Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"To nie życie pisało dla niego ten scenariusz. To on pisał swoje życie, a nawet jeśli zdarzył mu się kleks, potrafił z niego zrobić ozdobny inicjał. "

Pojawiał się w ich najczarniejszych chwilach, pełnych cierpienia, udręki. Swą wyrozumiałością stopniowo wślizgiwał się w ich codzienność. Był dokładnie taki, jakim chciały go widzieć. Spragnione miłości, właśnie u jego boku odnalazły to, o czym zawsze marzyły. Ale czy na pewno? Czy te czule szeptane słówka rzeczywiście były szczere? Czy pod tą szarmancką otoczką nie skrywa się drugie dno?

Nie można odmówić mu sprytu i konsekwentnego działania. Iwo Rak doskonale wiedział czego oczekiwał od swoich partnerek. Bezlitośnie grał na emocjach, uczuciach, raniąc tak by zabolało najmocniej. Nie zważając na nic.

To historia oparta na prawdziwych wydarzeniach. Utkana z emocji odsłania mroczne oblicze człowieka, ciemne strony jego natury. Stalker z Tindera zniszczył życie wielu osobom, wykorzystał i obdarł ze spokoju. Z każdym rozdziałem uświadamiałam sobie jak w prosty sposób można paść ofiarą manipulacji. Jak łatwo stracić kontrolę nad swoim życiem. Ta historia ma więcej niż jeden wymiar. Szokuje, przeraża i wywołuje fale złości. Daje do myślenia, a także przestrzega przed nadmiernym zaufaniem. Przedstawiona bardzo realistycznie, rzetelnie, dzięki czemu nie sposób czytać ją obojętnie. Współczucie miesza się ze smutkiem i niedowierzaniem. Jestem ciekawa jaki będzie jej finał, więc czekam na kontynuację.
Warto przeczytać.

"To nie życie pisało dla niego ten scenariusz. To on pisał swoje życie, a nawet jeśli zdarzył mu się kleks, potrafił z niego zrobić ozdobny inicjał. "

Pojawiał się w ich najczarniejszych chwilach, pełnych cierpienia, udręki. Swą wyrozumiałością stopniowo wślizgiwał się w ich codzienność. Był dokładnie taki, jakim chciały go widzieć. Spragnione miłości, właśnie u jego boku...

"Czasami lepiej nie mówić na głos tego, co się planuje, bo może się ziścić i głupio się z tego wycofać."

Nigdy nie jest za późno, by przeżyć wielką przygodę, rozwijać swoje pasje, czy czerpać z życia całymi garściami. Ludwika zafascynowana tematyką tem­pla­riu­szy, otrzymuje zaskakujacą ofertę, a mianowicie przygotowanie filmu dokumentalnego z okazji zbliżającej się setnej rocznicy wprowadzenia zakonu do Czerwińska. Do pomocy w researchu zaprasza swego partnera oraz dwójkę przyjaciół. Przyjazd do klasztoru ma jednak zaskakujący przebieg i wplątuje ich w historyczną zagadkę związaną z templariuszami i średniowieczną antabą z głową lwa.

Zawsze przyciągał mnie motyw tajemniczych zagadek, historycznych wydarzeń i średniowiecznych artefaktów. Dziewięć kołatek Troya nie dość, że opiera się na takiej tematyce, to również rozbawi, zaciekawi i wciągnie w przygodę, pełną nieprzewidzianych zwrotów akcji i wyrazistych bohaterów. Przedstawione wydarzenia są fikcyjne, ale inspirowane prawdziwymi postaciami. Autorka imponuje ogromną wiedzą i stara się nam przekazać wiele informacji z tego zakresu, co trochę spowalnia akcję i nie każdemu przypadnie go gustu. Dla mnie to jednak zaleta i z ciekawości dodatkowo sprawdzałam historie Bazyliki w Czerwińsku. Myślę, że będąc w pobliżu na pewno zwiedzę to miejsce i zwrócę uwagę na obecną replikę antaby.

Śledząc działania głównych bohaterów można rzec, że życie po sześćdziesiątce nabiera rozpędu.
Barwne charaktery ukształtowane życiowymi doświadczeniami wspólnie tworzą zaskakująco zgraną ekipę, nie raz balansujacąc na granicy prawa. Z ogromną ciekawością obserwowałam zabawne przygody, pełne dobrego humoru i ironii. Styl lekki i przystępny, a biorąc pod uwagę, że to literacki debiut czuję, że Autorka jeszcze nie raz nas zaskoczy.

"Czasami lepiej nie mówić na głos tego, co się planuje, bo może się ziścić i głupio się z tego wycofać."

Nigdy nie jest za późno, by przeżyć wielką przygodę, rozwijać swoje pasje, czy czerpać z życia całymi garściami. Ludwika zafascynowana tematyką tem­pla­riu­szy, otrzymuje zaskakujacą ofertę, a mianowicie przygotowanie filmu dokumentalnego z okazji zbliżającej się setnej...

"Czło­wiek tak na­gle nie znika, trud­no go na­gle wy­ka­so­wać, wy­wa­bić jak ja­kiś znak czy ta­tuaż..."

To miał być ich wyjazd, czas który spędzą razem i odbudują relację. Agnieszka czuje, że w ostatnim czasie oddaliła się od siostry. Wspólny wypad do Kołobrzegu miał to zmienić. Nic nie zapowiadało dramatu, który rozegrał się na dworcu. To tam ostatni raz widziała siostrę. Niepewność towarzyszyła jej przez ostatnie lata, wspomnienia z czasem zbladły, jednak nadzieja, że kiedyś ją odnajdzie nie gasła. Teraz po 5 latach odbiera zaskakującego maila ze zdjęciem Karoliny i wołaniem o ratunek. O pomoc w poszukiwaniach prosi swojego partnera Marka Smugę, prywatnego detektywa, który mimo osobistych problemów rozpoczyna śledztwo. Czy uda mu się odkryć, co wydarzyło się przed laty? Czy odnajdzie Karolinę?

Autor zabiera nas w ekscytującą i pełną niebezpieczeństw podróż, począwszy od warszawskiej Pragi po berliński Kreuzberg. Od Bieszczad po Zanzibar i Pembę we wschodniej Afryce. "Ugrzęź­li w pie­kieł­ku ple­mien­nych wa­śni i na­pięć", przedzierając się nie tylko przez egzotyczny kraj, ale i najmroczniejsze zaułki ludzkich umysłów. Dopiero w trakcie lektury zorientowałam się, że to druga część, jednak w niczym nie przeszkadzała mi nieznajomość wcześniejszego tomu. Przemyślana i starannie skonstruowana intryga, wciąga, nurtuje i nie daje odetchnąć. Wspaniale wykreowane i zaprezentowane postacie. Marek Smuga to postać złożona, intrygująca, nosząca spory bagaż doświadczeń. Stara się stłumić dręczące go wspomnienia, przykładając się do poszukiwań i nie bacząc na konsekwencje. Agnieszka straciła swój spokój w dniu zaginięcia siostry. Niespodziewana wiadomość mobilizuje ją do działania i podjęcia ważnych decyzji.
Kryminał z solidną dawką sensacji ma tle urzekającej Afryki. Podejmuje wiele trudnych tematów między innymi straty, czy depresji.
Warto przeczytać.

