-
Artykuły„Nie ma bardziej zagadkowego stworzenia niż człowiek” – mówi Anna NiemczynowBarbaraDorosz2
-
ArtykułyNie jesteś sama. Rozmawiamy z Kathleen Glasgow, autorką „Girl in Pieces”Zofia Karaszewska2
-
ArtykułyKsiążka na Dzień Matki. Sprawdź propozycje wydawnictwa Czwarta StronaLubimyCzytać1
-
ArtykułyBabcie z fińskiej dzielnicy nadchodzą. Przeczytaj najnowszą książkę Marty Kisiel!LubimyCzytać2
Biblioteczka
2017-05-30
2017-03-15
2017-03-08
2017-03-01
2016-10-25
2016-08-25
2016-08-24
2016-08-23
2016-08-19
2016-08-11
2015-10-13
2015-10-15
2015-10-16
2014-07-19
2014-09-05
Książka jest lepsza zdecydowanie lepsza od filmu. Polecam każdemu, kto jest głodny wiedzy. Z wiadomych względów film różni się od książki dla potrzeb ekranizacji i czasu trwania.
Katniss w książce jest mniej oziębła niż w filmie, poznajemy jej myśli, bo to ona jest naszymi oczami i uszami w tym przypadku. Z jej perspektywy jest napisana książka. Zupełnie inaczej są przeprowadzone rozmowy w tak zwanym telewizyjnym,,show Panem”.
Zakochany Peeta w rzeczywistości gorzej ucierpiał fizycznie niż można przypuszczać. A gdzie ta wciekła Katniss, kiedy Peeta wyznał jej miłość na prezentacji? Popycha go tak, że wpada na wazon raniąc sobie przy tym ręce przed dzień rozpoczęciem Godowych Igrzysk. Dużo jest scen,które są zekranizowane w inny sposób. Polecam książkę w 100%
Czym są głodowe igrzyska? Co roku wybierana jest para podczas dożynek tzw. Trybutów składających się z chłopaka i dziewczyny losowanych z 12 dystryktów. Łączna grupa uczestników składa się z 24 zawodników, którzy przez tydzień są szkoleni w ośrodku szkoleniowym, który znajduję się w Kapitolu. Jest to miejsce gdzie najzamożniejsi mieszkańcy Panem pławią się w luksusie a reszta dystryktów przymiera głodem i złym traktowaniem. Dwunasty dystrykt jest uważany za najgorszy i nie cieszy się najlepsza opinią. Ludzie ze Złożyska nie mają łatwo. Dziewczyna o imieniu Katniss pochodzi właśnie z stamtąd i jej przyjdzie się zmierzyć ze światem tak nie realnym i sztucznym w jej oczach. Po co to wszystko, aby zabijać się dla rozrywki i zadowolić publiczność oraz upamiętnienia, że z potęgą Kapitolu i prezydentem Snow nigdy się nie wygra a oni są tylko pionkami w ich grze. Jeśli jesteś ciekawy, co dalej prosty sposób sięgnij po książkę.
~Ivy
Książka jest lepsza zdecydowanie lepsza od filmu. Polecam każdemu, kto jest głodny wiedzy. Z wiadomych względów film różni się od książki dla potrzeb ekranizacji i czasu trwania.
Katniss w książce jest mniej oziębła niż w filmie, poznajemy jej myśli, bo to ona jest naszymi oczami i uszami w tym przypadku. Z jej perspektywy jest napisana książka. Zupełnie inaczej są...
2014-10-15
Ruch oporu zdecydowanie przybrał na sile. Nie tak prosto jest poruszać się po Głuszy, kiedy jest penetrowana przez Porządkowych. Ciekawe akcje, przez, które przeplata się historia miłość. Lena jest rozdarta między Julianem a Aleksem, który już nie jest jej. Zdystansowany, nieobecny i poruszający się jak cień. Przebywanie w Kryptach odmienia człowieka na, tyle aby zapomniał o ukochanej..
Czemu Hannie doskwiera poczucie winny? Podobno życie w Zombilandzie jest łatwe, ale nie dla Hanny. Życie po zabiegu miało być proste, ale nie w jej przypadku.
Czy w ostatecznych rozrachunku Hanna okaże trochę serca wobec Leny ze względu na ich dawną przyjaźń?
Cudowne otwarte zakończenie przyznam się, że czytałam książkę w formie e-book w telefonie i po prostu nie mam zaznaczonych stron, więc nie wiem, kiedy kończy się książka.W tym przypadku jakaś wewnętrzna intuicja podpowiedziała mi, że to już ten moment zbliżam się do zakończenia, więc czytałam powoli słowa, aby się nimi nasycić. Czułam jakby były skierowane wyłącznie tylko i bezpośrednio do mnie do nikogo więcej.
