Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W poradniku znajduje się wszystko w kontekście niepełnosprawności i wspinania. Od sposobów komunikacji z osobami z różnymi rodzajami niepełnosprawności, poprzez różne techniki wspinania, kończąc na tym, że to paraclimbing, to nie żadna gorsza kategoria, lecz dyscyplina dla wszystkich, którzy chcą jej spróbować.

W poradniku znajduje się wszystko w kontekście niepełnosprawności i wspinania. Od sposobów komunikacji z osobami z różnymi rodzajami niepełnosprawności, poprzez różne techniki wspinania, kończąc na tym, że to paraclimbing, to nie żadna gorsza kategoria, lecz dyscyplina dla wszystkich, którzy chcą jej spróbować.

Książka już samym swoim formatem zaprosiła mnie do tego, by ją przeczytać. Miła w dotyku okładka, gruby papier i wszyta zakładka. Bardzo pozytywne zaskoczenie. A w środku moc mogłoby się wydawać, zwykłych dni i sytuacji, opisanych w sposób niezwykły, uważny, szczegółowy. Książka skłoniła mnie do wielu refleksji i wzbudziła we mnie sporo emocji, a jej czytanie było prawdziwą przyjemnością.
Na pewno będę do niej wracać.

Książka już samym swoim formatem zaprosiła mnie do tego, by ją przeczytać. Miła w dotyku okładka, gruby papier i wszyta zakładka. Bardzo pozytywne zaskoczenie. A w środku moc mogłoby się wydawać, zwykłych dni i sytuacji, opisanych w sposób niezwykły, uważny, szczegółowy. Książka skłoniła mnie do wielu refleksji i wzbudziła we mnie sporo emocji, a jej czytanie było...

Dobrze się czytało. Taki jakby spacer z przewodnikiem po całej Warszawie.

Dobrze się czytało. Taki jakby spacer z przewodnikiem po całej Warszawie.

Niełatwa, jednak bardzo dobra. Narracja - świetna.

Niełatwa, jednak bardzo dobra. Narracja - świetna.

Od samego początku tej książki miałam skojarzenia z powieściami K. Michalak. Skojarzenie było raczej trafne. Czytało się dobrze, choć fabuła w paru miejscach łatwo przewidywalna. Dodatkowo trochę przeszkadzało mi częste pisanie o głównym bohaterze jego imieniem i nazwiskiem, jak gdyby nie wystarczyło samo imię lub podanie tego, dla kogo kimś jest.

Od samego początku tej książki miałam skojarzenia z powieściami K. Michalak. Skojarzenie było raczej trafne. Czytało się dobrze, choć fabuła w paru miejscach łatwo przewidywalna. Dodatkowo trochę przeszkadzało mi częste pisanie o głównym bohaterze jego imieniem i nazwiskiem, jak gdyby nie wystarczyło samo imię lub podanie tego, dla kogo kimś jest.

Motywuje do wzięcia się za dawno zawieszone sprawy i doprowadzenie ich do końca.

Motywuje do wzięcia się za dawno zawieszone sprawy i doprowadzenie ich do końca.

Temple Grandin i Richard Panek w książce "Mózg autystyczny. Podróż w głąb niezwykłych umysłów" udowadniają, że prawie każdą słabość da się przekuć w mocną stronę, a na to w jaki sposób funkcjonujemy bardzo duży wpływ mają przyklejane nam łatki.

Temple Grandin i Richard Panek w książce "Mózg autystyczny. Podróż w głąb niezwykłych umysłów" udowadniają, że prawie każdą słabość da się przekuć w mocną stronę, a na to w jaki sposób funkcjonujemy bardzo duży wpływ mają przyklejane nam łatki.

Przepięknie napisana historia o relacjach, emocjach, stracie oraz mądrości zwierząt.

Przepięknie napisana historia o relacjach, emocjach, stracie oraz mądrości zwierząt.

Historie nieoczywiste, momentami budzące lęk, skłaniające do przemyśleń nad kwestiami, na które brak miejsca w codziennej walce z czasem.

Historie nieoczywiste, momentami budzące lęk, skłaniające do przemyśleń nad kwestiami, na które brak miejsca w codziennej walce z czasem.

Pełna skrajnych emocji historia, pokazująca jak wielką moc mają z pozoru małe gesty.

Pełna skrajnych emocji historia, pokazująca jak wielką moc mają z pozoru małe gesty.

Początkowo ciężko mi się czytało tę książkę, potrzebowałam przywyknąć do dawnego języka. Z początku akcja powieści nie wydawało mi się intrygująca. Jednak nim się obejrzałam, nie mogłam się oderwać od czytania. Książkę najbardziej lubię za sposób przedstawienia osobliwości ludzkiego charakteru oraz rosyjskich zwyczajów.

Początkowo ciężko mi się czytało tę książkę, potrzebowałam przywyknąć do dawnego języka. Z początku akcja powieści nie wydawało mi się intrygująca. Jednak nim się obejrzałam, nie mogłam się oderwać od czytania. Książkę najbardziej lubię za sposób przedstawienia osobliwości ludzkiego charakteru oraz rosyjskich zwyczajów.