"Czło­wiek tak na­gle nie znika, trud­no go na­gle wy­ka­so­wać, wy­wa­bić jak ja­kiś znak czy ta­tuaż..."

To miał być ich wyjazd, czas który spędzą razem i odbudują relację. Agnieszka czuje, że w ostatnim czasie oddaliła się od siostry. Wspólny wypad do Kołobrzegu miał to zmienić. Nic nie zapowiadało dramatu, który rozegrał się na dworcu. To tam ostatni raz widziała...

"Wy­da­wa­ło się, że nie ist­nia­ły mię­dzy nimi żadne ta­jem­ni­ce.."

Połączyła je głęboka więź i przyjaźń, która nie zdarza się zbyt często. Wspierały się w trudnych i najczarniejszych momentach życia "Obie miały cięż­kie życie. W nędzy, opa­rach go­rzał­ki i w at­mos­fe­rze cią­głych awan­tur." Były sobie bliższe niż siostry. Teraz Beata Lwowska powraca do rodzinnego miasta, by pożegnać swoją najlepszą przyjaciółkę Agnieszkę. Po pogrzebie z przykrością odczuwa, że nie jest tu mile widziana. Zostaje nawet wyproszona ze stypy przez męża Agnieszki, który na pożegnanie wręcza jej plik listów swojej żony. Zagubiona, nie rozumie, dlaczego przyjaciółka nie wysłała ich wcześniej, ale już pierwsze słowa listu ukazują, skrywane przez lata tajemnice. Zagłębiając się w lekturze odkrywa całkiem inny portret kobiety, która była jej tak bliska i sekrety, które odmienią jej życie.

Ta historia zawiera w sobie ogromny ładunek emocjonalny. Dwie przestrzenie czasowe, które przeplatają się ze sobą, tworząc wciągający i poruszający obraz. Codzienna szarość życia, pełna decyzji, wyborów i doświadczeń ubarwiona została ognistą czerwienią emocji. Odcienie przyjaźni wyróżniają się intensywnymi i wyrazistymi barwami, a skrywane sekrety odznaczają się ciemną smugą niedopowiedzeń. Wojna jest tutaj tłem wydarzeń, ponurym, przygnębiającym, bardzo autentycznym.

Dwie ambitne dziewczyny, które uparcie chciały wyrwać się z biedy. Dorastały w trudnych czasach, a marzenia i wzajemne wsparcie pomagały przetrwać. Z ciekawością zagłębiałam się w listy Agnieszki, odkrywając jej perspektywę wydarzeń. To powieść która skłania do przemyśleń i zostaje w sercu na dłużej. Polecam serdecznie.

"Wy­da­wa­ło się, że nie ist­nia­ły mię­dzy nimi żadne ta­jem­ni­ce.."

Połączyła je głęboka więź i przyjaźń, która nie zdarza się zbyt często. Wspierały się w trudnych i najczarniejszych momentach życia "Obie miały cięż­kie życie. W nędzy, opa­rach go­rzał­ki i w at­mos­fe­rze cią­głych awan­tur." Były sobie bliższe niż siostry. Teraz Beata Lwowska powraca do rodzinnego...

"Każdy ma jakąś historię, większe i mniejsze blizny".

Ślubuję Ci miłość... bywa tak, że składając obietnicę, pewni szczerości własnych uczuć, zatracamy się we własnych wyobrażeniach, boleśnie, zderzając z rzeczywistością. To co wydawało się tak pewne, tak piękne traci swój blask i przytłacza z każdym dniem coraz bardziej. Hanię, główną bohaterkę, los stawia na rozdrożu emocjonalno-decyzyjnym. Nie czuje się szczęśliwa w małżeństwie, ale nie jest też gotowa, by podjąć radykalne decyzje. Czy odważy się porzucić to, co do tej pory było całym jej światem?

Miałam wrażenie, że ktoś podsunął mi do przeczytania pamiętnik, który strona, po stronie wciągał mnie coraz głębiej. To intrygująca, czasem szokująca, ale jakże fascynująca historia. Pełna intymnych, zmysłowych doznań, ukrytych pragnień, które przedarły się na zewnątrz i nie dają się ujarzmić. Zatapiałam się w tych emocjach, kibicowalam, współczułam, choć czasem nie rozumiałam decyzji bohaterki. Łatwo jednak zapomnieć, że nikt z nas nie jest idealny, a każdy ma możliwość własnych wyborów. Czy dobrych, czy złych, nie nam to oceniać. Ważne, by były dokonywane zgodne z samym sobą i własnym sumieniem. Autorka przypomina nam jak ważna w związku jest komunikacja i moc małych gestów. Nie można tylko wymagać, nie dając nic od siebie. Sytuacje, które śledziłam, pewnie większość nas zna z własnego otoczenia. Na wskroś życiowa, pełna trudnych dylematów i ciężkich decyzji
Zakończenie pozostawiło mnie z lekkim niedosytem, chciałam poznać odpowiedzi na wszystkie pytania. No cóż, pozostaje czekać na kontynuację.

Polecam serdecznie.

"Każdy ma jakąś historię, większe i mniejsze blizny".

Ślubuję Ci miłość... bywa tak, że składając obietnicę, pewni szczerości własnych uczuć, zatracamy się we własnych wyobrażeniach, boleśnie, zderzając z rzeczywistością. To co wydawało się tak pewne, tak piękne traci swój blask i przytłacza z każdym dniem coraz bardziej. Hanię, główną bohaterkę, los stawia na rozdrożu...

"Nikt z nich nawet nie podej­rze­wał, że po tym, co za chwi­lę się zda­rzy, ich życie zmie­ni się na za­wsze."

Połączyła ich miłość do literatury, chęć zemsty i wielki sekret. Klub miłośników kryminałów, założony z myślą, zgłębienia twórczości Stephena Kinga, nie cieszy się oczekiwanym powodzeniem. Wśród przybyłych na dodatkowe zajęcia studentów Angela dostrzega znajome twarze, jednak z większością osób nie miała dotąd większego kontaktu. Zafascynowani grozą, wkrótce na własnej skórze odczują chłód prawdziwego koszmaru. Uwikłani w tragiczną śmierć bedą zmuszeni skonfrontować się ze swoimi lękami i bezwzględnym mordercą, który nie cofnie się przed niczym, nim zrealizuje swój plan.

Książka zdecydowanie jest ukłonem w stronę fanów slasherów. Jest mrocznie, zaskakująco i tajemniczo. Najbardziej podobało mi się nawiązanie do powieści Kinga, które bardzo sobie cenię i wplecenie wielu z nich w fabułę. Szczególnie "To" które najczęściej pojawia się w przebiegu wydarzeń i ma wpływ na losy bohaterów. Można wyczuć ogromną wiedzę i pasję Aurora z zakresu twórczości mistrza grozy. Nie brakuje również wielu zwrotów akcji i pytań domagających się odpowiedzi. Nawet lekka niewiarygodność wydarzeń nie przeszkadza, by wczuć się w klimat i w napięciu oczekiwać kolejnych wrażeń. Sam pomysł na fabułę świetny i dopracowany, chociaż odrobinę zabrakło mi większych emocji podczas dialogów. Mimo wąskiego grona podejrzanych, nie potrafiłam rozszyfrować zamysłu autora, a takie zaskoczenia zawsze uwielbiam.

