Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Klasa Pani Czajki wciągnęła mnie bez reszty, byłam jednak rozczarowana jej zakończeniem - insynuującym kontynuację.
LO-teria natomiast jest zupełnie inna, wątki mieszają się ze sobą w niespójny sposób. Mam wrażenie, że autorka zapominała o niektórych niedokończonych sprawach, a po kilkudziesięciu stronach wracała do akcji, jakby nic się nie wydarzyło. Uważny czytelnik wychwytuje wszelkie niuanse i najdrobniejsze niedociągnięcia. I kolejny raz (nie wiem, czy to po prostu styl autorki czy moja ignorancja) zakończenie insynuujące kontynuację, której.... NIE MA. Nie jest to nawet żadnego typu niedopowiedzenie, to po prostu niedokończona akcja. Jestem rozczarowana, bo sam pomysł miał w sobie ogromny potencjał. Czyta się jednak szybko, bo postacie są wykreowane w pomysłowy sposób.

Czytane: 12.11.2016, 06.05.2020

Klasa Pani Czajki wciągnęła mnie bez reszty, byłam jednak rozczarowana jej zakończeniem - insynuującym kontynuację.
LO-teria natomiast jest zupełnie inna, wątki mieszają się ze sobą w niespójny sposób. Mam wrażenie, że autorka zapominała o niektórych niedokończonych sprawach, a po kilkudziesięciu stronach wracała do akcji, jakby nic się nie wydarzyło. Uważny czytelnik...

Świetnie było cofnąć się do czasów gimnazjum, kiedy to zaczytywałam się w Klasie Pani Czajki. Książkę pochłonęłam niemal jednym tchem, to jedna z rodzaju "jeszcze jeden rozdział i idę spać". Niezwykle zawiłe ale i urocze perypetie uczniów jednego z warszawskich gimnazjów, serdecznie polecam jako niezobowiązującą lekturę "na oderwanie się od codzienności".

Czytana: 01.11.2016, 26.04.2020

Świetnie było cofnąć się do czasów gimnazjum, kiedy to zaczytywałam się w Klasie Pani Czajki. Książkę pochłonęłam niemal jednym tchem, to jedna z rodzaju "jeszcze jeden rozdział i idę spać". Niezwykle zawiłe ale i urocze perypetie uczniów jednego z warszawskich gimnazjów, serdecznie polecam jako niezobowiązującą lekturę "na oderwanie się od codzienności".

Czytana:...

Dawno już nie czytałam tak dobrej książki. Wciąga nie tylko fabuła, lecz również (a może przede wszystkim) użyteczne i praktyczne wskazówki autora, np na temat 'jak przeżyć pościg' 'jak unikać wypadków' itd. Wspaniały pomysł na thriller i genialnie zrealizowany!

Dawno już nie czytałam tak dobrej książki. Wciąga nie tylko fabuła, lecz również (a może przede wszystkim) użyteczne i praktyczne wskazówki autora, np na temat 'jak przeżyć pościg' 'jak unikać wypadków' itd. Wspaniały pomysł na thriller i genialnie zrealizowany!

Nie czytałam poprzedniej części. Książka trzyma w napięciu, choć dla mnie dość przewidujące zakończenie. Dobrze i szybko się jednak czyta, polecam! :)

Nie czytałam poprzedniej części. Książka trzyma w napięciu, choć dla mnie dość przewidujące zakończenie. Dobrze i szybko się jednak czyta, polecam! :)

Po Camilli spodziewałam się czegoś o wiele wiele lepszego. Jestem po lekturze całej serii o Patriku i Erice i ta "powiastka", krótko mówiąc, mnie znudziła. Nie dość, że ciągnęła się w nieskończoność to jeszcze zakończenie rozczarowuje. Szybko się jednak czyta i jest to dobra lektura na np dłużącą się podróż pociągiem.

Po Camilli spodziewałam się czegoś o wiele wiele lepszego. Jestem po lekturze całej serii o Patriku i Erice i ta "powiastka", krótko mówiąc, mnie znudziła. Nie dość, że ciągnęła się w nieskończoność to jeszcze zakończenie rozczarowuje. Szybko się jednak czyta i jest to dobra lektura na np dłużącą się podróż pociągiem.

Bardzo podoba mi się projekt okładki, jednak byłam trochę rozczarowana zakończeniem... Nie czytałam pierwszej wersji, ale jestem zdania że nie wszystko musi (albo choć musi mieć szansę) kończyć się dobrze. Całość jednak intryguje i daje do myślenia. Ogólnie uważam, że im świeższa książka pióra Żulczyka, tym lepiej się ją czyta. Poza tym jestem ogromną fanką jego poczucia humoru i porównań!

