Książka bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Przeczytałam ją w jeden dzień. Pozycja okazała się na tyle ciekawa, że ciężko się było od niej oderwać. Zakończenie nie było do końca przewidywalne, chociaż myślałam wcześniej o także do niego zbliżonej wersji. Ucieszył mnie również fakt, że jest kolejna część i z całą pewnością po nią sięgnę. Książkę bardzo każdemu polecam.

Książka bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Przeczytałam ją w jeden dzień. Pozycja okazała się na tyle ciekawa, że ciężko się było od niej oderwać. Zakończenie nie było do końca przewidywalne, chociaż myślałam wcześniej o także do niego zbliżonej wersji. Ucieszył mnie również fakt, że jest kolejna część i z całą pewnością po nią sięgnę. Książkę bardzo każdemu polecam.

Wojna atomowa zniszczyła naszą cywilizację. Po latach ludzkości udało się osiągnąć pewną stabilizację. Opartą na totalnej nierówności, ponieważ zaczęły się rodzić tylko bliźnięta. I zawsze jedno było zupełnie zdrowe, a drugie z wadą. Alfy i Omegi. Francesca Haig przenosi nas do tego świata pełnego niesprawiedliwości i segregacji rasowej, gdzie do wiekach coraz bardziej ograniczanych praw Omeg, na świat przychodzi para bliźniąt, przy których nie sposób określić które z nich jest Omegą…

Link do pełnej recenzji: https://wielokropekblog.wordpress.com/2019/05/26/ogniste-oczyszczenie-recenzja/

Link do bloga: https://wielokropekblog.wordpress.com/
Link do instagrama: https://www.instagram.com/wielo_kropek/
Link do facebooka: https://www.facebook.com/wkropek/

Wojna atomowa zniszczyła naszą cywilizację. Po latach ludzkości udało się osiągnąć pewną stabilizację. Opartą na totalnej nierówności, ponieważ zaczęły się rodzić tylko bliźnięta. I zawsze jedno było zupełnie zdrowe, a drugie z wadą. Alfy i Omegi. Francesca Haig przenosi nas do tego świata pełnego niesprawiedliwości i segregacji rasowej, gdzie do wiekach coraz bardziej...

Ostatnio w zapowiedziach @wydawnictwo_uroboros można było dostrzec ciekawą książkę z gatunku fantasy/postapo. Jak dobrze wiecie ja mam fiksacje na punkcie tych gatunków więc jak możecie sie domyślić... No musiałam. Ale zanim dojde do 3 części która premiere miała w tym miesiącu, postanowiłam poznać jej poprzedniczki. .
"Ogniste oczyszczenie" to książka, która raczej nie zachęci was okładką, ale fabułą - oczywiście. Francesea Haig - Autorka tej trylogii, wpadła na ciekawą wizję postapokaliptycznego świata. Jest ona niecodzienna i równie przerażająca jak inne wizje Autorów które miałam okazje przeczytać czy też obejrzeć. Widać, że Autorka umie pisać i ma dobrze zarysowaną fabułę chociaż... I tu sie szykuje mój ból tyłka. Moim zdaniem Autorka czasem popadała w pewien przesadyzm. Z jednej strony prowadziła nas przez ciekawą fabułę a jednocześnie umiała sie rozpisać tak nagle o czymś co tylko zaśmiecało nam książkę. Takich momentów było w niej kilka a ja po prostu czułam się wtedy znudzona i zmęczona tematem. Książka ma bardzo rozchwiane tempo i mi osobiście nie za bardzo to pasuje, bo jednak mamy bardzo duże skoki z "jest wszystko zajebiście" do "zanudzisz sie na śmierć". Do tego jeszcze takim jednym dość złym błędem w tej książce była kreacja jednego z głównych bohaterów - Kimy. Drewniana, niczym nie charakteryzująca sie postać, która moim zdaniem bardzo spowalniała fabułę. Jednocześnie ta postać ma bardzo ważny wątek w tej książce i to tak naprawde na niej sie wszystko opiera, ale widząc tak znaczącą postać - spodziewamy sie czegoś dużo lepszego. Całe szczęście koniec książki, wiele ratuje i ja sama jestem nim bardzo usatysfakcjonowana. Zapłaci chociaż troche krzywd, które Autorka zrzuciła na nas. .
Uważam, że to jest dobra książka, ale z niedociągnięciami. Powinna być jednak ciut krótsza a niektórzy wykreowani bohaterowie do poprawki. Mimo wszystko wam polecam ze względu na ciekawą fabułę.

Ostatnio w zapowiedziach @wydawnictwo_uroboros można było dostrzec ciekawą książkę z gatunku fantasy/postapo. Jak dobrze wiecie ja mam fiksacje na punkcie tych gatunków więc jak możecie sie domyślić... No musiałam. Ale zanim dojde do 3 części która premiere miała w tym miesiącu, postanowiłam poznać jej poprzedniczki. .
"Ogniste oczyszczenie" to książka, która raczej nie...

