Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jako typowa "sowa", czyli osoba, która jest najaktywniejsza wieczorem, byłam ciekawa, czy ktoś jest w stanie przekonać mnie do rannego wstawania. Czy jest to autorka książki "Power Hour"? Na razie nie. Niestety, nie przekonała mnie. Podoba mi się jej motywacyjna gadka, że trzeba brać życie za rogi bez względu na okoliczności i cały czas przeć do przodu. Jednak teoria, że trzeba wstawać jeszcze wcześniej niż zwykle... no nie, zdecydowanie nie. Nie każdy przecież rozpoczyna pracę na 08:00-09:00 i może zdążyć ze wszystkim. Jej styl pisania jest przyjemny i lekki, przez co książkę czyta się niezwykle szybko. Z chęcią jednak przetestuję "godzinę mocy" na swoich zasadach, czyli popołudniu wyłączając telefon na godzinkę lub rano, ale w weekendy. Zobaczymy, czy to coś da. Nie jest to dla mnie żaden złoty Graal książek na temat samorozwoju i motywowania. Raczej zapomnę o tej książce za parę dni.

Jako typowa "sowa", czyli osoba, która jest najaktywniejsza wieczorem, byłam ciekawa, czy ktoś jest w stanie przekonać mnie do rannego wstawania. Czy jest to autorka książki "Power Hour"? Na razie nie. Niestety, nie przekonała mnie. Podoba mi się jej motywacyjna gadka, że trzeba brać życie za rogi bez względu na okoliczności i cały czas przeć do przodu. Jednak teoria, że...

Przepiękna książka, do której z przyjemnością wrócę za jakiś czas. Uwielbiam ten styl pisania, barwne postaci i ten czarno-biały świat walki dobra ze złem. Jestem jednak bardzo rozczarowana otwartym zakończeniem. Przykro mi, że nie będę w stanie nigdy poznać dalszych losów Profesora Wilczura.

Przepiękna książka, do której z przyjemnością wrócę za jakiś czas. Uwielbiam ten styl pisania, barwne postaci i ten czarno-biały świat walki dobra ze złem. Jestem jednak bardzo rozczarowana otwartym zakończeniem. Przykro mi, że nie będę w stanie nigdy poznać dalszych losów Profesora Wilczura.

Ciekawa książka, która uczy wrażliwości. Przyznam, że w moim przypadku poruszyła temat o którym do tej pory nigdy nie myślałam. W przypadku dzieci z niepełnosprawnością myślimy, że to straszne, co przeżywają rodzice. Nie bierzemy jednak zbyt często pod uwagę, jaki wpływ ma to na rodzeństwo. Warto przeczytać i zobaczyć, jak różne postawy mogą przybrać dzieci w takiej sytuacji.

Ciekawa książka, która uczy wrażliwości. Przyznam, że w moim przypadku poruszyła temat o którym do tej pory nigdy nie myślałam. W przypadku dzieci z niepełnosprawnością myślimy, że to straszne, co przeżywają rodzice. Nie bierzemy jednak zbyt często pod uwagę, jaki wpływ ma to na rodzeństwo. Warto przeczytać i zobaczyć, jak różne postawy mogą przybrać dzieci w takiej sytuacji.

Przepiękna książka, która przywraca wiarę w to, że okazane dobro zawsze do nas powraca i że po każdej burzy wychodzi słońce. Adaptacje filmowe tej książki są świetne, ale książka to wręcz arcydzieło. Chętnie sięgnę po kolejną część przygód procesora Wilczura, jak i po inne książki tego autora.

Przepiękna książka, która przywraca wiarę w to, że okazane dobro zawsze do nas powraca i że po każdej burzy wychodzi słońce. Adaptacje filmowe tej książki są świetne, ale książka to wręcz arcydzieło. Chętnie sięgnę po kolejną część przygód procesora Wilczura, jak i po inne książki tego autora.

Kolejna tom serii, który przypadł mi do gustu. Tym razem akcja koncentruje się bardziej na Geralcie, co było ciekawą odmianą po poprzedniej części "Czas pogardy". Najciekawszą postacią w tej części jest według mnie Regis, aczkolwiek cała wesoła kompania wzbudziła moją ogromną sympatię. Polecam! Lecę po kolejny tom.

