Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka niezwykle czuła! Delikatnie dotyka tego, czego dotknąć się nie da. Mówi o "nie ma" w sposób niezwykle wrażliwy.
uczta

Książka niezwykle czuła! Delikatnie dotyka tego, czego dotknąć się nie da. Mówi o "nie ma" w sposób niezwykle wrażliwy.
uczta

Bardzo lubię, gdy autor docenia czytelnika. Dotyka tematu, ale na tyle, aby nie być zbyt dosłownym. To, co we mnie wnika między słowami sprawia, że mrowi mnie skóra... I gdy czytelnik już powoli wszystko sobie układa, zmuszony jest zawrócić i przedefiniować swoje założenia. interesująca podróż po Jante, Danii, sobie i tym conieoczywiste

Bardzo lubię, gdy autor docenia czytelnika. Dotyka tematu, ale na tyle, aby nie być zbyt dosłownym. To, co we mnie wnika między słowami sprawia, że mrowi mnie skóra... I gdy czytelnik już powoli wszystko sobie układa, zmuszony jest zawrócić i przedefiniować swoje założenia. interesująca podróż po Jante, Danii, sobie i tym conieoczywiste

duszny, mroczny i przytłaczający Wałbrzych. Świetnie budowana akcja. Przytłaczający świat pełen brudu i zła

duszny, mroczny i przytłaczający Wałbrzych. Świetnie budowana akcja. Przytłaczający świat pełen brudu i zła

Świetny styl i język. Duża radość z czytania

Świetny styl i język. Duża radość z czytania

Mam mieszane uczucia. Ale daję plus za wykreowanie ciekawej wizji mojej Warszawy

Mam mieszane uczucia. Ale daję plus za wykreowanie ciekawej wizji mojej Warszawy

całkiem przyjemnie spędzony czas.

całkiem przyjemnie spędzony czas.

Początkowo zabawna, ale za duża dawka jednakowego humoru z czasem męczy

Początkowo zabawna, ale za duża dawka jednakowego humoru z czasem męczy

Prawdziwie podziwiam za wykreowanie bohatera, którego nie da się polubić, a jednocześnie sprawia przyjemność przyglądanie się mu. Teodor Szacki to prawdziwy majstersztyk.
Do tego autor jest naprawdę uważnym obserwatorem zachowań i postaw. Z ironią i sarkazmem wyciąga na światło dzienne nasze "urocze" powierzchowności. Cynizm Szackiego okrasza to celnymi komentarzami i człowiek wpada w pułapkę, że bawi go śmianie się z siebie i swoich znajomych. Przeniesienie towarzyszyło mi podczas całej książki. Świetna zabawa.

Prawdziwie podziwiam za wykreowanie bohatera, którego nie da się polubić, a jednocześnie sprawia przyjemność przyglądanie się mu. Teodor Szacki to prawdziwy majstersztyk.
Do tego autor jest naprawdę uważnym obserwatorem zachowań i postaw. Z ironią i sarkazmem wyciąga na światło dzienne nasze "urocze" powierzchowności. Cynizm Szackiego okrasza to celnymi komentarzami i...

Porządna literatura środka. Wspaniały opis Sandomierza, sporo smaczków, które doceniam. Dynamiczna akcja i humor, który lubię. Wnikliwa obserwacja socjologiczna. Doceniam!

Porządna literatura środka. Wspaniały opis Sandomierza, sporo smaczków, które doceniam. Dynamiczna akcja i humor, który lubię. Wnikliwa obserwacja socjologiczna. Doceniam!

Najsłabsza z tryptyku o prokuratorze Szackim. Całkiem sporo nieścisłości i braku konsekwencji. Niektóre wątki nie wiadomo z czego wynikają. Ale obraz Olsztyna -cudny!

Najsłabsza z tryptyku o prokuratorze Szackim. Całkiem sporo nieścisłości i braku konsekwencji. Niektóre wątki nie wiadomo z czego wynikają. Ale obraz Olsztyna -cudny!

Miło się czyta, dowcip pani Marii doceniam od lat. Niepotrzebne wycieczki ad personam

Miło się czyta, dowcip pani Marii doceniam od lat. Niepotrzebne wycieczki ad personam

Naprawdę bardzo słaba. Autorka zapomina o jakiejś logice przyczynowo-skutkowej. Książka miała być dla mnie przerywnikiem, oddechem od trudniejszej literatury, urlopem, a pamięć o całkiem niezłym "Jeźdźcu miedzianym" pokierowała tym wyborem. Co za rozczarowanie.

Naprawdę bardzo słaba. Autorka zapomina o jakiejś logice przyczynowo-skutkowej. Książka miała być dla mnie przerywnikiem, oddechem od trudniejszej literatury, urlopem, a pamięć o całkiem niezłym "Jeźdźcu miedzianym" pokierowała tym wyborem. Co za rozczarowanie.

Polecam. Choćby dla języka, który pieści. Cudowny klimat, opowieści rwą się, dykteryjki przeplatają, zupełnie jak narracja zapadającej na demencję Lali. Duża frajda z czytania.

Polecam. Choćby dla języka, który pieści. Cudowny klimat, opowieści rwą się, dykteryjki przeplatają, zupełnie jak narracja zapadającej na demencję Lali. Duża frajda z czytania.

duszna, męcząca. Przeintelektualizowana

duszna, męcząca. Przeintelektualizowana

doby kryminał. Bardzo sprawny i przyjemny język

doby kryminał. Bardzo sprawny i przyjemny język

Oj warto, chociażby dla tych "smaczków" z PRL!

Oj warto, chociażby dla tych "smaczków" z PRL!

Takie Indie znam... Żukrowski jest niezwykle wnikliwym obserwatorem, dużo widzi, sporo słyszy, jeszcze więcej czuje. Oddaje niezwykle sugestywnie obraz Indii z wieloma jej problemami społecznymi. Okres, w którym pracował w ambasadzie w Indiach zaowocował książką przede wszystkim polityczną.

Takie Indie znam... Żukrowski jest niezwykle wnikliwym obserwatorem, dużo widzi, sporo słyszy, jeszcze więcej czuje. Oddaje niezwykle sugestywnie obraz Indii z wieloma jej problemami społecznymi. Okres, w którym pracował w ambasadzie w Indiach zaowocował książką przede wszystkim polityczną.

Pieszczota słowem! Absolutna radość z czytania tak pięknego języka. Autor świetnie porusza się w sferze emocji, wnikliwie je rozpoznając i rozpracowując na czynniki pierwsze. A robi to z ogromnym wdziękiem!

Pieszczota słowem! Absolutna radość z czytania tak pięknego języka. Autor świetnie porusza się w sferze emocji, wnikliwie je rozpoznając i rozpracowując na czynniki pierwsze. A robi to z ogromnym wdziękiem!

Przyjemne spędzony czas. Zabawa konwencją i narracją. Zaszyte znane wszystkim baśnie. Interesująca

Przyjemne spędzony czas. Zabawa konwencją i narracją. Zaszyte znane wszystkim baśnie. Interesująca

Interesująca powieść na wakacje, pod warunkiem, że potraktujemy ją jak fikcję, nie starając się doszukiwać na siłę faktografii PRLu.

Interesująca powieść na wakacje, pod warunkiem, że potraktujemy ją jak fikcję, nie starając się doszukiwać na siłę faktografii PRLu.