Jesteśmy społecznością, która kocha książki

BARDZO polecam, jeśli ktoś lubi opowieści, w których ciągle coś się dzieje, ale w specyficznym, powolnym stylu - zupełnie innym niż w młodzieżowych powieściach przygodowych.

Jak to jest, kiedy człowiek chce umrzeć, ale świat dookoła go notorycznie od tego odciąga swoim nieogarnięciem? W końcu ciężko się umiera, gdy nikt nie umie należycie załatać dachu, pilnować porządku na osiedlu lub zwyczajnie otaczają nas sami gamonie.

Bardzo ciekawa książka o życiu, stracie i ostrzeganiu świata osoby (moim zdaniem; diagnoza nie jest fragmentem książki) nieneuronormatywnej. O tym, jak życie można sobie utrudniać lub ułatwiać. O tym, co jest naprawdę ważne i cenne. A to wszystko okraszone sarkastycznym humorem, ironią i "kiedyś to było".

BARDZO polecam, jeśli ktoś lubi opowieści, w których ciągle coś się dzieje, ale w specyficznym, powolnym stylu - zupełnie innym niż w młodzieżowych powieściach przygodowych.

Jak to jest, kiedy człowiek chce umrzeć, ale świat dookoła go notorycznie od tego odciąga swoim nieogarnięciem? W końcu ciężko się umiera, gdy nikt nie umie należycie załatać dachu, pilnować porządku...

Piąty tom - akcja rozwinęła się dla mnie zupełnie niespodziewanie! Od akcji z tomu 4 upłynęło sporo wody. Nasz bohater jest już starszy, bardziej dojrzały. Akcja mnie porwała, intryga urzekła. Jeden mały spoiler? Jeśli wypożyczycie ten tom, bierzcie od razu kolejny, żeby nie czekać na kontynuację! Jak dla mnie do tej pory najlepszy. Fajnie wiedzieć, że autor rozwijał swoje umiejętności i pomysł na kolejne tomy jest bardziej złożony. Już wyciągam łapki po kolejny!

Piąty tom - akcja rozwinęła się dla mnie zupełnie niespodziewanie! Od akcji z tomu 4 upłynęło sporo wody. Nasz bohater jest już starszy, bardziej dojrzały. Akcja mnie porwała, intryga urzekła. Jeden mały spoiler? Jeśli wypożyczycie ten tom, bierzcie od razu kolejny, żeby nie czekać na kontynuację! Jak dla mnie do tej pory najlepszy. Fajnie wiedzieć, że autor rozwijał swoje...

Cóż poradzić, lubię czytać Jadowską. Poza Dorą Wilk (która po 5 tomie po prostu zrobiła się dość nużąca) przeczytałam wydane serie i jestem na bieżąco. Bardzo polubiłam rodzinę Koźlaczek i książki o nich.
Polecam fankom i fanom innych sag autorki, mitologii słowiańskiej i tym, które lubią sięgać po książki Pauliny Hendel. Jest ciekawa akcja, bez zbędnego obudowywania w słowa. Pierwszoplanowa narracja i Zielony Jar, do którego aż chce się przyjechać. Lekkostrawne i ciepłe opowieści.
Dlaczego 9 na 10? Bo mimo korekty i redakcji w tym wydaniu jest sporo błędów. Całe linie znaków bez spacji, zjedzone literki, wdowy i bękarty. Wydanie przyjemne: kremowy papier i duże litery, estetyczna oprawa i okładka w sam raz dla srok okładkowych ;)

Cóż poradzić, lubię czytać Jadowską. Poza Dorą Wilk (która po 5 tomie po prostu zrobiła się dość nużąca) przeczytałam wydane serie i jestem na bieżąco. Bardzo polubiłam rodzinę Koźlaczek i książki o nich.
Polecam fankom i fanom innych sag autorki, mitologii słowiańskiej i tym, które lubią sięgać po książki Pauliny Hendel. Jest ciekawa akcja, bez zbędnego obudowywania w...