"Nikt z nich nawet nie podej­rze­wał, że po tym, co za chwi­lę się zda­rzy, ich życie zmie­ni się na za­wsze."

Połączyła ich miłość do literatury, chęć zemsty i wielki sekret. Klub miłośników kryminałów, założony z myślą, zgłębienia twórczości Stephena Kinga, nie cieszy się oczekiwanym powodzeniem. Wśród przybyłych na dodatkowe zajęcia studentów Angela dostrzega znajome...

"Jesteśmy połączeni ze sobą nierozerwalną nicią...".

Życie w cieniu sukcesów brata nie jest proste i trudno przebić się przez narzucone oczekiwania, czy nieustanne porównywanie. Tym bardziej, że Jacek postanawia również spróbować swoich sił w literackim świecie, pisząc swoją pierwszą powieść. Wciąż wraca wspomnieniami do dnia, gdy dowiedział się o śmierci Mariusza, który w niewyjaśnionych okolicznościach został zamordowany we własnym domu. Ceniony autor kryminałów, a także założyciel krakowskiej grupy pisarskiej, nawet teraz wzbudza zainteresowanie i szacunek kolegów po fachu. Mimo, iż od tragedii upłynęły 2 lata, spotkania grupy literackiej, nadal odbywają się regularnie i stają się małą tradycją. Tym razem jednak po spotkaniu życie tracą dwie osoby. Co zastanawiające… zostają zamordowane w sposób opisany w książkach stworzonych przez członków pisarskiego stowarzyszenia... Co wykaże śledztwo? Jakie sekrety wyjdą na jaw?

Początkowe strony wywołały we mnie pewną dezorientację i nawet wróciłam do pierwszego rozdziału, myśląc, że coś pominęłam. Ale nie. Autor od samego wstępu wykazał się pomysłowością, serwując nam coś innego, nieszablonowego i jakże zaskakującego. Gdy tylko zrozumiałam, czym jest Tulpa, czyli równoległa osobowość, którą wyróżnia samoświadomość oraz niezależność od osoby, która wykreowała ją w swoim umyśle, wiedziałam, że nie dam rady odłożyć książki, dopóki nie skończę i nie rozszyfruję tożsamości mordercy. A ofiar nie brakowało. Analizowałam i gubiłam się w domysłach w równym stopniu, co Jacek szukający odpowiedzi na ostatnie wydarzenia. Chociaż on mógł liczyć na wsparcie swego Alter ego, czyli wymyślonego przez Tylka bohatera książki detektywa Kortza. Ale czy na pewno? Czy można zaufać komuś, kto z czasem odbiera kontrolę? Kreacja postaci, jak i stopniowanie napięcia na najwyższym poziomie.

To pierwsza odsłona serii Tulpa, która imponuje kreatywnością, zachwyca stylem i wymyka sztywnym ramom gatunku. Twórczość autora znacie pewnie pod pseudonimem W. & W. Gregory, w którym pokazał się czytelnikowi z innych stron, wydając kapitalną, fantastyczną serię Dwuświat oraz dwie powieści psychologiczne: Pętla i Uznanie, które oceniam bardzo wysoko.

Jestem pod wrażeniem i już teraz nie mogę doczekać się kontynuacji i odkrycia, czym jeszcze Wojciech Wolnicki mnie zaskoczy. Bo, mimo iż wątek kryminalny został domknięty, to czuję, że poznani bohaterowie mają jeszcze wiele do przekazania.

Szczerze polecam.

"Jesteśmy połączeni ze sobą nierozerwalną nicią...".

Życie w cieniu sukcesów brata nie jest proste i trudno przebić się przez narzucone oczekiwania, czy nieustanne porównywanie. Tym bardziej, że Jacek postanawia również spróbować swoich sił w literackim świecie, pisząc swoją pierwszą powieść. Wciąż wraca wspomnieniami do dnia, gdy dowiedział się o śmierci Mariusza, który w...

"Jak czło­wiek do­wia­du­je się, że jego bli­ski za­gi­nął, to jest takie uczu­cie, jakby wpadł do stud­ni. Nie wie, co ma zro­bić ani w którą stro­nę się od­wró­cić, żeby zna­leźć jakiś pro­myk świa­tła."

Zaginięcie bliskiej osoby jest jedną z najbardziej bolesnych chwil w życiu. Niepewność, która rani, uwiera, miesza się ze strachem i rosnącą obawą. To właśnie ona jest najgorsza. Brak informacji i trwanie w ciągłym zawieszeniu. Szymon J. Wróbel stworzył reportaż, który poraża statystykami i uświadamia w wielu ważnych kwestiach.

Reportaż składa się z dwóch części. W pierwszej przedstawia przejmujące historie rodzin, których bliscy, wyszli z domu i od tej pory wszelki ślad pod nich zaginął, jakby zapadli się pod ziemię. O niektórych sprawach słyszałam, o innych poszukałam więcej informacji. "Każda historia zaginięcia zaczyna się zupełnie innym kadrem". Tragedie, które mogą dotknąć każdego z nas.
Druga część poświęcona jest tym osobom, które dzięki swojej wiedzy, ogromnej pasji i zaangażowaniu pomagają rozwikłać zagadki zaginięć. Dowiadujemy się wielu istotnych informacji o metodach poszukiwań w różnych warunkach, ciekawostek na temat wariografu, czy przygotowań do akcji psów tropiących.
Swoimi doświadczeniami dzielą się z nami członkowie grup poszukiwawczo-ratowniczych, słynnej jednostki Archiwum X, wybitny profiler oraz ekspert w dziedzinie poligrafii.

Widać jak ogromną pracę wykonał Autor w trakcie realizacji reportażu. Poparty solidnym researchem, wieloma rozmowami, dopracowany w najdrobniejszych szczegółach.

Dodam, że część dochodu ze sprzedaży książki przekazana zostanie na rzecz Fundacji Itaka. Czyli największej pozarządowej organizacji, która kompleksowo zajmuje się tematem zaginięć, wspierającej rodziny na każdym etapie poszukiwań, nawet poza granicami kraju. Ponadto prowadzącej linię wsparcia dla rodzin zaginionych, gdzie mogą otrzymać bezpłatną pomoc psychologiczną, prawną oraz socjalną.
Polecam serdecznie.

"Jak czło­wiek do­wia­du­je się, że jego bli­ski za­gi­nął, to jest takie uczu­cie, jakby wpadł do stud­ni. Nie wie, co ma zro­bić ani w którą stro­nę się od­wró­cić, żeby zna­leźć jakiś pro­myk świa­tła."

Zaginięcie bliskiej osoby jest jedną z najbardziej bolesnych chwil w życiu. Niepewność, która rani, uwiera, miesza się ze strachem i rosnącą obawą. To właśnie ona jest...