Świat, w którym są tylko dwie opcje: bycie piękną, idealną i silną Alfą wiodącą bezproblemowe, cudowne życie...albo naznaczoną blizną na czole, odrzuconą od społeczeństwa Omegą. Albo szacunek i szansa na pięcie się w górę, albo upadek bez możliwości podźwignięcia się.

W takim uniwersum żyje Cass, ukrywająca pod niepisanym paktem milczenia brata swoje wizjonerstwo. Póki nikt, poza Zachem i nią samą, nie zna prawdy, dziewczyna jest bezpieczna. Do czasu.

Gdy bliźniak Cass ujawnia jej defekt, nastolatkę spotyka nieodwracalne przeznaczenie Omeg - zostaje naznaczona i wygnana. Podczas gdy chłopak pnie się w górę, dziewczyna samotnie dorasta w wiosce pogardzanych Omeg. Po latach, gdy ponownie się spotykają, Cass odkrywa niecny plan Alf. Aby raz na zawsze pozbyć się znienawidzonych bliźniąt, każdy słabszy człowiek ma zostać pozbawiony świadomości.

Książkę uważam za jedną z najciekawszych niedawno napisanych dystopii, głównie ze względu na ciekawy pomysł.
Polecam serdecznie.

Świat, w którym są tylko dwie opcje: bycie piękną, idealną i silną Alfą wiodącą bezproblemowe, cudowne życie...albo naznaczoną blizną na czole, odrzuconą od społeczeństwa Omegą. Albo szacunek i szansa na pięcie się w górę, albo upadek bez możliwości podźwignięcia się.

W takim uniwersum żyje Cass, ukrywająca pod niepisanym paktem milczenia brata swoje wizjonerstwo. Póki...

Ni to wspaniała, ni to zła - szczerze nie wiem jak ją ocenić.
Często się nie do niej zmuszałam, trochę przewidywalne zakończenie, ale że była zła, nie powiem.

Jednak ciekawy pomysł na połączenie bliźniaków. Przyniosło to też pytanie - skoro odczuwają oboje ból, czy przyjemność również?
Czy działa to tylko w jedną stronę? A jeśli, to dlaczego?

Ni to wspaniała, ni to zła - szczerze nie wiem jak ją ocenić.
Często się nie do niej zmuszałam, trochę przewidywalne zakończenie, ale że była zła, nie powiem.

Jednak ciekawy pomysł na połączenie bliźniaków. Przyniosło to też pytanie - skoro odczuwają oboje ból, czy przyjemność również?
Czy działa to tylko w jedną stronę? A jeśli, to dlaczego?

Egzemplarz książki znalazłam w sanatoryjnej biblioteczce, zaintrygował mnie opis na okładce więc się za nią zabrałam w te pędy.

Cóż... Powieść dokończyłam ale już bez przyjemności. Na pewno plusami książki są postapokaliptyczny świat wykreowany przez autorkę oraz idea która przyświeca głównej bohaterce. Minusami są schematyczność i dialogi, w których na siłę wciśnięto tzw. trudne słowa, co chwilę miałam uczucie że autorka trochę się męczyła przy ich pisaniu.

Podobno to pierwsza powieść pisarki, życzę jej więc wszystkiego dobrego i powodzenia w przyszłości!

Egzemplarz książki znalazłam w sanatoryjnej biblioteczce, zaintrygował mnie opis na okładce więc się za nią zabrałam w te pędy.

Cóż... Powieść dokończyłam ale już bez przyjemności. Na pewno plusami książki są postapokaliptyczny świat wykreowany przez autorkę oraz idea która przyświeca głównej bohaterce. Minusami są schematyczność i dialogi, w których na siłę wciśnięto...

Więź łącząc bliźnięta od dawna owiana jest magiczną nutą. Słyszy się o tym, że takie rodzeństwo potrafi się wyczuwać psychicznie, odczuwać wspólnie fizyczny ból czy nawet wykazywać zdolności telepatyczne. Oczywiście nie da się nijak tego zbadać czy udowodnić, ale sprawia to, że istnienie bliźniaków wzbudza większe emocje. Bliźnięta stanowią niewielki procent wszystkich urodzeń. Zastanawialiście się kiedyś jakby mógł wyglądać świat, gdyby tylko takie ciąże występowały? Taką właśnie wizję oferuje nam Francesca Haig w swojej debiutującej powieści.

Ziemia jaką obecnie znamy nie istnieje. Wielki Wybuch odmienił całkowicie jej oblicze. Od czterystu lat rodzą się tylko bliźnięta. Zawsze chłopak i dziewczyna. Jedno nazywane Alfą - idealne i zdrowe, drugie zwane Omegą - z wyraźnym defektem. Omegi uważa się za zagrożenie, odpadek społeczeństwa, dlatego dzieci rozdziela się. Gdy na świat przychodzi Cass i Zach nie wiadomo, które jest kim, bo żadne nie przejawia cech Omegi. Z upływem czasu rodzeństwo dorasta, a w chłopaku narasta gorycz związana z brakiem możliwości zaistnienia jako Alfa. