Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Negocjatorzy policyjni to opowieść o policjantach, których zadaniem jest prowadzenie negocjacji w sytuacjach kryzysowych. Ta prosta definicja to jednak za mało. Co się pod nią kryje? Rozmowy z osobami podejmującymi próby samobójcze, często wielogodzinne próby zrozumienia, co popchnęło drugą osobę do takiej decyzji. Odłożenie swoich poglądów do kieszeni i niebagatelizowanie niczego, choćby wydawało się największą głupotą.
Do ich zadań należą też negocjacje z porywaczami, często wielodniowe i obarczone ogromnym ryzykiem. Jednak to również rozmowy z osobami dopuszczającymi się aktu terroru czy terrorystami.
Trudy ich pracy, odpowiedzialność i niebezpieczeństwo na jakie są narażeni to jednak nie wszystko. Przede wszystkim to ogromne obciążenie psychiczne i rodzinne. Ich czas wolny praktycznie nie istnieje, są w wiecznej gotowości.
To jak funkcjonują i jakie wyrzeczenia podejmują, by dbać o nasze bezpieczeństwo, opisuje autor cytując negocjatorów, z którymi przeprowadzał wywiady.

Choć uważam, że to ważna pozycja to niestety nie zdobyła mojego serca. W większości spowodowane jest to wysokimi oczekiwaniami. Może spodziewałam się bardziej spojrzenia za kulisy ich pracy? Zbyt wiele fragmentów zostało tak naprawdę powtórzonych, ubranych tylko w inne slowa.
Może brakowało mi opisu miejsca negocjatorów w strukturze i możliwości jakie dałby ich rozwój.
Nie chcę powiedzieć, że to zła pozycja i wam jej odradzić, chcę zaznaczyć, że będąc absolwentką bezpieczeństwa wewnętrzngo oraz prowadząc badania o miejscu profilerów w szeregach policji, oczekiwałam czegoś innego, czegoś bardziej kompleksowego.
To dobra pozycja dla osoby, która chce po prostu dowiedzieć się kim są policyjni negocjatorzy i poznać ich rolę.

Negocjatorzy policyjni to opowieść o policjantach, których zadaniem jest prowadzenie negocjacji w sytuacjach kryzysowych. Ta prosta definicja to jednak za mało. Co się pod nią kryje? Rozmowy z osobami podejmującymi próby samobójcze, często wielogodzinne próby zrozumienia, co popchnęło drugą osobę do takiej decyzji. Odłożenie swoich poglądów do kieszeni i niebagatelizowanie...

Sięgacie czasem po reportaże?
Ja głównie po te związane z kryminologią i kryminalistyką. Dlatego jakiś czas temu sięgnęłam po Sekcję zwłok, a teraz po książkę Shadowman. Styl autora bardzo mi się spodobał, więc gdy tylko zobaczyłam zapowiedź tej drugiej pozycji od razu trafiła ona na listę „muszę przeczytać”.
Tym razem autor zabiera nas na kemping do Montany roku 1973. W nocy znika tam siedmioletnia Susan. Pomimo zapewnień porywacza, że nic jej nie jest, dziewczynka nie wraca do rodziny. Rok później znika dziewiętnastoletnia Sandra. Nic je nie łączy, a jednak okoliczności sprawiają, że prowadzący śledztwo agent FBI zaczyna łączyć ich sprawy. Zwraca się o pomoc do powstającej Jednostki Analiz Behawioralnych FBI, która zaczyna tworzyć podwaliny pod nową dziedzinę jaką jest profilowanie kryminalne. Tworzą oni profil kryminalny, który nie jest pierwszą tego typu próbą zidentyfikowania sprawcy. Pierwszy bowiem profil stworzony został prawie 150 lat wcześniej i dotyczył Kuby Rozpruwacza. Nauka czy wróżenie z fusów? Zarówno wtedy, jak i teraz, metoda ta wzbudza wiele emocji.
Choć śledczy nie do końca zgadzał się z profilem, aresztowanie i przesłuchanie udowodniło jego słuszność. W dodatku ujawniło kolejne zbrodnie podejrzanego.
Zakończenie tej sprawy nie dało odpowiedzi o motywy, ani ukojenia dla rodzin ofiar. Nie dało też pełni satysfakcji prowadzącym. Właśnie dlatego ta sprawa wciąż wraca i nie daje spokoju.
Największymi plusami książki jest realizm, gdyż przebieg zdarzeń i dialogi zostały odtworzone na podstawie akt sprawy. Dodatkowo książka została wzbogacona o zdjęcia ważnych miejsc i osób.