,,Zburzcie mury…..”
~Ivy
Ruch oporu zdecydowanie przybrał na sile. Nie tak prosto jest poruszać się po Głuszy, kiedy jest penetrowana przez Porządkowych. Ciekawe akcje, przez, które przeplata się historia miłość. Lena jest rozdarta między Julianem a Aleksem, który już nie jest jej. Zdystansowany, nieobecny i poruszający się jak cień. Przebywanie w Kryptach odmienia człowieka na, tyle aby zapomniał...
więcej mniej Pokaż mimo to2014-10-12
Drugi tom serii,,Delirium”
Tutaj spotykamy się z narracją, która jest przeplatana na teraz i wtedy. Natomiast w pewnym momencie teraz i wtedy się łączy i narracją do końca książki jest prowadzona w chwili obecnej, czyli teraz. Szczerze powiedziawszy na początku nie mogłam zrozumieć, o co chodzi, bo z przyjemnością od razu zabrałam się do czytania drugiego tomu nie czytając opinii innych użytkowników. A tutaj zaskoczenie czy coś mnie ominęło i czegoś nie przeczytałam? Ale nie, wszystko się wyjaśniło.
Wtedy: opisane są pierwsze dni Leny w Głuszy jak przeżyła, kto jej pomógł, jak się zmagała ze stratą Aleksa i z nowym o wiele trudniejszym życiem niż w Portland. Głusza jest miejscem gdzie nie mam miejsca na słabość natomiast jest walką o przetrwanie.
Teraz: Lena przyłącza się do ruchu oporu razem z Reven i Tack w zupełnie innym mieście z dala od Portland. Nieświadoma niczego dziewczyna została poddana testowi. Zrobiła więcej dla ruchu oporu niż mogła sobie wyobrazić, chociaż nieświadomie.
Julian jest członkiem AWD. Symbolem sekcji młodzieżowej, wsparciem dla ludzi młodych niewyleczonych i nieprzekonanych o słuszności remedium.
Pomimo tego, że Lena i Julian są wręcz wrogami stoją po przeciwnej stronie barykady to jednak ich drogi się przetną. Jak myślicie na jak długo?
Kim jest zamaskowana kobieta..
Czy Lena pozwoli Julianowi odejść i nie uratuje go przed jego własnym ojcem szefem AWD Tohmas Finemanem oraz zabiegiem remedium, który może doprowadzić do jego śmierci ze względu na wcześniejsze choroby Juliana?
Czy aby na pewno jest dane dla wszystkich szczęśliwe zakończenie a może przeszłość da o sobie znać w najmniej oczekiwanym momencie? Jak to wszystko wpłynie na Lenę?
Co mogę jeszcze dodać zaskakujący drugi tom więcej akcji niż poprzednio. Lena w nowej odsłonie stała się twarda i wojownicza. To nie jest przeciętna książka nie sposób się nudzić, ponieważ autorka zawsze ma coś w zanadrzu i w odpowiednim momencie wpływa to na wierzch jak bomba. Przynajmniej w moim przypadku było tak, że zawsze wiedziałam szybciej od Leny, co się świeci. Wydaje mi się, że każdy czytelnik szybciej łączy ze sobą fakt niż potem mamy wyjaśnienie.
~Ivy
Drugi tom serii,,Delirium”
Tutaj spotykamy się z narracją, która jest przeplatana na teraz i wtedy. Natomiast w pewnym momencie teraz i wtedy się łączy i narracją do końca książki jest prowadzona w chwili obecnej, czyli teraz. Szczerze powiedziawszy na początku nie mogłam zrozumieć, o co chodzi, bo z przyjemnością od razu zabrałam się do czytania drugiego tomu nie czytając...
2014-10-01
Rewelacyjna książka polecam każdemu całą serie ,,Delirium”.
Czy według Was może istnieć świat bez emocji, gdzie miłość uznawana jest za chorobę?
Przekonajcie się o tym sami… a tym czasem..
Główna bohaterka żyję w świecie, w którym prezydent i konsorcjum zaklasyfikowali miłość jako chorobę. Naukowcy udoskonalili sposób jej leczenia przez zaaplikowanie remedium do mózgu w wyniku, czego ludzie stają się obojętni na wszystko. Ludzkość od lat podążą za słowami z Księgi SZZ z obawy na zarażenie się Amor deliria nervosa.
