Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Historie faktycznie są dziwne 😅
Mimo wszystko po przeczytaniu całości wyłania się pewien obraz postaw uznawanych za dobre, złe, czy zabawne w tamtych czasach. Daje ciekawy kontekst kulturowy. Bardzo podobał mi się wstęp o autorze i historii tego rodzaju literackiego. To bardzo pomaga osadzić się w kontekście, w jakim pisane były te opowiadania.

Historie faktycznie są dziwne 😅
Mimo wszystko po przeczytaniu całości wyłania się pewien obraz postaw uznawanych za dobre, złe, czy zabawne w tamtych czasach. Daje ciekawy kontekst kulturowy. Bardzo podobał mi się wstęp o autorze i historii tego rodzaju literackiego. To bardzo pomaga osadzić się w kontekście, w jakim pisane były te opowiadania.

Nie byłam przyzwyczajona do tego, żeby Lisa See osadzała swoje historie bliżej współczesności - to ciekawa, odświeżająca odmiana! Kryminalna historia mnie wciągnęła. Słuchałam jej jako audiobooka na Audioteka.pl, ale...dopiero teraz zobaczyłam, że to jest drugi tom, a jednocześnie jedyny z cyklu dostępny na audiotece. :<

Nie byłam przyzwyczajona do tego, żeby Lisa See osadzała swoje historie bliżej współczesności - to ciekawa, odświeżająca odmiana! Kryminalna historia mnie wciągnęła. Słuchałam jej jako audiobooka na Audioteka.pl, ale...dopiero teraz zobaczyłam, że to jest drugi tom, a jednocześnie jedyny z cyklu dostępny na audiotece. :<

Jedna z 4 wielkich powieści chińskich, reprezentująca nurt fantastyczno-mitologiczny.
👏🏼 Ogromnym plusem jest posłowie tłumacza --> polecam przeczytać je dwa razy: na początku i na końcu. Jest bardzo ciekawe i nadaje bogate tło dla lepszego zrozumienia kontekstów kulturowych i historycznych. A także wyjaśnia dlaczego ta powieść to wybór, a nie wszystkie rozdziały i dlaczego wydzielili "Małpi Bunt" - mnie te wyjaśnienia uspokoiły i zaciekawiły.
☝🏼Gdybym oceniała tylko przez pryzmat stylu i przyjemności czytania to szału nie ma - niektóre opisy czytało się bardzo mozolnie, wstawki poetyczne tym bardziej, choć jest ich więcej tylko na początku, Ale jednocześnie dialogi były zabawne, nawet jeśli zawierały raczej przestarzałe słownictwo to dodawało im zaskakującego absurdu.
✌🏼 Ale gdy mam oceniać pod względem fabuły i wpływu na kulturę chińską to co innego! Przygody bohaterów są szalone, poznajemy mnóstwo mitologicznych ciekawostek, a pompatyczne słownictwo zestawione z bardzo swobodnymi dialogami stanowi ciekawy kontrast.

Książka "Małpi Bunt" w oryginale jest po prostu pierwszą częścią powieści "Wędrówka na Zachód", w polskim wydaniu została jednak wydzielona.

Jedna z 4 wielkich powieści chińskich, reprezentująca nurt fantastyczno-mitologiczny.
👏🏼 Ogromnym plusem jest posłowie tłumacza --> polecam przeczytać je dwa razy: na początku i na końcu. Jest bardzo ciekawe i nadaje bogate tło dla lepszego zrozumienia kontekstów kulturowych i historycznych. A także wyjaśnia dlaczego ta powieść to wybór, a nie wszystkie rozdziały i...

Bardzo zmienia sposób myślenia o pieniądzach.

Bardzo zmienia sposób myślenia o pieniądzach.

Książka przypomina swoją formą rozmowę z życzliwym, starszym przyjacielem. Dzieli się on z nami swoimi rozważaniami i doświadczeniami. Każe zacząć inaczej, wnikliwiej obserwować siebie, swoje relacje z rodzicami i innymi dorosłymi z czasów dzieciństwa i własne zachowania wobec dzieci. Pokazuje jak inaczej można widzieć te istoty, inaczej niż pokazuje nam powszechnie promowana wersja pedagogiki i wychowania. Pokazuje przyjaźń i szczerą komunikację zamiast dominacji i rozkazywania. Każdy (a szczególnie Ci, którzy chcą mieć kiedyś dzieci) powinien przeczytać. Choćby po to by usłyszeć od przyjaciela, jak inaczej można postrzegać świat. A to zawsze poszerza horyzonty.