Książka ta bardzo silnie przywodziła mi na myśl historie pisane przez Joannę Chmielewską. Z każdą kolejną stroną, coraz bardziej intrygowała, przeszywała emocjami, gdy przeżywałam losy bohaterów.
Emocjonalny rollercoaster, zbudowany za pomocą świetnego języka.

Książka ta bardzo silnie przywodziła mi na myśl historie pisane przez Joannę Chmielewską. Z każdą kolejną stroną, coraz bardziej intrygowała, przeszywała emocjami, gdy przeżywałam losy bohaterów.
Emocjonalny rollercoaster, zbudowany za pomocą świetnego języka.

Po książkę tę sięgnęłam przy okazji wyzwania czytelniczego, zainicjowanego przez ten portal. Fantastyka jest gatunkiem za którym nie przepadam, a jednak Ocean na końcu drogi" odebrałam jako wciągającą baśń. Mroczna, momentami na wskroś przeszywająca historia przeplatana ciepłem i siłą relacji międzyludzkich.

Po książkę tę sięgnęłam przy okazji wyzwania czytelniczego, zainicjowanego przez ten portal. Fantastyka jest gatunkiem za którym nie przepadam, a jednak Ocean na końcu drogi" odebrałam jako wciągającą baśń. Mroczna, momentami na wskroś przeszywająca historia przeplatana ciepłem i siłą relacji międzyludzkich.

Każdy z reportaży przedstawionych w tej książce niezmiernie mnie poruszył i skłonił do refleksji. Uważam,że Kopińska znakomicie opisuje historie, jakimi dzieli się z czytelnikami. Według mnie autorka wykazuje się niesamowitą odwagą i potrafi drążyć temat, nawet gdy ma do czynienia z bardzo trudnym rozmówcą.

Każdy z reportaży przedstawionych w tej książce niezmiernie mnie poruszył i skłonił do refleksji. Uważam,że Kopińska znakomicie opisuje historie, jakimi dzieli się z czytelnikami. Według mnie autorka wykazuje się niesamowitą odwagą i potrafi drążyć temat, nawet gdy ma do czynienia z bardzo trudnym rozmówcą.

Moim zdaniem książka ta będzie zawsze aktualna ze względu na przedstawiane w niej ważne życiowe tematy. Czytało mi się ją mimo wszystko dość ciężko, na co miało wpływ mieszanie się wątków i duża ilość bohaterów. Przeszkadzała mi też dosłowność tłumaczenia, zwłaszcza zwłaszcza rosyjskich frazeologizmów, takich jak "robić z muchy słonia."

Moim zdaniem książka ta będzie zawsze aktualna ze względu na przedstawiane w niej ważne życiowe tematy. Czytało mi się ją mimo wszystko dość ciężko, na co miało wpływ mieszanie się wątków i duża ilość bohaterów. Przeszkadzała mi też dosłowność tłumaczenia, zwłaszcza zwłaszcza rosyjskich frazeologizmów, takich jak "robić z muchy słonia."

Nigdy nie przepadałam za powieściami historycznymi, jednak "Światło którego nie widać" okazało się niesamowitą lekturą. Począwszy od sposobu konstrukcji powieści poprzez poruszającą i wciągającą historię, historię, wiele czynników sprawiało że ciężko było mi się oderwać od czytania, choć czasem natłok trudnych emocji, ukazany w losach bohaterów powodował, że musiałam robić sobie przerwy, by się uspokoić. Książka o poszukiwaniu siebie, życiu w zgodzie ze sobą bez względu na opinie otoczenia. Doskonałe pokazanie pokonywanie przeciwności i życie na przekór nim.

Nigdy nie przepadałam za powieściami historycznymi, jednak "Światło którego nie widać" okazało się niesamowitą lekturą. Począwszy od sposobu konstrukcji powieści poprzez poruszającą i wciągającą historię, historię, wiele czynników sprawiało że ciężko było mi się oderwać od czytania, choć czasem natłok trudnych emocji, ukazany w losach bohaterów powodował, że musiałam robić...

Realia opisywane w tej książce są mi w pewnym stopniu znane, nie sądziłam więc, że dowiem się z niej wielu nowych rzeczy.
Stało się jednak inaczej. Historie przedstawione przez Mariannę Fijewską, poruszyły mnie do głębi, wywołując szereg skrajnych emocji. Dzięki tej książce zmieniło się moje podejście do pielęgniarek, które często sprawiają wrażenie, jak gdyby pracowały za karę. Teraz bardziej je rozumiem. Jedyny minus tej książki, to błędy w druku. Zdarza się, że bohater pewnej historii nagle inaczej się nazywa. Widoczne są również błędy stylistyczne.

Realia opisywane w tej książce są mi w pewnym stopniu znane, nie sądziłam więc, że dowiem się z niej wielu nowych rzeczy.
Stało się jednak inaczej. Historie przedstawione przez Mariannę Fijewską, poruszyły mnie do głębi, wywołując szereg skrajnych emocji. Dzięki tej książce zmieniło się moje podejście do pielęgniarek, które często sprawiają wrażenie, jak gdyby pracowały za...

Wciągająca historia z nieoczekiwanymi zwrotami akcji. Główna bohaterka standardowo momentami mnie denerwowała.

Wciągająca historia z nieoczekiwanymi zwrotami akcji. Główna bohaterka standardowo momentami mnie denerwowała.