Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Proza polska „Powrót kmiecia” Anna Brzezińska Opowiadanie ze świata Wilżyńskiej Doliny. Po paru latach nieobecności do wsi powraca chłop, który brał udział w wojnie. Okazuje się jednak, że w międzyczasie jego żona ponownie wyszła za mąż, a na dodatek ma dzieci z nowym wybrankiem. Dawny mąż jednak chce odzyskać zarówno swoje gospodarstwo, jak i kobietę. Poruszany tutaj motyw jest bardzo znany i zazwyczaj służył jako pretekst do dramatu – wystarczy przywołać chociażby film „Bracia” z 2004 r., który pokazywał wyobcowanie jednostki po powrocie po dłuższym czasie. Tutaj początkowo rzeczywiście pobrzmiewają tragiczne motywy, ale w pewnym momencie bohaterowie podejmują dosyć oryginalne decyzje. Podobało mi się, że żaden z nich nie jest przedstawiony jako potwór czy ideał – ich zachowania z punktu widzenia naszej mentalności mogą wywoływać zgorszenie, ale należy pamiętać, że odwzorowuje się tu średniowieczne myślenie prostego człowieka. Bardzo dobrze w to wszystko wpisuje się element nadnaturalny. Jest tu parę nawiązań do wydarzeń najprawdopodobniej z innych utworów osadzonych w tym świecie, ale nie utrudniają one lektury – sam nie znam większości tekstów o Wilżyńskiej dolinie i nie czułem się zagubiony. Bardzo dobre opowiadanie. „Fuga temporalna” Janusz Cyran Jak naprawić swoje błędy. Głównie bohater odkrywa, że ma umiejętność cofania czasu i zmieniania przebiegu przeszłych wydarzeń z okresu jego życia. Nie jest to pomysł nowy i był wykorzystywany na wiele sposobów. Tutaj czytelnik razem z bohaterem odkrywa kolejne możliwości tego konceptu – pokazane są liczne możliwości, jak i ograniczenia. Bohater przy tym ma bardzo celne przemyślenia. Szkoda, że zabrakło trochę pomysłu na finał i tekst kończy się w najbardziej obiecującym momencie. Można było zrobić coś więcej z tym tematem. „Dzieci syberyjskie” Arkady Franciszek Saulski Mroczna syberyjska tajemnica. Protagonista jest dziennikarzem, który wyjeżdża na Syberię, by napisać reportaż o potomkach osób tam wysiedlonych. Okazuje się jednak, że nie są to zwykłe dzieci. Podobało mi się jak autor stara się budować atmosferę tajemnicy i grozy. Jednakże za szybko zostają wyłożone na stół wszystkie karty, a zakończenie jest trochę tandetne. Mogło być lepiej. Proza zagraniczna „Pajęcza matnia” Kealan Patrick Burke Smutny kres życia. Opowiadanie przedstawia historię pensjonariusza domu opieki, który obserwuje jak jego kolejni współtowarzysze umierają albo tracą rozum. Na dodatek nie dogaduje się ze swoim synem. Jest to historia jakich wiele. Nie ma tutaj nic nowego w tematyce domów spokojnej starości. Pokazywane jest, że starość jest niewesoła i odziera człowieka z godności. Nie ma tu nawet tak naprawdę fantastyki, a końcowy zwrot akcji jest zupełnie niepotrzebny. Mogę polecić jedynie osobom, które nie czytały żadnych tekstów o tej tematyce. „Słaby” Paul L. Matthews Ucieczka przed golemem. Czytelnik śledzi tutaj grupę najemników, którzy po wykonanej akcji muszą uratować swojego rannego towarzysza. Nie wiedzą, że ich śladem podąża Słomiany Golem. Świat przedstawiony stanowiący mieszaninę fantasy z układem geopolitycznym rodem z przełomu XIX i XX w. wydaje się bardzo interesujący. Również bohaterowie są bardzo dobrze napisani i czasami odchodzą o utartych schematów. Jednakże wyraźnie zabrakło tu pomysłu na fabułę, a pełen akcji finał szybko staje się nużący. Tak sobie. Publicystyka „Drużyna „Drużyny”” Jerzy Rzymowski Historia polskiego niezależnego filmu fantasy „Drużyna”. Można się dowiedzieć jak wygląda od kuchni przygotowywanie takiej produkcji. Szczególnie jest to istotne, kiedy weźmie się pod uwagę, że trzeba radzić sobie w specyficznych polskich warunkach. Często trzeba podziwiać twórców na ile poświęceń musieli się zdobyć na realizację tego projektu. Szukałem możliwości obejrzenia tego filmu, ale znalazłem tylko zwiastun. Na dodatek profil na Facebooku tego filmu jest nieaktualny od 2014 r., więc najprawdopodobniej nic nie wyszło z tego pomysłu. Trochę szkoda… „Dawaj go tutaj, Brenda!” Tomasz Kołodziejczak Wspominki o serii komiksowej „Funky Koval” z okazji publikacji nowego odcinka. Jest to bardzo osobista historia relacji z tą polską klasyką. Pokazuje, że czasami do pewnych rzeczy trzeba dorosnąć, żeby je w pełni docenić. Trochę brakuje tutaj jakichkolwiek uwag krytycznych i jest to bardziej laurka dla serii. Niestety artykuł nie jest tak ciekawy na jaki się zapowiadał. „Horror zamknięty w obrazkach” Paweł Deptuch Omówienie tematyki grozy w komiksie. Autor zastanawia się jakimi środkami wyrazu musi wykazać się to medium, by przestraszyć czytelnika. Wykazuje pewne ograniczenia w porównaniu z grami wideo czy filmami, które operują również dźwiękiem. Zwraca jednak też uwagę, że sam komiks może stosować metody, które w innym medium byłyby niemożliwe. Bardzo ciekawy tekst odbiegający od typowych wyliczanek. Jednakże znalazło się też miejsce na polecenie paru serii, które jednak wykraczają trochę poza oklepany kanon. Polecam. Komiks „Funky Koval – Strzały na Green Point” Kontynuacja kultowego komiksu po 18 latach od wydania ostatniego odcinka. Akcja zaczyna się w momencie zakończenia tomu „Wbrew sobie”. Funky jest niepewny swojej tożsamości, a w dziwnych okolicznościach znika prezydent. Osobiście wydaje mi się, że narracja trochę się zestarzała. Wielokrotnie podkreślane jest to, co czytelnik widział już na pierwszej stronie, przez co czułem, że marnuje się ograniczone miejsce na opowiedzenie historii. O wiele bardziej obiecująca jest ostatnia strona sugerująca surrealistyczne klimaty rodem ze świata Drolli.