Książka przypomina swoją formą rozmowę z życzliwym, starszym przyjacielem. Dzieli się on z nami swoimi rozważaniami i doświadczeniami. Każe zacząć inaczej, wnikliwiej obserwować siebie, swoje relacje z rodzicami i innymi dorosłymi z czasów dzieciństwa i własne zachowania wobec dzieci. Pokazuje jak inaczej można widzieć te istoty, inaczej niż pokazuje nam powszechnie...

Gdy w końcu zbiorę się by sięgnąć po jedną ze starszych pozycji literatury polskiej (i nie tylko), niezmiennie jestem zaskoczona jej jakością: intrygującą fabułą (nie jest to bynajmniej romansidło), tłem historycznym (tu: Warszawy po odzyskaniu niepodległości), przenikliwymi profilami psychologicznymi bohaterów, bogactwem języka.

Oczywiście to nie ładnie z mojej strony. To zdziwienie świadczy o niedocenianiu. Ale z rozkoszą rozwiewam złe skojarzenia (nudy). Jestem uurzeczona stylem Nałkowskiej. Takim jakby od niechcenia kwiecistym, pełnym rozmów dających do myślenia, komentujących, niewątpliwe kontrowersyjne w jej czasach, kwestie. Człowiek przypomina sobie jak prosto i odważnie może objawiać się na codzień patriotyzm.

Gdy w końcu zbiorę się by sięgnąć po jedną ze starszych pozycji literatury polskiej (i nie tylko), niezmiennie jestem zaskoczona jej jakością: intrygującą fabułą (nie jest to bynajmniej romansidło), tłem historycznym (tu: Warszawy po odzyskaniu niepodległości), przenikliwymi profilami psychologicznymi bohaterów, bogactwem języka.

Oczywiście to nie ładnie z mojej strony....

Książkę znalazłam na stoisku w Discover Poland (jakże mogłabym przejść obok literatury prosto z dalekiego wschodu obojętnie??). Jest to świeżynka na rynku wydawniczym. A tymczasem...ku mojemu zaskoczeniu książka w wersji polskiej NIE ISTNIEJE w internecie (roszczeniowi czytelnicy XXI w. <3). Nawet rodzime wydawctwo wyparło się całej serii! Czuję się zagubiona.

Nie mniej, tym bardziej cieszę się, że wpadł w moje ręce taki rarytas czytelniczy, bo dużo wyniosłam z jego lektury. Dwa wciągające opowiadania mają za głównych bohaterów dość niespodziewane i zaskakujące postaci:

• Niewidomy masażysta Ah-Xing (czyt. A-sing) swoją historią pokazuje nam sytuację niepełnosprawnych osób w Chinach, a także swoje przeżycia związane z brakiem zmysłu, który jest dla jego otoczenia czymś oczywistym. Szczególnie ciekawe jest poznawanie pojęcia koloru na jego sposób. Jaki on jest? Przeczytajcie sami ;) jeśli uda Wam się znaleźć tę książkę oczywiście (ha!)

• Niedoszła gwiazda operowa Xiao Fengxian (czyt. Siao Fengśjan) pokazuje nam jak wygląda praca zawodowa kobiet we współczesnych Chinach. Sama zajmuje się wymierającym zawodem płaczki, ale możliwość obserwacji jej małżeństwa, skrytych myśli i relacji międzyludzkich w społeczeństwie zwyczajów tak odmiennych od europejskich, jest nieoceniona.

Osobiście najbardziej cenię literaturę, dzięki której dowiem się więcej o świecie, w sposób piękny literacko i wciągający. I takie własnie są te opowiadania.

Książkę znalazłam na stoisku w Discover Poland (jakże mogłabym przejść obok literatury prosto z dalekiego wschodu obojętnie??). Jest to świeżynka na rynku wydawniczym. A tymczasem...ku mojemu zaskoczeniu książka w wersji polskiej NIE ISTNIEJE w internecie (roszczeniowi czytelnicy XXI w. <3). Nawet rodzime wydawctwo wyparło się całej serii! Czuję się zagubiona.

