Bardzo dobra biografia - szczera, bez upiększeń i bez gloryfikacji. "Heretyka familoka" powinien przeczytać każdy, kto chce zrozumieć Janoscha. Jego twórczość jest niezwykle silnie związana z jego biografią - trudną, można powiedzieć tragiczną, ale nie pozbawiającą Janoscha poczucia humoru, bardzo specyficznego, surowego i dobitnego. Na zakończenie wspaniały wywiad autorki z bohaterem książki, bardzo szczery, trochę kontrowersyjny. Może razić jak czasami Janosch mówi o Ślązakach, choć sam nim jest, ale po zastanowieniu, dochodzę do wniosku, że nie mówi tego złośliwie, nie chce nikogo obrazić. Mówi tak jak widział, widzi, bo w takich śląskich okolicznościach i rodzinie przyszło mu żyć. Zazwyczaj chcemy to co "nasze" pokazać w jak najlepszym świetle, w samych superlatywach, skrupulatnie ukrywając, to co brzydkie, zawstydzające, a Janosch pisze, mówi tak jak widzi. Za to go podziwiam i czuję dumę, że też jestem Ślązaczką i mój krajan to niezwykły i wspaniały pisarz. Do Zabrza, rodzinnej miejscowości heretyka z familoka mam kilkanaście minut, bywałam w tym mieście nie raz. Teraz pora ruszyć śladami Janoscha.

Bardzo dobra biografia - szczera, bez upiększeń i bez gloryfikacji. "Heretyka familoka" powinien przeczytać każdy, kto chce zrozumieć Janoscha. Jego twórczość jest niezwykle silnie związana z jego biografią - trudną, można powiedzieć tragiczną, ale nie pozbawiającą Janoscha poczucia humoru, bardzo specyficznego, surowego i dobitnego. Na zakończenie wspaniały wywiad autorki...

Czytają biografię Janoscha człowiek czasem się zastanawia, czy to możliwe, aby jeden człowiek tyle przeżył... Były momenty dobre i bardzo trudne. Były sprawy i wybory, które ukształtowały jego życie, dorosłość, postawę wobec życia... Człowiek niezwykle barwny, mimo że jego życie nie zawsze było takie kolorowe.

Czytają biografię Janoscha człowiek czasem się zastanawia, czy to możliwe, aby jeden człowiek tyle przeżył... Były momenty dobre i bardzo trudne. Były sprawy i wybory, które ukształtowały jego życie, dorosłość, postawę wobec życia... Człowiek niezwykle barwny, mimo że jego życie nie zawsze było takie kolorowe.

Fantastyczna opowieść o niezwykłym pisarzu. Niezwykle smutna historia.

Fantastyczna opowieść o niezwykłym pisarzu. Niezwykle smutna historia.

Podejście do życia Janoscha sprawia że czyta się jednym tchem. Warto

Podejście do życia Janoscha sprawia że czyta się jednym tchem. Warto

Właściwie trudno coś napisać o tej książce - ją trzeba po prostu przeczytać albo raczej przeżyć. Świetnie napisana, poruszająca biografia.

Właściwie trudno coś napisać o tej książce - ją trzeba po prostu przeczytać albo raczej przeżyć. Świetnie napisana, poruszająca biografia.

Kiedy już człowiek poczuje, że Janosch jest mu bliski, biografia zaczyna "zjeżdżać" z górki i nagle się kończy. Niestety.

Kiedy już człowiek poczuje, że Janosch jest mu bliski, biografia zaczyna "zjeżdżać" z górki i nagle się kończy. Niestety.

Trochę jakbym czytał Cholonka. Ale to nie zarzut - ale dosyć naturalne, bo przecież Cholonek to postacie z życia Janoscha. Szybko się czyta, nie nudzi - ale nie porywa jakoś specjalnie. Słodko-gorzka, nieco smutna książka. Dla fanów wspomnianego Cholonka.

Trochę jakbym czytał Cholonka. Ale to nie zarzut - ale dosyć naturalne, bo przecież Cholonek to postacie z życia Janoscha. Szybko się czyta, nie nudzi - ale nie porywa jakoś specjalnie. Słodko-gorzka, nieco smutna książka. Dla fanów wspomnianego Cholonka.

