Biblioteczka | Lubimyczytać.pl

Przeczytał:
2012-11-01

Defekt pamięci

Krzysztof Bielecki

Średnia ocen:

6,8 / 10

57 ocen

Ocenił na:

7 / 10

Na półkach:

Przeczytane, Na półce, Dziwaczne, Zagadka

Zobacz opinię (2 plusy)

Czytelnicy: 155 Opinie: 17

Zobacz opinię (2 plusy)

Przeczytał:
2012-10-01

Opętani

Chuck Palahniuk

Średnia ocen:

7,2 / 10

1089 ocen

Ocenił na:

7 / 10

Na półkach:

Przeczytane, Na półce, Mieszają w głowie, Krwiste, Intygujące postacie, Horror

Zobacz opinię (1 plus)

Czytelnicy: 3127 Opinie: 96

Zobacz opinię (1 plus)

Przeczytał:
2012-08-01

Dwie głowy i jedna noga

Joanna Chmielewska

Średnia ocen:

6,5 / 10

622 ocen

Ocenił na:

3 / 10

Na półkach:

Przeczytane, Stracony czas, Poniżej oczekiwań

Zobacz opinię (1 plus)

Czytelnicy: 1106 Opinie: 28

Zobacz opinię (1 plus)

Przeczytał:
2012-10-01

Rzeźnia numer pięć

Kurt Vonnegut

Średnia ocen:

7,6 / 10

1936 ocen

Ocenił na:

7 / 10

Na półkach:

Przeczytane, Mieszają w głowie

Zobacz opinię (1 plus)

Czytelnicy: 3875 Opinie: 85

Zobacz opinię (1 plus)

Przeczytał:
2011-12-01

Niewidzialne potwory

Chuck Palahniuk

Średnia ocen:

7,3 / 10

1125 ocen

Ocenił na:

7 / 10

Na półkach:

Przeczytane, Na półce, Krwiste, Intygujące postacie

Czytelnicy: 2607 Opinie: 89

W głębi lasu

Harlan Coben

Średnia ocen:

7,4 / 10

2256 ocen

Na półkach:

Przeczytane

Czytelnicy: 2814 Opinie: 171

Przeczytał:
2011-11-01

Na kocią łapę

Jeffrey Archer

Średnia ocen:

6,5 / 10

130 ocen

Ocenił na:

6 / 10

Na półkach:

Przeczytane, Intygujące postacie, Zagadka

Zobacz opinię (7 plusów)

Czytelnicy: 259 Opinie: 15

Zobacz opinię (7 plusów)

Książkę pożyczyłam od koleżanki, od tak, bo nie miałam w danym momencie co czytać. Nie zawiodłam się. Rzadko kiedy sięgam po opowiadania, jednak te można określić mianem majstersztyku słownego. Historie opisane są w szczegółowy sposób, jednak nic nie tracą na naturalności (większość z nich wydarzyło się naprawdę) i czyta się je jednym tchem.

Każda z historii ma swoje zaskakujące zakończenie. Według mnie na szczególną uwagę zasługuje "Morderstwo doskonałe" - po przeczytaniu ostatnich akapitów zatkało mnie na dobrych parę chwil, "Wielka Miotła Ignatius" wywołała we mnie podobne uczucie. Niektóre, jak "Nie wszystko złoto..." czy "A la carte" w ciekawy sposób przypominają czytelnikowi ważne w życiu wartości i zmuszają do zadumy, a "Christina..." po prostu wycisnęła ze mnie łzy.

Kto chce umilić sobie czas, a nie chce zagłębiać się w skomplikowane wątki powieści, polecam z czystym sumieniem "Na kocią łapę" z dawką humoru, powagi i wzruszenia. W przyszłości na pewno sięgnę po inne dzieła Archera.

* Z mojej strony jednak ocena "tylko" dobra, z uwagi na to, że nie wszystkie opowiadania są tak dobre jak np. wymienione wyżej.

Książkę pożyczyłam od koleżanki, od tak, bo nie miałam w danym momencie co czytać. Nie zawiodłam się. Rzadko kiedy sięgam po opowiadania, jednak te można określić mianem majstersztyku słownego. Historie opisane są w szczegółowy sposób, jednak nic nie tracą na naturalności (większość z nich wydarzyło się naprawdę) i czyta się je jednym tchem.