Nie mniej,...

Ta lektura w jakiś magiczny sposób mnie uspokajała. Niepostrzeżenie wprowadzała w nastrój zadumy, delikatności i specyficznego rodzaju smutku. Znajomy smutek pojawił się dopiero po przekręceniu ostatniej strony.

Ta lektura w jakiś magiczny sposób mnie uspokajała. Niepostrzeżenie wprowadzała w nastrój zadumy, delikatności i specyficznego rodzaju smutku. Znajomy smutek pojawił się dopiero po przekręceniu ostatniej strony.

Literatura ciężka i przygnębiająca, ale warto czytać takie pozycje by wiedzieć, jak wygląda życie w innych zakątkach świata.

Literatura ciężka i przygnębiająca, ale warto czytać takie pozycje by wiedzieć, jak wygląda życie w innych zakątkach świata.

Połowa gwiazdek, bo książka wciąga i zachwyca, ale niestety nie niesie za sobą żadnych głębszych wartości i przemyśleń.

Jej największym atutem, który mogłabym uznać za prawdziwie wartościowy, to obraz Londynu i jego pobliskich małych miejscowości tuż przed wojną.

Osią (jakże na złość wciągającej!) fabuły jest typowa dla autorki historia - córka odkrywa historię swojej matki. Oczywiście obowiązkowe są niezliczone, zgrabne retrospekcje. Wszystko z domieszką intrygi, tajemniczych postaci i jeszcze bardziej tajemniczego zamku. Akcja toczy się niby prywatne śledztwo. Osobiste i bez mrożących krew w żyłach zwrotów akcji, ale za to wywołujące wrażenie stapiania się czytelnika z główną bohaterką.

Z pewnościąnto dobra pozycja dla poszukujących smacznej literatury, nie obciąjącej rozmyśleniami.

Połowa gwiazdek, bo książka wciąga i zachwyca, ale niestety nie niesie za sobą żadnych głębszych wartości i przemyśleń.

Jej największym atutem, który mogłabym uznać za prawdziwie wartościowy, to obraz Londynu i jego pobliskich małych miejscowości tuż przed wojną.

Osią (jakże na złość wciągającej!) fabuły jest typowa dla autorki historia - córka odkrywa historię swojej...

Ta książka mnie zaskoczyła. Tytuł w ogóle nie oddaje treści i jej głębi. Podejrzewam nawet, że część osób może nawet się zniechęcić, widząc słowo "czarownica" w tytule.

Tymczasem to książka obyczajowa, głęboko psychologiczna, chwilami trudna.
Historie trzech przyszywanych sióstr, których charaktery diametralnie się różnią, a każda stworzona jest z niesamowitą slupulatnością i autentycznością.

Co mnie zachwyciło – zmieniając narratorki i wplatając niepostrzeżenie historie z ich życia, autorka zręcznie manipulowała opinią czytelnika o bohaterkach. Ich obraz z początku powieśi trzeba kilkakrotnie aktualizować w swojej głowie, bo z czasem po prostu bardziej rozumiemy dlaczego są takie, a nie inne.

To z kolei prowadzi nieuchronnie do refleksji, którą uważam za główny efekt i wartość tej książki: z jaką łatwością oceniamy ludzi po ich zachowaniu. Bezrefleksyjnie krytykujemy, nierozumiejąc ich głębi.

Ta książka mnie zaskoczyła. Tytuł w ogóle nie oddaje treści i jej głębi. Podejrzewam nawet, że część osób może nawet się zniechęcić, widząc słowo "czarownica" w tytule.

Tymczasem to książka obyczajowa, głęboko psychologiczna, chwilami trudna.
Historie trzech przyszywanych sióstr, których charaktery diametralnie się różnią, a każda stworzona jest z niesamowitą...

"Córka Łupieżcy" jest idealnym materiałem na film!
Powieść nie jest zbyt długa, ale zato kryjąca w sobie materiał na porządną kobyłkę. I byćmoże nawet wolałabym ją podaną w takiej formie, bo było by miejsce na stopniowe i klarowne wprowadzanie tak skomplikowanie wykreowanego świata.