Janosch to postać słynąca z ironii i negatywnych uczuć w stosunku do dziennikarzy, dlatego nigdy wcześniej nie powstała jego biografia. Angeli Bajorek udało się jednak zdobyć zaufanie tego pisarza. W latach 2011-2014 prowadziła z nim korespondencje przez pocztę e-mail, zbierając informacje na jego temat, aby w końcu, w 2015, opublikować Heretyka z Familioka.
Dostajemy w ręce niebrzydkie wydanie - kolorowa okładka ze skrzydełkami robi na prawdę pozytywne wrażenie. Kartki wewnątrz nie są zbyt cienkie, mają żółty kolor, gdzieniegdzie można znaleźć czarno-białe, podpisane zdjęcia. Czcionka też na pierwszy rzut oka zdaje się być przystępna, dlatego jakby nie było, Heretyk zachęca do sięgnięcia po niego. I... nie jest to złudne wrażenie. Bajorek ma na prawdę lekki, przyjemny styl. Dzięki temu napisaną przez nią biografie czyta się szybko i przyjemnie, nawet, jeśli nie jest się zainteresowany postacią Janoscha. Wszystko jest przejrzyste, jasne, bez zbędnego komplikowania. Czytając, da się wyczuć zainteresowanie Bajorek pisarzem i widać, że ma na prawdę sporą wiedzę na jego temat. Pod tym względem więc biografia jest na prawdę godna polecenia.
Rzecz jasna, nie ma tu jakiejś spektakularnej fabuły - życie Janoscha nie jest nadzwyczaj barwne: wychowany w biednej, zabrzańskiej rodzinie, miał okropne dzieciństwo, co później próbował sobie odkupić, topiąc żale w alkoholu. Mimo to, parę zwrotów w jego życiu jak najbardziej miało miejsce, a dzięki ironicznemu charakterowi pisarza (świetnie przedstawionemu przez Bajorek) nie jest to nudna historia.
Po Heretyka z Familioka na prawdę warto sięgnąć, szczególnie jeśli czytaliście, lub chcecie przeczytać książki Janoscha, ponieważ pozwala lepiej je zrozumieć. Oczywiście, nie jest to typowa powieść, ale w takim przypadku na prawdę świetnie się sprawdzi. Na dodatek, całkiem dobrze pozwala poznać Śląsk z okresu II Wojny Światowej, a przynajmniej - wczuć się w jego klimat, w sposób zdecydowanie przyjemniejszy, niż Cholonek. Nie żałuje, że sięgnęłam po tą książkę, a jeśli tylko biografie Wam odpowiadają, jako coś do czytania - na prawdę polecam :)

Janosch to postać słynąca z ironii i negatywnych uczuć w stosunku do dziennikarzy, dlatego nigdy wcześniej nie powstała jego biografia. Angeli Bajorek udało się jednak zdobyć zaufanie tego pisarza. W latach 2011-2014 prowadziła z nim korespondencje przez pocztę e-mail, zbierając informacje na jego temat, aby w końcu, w 2015, opublikować Heretyka z Familioka.
Dostajemy w...

Warto poznać człowieka, który stworzył genialnych bohaterów - tygryska i misia dla dzieci. Myślałam, że miał on „normalne” szczęśliwe dzieciństwo beż jakichś traumatycznych przeżyć. To niewiarygodne, że autor tak optymistycznych książeczek miał tak cholernie „pod górkę”. Bezczelnie szczera, aż do bólu historia człowieka, który nie wstydzi się mówić o tym co myśli.

Warto poznać człowieka, który stworzył genialnych bohaterów - tygryska i misia dla dzieci. Myślałam, że miał on „normalne” szczęśliwe dzieciństwo beż jakichś traumatycznych przeżyć. To niewiarygodne, że autor tak optymistycznych książeczek miał tak cholernie „pod górkę”. Bezczelnie szczera, aż do bólu historia człowieka, który nie wstydzi się mówić o tym co myśli.

Historia niesamowitego człowieka. Opowiedziana wprost, bez ogródek i „photoshopa”. O życiu, które nie rozpieszcza. Ciężki bagaż dzieciństwa nie przeszkadza mu pisać dla najmłodszych. Niebywałe!

Historia niesamowitego człowieka. Opowiedziana wprost, bez ogródek i „photoshopa”. O życiu, które nie rozpieszcza. Ciężki bagaż dzieciństwa nie przeszkadza mu pisać dla najmłodszych. Niebywałe!