Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wstrząsająca. Bardzo podoba mi się to, że w przeważającej części jest hołdem złożonym ofiarom. Choć ich życiorysy często "zlewały" mi się w jeden, to niewątpliwie każda z tych kobiet zasłużyła na to, by o niej wspomnieć. W środku książki można znaleźć zdjęcia zamordowanych kobiet, co też wywiera piorunujące wrażenie. Sam sprawca został potraktowany odpowiednio, z lekkim lekceważeniem i chłodnym dystansem, na nic więcej nie zasłużył. Autorka jest sprawiedliwa. Opisuje życie tytułowego mordercy z godnym podziwu obiektywizmem i to od czytelnika zależy ocena jego postępowania. Bardzo ciekawa lektura z dziedziny true - crime.

Wstrząsająca. Bardzo podoba mi się to, że w przeważającej części jest hołdem złożonym ofiarom. Choć ich życiorysy często "zlewały" mi się w jeden, to niewątpliwie każda z tych kobiet zasłużyła na to, by o niej wspomnieć. W środku książki można znaleźć zdjęcia zamordowanych kobiet, co też wywiera piorunujące wrażenie. Sam sprawca został potraktowany odpowiednio, z lekkim...

Rozpoczęłam rok z książką, którą czytałam dość niedawno, ale nie "pociągnęłam" dalej historii, przerwałam swoją przygodę z bohaterami, a teraz chciałabym ukończyć cykl i stąd mój pomysł, by powrócić do pierwszej części. To była świetna decyzja! Okazuje się, że wszystkie kryminalne wątki, które najbardziej zapadły mi w pamięć minionego roku, pochodzą właśnie z tej książki. Do tego, naprawdę się bałam, a to dodało historii autentyczności (przynajmniej w moim odczuciu). Polecam audiobook w interpretacji mojego ulubionego lektora - pana Filipa Kosiora. Raz przeczytane, raz odsłuchane.. wspaniale spędzony czas. Polecam!

Rozpoczęłam rok z książką, którą czytałam dość niedawno, ale nie "pociągnęłam" dalej historii, przerwałam swoją przygodę z bohaterami, a teraz chciałabym ukończyć cykl i stąd mój pomysł, by powrócić do pierwszej części. To była świetna decyzja! Okazuje się, że wszystkie kryminalne wątki, które najbardziej zapadły mi w pamięć minionego roku, pochodzą właśnie z tej książki....

Właściwie mogę mieć pretensje tylko do siebie, bo nikt mnie nie zmuszał do przeczytania tej książki, a nie może usprawiedliwiać mnie fakt, że nie lubię porzucać rozpoczętych lektur. Nie lubię też, gdy cykl książkowy, który zaczęłam czytać ma dalsze części "poza mną" - inaczej mówiąc: jeśli bohaterowie "żyją" dalej, to muszę znać ich losy, ale autor "Szeptów spoza nicości" jest na dobrej drodze, by wyleczyć mnie z tych przypadłości...

Przechodząc do meritum. Fabuła jest nudna, zwroty akcji naciągane, dialogi "drewniane", kompletnie oderwane od rzeczywistości. Główni bohaterowie irytujący aż do bólu, cały język powieści okropny. Mogłabym jeszcze wymieniać i wymieniać. Te wszystkie aspekty są absolutnie zniechęcające, a cały cykl zaczął się naprawdę nieźle i obiecująco. Co jednak całkowicie wyprowadza mnie z równowagi, to sam pomysł, by główni bohaterowie mieli dzieci. Pytam: po co??? Przez większość czasu nie zajmują się tymi dziećmi, nawet o nich nie myślą. Po czym autor serwuje nam idylliczne scenki, kiedy rodzinnie pałaszują naleśniki i prowadzą rozmowy typu: skąd się biorą dzieci? To nie jest rodzicielstwo, to nawet nie jest obraz zbliżony do prawdy. Moja irytacja sięgała zenitu! Jak można tak spłycić, spłaszczyć, zwalcować rolę rodzica!? To sprawia, że bohaterowie są jeszcze bardziej papierowi i bez wyrazu. Dawno nie dałam tak niskiej oceny, nie wyobrażam sobie, bym mogła w tym roku przeczytać coś gorszego. Zdecydowanie nie polecam!

Właściwie mogę mieć pretensje tylko do siebie, bo nikt mnie nie zmuszał do przeczytania tej książki, a nie może usprawiedliwiać mnie fakt, że nie lubię porzucać rozpoczętych lektur. Nie lubię też, gdy cykl książkowy, który zaczęłam czytać ma dalsze części "poza mną" - inaczej mówiąc: jeśli bohaterowie "żyją" dalej, to muszę znać ich losy, ale autor "Szeptów spoza...