Idealna lektura dla fanów "Ukochanego równania profesora", ale uwaga - nie obędzie się bez emocji! Bardzo satysfakcjonująca książka w japońskim stylu. Dużo miejsca na refleksję, nawet jeśli nie ma jednoznacznego morału. Każdy może wynieść z niej cos innego. Bardzo estetycznie wydana, nie ma rzucających się w oczy błędów korektorskich. Bardzo polecam - jak dla mnie w zupełności wystarczy i nasyca jeden tom, nie wiem, czy sięgnę po kolejny. Piękna historia, w której splatają się różne wątki, ludzkie życia i wewnętrzne światy.

Idealna lektura dla fanów "Ukochanego równania profesora", ale uwaga - nie obędzie się bez emocji! Bardzo satysfakcjonująca książka w japońskim stylu. Dużo miejsca na refleksję, nawet jeśli nie ma jednoznacznego morału. Każdy może wynieść z niej cos innego. Bardzo estetycznie wydana, nie ma rzucających się w oczy błędów korektorskich. Bardzo polecam - jak dla mnie w...

Choć od pierwszych stron możemy spodziewać się zakończenia, podróżujemy w jego stronę w ciepły, przyjemny, gładki sposób - zdecydowanie inaczej, niż bohaterowie! Moim zdaniem lekka, dobrze napisana książka, jeśli szukacie czegoś w tym klimacie. Szybka lektura na weekend? Jak najbardziej tak! Ja dzięki niej wygrzałam się w Prowansji mimo śniegu za oknem ;)

Choć od pierwszych stron możemy spodziewać się zakończenia, podróżujemy w jego stronę w ciepły, przyjemny, gładki sposób - zdecydowanie inaczej, niż bohaterowie! Moim zdaniem lekka, dobrze napisana książka, jeśli szukacie czegoś w tym klimacie. Szybka lektura na weekend? Jak najbardziej tak! Ja dzięki niej wygrzałam się w Prowansji mimo śniegu za oknem ;)

Kocham! Nie pamiętam, kiedy przeczytałam książkę w 2 doby. Nie mogłam się oderwać! Ale co tu dużo mówić - z książkami Anety Jadowskiej tak już mam ;)
Sięgam od razu po kolejny tom Kronik sąsiedzkich.
Czy mam jakieś "ale"?
To, co autorka deklaruje we wstępie nie do końca jest prawdą. Przeczytanie tej książki bez znajomości podstawowej serii o Nikicie wniesie sporo spoilerów! To, jaką moc posiada Nikita, jakie relacje nawiązała w swojej karierze książkowej, gdzie mieszka czy jaka jest jej sytuacja zawodowa wyjaśniane było w kolejnych tomach serii o Nikicie. Przeczytanie tego tomu kronik sąsiedzkich w oderwaniu od wspomnianego wyżej cyklu niestety odbierze poznanie wielu sekretów w trakcie lektury.

Kocham! Nie pamiętam, kiedy przeczytałam książkę w 2 doby. Nie mogłam się oderwać! Ale co tu dużo mówić - z książkami Anety Jadowskiej tak już mam ;)
Sięgam od razu po kolejny tom Kronik sąsiedzkich.
Czy mam jakieś "ale"?
To, co autorka deklaruje we wstępie nie do końca jest prawdą. Przeczytanie tej książki bez znajomości podstawowej serii o Nikicie wniesie sporo spoilerów!...

Bardzo poruszająca analiza emocji i tego, dlaczego jesteśmy jacy jesteśmy? Co wpływa na kształtowanie się naszych postaw i poglądów? Skąd bierze się nasze postrzeganie świata? Czy człowiek, który się rodzi, jest czystą kartą? Winny czy niewinny, stworzony do dobra czy zła? Jak wpływa na nas otoczenie i jak duże znaczenie odgrywa przy naszym rozwoju i dorastaniu?

I nie, nie ma w niej piorunów i zamków na górze, w których w deszczową noc powstają dzikie stworzenia. ;)

Bardzo poruszająca analiza emocji i tego, dlaczego jesteśmy jacy jesteśmy? Co wpływa na kształtowanie się naszych postaw i poglądów? Skąd bierze się nasze postrzeganie świata? Czy człowiek, który się rodzi, jest czystą kartą? Winny czy niewinny, stworzony do dobra czy zła? Jak wpływa na nas otoczenie i jak duże znaczenie odgrywa przy naszym rozwoju i dorastaniu?