,, Ludzie nienaprostowani są okrutni i kapryśni, brutalni i
samolubni, nieszczęśliwi i kłótliwi. Dopiero, gdy ich
instynkty i pierwotne emocje zostaną poddane
kontroli, mają szansę stać się szczęśliwi,
wspaniałomyślni i dobrzy.
Księga SZZ ”
Lena Haloway mieszkająca w Portland z upragnieniem odlicza dni do zabiegu, który ma nastąpić za 95dni a dokładnie 3 września w dniu jej 18 urodzin. Chce udowodnić, że nie jest taka jak mama. Przeraża ją myśl, że zalążki choroby nadal krążą w jej żyłach, które mogłaby odziedziczyć.
,,Po zabiegu będę na zawsze bezpieczna i szczęśliwa. Wszyscy to mówią: lekarze, siostra oraz ciotka Carol. Gdy będę już mieć zabieg za sobą zostanę sparowana z chłopakiem, którego wybierze dla mnie komisja ewaluacyjna”
Dziewczyna jest posłuszna i przygotowana przez ciotkę Carol jak powinna odpowiadać przed komisją podczas ewaluacji. Natomiast nie wszystko idzie zgodnie z planem.
,,To najgorszy czas na wątpliwości, co do idei ewaluacji i w myślach przeklinam za to Hanę, (…) Co mi powiedziała przed wejściem. Nie możesz być szczęśliwa, jeżeli czasami nie bywasz nieszczęśliwa.”
Myśli krążą wokół jej mamy, która popełniła samobójstwo, gdy Lena miała 6 lat. Jeszcze do tego zorganizowany happening przez ludzi z Głuszy zwanych Odmieńcami. Tajemniczy chłopak na platformie w laboratorium i jego nieoczekiwane zachowanie.
Czy Lena naprawdę chce takiego życia bez miłości? Czy dziewczyna znajdzie w sobie na tyle siły, aby sprzeciwić się systemowi i jaki ją czeka za to los?
,,Kocham cię. Pamiętaj. Tego nam nie odbiorą.”
~Ivy
Rewelacyjna książka polecam każdemu całą serie ,,Delirium”.
Czy według Was może istnieć świat bez emocji, gdzie miłość uznawana jest za chorobę?
Przekonajcie się o tym sami… a tym czasem..
Główna bohaterka żyję w świecie, w którym prezydent i konsorcjum zaklasyfikowali miłość jako chorobę. Naukowcy udoskonalili sposób jej leczenia przez zaaplikowanie remedium do mózgu w...
2014-09-12
III część serii Igrzyska śmierci a zarazem ostatnia książka kończąca serie.
Katniss staje się twarzą rebelii Kosogłosem, ale ile jest w stanie znieść bez, Peeta, który jest przetrzymywany w Kapitolu i torturowany, z czego sobie nawet nie zdaje sprawy a kiedy się o tym dowiaduję dotyka ją kolejne złamanie. Już nie jest taka silna jak kiedyś. Przeżywa rozterki i wykonuję kolejne polecenia Coin rządzącej w 13 dystrykcie, aby obalić inne dystrykty i rebelianci mogli uderzyć na Kapitol. Nie tak łatwo daję sobą rządzić stawia warunki, które muszą zostać dotrzymane. Czy uda im się obalić potęgę Panem? Czy Kosogłos znowu został wykorzystany, aby osiągnąć upragniony cel? Czy Katniss znowu została oszukana i stała się pionkiem, z którym nie wiedzą, co mają zrobić? Wysoko pozostawia za sobą piętno tego, co ich spotkało i będą odczuwać skutki do końca życia, bo tego się tak łatwo nie zapomina.
~Ivy
III część serii Igrzyska śmierci a zarazem ostatnia książka kończąca serie.
Katniss staje się twarzą rebelii Kosogłosem, ale ile jest w stanie znieść bez, Peeta, który jest przetrzymywany w Kapitolu i torturowany, z czego sobie nawet nie zdaje sprawy a kiedy się o tym dowiaduję dotyka ją kolejne złamanie. Już nie jest taka silna jak kiedyś. Przeżywa rozterki i wykonuję...
2014-09-07
II część serii Igrzyska śmierci ukazuję kolejne losy Katniss, która musi zapłacić za nieumyślne podżeganie do buntu i czy sprosta oczekiwaniom Prezydenta Snow? Jakim jest stłumienie rozruchów wśród innych dystryktów podczas tzw. tournee zwycięzców oraz przekonanie go żeby i on uwierzył, że kocha Peeta. Nie wszystko jest usłane różami i komplikuję się podczas Ćwierćwiecza poskromienia, kiedy to znowu Katniss i Peeta wracają na arenę wraz z innymi żwycięscami z pozostałych dystryktów. Obietnice zawarte z Haymicha’em ale tak naprawdę on sam zdecyduje, kogo uratuję z areny i czy to będzie złożona obietnica Peeta czy Katniss,którą spełni.