Sięgacie czasem po reportaże?
Ja głównie po te związane z kryminologią i kryminalistyką. Dlatego jakiś czas temu sięgnęłam po Sekcję zwłok, a teraz po książkę Shadowman. Styl autora bardzo mi się spodobał, więc gdy tylko zobaczyłam zapowiedź tej drugiej pozycji od razu trafiła ona na listę „muszę przeczytać”.
Tym razem autor zabiera nas na kemping do Montany roku 1973. W...

Jak myślicie jak często skazane zostają niewinne osoby? Przypadek Tomasza Komendy był szeroko omawiany w mediach. Błąd wymiaru sprawiedliwości przez który niewinny mężczyzna spędził wiele lat w więzieniu. Niewiele jednak mówiło się o tym co ważne czyli o śmierci Małgosi i braku wykrycia sprawcy. Książka podzielona jest na części, gdzie każda z nich skupia się na czym innym: Małgosi, Tomaszu, ustaleniu faktycznych sprawców. Autorka przez lata zgłębiała temat "sprawy miłoszyckiej" i z niezwykłą precyzją przedstawiła różne jej aspekty. Dla jednych ciekawe będą relacje świadków, inni będą podziwiać upór rodziców w dążeniu do prawdy, a jeszcze innych zaintrygują opisy pracy policji. Autorka bez upiększania przedstawia błędy policji, prokuratury, ale również polityków, którzy się wtrącali w tą sprawę. Choć większości nazwisko Komenda nie jest obce, mało kto pamięta nazwisko ofiary. Tym razem Małgorzata Kwiatkowska zyskała głos.

Jak myślicie jak często skazane zostają niewinne osoby? Przypadek Tomasza Komendy był szeroko omawiany w mediach. Błąd wymiaru sprawiedliwości przez który niewinny mężczyzna spędził wiele lat w więzieniu. Niewiele jednak mówiło się o tym co ważne czyli o śmierci Małgosi i braku wykrycia sprawcy. Książka podzielona jest na części, gdzie każda z nich skupia się na czym innym:...

Pomimo tego, że temat książki nie należy do najlżejszych, czyta się ją dość przyjemnie i z łatwością. Historia Snowdena jest ciekawa i zastanawiająca. Bo w końcu nie znajdujemy odpowiedzi na pytanie jak dużo wiedzą o nas agencje wywiadowcze.

Pomimo tego, że temat książki nie należy do najlżejszych, czyta się ją dość przyjemnie i z łatwością. Historia Snowdena jest ciekawa i zastanawiająca. Bo w końcu nie znajdujemy odpowiedzi na pytanie jak dużo wiedzą o nas agencje wywiadowcze.

Jak myślicie czy jakiś seryjny morderca działa aktualnie na terenie Polski?
Statystycznie rzecz biorąc tak.

Reportaż Ostatni dotyczy jedynego potencjalnie wykrytego seryjnego zabójcy,któremu żadne morderstwo nie zostało udowodnione,a on sam nie został osądzony. Tylko ślady DNA mogłby być ostatecznym dowodem winy, jednak nie ma możliwości przeprowadzenia badań. Czy zatem "Zabójcą z Pikiety", który zabił 7 homoseksualnych mężczyzn w latach 1988-1993, jest człowiek z którym spotkał się autor książki?
Reportaż składa się z opisów poszczególnych spraw odtworzonych i sfabularyzowanych na podstawie policyjnych akt, nieoficjalnych notatek policjantów prowadzących śledztwa oraz zdjęć z miejsc zbrodni. Są tu również fragmenty odtworzone na podstawie rozmów z policjantami z Archiwum X, którzy po latach wrócili do sprawy, oraz prokuratorką, która przesłuchiwała podejrzanego.