Bardzo podoba mi się projekt okładki, jednak byłam trochę rozczarowana zakończeniem... Nie czytałam pierwszej wersji, ale jestem zdania że nie wszystko musi (albo choć musi mieć szansę) kończyć się dobrze. Całość jednak intryguje i daje do myślenia. Ogólnie uważam, że im świeższa książka pióra Żulczyka, tym lepiej się ją czyta. Poza tym jestem ogromną fanką jego poczucia...

Całkiem niezła, choć szału nie ma. Raczej lekki kryminał na podróż pociągiem.

Całkiem niezła, choć szału nie ma. Raczej lekki kryminał na podróż pociągiem.

Wyczekiwana przez wszystkich trzecia część serii Metro2033. Jednak ja miewałam wrażenie, że autor niejako uległ presji czytelników i sam nie bardzo miał pomysł o czym napisać. Ładnie jednak kończy to cały cykl, zostawiając oczywiście furtkę, w razie przypływu weny, na kolejne części. Mimo wszystko uważam, że należy kończyć to, co się zaczęło i warto doczytać trzecią część serii.

Wyczekiwana przez wszystkich trzecia część serii Metro2033. Jednak ja miewałam wrażenie, że autor niejako uległ presji czytelników i sam nie bardzo miał pomysł o czym napisać. Ładnie jednak kończy to cały cykl, zostawiając oczywiście furtkę, w razie przypływu weny, na kolejne części. Mimo wszystko uważam, że należy kończyć to, co się zaczęło i warto doczytać trzecią część...

Po przeczytaniu pierwszej części serii, z sercem przepełnionym niecierpliwym oczekiwaniem zaczęłam czytać Metro 2034, spodziewając się, że zaskoczy mnie równie bardzo jak poprzedniczka. Przez większą część lektury nie mogłam się oderwać od stronic przepełnionych tajemniczą wizją świata, w którym ludzie zmuszeni są do życia w tunelu moskiewskiego metra, gdzie poza warunkami niewiele się zmienia - nadal są komuniści, świadkowie Jehowy, tajne służby i naukowcy oraz bibliotekarze. Pióro Glukhovsky'ego wyjątkowo lekko opisuje "co by było gdyby" wplatając w to wątki postronnych ludzi, z którymi może utożsamiać się niemal każdy.
PS Wyjątkowo urzekła mnie postać Homera i jego rozmyślania.

Po przeczytaniu pierwszej części serii, z sercem przepełnionym niecierpliwym oczekiwaniem zaczęłam czytać Metro 2034, spodziewając się, że zaskoczy mnie równie bardzo jak poprzedniczka. Przez większą część lektury nie mogłam się oderwać od stronic przepełnionych tajemniczą wizją świata, w którym ludzie zmuszeni są do życia w tunelu moskiewskiego metra, gdzie poza warunkami...

Bardzo ciekawa wizja postapokaliptycznego świata ludzi żyjących w tunelach moskiewskiego metra. Wydawca próbuje nas zachęcić do przeczytania następującym opisem:
"WOGN to wysunięta najbardziej na północ zamieszkała stacja metra. Po zagładzie przez długi czas pozostawała bezpieczna. Teraz jednak pojawiło się na niej śmiertelne niebezpieczeństwo.
Artem, młody mężczyzna z WOGN-u, otrzymuje zadanie: musi przedostać się do legendarnej stacji Polis, serca moskiewskiego metra, aby przekazać ostrzeżenie o nowym zagrożeniu. Od powodzenia jego misji zależy przyszłość nie tylko peryferyjnej stacji, ale być może całej ocalałej w metrze ludzkości."
Na mnie to podziałało, kupiłam trylogię, wzięłam do ręki pierwszy tom i... zanurzyłam się w świecie tuneli moskiewskiego metra wraz z dzielnym, lecz wrażliwym Artemem. Jednak z każdą kolejną przeczytaną stronicą coraz bardziej byłam zakochana w sposobie opisywania świata przez Glukhovskiego oraz w zręczności jego pióra. Zakończenie natomiast całkowicie zmienia sposób myślenia, składania do refleksji oraz przede wszystkim nakazuje sięgnąć po kolejny tom.
Serdecznie polecam nie tylko miłośnikom sci-fi czy posapokaliptycznych wizji, ale każdemu kto nie boi się odkrywania nowego i nieznanego świata.

Bardzo ciekawa wizja postapokaliptycznego świata ludzi żyjących w tunelach moskiewskiego metra. Wydawca próbuje nas zachęcić do przeczytania następującym opisem:
"WOGN to wysunięta najbardziej na północ zamieszkała stacja metra. Po zagładzie przez długi czas pozostawała bezpieczna. Teraz jednak pojawiło się na niej śmiertelne niebezpieczeństwo.
Artem, młody mężczyzna z...