Każda z historii ma swoje...

więcej Pokaż mimo to

7

Przeczytał:
2011-11-01

Wszystko czerwone

Joanna Chmielewska

Cykl: Przygody Joanny (tom 5)

Średnia ocen:

7,6 / 10

2666 ocen

Ocenił na:

3 / 10

Na półkach:

Przeczytane, Polecone, Stracony czas, Poniżej oczekiwań, Niedokończone

Zobacz opinię (7 plusów)

Czytelnicy: 4339 Opinie: 199

Zobacz opinię (7 plusów)

Moja druga przygoda z Chmielewską i obawiam się, że ostatnia. Czytam opinie wyżej, patrzę na ogólną ocenę i się zastanawiam czy na pewno czytałam tę samą książkę...

"Wszystko czerwone" zaliczyłabym nie do kryminałów, ale raczej do kategorii "bajki". Mimo wielkich chęci książkę odłożyłam w momencie kiedy "trupem padła" ciocia. Po przeczytaniu "Całego zdania.." i części "Wszystko..." podejrzewam, że brak naturalności i realności jest domeną wszystkich książek tej autorki. Rozumiem w literaturze oderwanie od normalnej codziennej rzeczywistości na rzecz historii, ale w momencie kiedy u Chmielewskiej pada trup za trupem, a bohaterowie (bliscy znajomi zmarłych/poszkodowanych) reagują na kolejne zbrodnie w stylu "Ojeju, co za pech! Kto chce kawy?" i sielanka na przemian z żarcikami trwa dalej, to rzeczywiście można się uśmiać - z tego, że ktoś może uznać to za arcydzieło. Ani zagadka nie jest wciągająca, ani zastosowany humor mnie nie śmieszy, nie ten gust.

Zatem książki nie skończyłam czytać i raczej nie zamierzam do niej wracać. Do literatury Pani Chmielewskiej również.

Moja druga przygoda z Chmielewską i obawiam się, że ostatnia. Czytam opinie wyżej, patrzę na ogólną ocenę i się zastanawiam czy na pewno czytałam tę samą książkę...

"Wszystko czerwone" zaliczyłabym nie do kryminałów, ale raczej do kategorii "bajki". Mimo wielkich chęci książkę odłożyłam w momencie kiedy "trupem padła" ciocia. Po przeczytaniu "Całego zdania.." i części...

więcej Pokaż mimo to

7

Bóg urojony

Richard Dawkins

Średnia ocen:

7,5 / 10

4315 ocen

Ocenił na:

7 / 10

Na półkach:

Przeczytane, Niedokończone

Czytelnicy: 11014 Opinie: 494

Przeczytał:
2011-10-15

Całe zdanie nieboszczyka

Joanna Chmielewska

Cykl: Przygody Joanny (tom 4)

Średnia ocen:

7,5 / 10

2912 ocen

Ocenił na:

6 / 10

Na półkach:

Przeczytane, Polecone, Wartka akcja, Poniżej oczekiwań

Zobacz opinię (1 plus)

Czytelnicy: 4819 Opinie: 206

Zobacz opinię (1 plus)

Chmielewską poleciła mi koleżanka ze słowami: "Ona jest boska!". Po przeczytaniu "Całego zdania..." stwierdziłam, że boska, to chyba za duże słowo.

Najciekawsza jest chyba fabuła książki, a dokładnie cykl zdarzeń. Sam motyw przypadkowego "uprowadzenia" głównej bohaterki jest dość ciekawy, jednak jedno co mnie bardzo drażniło, to "superbohaterstwo" owej Joanny, która posługując się kalendarzykiem Domu Książki i plastikowym szydełkiem pokonuje szereg nieprawdopodobnych przeszkód godnych Jamesa Bonda lub innego super bohatera jego pokroju, przy tym nie posiadając żadnych cech typowych dla ludzkiego gatunku (szczególnie jego kobiecej strony) typu strach czy przerażenie. A sytuacje na jakie trafiała niejednokrotnie powinny wprawiać bohaterkę o rwanie włosów z głowy. Tego mi brakowało - nieco więcej realiów. Dało mi to wyraźną wskazówkę, że zakwalifikowanie książek Chmielewskiej go grupy kryminałów trzeba przyjmować raczej z przymrużeniem oka.

Chmielewską poleciła mi koleżanka ze słowami: "Ona jest boska!". Po przeczytaniu "Całego zdania..." stwierdziłam, że boska, to chyba za duże słowo.

Najciekawsza jest chyba fabuła książki, a dokładnie cykl zdarzeń. Sam motyw przypadkowego "uprowadzenia" głównej bohaterki jest dość ciekawy, jednak jedno co mnie bardzo drażniło, to "superbohaterstwo" owej Joanny, która...

więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to

1