Dukaj zachwyca fantazją i finezją, która stawia gatunek sci-fi na najwyższym poziomie. Rozumiem też formę wrzucenia czytelnika w świat technologii zupełnie dla niego obcy, na głęboką wodę, bez litości! Niech się głowi, niech się domyśla, niech będzie zagubiony i oczarowany rozpościeranym przed nim krajobrazem. Jednak woda okazała się nieco za głęboka, przez co zamiast z zachwytem w oczach, człowiek się podtapia i zaciska oczy by przebrnąć, co wymyślniejsze fragmenty.

Ogólnie jestem zachwycona pomyśłem, językiem i kreowanym światem.
Jednak czułabym się bardziej usatysfakcjonowana mogąc pełniej go poznać.

"Córka Łupieżcy" jest idealnym materiałem na film!
Powieść nie jest zbyt długa, ale zato kryjąca w sobie materiał na porządną kobyłkę. I byćmoże nawet wolałabym ją podaną w takiej formie, bo było by miejsce na stopniowe i klarowne wprowadzanie tak skomplikowanie wykreowanego świata.

Dukaj zachwyca fantazją i finezją, która stawia gatunek sci-fi na najwyższym poziomie....

Moja pierwsza powieść Tyrmanda zachwyciła mnie atmosferą starej Warszawy, podkreślana jeszcze dźwięcznym głosem Marka Konrata (audiobook). Zgrabne opisy, wyraziste postaci, wartka akcja i specyficzny klimat sprawiły bym zachwycona rodzimym twórcą po chwili sięgnęłą po kolejną jego pozycję :)

Moja pierwsza powieść Tyrmanda zachwyciła mnie atmosferą starej Warszawy, podkreślana jeszcze dźwięcznym głosem Marka Konrata (audiobook). Zgrabne opisy, wyraziste postaci, wartka akcja i specyficzny klimat sprawiły bym zachwycona rodzimym twórcą po chwili sięgnęłą po kolejną jego pozycję :)

Asimov sprawił, że nabrałam szacunku dla gatunku science-fiction. A gdy przeczytałam, że naprawdę być też naukowcem, zaczęłam traktować jego powieści jak przez duże S w Science!

Asimov sprawił, że nabrałam szacunku dla gatunku science-fiction. A gdy przeczytałam, że naprawdę być też naukowcem, zaczęłam traktować jego powieści jak przez duże S w Science!

Genialna książka popularno-naukowa otwierdzają oczy na wiele mechanizmów społecznych. Opisuje konkretne przykłady i popiera wieloma badaniami. Do tego wszystko w przystępnym języku. Już zacieram ręce na kolejną książkę Gladwella.

Genialna książka popularno-naukowa otwierdzają oczy na wiele mechanizmów społecznych. Opisuje konkretne przykłady i popiera wieloma badaniami. Do tego wszystko w przystępnym języku. Już zacieram ręce na kolejną książkę Gladwella.

Niesamowite w jaki niecodzienny, ciekawy sposób można ująć trudne zagadnienia. Forma komiksu sprawia, że czyta się błyskawicznie, a treści są lepiej zapamiętywane, bo kojarzą się z rysunkami. Polecam amatorom myśli psychologicznej, którzy boją się opasłych tomów ;)

Niesamowite w jaki niecodzienny, ciekawy sposób można ująć trudne zagadnienia. Forma komiksu sprawia, że czyta się błyskawicznie, a treści są lepiej zapamiętywane, bo kojarzą się z rysunkami. Polecam amatorom myśli psychologicznej, którzy boją się opasłych tomów ;)

Trudno jednoznacznie powiedzieć, czy ta książka mi się "podobała". Standardowe odczucia piękna, czy fascynacji nie wchodzą w grę. Mo Yan działa innymi metodami. Fascynuje przez oburzanie i obrzydzanie czytelnika. To jego prywatna forma turpizmu.

Czytając niektóre słowa, czy całe fragmenty wyszczerzałam oczy z zaskoczenia lub zdziwienia - "jak on mógł tak napisać?! Przecież to obrzydliwe, w ogóle nie literackie!". Jednak jak to z intrygującą, niezrozumiałą satysfakcją bywa - zaburzanie realności świata, operowanie kontrowersyjnymi obrazami i przerażającą karykaturą społeczeństwa w oparach absurdu - zaczęło mi się podobać. W ten dziwny i niepokojący sposób, rzecz jasna.