"Serce kocha na całe życie, a dusza na wieczność, a ona kochała go jednym i drugim."

Towarzyszył jej w snach i w chwilach największego zwątpienia. Wspomnienie jego ciepłego uśmiechu rozpraszało wszechobecny mrok, dając siłę i nadzieję. Lizka, myśląc o mężu, choć na chwilę zapomina o cierpieniu, zimnie, głodzie, który doskwiera coraz mocniej, coraz dotkliwiej. "Jak strasznie tutaj spowszedniała śmierć." Pokrzepienie daje także przyjaźń z Bogną i jej niezachwiana wiara, że jeszcze nie pora umierać, bo drzewa, z których kiedyś zostaną zrobione ich trumny, są jeszcze młode. Więc trwa mimo piekła i nieludzkich warunków panujących w obozie w Hohenbruch, by przetrwać.

To bezpośrednia kontynuacja porywającej sagi "Opowieść Warmińska", więc warto wcześniej sięgnąć po wcześniejsze tomy. Losy dwóch rodzin, kiedyś tak wrogich splatają się na zawsze. Franz i Augusta robią, co tylko w ich mocy, aby wydostać Lizkę z łagru, niestety bezskutecznie. Pozbawiona wszelkich praw, zmuszana do ciężkiej pracy, powoli traci nadzieję na odzyskanie wolności. Piekło, którego doświadcza każdego dnia, poraża okrucieństwem, a opisy bestialstwa łamią serce. Nie zliczę, ile razy w moich oczach pojawiły sie łzy, a serce ścisnęło z żalu i współczucia. Dramatyczna walka o przetrwanie znajdzie swój zaskakujący finał. Równocześnie śledzimy jak powoli spełniają się słowa Augusty, "że jest czas winy, czas kary i zadośćuczynienia." Zaślepienionym chorobliwym fanatyzmem starszym braciom Reiterom los zaczyna wystawiać pierwsze rachunki za popełnione zbrodnie. Autorka z ogromną wrażliwością, wiernie kreśli wojenne realia, nastroje oraz trudy dnia codziennego. Wspaniała kreacja postaci. Determinacja i niezłomność Lizki jest godna podziwu. Mimo otaczającego okrucieństwa, nienawiści, strachu nie zatraca w sobie człowieczeństwa. Największa przemiana następuje w Trudzie, która stopniowo zaczyna widzieć swoje błędy. Bolesna świadomość, że swoim zachowaniem również przyczyniła się, że w sercu starszych synów próżno szukać miłości, uwiera, dlatego stara pomóc i zgasić wszelkie uprzedzenia.

Cała seria zapisała się w moim sercu, więc czekam z niecierpliwością na kontynuację.

"Serce kocha na całe życie, a dusza na wieczność, a ona kochała go jednym i drugim."

Towarzyszył jej w snach i w chwilach największego zwątpienia. Wspomnienie jego ciepłego uśmiechu rozpraszało wszechobecny mrok, dając siłę i nadzieję. Lizka, myśląc o mężu, choć na chwilę zapomina o cierpieniu, zimnie, głodzie, który doskwiera coraz mocniej, coraz dotkliwiej. "Jak...

„I gdy my­śli­my, że szczę­ście nam sprzy­ja. Po­la­na słu­gów ze­msty wzywa”.

Nazywano ją Rusałką, lokalną wariatką, wiedźmą. Uznawana za nawiedzoną Lili od lat żyje na uboczu, zrażając do siebie mieszkańców i nie utrzymując z nikim kontaktu. Minął miesiąc, nim zauważono jej zniknięcie. Gdy z pobliskiej rzeki zostają wyłowione zwłoki kobiety, śledczy przypuszczają, że to właśnie Lili. O zidentyfikowanie ofiary proszą jedynego krewnego, Sambora Malczewskiego brata bliźniaka, który od wielu lat nie utrzymywał kontaktów z siostrą. Były policjant niechętnie wraca do miejsca, o którym pragnął zapomnieć. Runowo, wieś położona w sąsiedztwie Puszczy Gorzowskiej wzbudza w nim wiele bolesnych wspomnień i przypomina o tragedii, w której stracił rodziców. Postanawia pomóc w śledztwie i dowiedzieć się czym Lila naraziła się tak wielu osobom. Angażuje się także w sprawę zaginięcia Artura Krynickiego, który wyszedł z domu i od tej pory nie dał znaku życia. Im bardziej zagłębia się w śledztwo, tym więcej szokujących i zaskakujących faktów odkrywa. Wracają wspomnienia, które tłumił w sobie przez lata, a także pytania, na których odpowiedź nikt nie jest gotowy. Jakie tajemnice skrywa pewna polana w mrocznym lesie, do którego ludzie tak bardzo boją się wchodzić?

Polana przyciąga swoją tajemnicą "roztacza wokół sie­bie mi­stycz­ną aurę "i kusi obietnicą mroku. Już sam prolog przykuwa uwagę i stanowi doskonałą zapowiedź dalszych wrażeń. Konfrontacja z przeszłością nigdy nie jest prosta, szczególnie gdy naznaczona jest rodzinną tragedią. Sambor Malczewski to postać złożona, skomplikowana, a wraz z rozwojem śledztwa poznajemy więcej istotnych szczegółów z jego życia, bardziej rozumiemy jego postępowanie i uczucia, które tłumi alkoholem "miał nie­od­par­te wra­że­nie, że po­la­na przez wszyst­kie te lata cier­pli­wie cze­ka­ła na ich ko­lej­ne spo­tka­nie." Odkrywamy również tajemnice skrywane przez Lili, które wpłynęły na jej życiowe wybory. Postacie nakreślone realistycznie, ze wszystkimi niedoskonałościami i słabościami. Warstwa obyczajowa jest mocno rozbudowana, ale w żadnym razie nie przykrywa tej kryminalnej. Marcel Moss bardzo umiejętnie buduje atmosferę, skutecznie, podsycając ciekawość. Zamknięta społeczność pod której powierzchnią skrywa się cała masa niedopowiedzeń, cierpienia i tajemnic.
Całość doprawiona miejscowymi legendami, tworzy fabułę, od której ciężko się oderwać.

Polecam serdecznie.

„I gdy my­śli­my, że szczę­ście nam sprzy­ja. Po­la­na słu­gów ze­msty wzywa”.

Nazywano ją Rusałką, lokalną wariatką, wiedźmą. Uznawana za nawiedzoną Lili od lat żyje na uboczu, zrażając do siebie mieszkańców i nie utrzymując z nikim kontaktu. Minął miesiąc, nim zauważono jej zniknięcie. Gdy z pobliskiej rzeki zostają wyłowione zwłoki kobiety, śledczy przypuszczają, że to...

"Ludzie potrafią ranić, nawet tych, których kochają, a zwłaszcza tych, którzy kochają ich."