Kolejna tom serii, który przypadł mi do gustu. Tym razem akcja koncentruje się bardziej na Geralcie, co było ciekawą odmianą po poprzedniej części "Czas pogardy". Najciekawszą postacią w tej części jest według mnie Regis, aczkolwiek cała wesoła kompania wzbudziła moją ogromną sympatię. Polecam! Lecę po kolejny tom.

A mnie się podobała. Przyznam, że jedna z lepszych książek w temacie związków jakie do tej pory przeczytałam. Lekka, szybko się czyta, a udowadnia, że związki nie muszą się kończyć z byle powodu. Z chęcią sięgnę po inne książki tego autora.

A mnie się podobała. Przyznam, że jedna z lepszych książek w temacie związków jakie do tej pory przeczytałam. Lekka, szybko się czyta, a udowadnia, że związki nie muszą się kończyć z byle powodu. Z chęcią sięgnę po inne książki tego autora.

No na reszcie ciekawa fabuła, w porównaniu do poprzedniej części "Krew elfów". Losy głównych bohaterów są szalenie nieprzewidywalne i intrygujące. Lecę po kolejną część :)

No na reszcie ciekawa fabuła, w porównaniu do poprzedniej części "Krew elfów". Losy głównych bohaterów są szalenie nieprzewidywalne i intrygujące. Lecę po kolejną część :)

Całkiem ciekawe wywiady podkreślające na co zwracać uwagę, aby zbudować satysfakcjonujący związek na lata. Niby nic odkrywczego, ale miło i szybko się czyta.

Całkiem ciekawe wywiady podkreślające na co zwracać uwagę, aby zbudować satysfakcjonujący związek na lata. Niby nic odkrywczego, ale miło i szybko się czyta.

Przyjemna lektura, którą szybko się czyta, ale w porównaniu do Opowiadań, trochę wieje nudą. Mam nadzieję, że kolejne tomy serii będą ciekawsze.

Przyjemna lektura, którą szybko się czyta, ale w porównaniu do Opowiadań, trochę wieje nudą. Mam nadzieję, że kolejne tomy serii będą ciekawsze.

Książka, która przypomniała mi, że nie ma sytuacji bez wyjścia, a po każdej burzy wychodzi słońce. Autorka przekonuje, że w obliczu każdego kryzysu warto myśleć o sobie, nie "biczować się", tylko uświadomić sobie, że każdy kryzys jest po coś. Bardzo przyjemna lektura. Serdecznie polecam.

Książka, która przypomniała mi, że nie ma sytuacji bez wyjścia, a po każdej burzy wychodzi słońce. Autorka przekonuje, że w obliczu każdego kryzysu warto myśleć o sobie, nie "biczować się", tylko uświadomić sobie, że każdy kryzys jest po coś. Bardzo przyjemna lektura. Serdecznie polecam.

Książka, którą powinna przeczytać każda kobieta, która zaczyna się "za bardzo" starać i traci pewność siebie. Czyta się lekko, niby nic odkrywczego, ale przyznam że parę rzeczy mnie zaskoczyło - zwłaszcza model kobiety żony lub kochanki. Polecam!

Książka, którą powinna przeczytać każda kobieta, która zaczyna się "za bardzo" starać i traci pewność siebie. Czyta się lekko, niby nic odkrywczego, ale przyznam że parę rzeczy mnie zaskoczyło - zwłaszcza model kobiety żony lub kochanki. Polecam!

Ostatnio jakoś często i to przypadkiem sięgam po historię sierot. Najpierw "Dziwne losy Jane Eyre", a teraz "Regulamin tłoczni win". Książka bardzo ciekawa, wciągająca, w której nie sposób nie polubić głównego bohatera Homera Wellsa i jego rodziny i znajomych z sierocińca. Niezwykle imponuje mi przede wszystkim postawa dr Larcha jako lekarza z prawdziwego powołania. Przyznam, że to dla mnie najciekawsza postać tej książki. Powieść obfituje w zdania, które chce się zapamiętać na długo. Czy polecam? Tak, aczkolwiek książka nie zostanie ze mną "na dłużej".

Ostatnio jakoś często i to przypadkiem sięgam po historię sierot. Najpierw "Dziwne losy Jane Eyre", a teraz "Regulamin tłoczni win". Książka bardzo ciekawa, wciągająca, w której nie sposób nie polubić głównego bohatera Homera Wellsa i jego rodziny i znajomych z sierocińca. Niezwykle imponuje mi przede wszystkim postawa dr Larcha jako lekarza z prawdziwego powołania....