I nie,...

Pięknie napisana, bardzo wzruszająca książka.
Fabuła jest spokojna, kojąca, ale też łamie serce - dokładnie tak jak czasem życie. Zetkniecie się ze śmiechem, płaczem, bezkresną, dziecięcą radością, ale też stratą bliskiej osoby, różnymi odcieniami żałoby. Wiele stron wypełniają miłość i zaufanie. Jeśli spodobało Wam się "Ukochane równanie profesora" i macie przestrzeń na sporo więcej emocji, polecam również tę lekturę :)

Pięknie napisana, bardzo wzruszająca książka.
Fabuła jest spokojna, kojąca, ale też łamie serce - dokładnie tak jak czasem życie. Zetkniecie się ze śmiechem, płaczem, bezkresną, dziecięcą radością, ale też stratą bliskiej osoby, różnymi odcieniami żałoby. Wiele stron wypełniają miłość i zaufanie. Jeśli spodobało Wam się "Ukochane równanie profesora" i macie przestrzeń...

Jedna z najsłynniejszych antyutopii w literaturze XX wieku. Ale co to w ogóle znaczy? Witamy w roku 2541, 632 roku nowej ery Forda. Nie dzielą nas granice, na weekend latamy na Księżyc albo na drugi koniec globu ekspresowym helikopterem. Wszystko jest podporządkowane zaspokajaniu potrzeb wyższego rzędu, każde pragnienie jest zaspokajane zanim zdąży się jeszcze utrwalić w umyśle. Brzmi cudnie?

Jeśli nie boicie się spoilerów albo macie jakieś ciekawe przemyślenia po lekturze zapraszam Was namojego bloga - mam wrażenie, że sama nie do końca wszystko zrozumiałam i z chęcią dowiem się, co Wy o niej myślicie.

https://klawawarszawianka.blogspot.com/2019/02/57-nowy-wspaniay-swiat-aldous-huxley.html

Jedna z najsłynniejszych antyutopii w literaturze XX wieku. Ale co to w ogóle znaczy? Witamy w roku 2541, 632 roku nowej ery Forda. Nie dzielą nas granice, na weekend latamy na Księżyc albo na drugi koniec globu ekspresowym helikopterem. Wszystko jest podporządkowane zaspokajaniu potrzeb wyższego rzędu, każde pragnienie jest zaspokajane zanim zdąży się jeszcze utrwalić w...

"(...) Wierzysz w prawdziwą miłość? Że tam gdzieś na świecie żyje osoba, która jest Ci przeznaczona, a Los tylko czeka na moment, aby Wasze ścieżki się przecięły? A w miłość od pierwszego wejrzenia? Taką, w której na kogoś spojrzysz i już wiesz? Błysk w oku, iskra, która przeskakuje w powietrzu, grom, który uderza w jestestwo? Czy przed oczyma widzisz siebie z tą właśnie osobą za rok, za dwa, za pięćdziesiąt lat, gdy dookoła biegają wnuki, a ty widzisz pomarszczoną dłoń w swojej dłoni? A może miłość to dla Ciebie ułuda? Napis na walentynkowej kartce, pudełku czekoladek i jako hasło zwiększające sprzedaż książek? Cyniczny uśmiech, który wrzucasz do worka razem ze swoją ignorancją i naiwniakami wierzącymi w zjednoczenie dusz? Przeważają piękne historie czy ckliwe opowieści? To pasmo łez szczęścia czy rozczarowań i rezygnacji?"

Aby znaleźć odpowiedzi na te pytania zapraszam Was na mojego bloga, mam nadzieję, że podzielicie się ze mną swoimi przemyśleniami, bo w tym momencie - ja po prostu nie wiem.

https://klawawarszawianka.blogspot.com/2019/03/60-jak-zawsze-zygmunt-mioszewski.html

"(...) Wierzysz w prawdziwą miłość? Że tam gdzieś na świecie żyje osoba, która jest Ci przeznaczona, a Los tylko czeka na moment, aby Wasze ścieżki się przecięły? A w miłość od pierwszego wejrzenia? Taką, w której na kogoś spojrzysz i już wiesz? Błysk w oku, iskra, która przeskakuje w powietrzu, grom, który uderza w jestestwo? Czy przed oczyma widzisz siebie z tą właśnie...