Ukryta w cieniu drzew, w głębi stromej skarpy Czerwona Jama staje się miejscem okrutnej zbrodni. Ofiarą jest młoda kobieta, której ciało zbezczeszczono i pozostawiono w jaskini.
Do sprawy zostaje przydzielona nowa profilerka kryminalistyczna Carmen Rodrigez, która niedawno przeprowadziła się do Jeleniej Góry. Już pierwsze spostrzeżenia nie pozostawiają wątpliwości, że sprawca dał upust niepohamowanej nienawiści i nie spocznie póki nie wypełni wszystkich chorych zamierzeń. Zawiłe śledztwo pełne zwrotów akcji, budzi wiele pytań i emocji. Rodrigez wspólnie z dwójką policjantów Bogusławem Leśniakiem i Borysem Szykiem nie mają łatwego zadania, a wzajemna nieufność nie pomaga w rozwikłaniu zagadki.

Seria z komisarz Olgą Balicką, sprawiła, że Katarzyna Wolwowicz trafiła na moją listę Autorów, po których twórczość sięgam w ciemno. Widząc zapowiedź Jaskini umarłych wiedziałam, że nie mogę przegapić tego tytułu. Już sam początek mocny, wyrazisty, skupił całą uwagę. Fabuła opiera się na dwóch kryminalnych wątkach, które przeplatają się ze sobą, tworząc wciągający i mroczny obraz. "Zło zawsze powraca." Śledzimy trudne i skrupulatne dochodzenie, analizując i odkrywając poszczególne elementy planu sprawcy. Równolegle zagłębiamy się w przeszłość Carmen, która "Skrywała w sobie wiele tajemnic". Jej postać wzbudza ciekawość i wiele skrajnych emocji. Bolesny ciężar doświadczeń i niepokojące zdarzenia, które prześladują ją od dłuższego czasu, sprawiają, że sama zaczyna wątpić w siebie i własny racjonalny osąd.
Atmosfera zagęszczała się z każdą kolejną stroną, a akcja przyspiesza, nie pozwalając na dłuższy oddech. Przyznam, że udało mi się rozszyfrować tożsamość sprawcy, lecz w żadnym razie nie popsuło mi to przyjemności z lektury, a nawet sprawiło to nie lada satysfakcję. Końcówka sugerująca kontynuację, na którą już teraz czekam.
Polecam miłośnikom gatunku.

"Ludzie potrafią ranić, nawet tych, których kochają, a zwłaszcza tych, którzy kochają ich."

Ukryta w cieniu drzew, w głębi stromej skarpy Czerwona Jama staje się miejscem okrutnej zbrodni. Ofiarą jest młoda kobieta, której ciało zbezczeszczono i pozostawiono w jaskini.
Do sprawy zostaje przydzielona nowa profilerka kryminalistyczna Carmen Rodrigez, która niedawno...

"Życie samo do­star­cza in­spi­ra­cji".

Ostatnie słowa wypowiedziane przez prawnika wprawiają Ninę w niemałe oszołomienie. Już sam fakt, że została zaproszona na odczytanie testamentu swojej pracodawczyni zaskakiwał, ale nieoczekiwany spadek, i to w postaci domu nie mieści się w głowie. Rozwiązuje to jednak wiele jej problemów, a sama przeprowadzka w okolice Ustki wydaje się idealnym pomysłem, by rozpocząć nowy etap w życiu. Niestety już pierwsza noc przynosi wiele wrażeń: awarie, włamanie i trup, o którego zamordowanie zostaje podejrzana.
"I po­my­śleć, że jesz­cze go­dzi­nę temu uwa­ża­ła, że naj­gor­sze, co ją spo­tka tego dnia, to atrak­cje za­pew­nia­ne przez Pol­skie Ko­le­je Pań­stwo­we." Na szczęście może liczyć na przyjaciółki, które bez zastanowienia przybędą z odsieczą, a także pomogą odkryć wszystkie sekrety domu Uklejów, nawet te najszczelniej ukryte.

To powieść pełna ciepła, humoru i zaskakujących zwrotów akcji. Wciąga i skutecznie odrywa od ponurych myśli. Bohaterowie, wyraziści o ciekawej osobowości. Zostawienie przeszłości za sobą, nigdy nie jest proste, więc tym bardziej podziwiam Ninę, która nie tylko nosi ze sobą spory bagaż doświadczeń, ale nie traci optymizmu. To również zasługa kilku osób, które spotkała na swojej drodze: przede wszystkim Luli i jej bezwarunkowej miłości oraz przyjaciółek, których wsparcie może odczuć na każdym kroku. Trzeba przyznać, że zarówno Zuza, autorka pikantnych romansów, jak i Agata gwiazda kryminałów, są barwnymi postaciami i nie sposób się z nimi nudzić. Wspólnie tworzą piękny portret przyjaźni, pełnej akceptacji i wzajemnej pomocy.

Stary dom, mający, swoją historię i sekrety zawsze stanowi interesujący wątek. Tutaj poparty solidną warstwą kryminalną działa na wyobraźnię i trudno przewidzieć, co wydarzy się dalej.
To pierwsza książka Autorki, którą miałam przyjemność przeczytać i z niecierpliwością czekam na kontynuację.

"Życie samo do­star­cza in­spi­ra­cji".

Ostatnie słowa wypowiedziane przez prawnika wprawiają Ninę w niemałe oszołomienie. Już sam fakt, że została zaproszona na odczytanie testamentu swojej pracodawczyni zaskakiwał, ale nieoczekiwany spadek, i to w postaci domu nie mieści się w głowie. Rozwiązuje to jednak wiele jej problemów, a sama przeprowadzka w okolice Ustki wydaje...

"Na miłość nie ma złego miejsca ani złego czasu, miłość pomaga przetrwać zły czas.".

Połączyło ich przeznaczenie i uczucie tak szczere, piękne, dające siłę w najtrudniejszych momentach. To w miłości szukają oparcia, gdy świat zawraca się w ogniu nienawiści, a wojna odziera z marzeń. Rozświetla mrok, daje otuchę i siłę, by trwać. By żyć.

Ocali nas miłość to drugi tom Opowieści Warmińskiej, w której poznajemy dalsze losy rodzin Langerów i Reiterów. To powieść, która porywa od pierwszej strony, nie dając chwili oddechu. Przenosi nas do ciężkich czasów, jakie rozgrywały się na Warmii w przededniu II wojny światowej i później. Jak dowiadujemy się z końcowych słów od Autorki Prusy w 1939 roku, przed wojną z Polską, stały się terenem koncentracji Wehrmachtu i także stąd w czerwcu 1941 roku poszło niemieckie uderzenie na Leningrad. To właśnie do Prus zwożono z całej Europy setki tysięcy robotników przymusowych. Warmia nie jest to często wykorzystywana jako tło historycznych wydarzeń, więc z tym wiekszą ciekawością i uwagą śledziłam wszystkie wydarzenia. Autorka w bardzo obrazowy i rzetelny sposób oddaje realia i codzienność wojennej rzeczywistości. Obraz bezdusznego, nieludzkiego traktowania i cierpienia w obozie Hohenbruch trafia prosto w serce. Obserwujemy ogromną wolę życia, wielką odwagę i chęć przetrwania. Miałam wrażenie, że uczestniczę w wydarzeniach, towarzysząc bohaterom w chwilach bólu, cierpienia i najcięższych momentach życia.

"Człowiek może dużo znieść, jeśli nie da umrzeć nadziei."