Ta książka to efekt ciężkiej pracy i wielogodzinnego, drobiazgowego śledztwa, przeprowadzonego niezwykle rzetelnie i wnikliwie. Ten wstrząsający reportaż ukazuje jak niewiele można zrobić z wiedzą i pewnością, gdy brakuje dowodów. Pozostaje mieć nadzieję,że obecny stan nauki i technologii nie pozwala by sprawiedliwość nie triumfowała.

Jak myślicie czy jakiś seryjny morderca działa aktualnie na terenie Polski?
Statystycznie rzecz biorąc tak.

Reportaż Ostatni dotyczy jedynego potencjalnie wykrytego seryjnego zabójcy,któremu żadne morderstwo nie zostało udowodnione,a on sam nie został osądzony. Tylko ślady DNA mogłby być ostatecznym dowodem winy, jednak nie ma możliwości przeprowadzenia badań. Czy zatem...

Jest to ciekawa pozycja zwłaszcza dla osób zainteresowanych kryminalistyką. Szczególnie,że prócz tego czego można spodziewać się po tytule, czyli sekcji zwłok, jest sporo specjalistycznych analiz balistycznych. Nie jest to opisane zbyt rozwlekle,więc czytelnik nie ma szans się znudzić.
Prawie każdy rozdział skupia się na jednej konkretnej sprawie- zabójca prezydenta Kennedyego, okultystyczna "trójka z West Memphis" czy Vincent van Gogh.
Opisuje zarówno sprawy, dowody,jak i rozprawy oraz wyroki. Tym sposobem ukazując jaki wpływ na sądownictwo mają ekspertyzy specjalistów.
Reportaż nie jest napisany ani językiem zbyt specjalistycznym by miał zniechęcić laików,ale też nie tłumaczy wszystkiego,więc nie zawiedzie tych trochę bardziej obeznanych z tematem.

Jest to ciekawa pozycja zwłaszcza dla osób zainteresowanych kryminalistyką. Szczególnie,że prócz tego czego można spodziewać się po tytule, czyli sekcji zwłok, jest sporo specjalistycznych analiz balistycznych. Nie jest to opisane zbyt rozwlekle,więc czytelnik nie ma szans się znudzić.
Prawie każdy rozdział skupia się na jednej konkretnej sprawie- zabójca prezydenta...

Lubicie nieraz sięgnąć po coś zupełnie innego niż zazwyczaj? Ja uwielbiam. Tym sposobem przerobiłam już tak różne książki, że znajomym ciężko w to uwierzyć. Jednak przywykli, że o czymkolwiek byśmy nie rozmawiali ja mogę wyskoczyć ze zdaniem „Czytałam kiedyś książkę o tym i….”.
Właśnie takim nieoczywistym wyborem stała się dla mnie Nieskończoność w papirusie. Książka dla czytelnika o czytelnikach, książkach i historii, której były milczącymi świadkami. Uspakajam tych, którzy nie przepadają za książkami historycznymi. To zupełnie nie to. Ten esej czyta się jak najlepszą powieść. Może i zagłębiamy się w dzieje Ptolemeuszy, może wraz z ich emisariuszami jesteśmy w stanie zrobić wszystko by zdobyć kolejne zwoje, może z dumą patrzymy na rozwój Biblioteki Aleksandryjskiej, ale to nie suche fakty. W opisie książki znajdziemy zdanie, że to coś dla czytelników Yuvala Noaha Harariego i zgadzam się z tą opinią. Jego Sapiens. Od zwierząt do bogów było znakomitą przygodą i ta książka też nią jest! Z lekkością płyniemy przez wieki śledząc dzieje przodków współczesnych i kochanych nam książek, jednak co kawałek natykamy się na nawiązania do dużo późniejszych okresów. Otrzymujemy porównania do wydarzeń o wiele lepiej nam znanych, a niektórym nawet pamiętanych. Mamy możliwość w lekki sposób dowiedzenia się rzeczy na które nigdy wcześniej nigdzie się nie natchnęliśmy.
A wiecie co jest najlepsze? Kiedyś gdy nie było księgarń książki można było zdobyć tylko na dwa sposoby- własnoręcznie przepisując (dłuuuugo) lub jako łup wojenny (dość niebezpiecznie), dziś wystarczy kilka kliknięć i książka trafia do wirtualnego koszyka, a po kilku dniach w nasze ręce. Może, więc warto to docenić i zapoznać się z jej dziejami i dawnymi książkoholikami.
Serdecznie dziękuje wydawnictwu Postfactum za egzemplarz i prawdziwą ucztę wiedzy.

