Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytałam tę książkę jako dziecko i miałam z nią bardzo dobre wspomnienia. Niewiele by się zmieniło, gdyby nie to, że teraz po latach dostrzegłam w niej kilka rzeczy, które zjeżły mi włos na głowie. Rodzice wymagali od dzieci jednego, a swoim zachowaniem prowokowali w nich zachowania zupełnie odwrotne. Z jednej strony ta książka ma już swoje lata, a wtedy ludzie myśleli inaczej. Z drugiej strony ciężko jest teraz tak łatwo mi to przełknąć. Trochę z sentymentu ta ocena. Przez cały czas czytania miałam z tyłu głowy myśl, że mała Agnieszka będzie w przyszłości zachowywała się tak samo jak Kasia, jeśli rodzice nie zmienią swoich metod wychowawczych.

Czytałam tę książkę jako dziecko i miałam z nią bardzo dobre wspomnienia. Niewiele by się zmieniło, gdyby nie to, że teraz po latach dostrzegłam w niej kilka rzeczy, które zjeżły mi włos na głowie. Rodzice wymagali od dzieci jednego, a swoim zachowaniem prowokowali w nich zachowania zupełnie odwrotne. Z jednej strony ta książka ma już swoje lata, a wtedy ludzie myśleli...

Wspomnień czar. A przynajmniej mam nadzieję, że magia książek Małgorzaty Musierowicz, które pochłaniałam w dzieciństwie, przetrwała do tej pory. Tak naprawdę jeszcze nigdy nie czytałam Jeżycjady chronologicznie. Postanowiłam, więc po latach zrobić to jak należy. Zaczęłam od Szóstej klepki. Przyznam, że bardzo słabo pamiętam tę część, więc czułam się trochę tak, jakbym czytała ją po raz pierwszy. Podoba mi się sposób, w jaki główna bohaterka Celestyna poradziła sobie z wykorzystywaniem jej przez rodzinę. Skądinąd bardzo sympatyczną rodzinę. Bohaterów mimo ich wad, da się lubić. Dużo tu humoru i ciepła. Książka zwłaszcza dla czytelników, którzy chodzą jeszcze do szkoły, ale powrót do niej nieco później też jest bardzo przyjemną przygodą.

Wspomnień czar. A przynajmniej mam nadzieję, że magia książek Małgorzaty Musierowicz, które pochłaniałam w dzieciństwie, przetrwała do tej pory. Tak naprawdę jeszcze nigdy nie czytałam Jeżycjady chronologicznie. Postanowiłam, więc po latach zrobić to jak należy. Zaczęłam od Szóstej klepki. Przyznam, że bardzo słabo pamiętam tę część, więc czułam się trochę tak, jakbym...

Przemiło śledzi się losy Anieli, która choć niewątpliwie jest kłamczuchą, potrafi wzbudzić również sympatię. Kolejna ciepła i zabawna historia z uroczymi bohaterami. Jedna z moich ulubionych części. Czyta się ją z zapartym tchem, nawet jeśli to już któryś raz. Pomysły Anielki zadziwiają i bawią. Bardzo lubię książki o czasach bez smartfonów i internetu. Wracam w nich trochę do swojego dzieciństwa.

Przemiło śledzi się losy Anieli, która choć niewątpliwie jest kłamczuchą, potrafi wzbudzić również sympatię. Kolejna ciepła i zabawna historia z uroczymi bohaterami. Jedna z moich ulubionych części. Czyta się ją z zapartym tchem, nawet jeśli to już któryś raz. Pomysły Anielki zadziwiają i bawią. Bardzo lubię książki o czasach bez smartfonów i internetu. Wracam w nich trochę...

"Kwiat kalafiora" to pierwsza cześć, w której pojawia się rodzina Borejków. Z grubsza pamiętałam co się tam działo, ale nie zmniejszyło to mojej radości z powrotu do tej książki po latach. Borejkowie są różnorodną, kochającą się rodziną, o której losach czyta się z uśmiechem na twarzy. Nie są ważne dla nich pieniądze i pozycja. Miłość, pomaganie sobie, zgłębianie wiedzy to wartości, które uważają za istotne. W tej części najwięcej jest o najstarszej Gabrysi, dzięki czemu powracają też bohaterowie znani z "Kłamczuchy".

"Kwiat kalafiora" to pierwsza cześć, w której pojawia się rodzina Borejków. Z grubsza pamiętałam co się tam działo, ale nie zmniejszyło to mojej radości z powrotu do tej książki po latach. Borejkowie są różnorodną, kochającą się rodziną, o której losach czyta się z uśmiechem na twarzy. Nie są ważne dla nich pieniądze i pozycja. Miłość, pomaganie sobie, zgłębianie wiedzy to...

Dalszy ciąg losów rodziny Borejków, tym razem pokazany z perspektywy kolejnej siostry - rudowłosej Idy. Historia jak zwykle pełna ciepła i uroku. Pokazująca nieco idealistycznie, że zawsze warto czynić dobro i pomagać innym. Bohaterowie, których nie da się nie lubić.