Każdy kolejny rozdział wzmacniał poczucie bezradności i współczucia, wzbudzając smutek i łzy. Szczególnie końcówka, którą czytałam z zapartym tchem, wywołała wiele skrajnych emocji. Czy w takim świecie pełnym okrucieństwa, ma prawo tlić się nadzieja na lepsze jutro?

"Na miłość nie ma złego miejsca ani złego czasu, miłość pomaga przetrwać zły czas.".

Połączyło ich przeznaczenie i uczucie tak szczere, piękne, dające siłę w najtrudniejszych momentach. To w miłości szukają oparcia, gdy świat zawraca się w ogniu nienawiści, a wojna odziera z marzeń. Rozświetla mrok, daje otuchę i siłę, by trwać. By żyć.

Ocali nas miłość to drugi tom...

"Słowo nie­kie­dy jest moc­niej­sze od ostrza. Pa­mię­taj o tym."

Wzbudzają powszechny i uzasadniony strach swoją bezwzględnością. Pod wodzą jednego z największych wojowników Ivara Bezkostnego skutecznie podbijają odległe i nieznane im dotąd ziemie, pozostawiając po sobie krwawy ślad. Teraz Wikingów napędza zemsta oraz chęć odwetu. "Świat usły­szy, że z nami się nie za­dzie­ra." Synowie Ragnara, chcąc pomścić śmierć ojca, nie spoczną nim dokonają krwawej zemsty. Nie wiedzą jednak, że ci, którym ufali okażą się wrogami, zmuszając ich do nadludzkich czynów, a narodziny prawdziwego berserka naznaczone będą krwią, jak i cierpieniem.

Napisana z wielkim rozmachem Furia Wikingów seria autorstwa Daniela Komorowskiego opiera się na faktach historycznych, chociaż, jak sam przyznaje niekoniecznie trzymał się chronologii wydarzeń. Po emocjonującej końcówce drugiego tomu, wiedziałam, że trzeci rozpocznie się z przytupem. To bezpośrednia kontynuacja, w której główną rolę odgrywa zemsta. Dzieje się wiele. Dynamiczna, wielowątkowe akcja, porywa już od pierwszych stron i nie pozwala się oderwać. Nie zabraknie krwawych, brutalnych opisów, widowiskowych walk na arenie, zawiłych intryg, jak i moralnych wyborów. Świat wikingów zachwieje się w posadach. W makabrycznych egzekucjach i wielkich bitwach życie straci wiele ważnych postaci."Jeśli ktoś ma serce do walki, to po­tra­fi się po­sta­wić sil­niej­sze­mu". Zapadające w pamięć sceny, wyraziści bohaterowie, szczególnie postać nieustraszonego Ivara, wielkiego wojownika, stratega. Wydaje się, że mając u boku ukochaną kobietę nie ma dla niego rzeczy niemożliwych, a cały świat stoi przed nimi otworem.
Zakończenie sprawia, że mam ochotę od razu sięgnąć po kontynuację.
Polecam serdecznie.

"Słowo nie­kie­dy jest moc­niej­sze od ostrza. Pa­mię­taj o tym."

Wzbudzają powszechny i uzasadniony strach swoją bezwzględnością. Pod wodzą jednego z największych wojowników Ivara Bezkostnego skutecznie podbijają odległe i nieznane im dotąd ziemie, pozostawiając po sobie krwawy ślad. Teraz Wikingów napędza zemsta oraz chęć odwetu. "Świat usły­szy, że z nami się nie...

"Ta wasza zaciętość i w kochaniu, i w nienawidzeniu jest jak przekleństwo, które może na was ściągnąć nieszczęście."

Klątwa Langerów otwiera poruszającą sagę "Opowieści Warmińskiej" autorstwa Wioletty Sawickiej, która zabiera nas w niespokojne czasy, gdy na Warmii trwają przygotowania do plebiscytu, który ma zadecydować o przyłączeniu ziem do nowo powstałego państwa polskiego lub o pozostawieniu ich w granicach Prus. Poznajemy historię rodziny Langerów, świętującej właśnie cud narodzin. Młodzi małżonkowie tworzą piękny obraz miłości "jaka chyba się nie zdarza" nieświadomi zbliżających się dramatów, które wkrótce staną się ich udziałem. W obliczu zbliżającego się głosowania relacje z niemieckimi sąsiadami stają się coraz bardziej napięte. Wszelkie przejawy obnoszenia się ze swoimi przekonaniami oraz patriotyzmem są surowo karane. "Langerowe przekleństwo ten upór, który waszą klątwą się stanie, jeśli nie odpuścicie." W sercach tlił się żar, miłość do ojczyzny i bunt przeciwko szerzącej się germanizacji. Dokąd zaprowadzi ich ta zawziętość? Cena za wierność ideałom okaże się bardzo wysoka.

To powieść, którą przeżywa się wraz z bohaterami, czujemy ich emocje, troski i drobne radości. Wszystkie postacie są wyraziście i realistycznie nakreślone. Polubiłam charyzmatyczną miejscową znachorkę Augustę, której upiorne wizje zwiastują czyhajacy w ukryciu mrok. Swoim szorstkim obyciem wzbudzająca respekt i poniekąd lekki strach w społeczeństwie "mówili o niej, że potrafi przewidzieć przyszłość i rzucić urok na kogoś, kto jej zaszedł za skórę." Fabuła nasączona historycznymi wydarzeniami, w której kluczowe znaczenie ma człowiek, wyznawane wartości i wydarzenia, na które nie ma wpływu, ale z którymi musi się zmierzyć. Uwagę zwraca język, którym posługuje się autorka idealnie oddając klimat i nastrój minionych czasów. Końcowe rozdziały chwytają za serce i poruszają tak, że nie mogłam pohamować łez.

"Ta wasza zaciętość i w kochaniu, i w nienawidzeniu jest jak przekleństwo, które może na was ściągnąć nieszczęście."

Klątwa Langerów otwiera poruszającą sagę "Opowieści Warmińskiej" autorstwa Wioletty Sawickiej, która zabiera nas w niespokojne czasy, gdy na Warmii trwają przygotowania do plebiscytu, który ma zadecydować o przyłączeniu ziem do nowo powstałego państwa...

"Prawdziwe życie to nie internet, w którym wystarczy wystukać pytanie, by pojawiły się setki odpowiedzi."

Ta sprawa od początku nie układała się po myśli śledczych, budząc szereg pytań i wątpliwości. Na zboczu leśnej ścieżki zostaje odnalezione ciało popularnej redaktorki Laury Jabłońskiej. Kobiety sukcesu, znanej i cenionej w społeczeństwie.
Podkomisarz Robert Lew wie, że teraz każdy aspekt śledztwa, będzie bacznie obserwowany przez media, a presja ze strony przełożonych będzie stale rosnąć. Po wstępnej analizie, podejrzenia padają na życiową partnerkę dziennikarki. Szybko jednak dochodzi do kolejnej zbrodni, której ofiarą jest prominentny przedsiębiorca z Poznania. Wydaje się, że ktoś wziął sobie za cel wpływowe i znane osoby, które swój sukces okupiły wytrwałością i ciężką pracą. W sieci pojawiają się zdjęcia ofiar, oznaczone podpisem "Wszyscy są winni". Co oznacza ta wskazówka? Czy wywiady, które przeprowadzili krótko przed śmiercią okażą się dobrym tropem? Pewne jest tylko to, że sprawca nie spocznie nim wykona wszystkie swoje założenia, a kolejna zbrodnia jest tylko kwestią czasu.