Mamy do czynienia z obyczajówką. Nie jest to jednak lekka, szybko płynąca historia. Wszyscy bohaterowie są doświadczeni przez życie, ich dotychczasowe przejścia mocno odbijają się na ich teraźniejszych działaniach. Jeśli chcecie się oderwać od szarej rzeczywistości, to nie jest to opowieść dla Was. Raczej poznacie cienie i blaski sąsiadki zza ściany, która ma dość własnyh kłopotów a jeszcze troszczy się o pozostałych.
Czy warto po nią sięgnąć? Tak - jeśli tego właśnie szukacie. Jeśli jednak wolicie lekturę, którą szybko się czyta na jeden wieczór, lepiej sięgnijcie po coś innego.

Mamy do czynienia z obyczajówką. Nie jest to jednak lekka, szybko płynąca historia. Wszyscy bohaterowie są doświadczeni przez życie, ich dotychczasowe przejścia mocno odbijają się na ich teraźniejszych działaniach. Jeśli chcecie się oderwać od szarej rzeczywistości, to nie jest to opowieść dla Was. Raczej poznacie cienie i blaski sąsiadki zza ściany, która ma dość własnyh...

Czy warto po nią sięgnąć? Na pewno jest lepsza niż drugi tom serii. Chciałabym ją przyrównać do dzieł Trudi Canavan albo do Robin Hobb, ale na to muszę jeszcze trochę poczekać. Autorka dość sprawnie oddaje charaktery i zachowania młodych, nieco narwanych bohaterów, jednak przed nią jeszcze długa droga, aby zbliżyć się do mistrzów w fantastyce młodzieżowej. Jest potencjał, a jeśli dopiero zaczynacie swoją przygodę z tym gatunkiem to dobrze trafiliście.

Czy warto po nią sięgnąć? Na pewno jest lepsza niż drugi tom serii. Chciałabym ją przyrównać do dzieł Trudi Canavan albo do Robin Hobb, ale na to muszę jeszcze trochę poczekać. Autorka dość sprawnie oddaje charaktery i zachowania młodych, nieco narwanych bohaterów, jednak przed nią jeszcze długa droga, aby zbliżyć się do mistrzów w fantastyce młodzieżowej. Jest potencjał, a...

(...) Bardzo pozytywne zaskoczenie. Współczesne książki o podobnym motywie ostatnio notorycznie mnie rozczarowują: tożsamość mordercy "przypadkiem" wypływa już w pierwszym rozdziale; intryga jest banalnie zbudowana; bohaterowie plotą trzy po trzy i nie potrafią się wysłowić. A tutaj? Do ostatniego rozdziału nie byłam w stanie zgadnąć, kto jest winien. Akcja powoli nabierała tempa, stopniowo budowano napięcie. Ale żeby nie było tak kolorowo - główną bohaterką rządzą wyrzuty sumienia. To im jest podporządkowane całe jej życie, z pominięciem rozsądku, zdrowych nawyków, a czasem nawet rodziny. Czy ludzie pod presją robią dziwne, głupie rzeczy? Na pewno. Czy sięgają aż tak daleko? To już zostawiam pod indywidualną rozwagę.

Pod względem merytorycznym książkę zdecydowanie warto przeczytać. A wydanie? Ma to, co lubię: duże interlinie, wygodną czcionkę i grzbiet, który nie łamie się przy pierwszym otwarciu książki.

O autorce wcześniej nie słyszałam, ale kusi mnie aby przeczytać więcej.

Po więcej zapraszam na moją stronę: https://klawawarszawianka.blogspot.com/2018/09/49-obserwuje-cie-teresa-driscoll.html

(...) Bardzo pozytywne zaskoczenie. Współczesne książki o podobnym motywie ostatnio notorycznie mnie rozczarowują: tożsamość mordercy "przypadkiem" wypływa już w pierwszym rozdziale; intryga jest banalnie zbudowana; bohaterowie plotą trzy po trzy i nie potrafią się wysłowić. A tutaj? Do ostatniego rozdziału nie byłam w stanie zgadnąć, kto jest winien. Akcja powoli nabierała...