Forma literacka, a właściwie zabawa nią, jest dodatkowym atutem tej powieści. Lubię, gdy pisarz urozmaica formę i tworzy wewnętrzny świat książki. W tym wypadku mamy wymianę korespondencji autora (czy też jego alter ego) z pewnym młodzikiem przesyłającym mu opowiadania. Już nie wiadomo, co jest opowieścią, a co odzwierciedleniem rzeczywistości. Zdaje się, że właśnie o to chodzi Mo Yanowi - z szelmowskim uśmiechem gubi nas gdzieś pomiędzy realizmem a absurdem i każe kwestionować wszystko, co widzimy.

Trudno jednoznacznie powiedzieć, czy ta książka mi się "podobała". Standardowe odczucia piękna, czy fascynacji nie wchodzą w grę. Mo Yan działa innymi metodami. Fascynuje przez oburzanie i obrzydzanie czytelnika. To jego prywatna forma turpizmu.

Czytając niektóre słowa, czy całe fragmenty wyszczerzałam oczy z zaskoczenia lub zdziwienia - "jak on mógł tak napisać?!...

Ta książka zrobiła na mnie duże wrażenie. Dostałam ją w prezencie jako "książka, która zmusi mnie do mądrych, choć trudnych refleksji". Spodziewałam się czegoś bardziej sztampowego po opowieści o Bogu. Być może wyszłam z naiwnego założenia, że jak ktoś już pisze o Bogu to musi być zacietrzewionym, bezkrytycznym wierzącym. Nic bardziej mylnego. Bohater zadawał trudne pytania, na które sama tak pragnęłam odpowiedzi.

Trudny początek historii jest pretekstem do refleksji i dyskusji na tematy, które są dla człowieka bardzo trudne do pojęcia. Dla większości na tyle trudne, że nawet nie próbują się w nie zagłębiać. A z pewnością warto - i ta książka niewątpliwie w tym pomaga.

Ta książka zrobiła na mnie duże wrażenie. Dostałam ją w prezencie jako "książka, która zmusi mnie do mądrych, choć trudnych refleksji". Spodziewałam się czegoś bardziej sztampowego po opowieści o Bogu. Być może wyszłam z naiwnego założenia, że jak ktoś już pisze o Bogu to musi być zacietrzewionym, bezkrytycznym wierzącym. Nic bardziej mylnego. Bohater zadawał trudne...

Ta książka wiele mi dała. Ostatnimi czasy moim osobistym odkryciem literackim jest reportaż. Odczułam w pewnym momencie, że czytanie książek jedynie dla przyjemności teraz mi nie wystarcza. Muszę poznawać dzięki książce jakąś autentyczną część świata, o którym wcześniej wiedziałam niewiele. Daje mi to ogromną satysfakcję i poczucie tego, że dzięki reportażom podróżuję wyobraźnią i rozwijam się.

Książka Barbary Demick poszerzyła moje horyzonty, zaciekawiła, zainspirowała do dalszych poszukiwań w poruszonym temacie. I to wszystko w bardzo dobrym stylu.

Na pewno sięgnę po inne książki z tej serii Wydawnictwa Czarne.

Ta książka wiele mi dała. Ostatnimi czasy moim osobistym odkryciem literackim jest reportaż. Odczułam w pewnym momencie, że czytanie książek jedynie dla przyjemności teraz mi nie wystarcza. Muszę poznawać dzięki książce jakąś autentyczną część świata, o którym wcześniej wiedziałam niewiele. Daje mi to ogromną satysfakcję i poczucie tego, że dzięki reportażom podróżuję...

Zbiór ciekawych aforyzmów.
Sens czytania tej książki jest jedynie w przyswajaniu drobnych fragmentów i przemyśleniu ich. Czytanie na ilość odbiera jakość.

Zbiór ciekawych aforyzmów.
Sens czytania tej książki jest jedynie w przyswajaniu drobnych fragmentów i przemyśleniu ich. Czytanie na ilość odbiera jakość.