Początkowo miałam lekkie obawy jak odnajdę się w piątym tomie, bez znajomości poprzednich, ale pierwsze rozdziały, rozwiały wszelkie wątpliwości. Już sam wstęp wciąga nas w zawiłe śledztwo, w którym gubiłam się w domysłach, analizując podsuwane informacje i poszlaki. Autorka sprawnie wpłata sylwetki śledczych, dzięki czemu stają się nam bliżsi i bardziej rozumiemy ich emocje i motywy postępowania. Warstwa obyczajowa jest mocno rozbudowana, ale w żadnym razie nie przykrywa tej kryminalnej. Z każdą kolejną zbrodnią atmosfera się zagęszcza, przedstawiając nam tę mroczniejszą stronę sławy. Doceniam, że każdy aspekt śledztwa poparty jest żmudną pracą i tak jak w prawdziwym życiu zdarzają się błędy, szczególnie gdy emocje biorą górę nad rozumem. Fabuła przemyślana i dopracowana w najmniejszych szczegółach.
Autorka ma lekki styl i bardzo przyjemne pióro. Sprawia, że nie można się oderwać nawet na moment. Z pewnością nadrobię wcześniejsze tomy.

"Prawdziwe życie to nie internet, w którym wystarczy wystukać pytanie, by pojawiły się setki odpowiedzi."

Ta sprawa od początku nie układała się po myśli śledczych, budząc szereg pytań i wątpliwości. Na zboczu leśnej ścieżki zostaje odnalezione ciało popularnej redaktorki Laury Jabłońskiej. Kobiety sukcesu, znanej i cenionej w społeczeństwie.
Podkomisarz Robert Lew wie, że...

"Spo­tka­nie z kimś takim to jak rand­ka z dia­błem. Orien­tu­jesz się, że pod­pi­sa­łaś cy­ro­graf, i nie ma od­wro­tu."

Było w nim coś wyjątkowego, ujmującego, pewien niezaprzeczalny magnetyzm, który przyciągał kobiety. Sprawiał, że czuły się piękne, atrakcyjne, pożądane. Mężczyzna idealny. Spragnione miłości, właśnie w jego ramionach odnalazły to, o czym zawsze marzyły. Ale czy na pewno? Czy pod tą piekną otoczką nie skrywa się drugie dno? Czy te czule szeptane słówka rzeczywiście są szczere?
Wanda Rudecka była o krok od spełnienia biznesowych planów, brakowało jej tylko wspólnika, by w pełni zrealizować założenia. Spotkanie z Adamem Szulcem obudziło w niej dawno uśpione uczucia. "Dla ciebie zrobiłabym wszystko". Słowa, które wkrótce okażą się bardzo znamienne. Planując wspólną przyszłość, traci czujność i daje się ponieść emocjom. Jednak nie tylko ona. Justyna Świeczka, Zofia Miłkowska, Olga Basicz, Katarzyna Iwanowska i Dominika Woźniak, one również go kochały. Niektóre z nich za tę miłość zapłaciły najwyższą cenę.

Krew w piach to historia, która wydarzyła się naprawdę. O sprawie „Krwawego Tulipana” słyszałam, chociaż nie śledziłam dokładnie tej historii. Dlatego z ogromną ciekawością poznałam historię mężczyzny, który potrafił rozkochać w sobie spore grono kobiet, jednocześnie prowadząc kilkanaście romansów. Większość z nich trwała latami. Przynajmniej trzy z kobiet, z którymi sypiał, zginęły. Obecnie od 14 czerwca 2023 roku pierwowzór Adama Szulca został skazany na dożywocie, jednak cała historia wciąż skrywa wiele tajemnic. To bardzo dobra powieść true crime, w której pierwsze skrzypce grają emocje. Trudno uwierzyć, że w obecnych czasach, można z taką łatwością manipulować, oszukiwać i tyle lat pozostać bezkarnym. Bezlitośnie grać na emocjach i uczuciach drugiej osoby.

Widać jak wiele pracy Autorka poświęciła by zapoznać się i przestudiować akta sprawy. Całość podzielona jest na kilka części z czego każda odkrywa nowe tajemnice i wzbudza emocje.

Polecam serdecznie.

"Spo­tka­nie z kimś takim to jak rand­ka z dia­błem. Orien­tu­jesz się, że pod­pi­sa­łaś cy­ro­graf, i nie ma od­wro­tu."

Było w nim coś wyjątkowego, ujmującego, pewien niezaprzeczalny magnetyzm, który przyciągał kobiety. Sprawiał, że czuły się piękne, atrakcyjne, pożądane. Mężczyzna idealny. Spragnione miłości, właśnie w jego ramionach odnalazły to, o czym zawsze marzyły....

"Słu­chaj serca. To ono pod­po­wia­da jako pierw­sze. W dru­giej ko­lej­no­ści do głosu do­cho­dzi umysł, a na końcu w ko­lej­ce usta­wia­ją się obawy: co lu­dzie po­wie­dzą, co na to zna­jo­mi, ro­dzi­na. Każdy z do­rad­ców pra­gnie na­jeść się twą de­cy­zją, lecz star­czy jej tylko dla jed­ne­go."

To bezpośrednia kontynuacja, więc przed przystąpieniem do lektury zachęcam, by wcześniej zapoznać się z pierwszym tomem. Początkowo obawiałam się czy przypomnę sobie wcześniejsze wydarzenia, lecz gdy tylko zaczęłam czytać Dar Anomalii pochłonął całą moją uwagę. Paweł Zbroszczyk z ogromną skrupulatnością kreśli rozbudowany, tętniący życiem, mroczny świat pełen brutalności. Z zapartym tchem śledzimy niebezpieczną wyprawę Brena, Leby i towarzyszącej mu Zadry, czyli jednej z najlepszych najemniczek Estepii oraz imponującego sprytem gnoma Pieprza. Obserwujemy nie tylko ucieczkę przed piewcami, zmagania z krwiożerczymi bestiami, ale i przemianę, jaka stopniowo dokonuje się w ich wnętrzu. Bren nabiera pewności siebie, dostrzegając jak wielką siłę daje przyjaźń, a także wiara w własne możliwości. Równocześnie śledzimy działania Styksa, przesiąkniętego złem posłańca, gotowego na wiele, by zdobyć tauryn, i zagrozić cesarzowi. Napędzany żądzą zemsty ma również inny przerażający cel: nie spocznie, dopóki nie zgładzi wszystkich Bezsennych.

