Zbiór ciekawostek obrazujących jaki wpływ na postrzeganie świata ma statystyka. Opisy badań, wyjaśnienie różnych pojęć z zakresu statystyki, dzięki którym łatwiej jest zrozumieć przytaczane gdzieś dane i spojrzeć na nie krytycznym okiem. No i oczywiście, to wszystko okraszone niebanalnym poczuciem humoru autorki.

Zbiór ciekawostek obrazujących jaki wpływ na postrzeganie świata ma statystyka. Opisy badań, wyjaśnienie różnych pojęć z zakresu statystyki, dzięki którym łatwiej jest zrozumieć przytaczane gdzieś dane i spojrzeć na nie krytycznym okiem. No i oczywiście, to wszystko okraszone niebanalnym poczuciem humoru autorki.

Kocham humor, dygresje i ciekawostki serwowane przez Janinę. Co do samej statystyki nie dowiedziałam się dużo więcej, ale nie traktowałam książki jako źródło wiedzy, a bardziej rozrywki. Chętnie do niej wrócę i przeczytam pewnie pominietą 1 cz.

Kocham humor, dygresje i ciekawostki serwowane przez Janinę. Co do samej statystyki nie dowiedziałam się dużo więcej, ale nie traktowałam książki jako źródło wiedzy, a bardziej rozrywki. Chętnie do niej wrócę i przeczytam pewnie pominietą 1 cz.

Naukowo z humorem statystyka i nie tylko.

Naukowo z humorem statystyka i nie tylko.

To jest specyficzna książka. Tak jak specyficzna jest Janina Bąk. Ale jest o statystyce i jest śmieszna. Pełna wiedzy, której możemy użyć w różnym czasie i w różnych miejscach.

To jest specyficzna książka. Tak jak specyficzna jest Janina Bąk. Ale jest o statystyce i jest śmieszna. Pełna wiedzy, której możemy użyć w różnym czasie i w różnych miejscach.

O ile pierwsza część jeszcze jako tako dała się czytać, z drugą było gorzej. W zasadzie, nie wiem o czym ona była. Trochę o statystyce, trochę o pandemii, foliarzach, etyce. O wszystkim i o niczym. Bardzo długie dygresje odbiegające od tematu, kolejna porcja żartów, niestety powtarzanych (niektóre z nich już znałem z części pierwszej). Miałem wrażenie, że Janina bardzo szybko wyczerpała pomysł na treść i na siłę próbuje jakoś dobrnąć do końca. Książka niestety mimo, że miała być o statystyce i metodologii, jest chaotyczna i mało wniosła do mojego życia.

O ile pierwsza część jeszcze jako tako dała się czytać, z drugą było gorzej. W zasadzie, nie wiem o czym ona była. Trochę o statystyce, trochę o pandemii, foliarzach, etyce. O wszystkim i o niczym. Bardzo długie dygresje odbiegające od tematu, kolejna porcja żartów, niestety powtarzanych (niektóre z nich już znałem z części pierwszej). Miałem wrażenie, że Janina bardzo...

Bardzo ciekawie napisana książka o statystyce. Myślę, że ciężko opisać prosto takie rzeczy, także za to szacunek. Na pewno można się dużo rzeczy dowiedzieć, a w tym informacji, o których nawet nie spodziewaliśmy się, że istnieją. Przyjemnie się czytało :)

PS: Jak macie ochotę na gofry to ta książka tego nie ułatwia :P

Bardzo ciekawie napisana książka o statystyce. Myślę, że ciężko opisać prosto takie rzeczy, także za to szacunek. Na pewno można się dużo rzeczy dowiedzieć, a w tym informacji, o których nawet nie spodziewaliśmy się, że istnieją. Przyjemnie się czytało :)

PS: Jak macie ochotę na gofry to ta książka tego nie ułatwia :P

Poczucie humoru bardzo specyficzne i 'Janinowe', aczkolwiek nie przysłania to bardzo ciekawie podanych faktów. Warte przeczytania ;)

Poczucie humoru bardzo specyficzne i 'Janinowe', aczkolwiek nie przysłania to bardzo ciekawie podanych faktów. Warte przeczytania ;)

książka sama w sobie jest bardzo ciekawa i zawiera sporo fajnych informacji ale poczucie humoru autorki mnie przerasta.

książka sama w sobie jest bardzo ciekawa i zawiera sporo fajnych informacji ale poczucie humoru autorki mnie przerasta.

U mnie bez dyskusji 😉 Bardzo lubię Janinę i jej poczucie humoru. Pisze świadomie indywidualnie, a przy tym pod publikę... - to też trzeba umieć.

U mnie bez dyskusji 😉 Bardzo lubię Janinę i jej poczucie humoru. Pisze świadomie indywidualnie, a przy tym pod publikę... - to też trzeba umieć.

Była już recenzowana część pierwsza, to teraz lecimy z drugą.
Czy coś się zmieniło?
Czy zaszły jakieś zmiany?
Mam wrażenie, że tak. Druga część jest znacznie bardziej interesująca: informacje, ciekawostki, opis badań i ogólnie cała otoczka naukowa.
Nadal książki nie można nazwać podręcznikiem, ale taki chyba był zamysł autorki. „Statycznie rzecz biorąc(…)” ma być przystępna dla każdego przeciętnego zjadacza chleba. I tak jest. Odbiór książki jest łatwy. Czyta się dobrze i szybko, a jednocześnie można się dużo rzeczy dowiedzieć.
Tym razem nawet specyficzne poczucie humoru autorki tak nie bije po oczach.
Albo żarty lepsze, albo polubiłem suchary, a nie… zawsze je lubiłem :D
Czy trzeba czytać obie części?
Nie. Prócz paru nawiązań do pierwszej części, ale jeśli głównie chodzi o żarty lub gagi sytuacyjne, to nie trzeba czytać obu książek. Stanowią osobne części. Nie trzeba znać podstaw z „jedynki”, aby zrozumieć „dwójkę”.
Dawka wiedzy oblana sporą ilością humoru, a czy specyficznego, czy dobrego, czy „suchego”, to już pozostawiam ocenie czytelnikom.
Polecam.

Była już recenzowana część pierwsza, to teraz lecimy z drugą.
Czy coś się zmieniło?
Czy zaszły jakieś zmiany?
Mam wrażenie, że tak. Druga część jest znacznie bardziej interesująca: informacje, ciekawostki, opis badań i ogólnie cała otoczka naukowa.
Nadal książki nie można nazwać podręcznikiem, ale taki chyba był zamysł autorki. „Statycznie rzecz biorąc(…)” ma być...