Kleypas ma bardzo dobry styl pisania, który pozwala zatracić się w stworzonym przez nią świecie - przynajmniej w oryginale, za tłumaczenia nie mogę ręczyć. Romanse historyczne mają jednak to do siebie, że z perspektywy czasu zlewają się ze sobą. Bardzo dużo trzeba żeby historia wybiła się ponad inne. Tutaj, niestety, tego...

Książka sama zachęcała mnie do przeczytania i po prostu nie mogłam się oderwać. Strasznie żałowałam, że nie mam już siły i czy dzień nie może być dłuższy by ją skończyć. Ja po prostu nią żyłam. Kolejnym świetnym zagraniem było wplecenie początku historii Lady Helen, której tak nie mogłam się doczekać!!!

Książka sama zachęcała mnie do przeczytania i po prostu nie mogłam się oderwać. Strasznie żałowałam, że nie mam już siły i czy dzień nie może być dłuższy by ją skończyć. Ja po prostu nią żyłam. Kolejnym świetnym zagraniem było wplecenie początku historii Lady Helen, której tak nie mogłam się doczekać!!!

„Nieczuły rozpustnik” Jest romansem historycznym tak typowym, że aż do bólu. Typowy sposób prowadzenia akcji, bohaterowie nie odstający ani na mikron od najbardziej typowego archetypu gatunkowego przewidzianego dla poszczególnych postaci w romansach historycznych. Brak jakiegokolwiek pazura, zagadki, czy tajemnicy do odkrycia, który to motyw byłby siłą pchającą czytelnika do końca, w celu poznania rozwiązania. Nie. Tu niczego takiego nie znajdziemy. Choć akcja się nie ślamazarzy, to też nie przyprawia ani o drżenie serca, ani o przyspieszony oddech. Jedyne co mnie tu zaskoczyło, to to, że dużo bardziej od perypetii głównej pary, zainteresował mnie „romans poboczny” który tu miał dopiero początek, a rozwinie się zapewne w tomie drugim. Co też niezwłocznie sprawdzę :) W „Nieczułym rozpustniku” główny bohater Devon, jakoś nie do końca mnie kupił.. Czegoś mu zdecydowanie brakowało do tego, żeby mnie ujął, przekonał do siebie i skłonił do trzymania za niego kciuków u rąk i u nóg :)) Jakiś taki wydał mi się paniczykowaty, letni i właściwie nijaki ( czyli doskonale wpasowany w ogólny klimat tego tomu )
Z drugiej jednak strony, całość jest ułożona bardzo zgrabnie i podana w lekkim stylu. Czyta się przyjemnie i szybko. Tyle tylko, że zapewne w takim samym tempie, treść tej książki uleci z mojej pamięci. Podsumowując:
Książka poprawna, ale nic ponadto. Za to ciekawie może się dziać w kolejnej odsłonie, poświęconej mrocznemu Walijczykowi.. tu już zacieram łapki :)
Książka raczej tylko dla fanatyczek gatunku.

„Nieczuły rozpustnik” Jest romansem historycznym tak typowym, że aż do bólu. Typowy sposób prowadzenia akcji, bohaterowie nie odstający ani na mikron od najbardziej typowego archetypu gatunkowego przewidzianego dla poszczególnych postaci w romansach historycznych. Brak jakiegokolwiek pazura, zagadki, czy tajemnicy do odkrycia, który to motyw byłby siłą pchającą czytelnika...

Po dłuższej przerwie przeczytałam romans historyczny. Ostatnio czytałam obyczajówki, kryminały, sensacje i okres II wojny światowej, jakaż to miła odmiana sięgnąć po taką książkę. Piszę tak bo to może rzutować na moją opinię.
Książka mi się podobała. Ona młoda wdowa, on dziedzic po zmarłym kuzynie, sytuacja trudna dla obojga. Anglia XIX w., w czasach rozkwitu przemysłu. Poza głównym wątkiem przejęcia majątku niewiele się dzieje i to może jedyny zarzut zwykle w takich historiach zawsze jest jakieś tło, tajemnice. Tutaj poznajemy jedynie życiorysy bohaterów. Jednak autorka sama zaznacza, że to pierwsza część z cyklu więc jakoby wprowadzenie, zapoznanie się z bohaterami i taką ją przyjmuję.
Z niecierpliwością czekam na kolejne części, wiadomo w następnej rozwinie się wątek Heleny. Polecam.

Po dłuższej przerwie przeczytałam romans historyczny. Ostatnio czytałam obyczajówki, kryminały, sensacje i okres II wojny światowej, jakaż to miła odmiana sięgnąć po taką książkę. Piszę tak bo to może rzutować na moją opinię.
Książka mi się podobała. Ona młoda wdowa, on dziedzic po zmarłym kuzynie, sytuacja trudna dla obojga. Anglia XIX w., w czasach rozkwitu przemysłu....