Lubicie nieraz sięgnąć po coś zupełnie innego niż zazwyczaj? Ja uwielbiam. Tym sposobem przerobiłam już tak różne książki, że znajomym ciężko w to uwierzyć. Jednak przywykli, że o czymkolwiek byśmy nie rozmawiali ja mogę wyskoczyć ze zdaniem „Czytałam kiedyś książkę o tym i….”.
Właśnie takim nieoczywistym wyborem stała się dla mnie Nieskończoność w papirusie. Książka dla...

Moim pierwszym spotkaniem z tematem ujawniania prawdy, nawet jeśli jest ona dla kogoś niewygodna, a może zwłaszcza wtedy, była książka Polowanie na Snowdena, której autorem jest Luke Harding. W późniejszym czasie zainteresowałam się działaniami WikiLeaks. Ich działania można różnie oceniać, jednak przyznać trzeba, że nie są one możliwe dla każdego. W przypadku Bellingcat jest inaczej. Działalność tej grupy opiera się na białym wywiadzie, czyli informacjach dostępnych dla każdego. Ta książka ukazuje genezę zespołu Eliota Higginsa- jego pierwsze sprawy, współpracę z przypadkowymi ludźmi, która zmieniła się w coś wielkiego, ale też problem pogodzenia działalności z życiem zawodowym i prywatnym. W każdym rozdziale poznajemy drogę, którą przemierzył twórca Bellingcat, ale też sprawy, które badali i które właśnie dzięki nim oświetlił reflektor prawdy. Mamy okazję zapoznać się ze aferą podsłuchową, wojną domową w Syrii, próbą zabójstwa byłego oficera GRU i jego córki oraz sprawą zestrzelenia malezyjskiego samolotu pasażerskiego nad Ukrainą. Książka ta ukazuje ludzi, który z własnej woli zrezygnowali ze swojego czasu wolnego by walczyć z dezinformacją, by ukazywać prawdę światu i by zmieniać społeczeństwo. Grupa zwykłych osób, która dzięki narzędziom i informacjom dostępnym w Internecie zmieniła bieg historii, przeciwstawia się mocarstwom i z zapałem robi to co uważa za słuszne. Grupa do której każdy może dołączyć, z zacisza swojego własnego mieszkania, spod koca, z kubkiem kawy w ręce może zmienić świat.

Moim pierwszym spotkaniem z tematem ujawniania prawdy, nawet jeśli jest ona dla kogoś niewygodna, a może zwłaszcza wtedy, była książka Polowanie na Snowdena, której autorem jest Luke Harding. W późniejszym czasie zainteresowałam się działaniami WikiLeaks. Ich działania można różnie oceniać, jednak przyznać trzeba, że nie są one możliwe dla każdego. W przypadku Bellingcat...

Książka znakomicie przedstawia tzw. aferę podsłuchową, ale też to jak wyglądało życie ludzi, którzy ją wyciągnęli na światło dzienne i niedoszłych kozłów ofiarnych.

Książka znakomicie przedstawia tzw. aferę podsłuchową, ale też to jak wyglądało życie ludzi, którzy ją wyciągnęli na światło dzienne i niedoszłych kozłów ofiarnych.

Obsesja popełniania zbrodni czy złapania zbrodniarza? Książka opowiada o nich obu. Mężczyzna ogarnięty obsesją popełniania przestępstw i kobieta opowiadająca o nim, chcąca po latach go odnaleźć.

Obsesja popełniania zbrodni czy złapania zbrodniarza? Książka opowiada o nich obu. Mężczyzna ogarnięty obsesją popełniania przestępstw i kobieta opowiadająca o nim, chcąca po latach go odnaleźć.

dużo scen dość drastycznych,opisów zbrodni, więc nie jest to książka lekka, ale dla zainteresowanych tematyką idealna

dużo scen dość drastycznych,opisów zbrodni, więc nie jest to książka lekka, ale dla zainteresowanych tematyką idealna