Dalszy ciąg losów rodziny Borejków, tym razem pokazany z perspektywy kolejnej siostry - rudowłosej Idy. Historia jak zwykle pełna ciepła i uroku. Pokazująca nieco idealistycznie, że zawsze warto czynić dobro i pomagać innym. Bohaterowie, których nie da się nie lubić.

Ta część jest zdecydowanie w czołówce moich ulubionych. Tyle w niej ciepła, mądrości i dobroci. Aurelia (Genowefa) jest cudowną postacią, a historia o jej rodzinie jest ciągle aktualna. Rodzina Borejków jak zwykle budzi uśmiech na twarzy, a Kreska jest postacią, którą bardzo lubię. Jak zwykle w Jeżycjadzie bardzo podoba mi się jak ważna jest dobroć i bezinteresowna pomoc innym. Pieniądze i powierzchowność nie mają dla nich znaczenia. To takie niepopularne, zwłaszcza dzisiaj.

Ta część jest zdecydowanie w czołówce moich ulubionych. Tyle w niej ciepła, mądrości i dobroci. Aurelia (Genowefa) jest cudowną postacią, a historia o jej rodzinie jest ciągle aktualna. Rodzina Borejków jak zwykle budzi uśmiech na twarzy, a Kreska jest postacią, którą bardzo lubię. Jak zwykle w Jeżycjadzie bardzo podoba mi się jak ważna jest dobroć i bezinteresowna pomoc...

Ta część Jeżycjady jest dla mnie taka sobie. Może dlatego, że mało w niej rodziny Borejków. Jest co prawda Natalia, ale tylko bardzo epizodycznie. Dowiadujemy się za to więcej o dalszych losach Anieli, czyli słynnej Kłamczuchy. Poznajemy zadziwiającą postać Bernarda, który naprzemiennie bawił mnie i irytował. Główne postacie, zwłaszcza tytułowa Bebe nie są jednak tak ciekawe jak w poprzednich częściach. Mimo wszystko czułam z nią pewną więź. Przypominała mnie samą w jej wieku.

Ta część Jeżycjady jest dla mnie taka sobie. Może dlatego, że mało w niej rodziny Borejków. Jest co prawda Natalia, ale tylko bardzo epizodycznie. Dowiadujemy się za to więcej o dalszych losach Anieli, czyli słynnej Kłamczuchy. Poznajemy zadziwiającą postać Bernarda, który naprzemiennie bawił mnie i irytował. Główne postacie, zwłaszcza tytułowa Bebe nie są jednak tak...

Cudowna część. Jedna z moich ulubionych. Tyle tu ciepła, dobroci i miłości. Mimo że główna bohaterka nie jest idealna, a i inni bohaterowie mają swoje wady, łatwo ich lubić i starać się zrozumieć. To też taka książka na świąteczny czas. Przypomina co jest w życiu ważne i na czym tak na prawdę warto się skupiać. W tej części mamy też kwintesencję atmosfery rodziny Borejków :)

Cudowna część. Jedna z moich ulubionych. Tyle tu ciepła, dobroci i miłości. Mimo że główna bohaterka nie jest idealna, a i inni bohaterowie mają swoje wady, łatwo ich lubić i starać się zrozumieć. To też taka książka na świąteczny czas. Przypomina co jest w życiu ważne i na czym tak na prawdę warto się skupiać. W tej części mamy też kwintesencję atmosfery rodziny Borejków :)

Jest w tej książce coś co odróżnia ją od wcześniejszych części Jeżycjady. Mimo, że przedstawia wydarzenia następujące tuż po tym co dzieje się w "Noelce", klimat staje się nieco inny. Mam wrażenie, że bohaterowie częściej pokazują się z gorszych stron. Rodzina przechodzi nieco trudniejszy czas. Mimo wszystko dalej czyta się miło.

Jest w tej książce coś co odróżnia ją od wcześniejszych części Jeżycjady. Mimo, że przedstawia wydarzenia następujące tuż po tym co dzieje się w "Noelce", klimat staje się nieco inny. Mam wrażenie, że bohaterowie częściej pokazują się z gorszych stron. Rodzina przechodzi nieco trudniejszy czas. Mimo wszystko dalej czyta się miło.

Kto jest ciekawy co słychać u Gieniusi-Aurelii, ten powinien sięgnąć po tę część Jeżycjady. Będzie trochę smutków i wzruszeń. Części z Aurelią bardzo mnie poruszają i zostają ze mną na długo. Babcia, mądra kobieta, ze swoimi prostymi, ale ważnymi słowami. Mamy tu temat śmierci poruszony z niezwykłym wyczuciem. Jest niezastąpiona Gabrysia, której córeczki dla równowagi dostarczają mnóstwo zabawnych scen. Ciekawą postacią jest samotny pan Jankowiak, którego losy w dosyć niespodziewany sposób splatają się nie tylko z Aurelią, ale również z rodziną Borejków. Jednym słowem polecam!