Pomysłowość autora nie zna granic, o czym przekonuje nas na każdym kroku. Już pierwsze rozdziały rozpalają wyobraźnię i wzbudzają wiele emocji. Bogactwo opisów, drobiazgowość scen akcji, tworzy obraz pochłaniany jednym tchem. Świetnie przedstawiona wielowątkowa historia, w której każdy miłośnik fantasy znajdzie coś dla siebie. Krwiożercze harpie, krasnoludy "Mrow­ce i wszyst­kie inne stra­szy­dła, które gro­ma­dzi­ły się gdzieś na prze­klę­tych Pust­ko­wiach", tylko podkreślają talent i niezwykłą wyobraźnię autora. Jestem ciekawa, czym jeszcze zaskoczy nas w księdze trzeciej, na którą już teraz czekam z niecierpliwością.

"Słu­chaj serca. To ono pod­po­wia­da jako pierw­sze. W dru­giej ko­lej­no­ści do głosu do­cho­dzi umysł, a na końcu w ko­lej­ce usta­wia­ją się obawy: co lu­dzie po­wie­dzą, co na to zna­jo­mi, ro­dzi­na. Każdy z do­rad­ców pra­gnie na­jeść się twą de­cy­zją, lecz star­czy jej tylko dla jed­ne­go."

To bezpośrednia kontynuacja, więc przed przystąpieniem do lektury...

"Przeszłość powróciła jak zły sen, by ponownie upomnieć się o sprawiedliwość."

To był ich weekend. Ten, w którym na chwilę mogą zapomnieć o nauce, egzaminach, obowiązkach. Wyrwać się za miasto, rozkoszując ciepłem czerwcowego słońca, blaskiem płonącego ognia, zimnym piwem, imprezując do białego rana. Byli młodzi, pełni ambitnych planów na przyszłość. "Nagle stało się coś bardzo złego". Niewinny żart, zakończymy śmiercią na zawsze zmieni ich życie. Myśleli, że mogą zapomnieć i starać się żyć jak dawniej. Mylili się. Przeszłość nie zapomina. Nigdy. Po latach Radek Rozbicki, jeden z uczestników tragicznego wypadu musi wrócić pamięcią do dramatycznych chwil, a prawda, z którą musi się skonfrontować, okazuje się bardzo niebezpieczna.

Jedna chwila potrafi zmienić wszystko. Decyzja podjęta pod wpływem emocji, szoku, alkoholu rzutuje na dalsze życie. Trzeba przyznać, że Autor wykazał się wnikliwą oceną ludzkich słabości. Ukazuje konsekwencje budowania przyszłości na fundamencie kłamstw, gdy na skutek lekkiego pęknięcia, wszystko zaczyna się sypać. Jak skrywane tajemnice uwierają, dręczą i stopniowo zżerają od środka. Bolesny ciężar przeszłości, od której nie ma ucieczki. A wszystko to przez jeden niewinny żart.

Krzysztof Jóźwik doskonale wie, jak wzbudzić niepokój, podtrzymać napięcie i skupić całą uwagę czytelnika. Intryga od początku trzyma w napięciu, niepokoi, budzi domysły. Kompletnie nie wiedziałam, czego się spodziewać. Każdy rozdział zaskakiwał i sprawiał, że z ciekawością pochłaniałam kolejne rozdziały. Nie byłam w stanie jej odłożyć.

Jestem dumna, że mogę być patronem tak znakomitej, trzymającej w napięciu powieści.

"Przeszłość powróciła jak zły sen, by ponownie upomnieć się o sprawiedliwość."

To był ich weekend. Ten, w którym na chwilę mogą zapomnieć o nauce, egzaminach, obowiązkach. Wyrwać się za miasto, rozkoszując ciepłem czerwcowego słońca, blaskiem płonącego ognia, zimnym piwem, imprezując do białego rana. Byli młodzi, pełni ambitnych planów na przyszłość. "Nagle stało się coś...

"Wol­ność nie jest czymś trwa­łym ani gwa­ran­to­wa­nym. Żyje i od­dy­cha, i trzeba jej nie­ustan­nie bro­nić. Nie można jej brać za pew­nik. Walcz o nią, za­równo w pu­blicz­nych, jak i pry­wat­nych sfe­rach swo­jego ży­cia."

Drobne znamię nad sercem podkreśla jej wyjątkowość. Dar, dziedziczony od pokoleń jest zarówno błogosławieństwem, jak i przekleństwem. Libby żyje jednocześnie w 1774 roku w Williamsburgu oraz w 1994 roku w Nowym Jorku. Zasypiając w jednym życiu, budzi się w drugim. W obu zostaje tą samą osobą, pamiętając wszystkie wydarzenia. W trudnych chwilach oparcie znajduje w ramionach matki, która jako jedna potrafi ją zrozumieć, dzieląc się własnym doświadczeniem. Wspólnie prowadzą drukarnię, starając się utrzymać rodzinę i wspierać działania stronnictwa Patriotów. Zbliżająca się rewolucja stawia pod znakiem zapytania dalszą przyszłość, jak i również kiełkujące uczucie do pewnego młodzieńca.
...
W pozłacanej epoce Nowego Jorku "Ży­łam w pięk­nym oto­cze­niu, ale nie wolno mi było wy­fru­nąć poza jego kraty." Mimo otaczającego bogactwa Libby skupia się na kobiecym ruchu sufrażystek i ani myśli o zamążpójściu.
...
Wszystko jednak miało zmienić się z dniem dwudziestych pierwszych urodzin, w którym musi podjąć decyzję i dokonać ostatecznego wyboru, które życie chce kontynuować.

To niezwykła opowieść z gatunku tych nieodkładalnych. Wystarczy kilka stron, by po chwili znaleźć się w samym centrum wydarzeń i wraz z Libby stanąć na rozdrożu dwóch życiowych ścieżek. Każda z epok nakreślona jest z wielką wrażliwością i zawiera szereg faktów historycznych. Nieprzewidywalna akcja wypełniona niełatwymi wyborami, rozterkami, a przede wszystkim podróżami w czasie tworzy obraz pochłaniany jednym tchem.

Każda z postaci nakreślona jest bardzo realistycznie, szczególnie Libby, ktorą polubiłam za ciepło, dobroć, ale również za ogromne serce i odwagę. Ze wzruszeniem obserwowałam wyjątkową więź, która łączy ją z matką. Chociaż naznaczona bolesnymi, trudnymi doświadczeniami jest solidna, trwała i zbudowana wzajemnym szacunkiem i przyjaźnią. Wątek romantyczny poprowadzony jest bardzo subtelnie i z wyczuciem. Uwagę zwraca również język, którym posługuje się autorka, piękny, dojrzały, pełen złotych myśli.

Spędziłam z tą powieścią piękne chwile i z niecierpliwością czekam na kolejny tom. Polecam serdecznie.

"Wol­ność nie jest czymś trwa­łym ani gwa­ran­to­wa­nym. Żyje i od­dy­cha, i trzeba jej nie­ustan­nie bro­nić. Nie można jej brać za pew­nik. Walcz o nią, za­równo w pu­blicz­nych, jak i pry­wat­nych sfe­rach swo­jego ży­cia."

Drobne znamię nad sercem podkreśla jej wyjątkowość. Dar, dziedziczony od pokoleń jest zarówno błogosławieństwem, jak i przekleństwem. Libby żyje...