~Ivy
II część serii Igrzyska śmierci ukazuję kolejne losy Katniss, która musi zapłacić za nieumyślne podżeganie do buntu i czy sprosta oczekiwaniom Prezydenta Snow? Jakim jest stłumienie rozruchów wśród innych dystryktów podczas tzw. tournee zwycięzców oraz przekonanie go żeby i on uwierzył, że kocha Peeta. Nie wszystko jest usłane różami i komplikuję się podczas Ćwierćwiecza...
więcej mniej Pokaż mimo to
Czuję ogromny smutek, że to już koniec serii Wampiry z Morganville. Nic nie trwa wiecznie. Nawet ludzkie życie dobiega końca. Żyłam się z bandą mieszkańców Domu Glassów. Ich docinki, teksty, poczucie humoru, które sobie cenie w książkach, co powoduję, że uśmiecham się sama do siebie. W tych książkach nie znajdziesz nudy zawsze czeka na Ciebie akcja, którą uwielbiam. Od samego początku do końca coś się dzieję. Nie znajdziesz tutaj sielankowych długich opisów miłość, które są mdłe aż do przesady, że masz ochotę odłożyć książkę. Wszystko jest inteligentnie wyważone niczym jak wisienka na torcie. Zachowana harmonia smaku. Czy mogę porównać to do jedzenia? Dlaczego nie? Delektujesz się każdym słowem, etapem, kolejnym tomem, aby na koniec sięgnąć po upragnioną wisienkę na torcie. Prosty przepis. Zwykłość a zarazem niezwykłość w prostocie to jest klucz do sukcesu. Nic nie trwa wiecznie. Zjadasz wisienkę z swojego ulubionego tortu. Czujesz satysfakcję? Właśnie, że nie! Czujesz rozczarowanie i niedosyt, że właśnie rozpływa Ci się w ustach wisienka, która jest kończącym elementem tortu. Hej nie martw się! Ciasto lub tort można upiec od nowa tak samo przeczytać WzM. Znów powrócisz do tego, co tak naprawdę pokochałeś w postaciach i od czego mamy jeszcze naszą wyobrażanie, ale ostrożnie z nią nie dajmy się zwariować też otaczajmy się rzeczywistością.
Co mi się podobało: dojrzewanie bohaterów, zaskakujące pomysły, akcja.
Claire, która już nie była zlęknioną zagubiona nastolatką, potrafiła stawiać czoła problemom, mimo że ryzykowała przez to swoje własne życie, odważna, szukająca w każdym człowieku lub w wampirze coś dobrego, nie spisywała nikogo na straty, każdego starała się ratować najlepiej jak mogła i jej wrodzona inteligencji i spryt.
Zaskoczeniem dla mnie była Monika Morrell, która była zwykłą jędzą jednak okazało się, że posiada w sobie cząstkę człowieczeństwa nawet prawie mogłabym ją polubić.. i tak naprawdę jej życie to gra o przetrwanie. W środku posiada uczucia pomimo tego, że nie daję tego po sobie poznać.
Shane Collins też się zmienił skłonny do bójek, nie odpowiedzialny za swe czyny, buntownik a teraz zupełne inne podejście jak ta Claire na niego wpływa. Ogromnym zaskoczeniem jest Shane Collins zmienił swoje nastawienie do wampirów o ironio?? A może w tym wszystkim jest ukryty podtekst, aby w końcu Myrnin odczepił się od małej Claire.
,,-Pozwól, że powiem ci to tylko raz - odezwał się Shane,
zaczynając wirować z Claire po parkiecie. - Koniec z flirtowaniem z tym wariatem.”
Więcej nie piszę pozostawiam to słodką tajemnicą.
Jakby ktoś mnie spytał czy polecam serie WzM? Odpowiedziałabym, że w 100%
~Ivy
Czuję ogromny smutek, że to już koniec serii Wampiry z Morganville. Nic nie trwa wiecznie. Nawet ludzkie życie dobiega końca. Żyłam się z bandą mieszkańców Domu Glassów. Ich docinki, teksty, poczucie humoru, które sobie cenie w książkach, co powoduję, że uśmiecham się sama do siebie. W tych książkach nie znajdziesz nudy zawsze czeka na Ciebie akcja, którą uwielbiam. Od...
więcej Pokaż mimo to