Kto jest ciekawy co słychać u Gieniusi-Aurelii, ten powinien sięgnąć po tę część Jeżycjady. Będzie trochę smutków i wzruszeń. Części z Aurelią bardzo mnie poruszają i zostają ze mną na długo. Babcia, mądra kobieta, ze swoimi prostymi, ale ważnymi słowami. Mamy tu temat śmierci poruszony z niezwykłym wyczuciem. Jest niezastąpiona Gabrysia, której córeczki dla równowagi...

Z jakiegoś nieznanego powodu nie pamiętałam większości treści tej książki. To tym bardziej dziwne, bo działo się tutaj wiele. Podróż Natalii, Róży i Laury z depczącym im po piętach Filipem, obfituje w mnóstwo zdarzeń i emocji. To część zupełnie różna od poprzedniczek. Nutria jest specyficzną osobą, więc i świat odbiera w nieco inny niż jej siostry sposób. Lubię ją i nie dziwię się, że uciekała przed Filipem, który początkowo zachowywał się jak wariat. Charakter Laury jest jeszcze trudniejszy niż zwykle, a i Pyza powoli dorasta. Czyta się szybko, choć nie jest to moja ulubiona część.

Z jakiegoś nieznanego powodu nie pamiętałam większości treści tej książki. To tym bardziej dziwne, bo działo się tutaj wiele. Podróż Natalii, Róży i Laury z depczącym im po piętach Filipem, obfituje w mnóstwo zdarzeń i emocji. To część zupełnie różna od poprzedniczek. Nutria jest specyficzną osobą, więc i świat odbiera w nieco inny niż jej siostry sposób. Lubię ją i nie...

Miła część, chociaż przyznaję, że nie jest jedną z moich ulubionych. Pokazuje jednak, tak jak cała Jeżycjada, że dobro i pomoc innym są ważniejsze niż pieniądze i kariera. To bliskie mi spojrzenie. Natalia jest tutaj wyjątkowo urocza, a Idę ciekawie obserwuje się w nowej funkcji - mamy małego Józinka. Miło powitać znów Robrojka w progach Borejków. Ciekawie śledzi się szalone przygody jego córki Belli z przedziwnym Przeszczepem.

Miła część, chociaż przyznaję, że nie jest jedną z moich ulubionych. Pokazuje jednak, tak jak cała Jeżycjada, że dobro i pomoc innym są ważniejsze niż pieniądze i kariera. To bliskie mi spojrzenie. Natalia jest tutaj wyjątkowo urocza, a Idę ciekawie obserwuje się w nowej funkcji - mamy małego Józinka. Miło powitać znów Robrojka w progach Borejków. Ciekawie śledzi się...

Pamiętam jak wypożyczałam tę część jeszcze w bibliotece szkolnej w podstawówce. Urocze wspomnienie i tak samo urocza książka. Róża jest trochę naiwna, ale ma dobre serce i jest po prostu dobrym człowiekiem. Tygrys sieje zamęt, ale dalej jest mi w rodzinie Borejków bardzo przyjemnie.

Pamiętam jak wypożyczałam tę część jeszcze w bibliotece szkolnej w podstawówce. Urocze wspomnienie i tak samo urocza książka. Róża jest trochę naiwna, ale ma dobre serce i jest po prostu dobrym człowiekiem. Tygrys sieje zamęt, ale dalej jest mi w rodzinie Borejków bardzo przyjemnie.

Oj, działo się w tej części, działo. Nie jest może aż tak błogo jak w tych początkowych, ale czyta się bardzo dobrze. Laura przechodzi tutaj samą siebie. Jest okropna, a jednak jej perspektywa zaciekawia. Jeżycjada super jak zawsze.

Oj, działo się w tej części, działo. Nie jest może aż tak błogo jak w tych początkowych, ale czyta się bardzo dobrze. Laura przechodzi tutaj samą siebie. Jest okropna, a jednak jej perspektywa zaciekawia. Jeżycjada super jak zawsze.

To nie jest moja ulubiona część Jeżycjady. Jest inna niż wszystkie poprzednie, a przez to nie czyta mi się jej tak wygodnie. Ciekawym zabiegiem jest cofanie się fabuły w czasie. Poznajemy w ten sposób historię życia Mili, o której do tej pory wiadomo było niewiele. Dowiadujemy się w jaki sposób poznała swojego męża, jaka była za czasów młodości i kto w jej życiu odgrywał ważne role. Sama historia nie była dla mnie zbyt ciekawa, głównie przez poszatkowanie jej. Mamy tu tylko skrawki z różnych ważnych okresów, a przez to trudniej było mi się wciągnąć w akcję tak jak zwykle. Brakowało mi też reszty rodziny. Bez nich to jednak nie to samo. Niemniej jest to książka, którą warto poznać, jeśli chce się poukładać w głowie historię początków rodziny Borejków.

To nie jest moja ulubiona część Jeżycjady. Jest inna niż wszystkie poprzednie, a przez to nie czyta mi się jej tak wygodnie. Ciekawym zabiegiem jest cofanie się fabuły w czasie. Poznajemy w ten sposób historię życia Mili, o której do tej pory wiadomo było niewiele. Dowiadujemy się w jaki sposób poznała swojego męża, jaka była za czasów młodości i kto w jej życiu odgrywał...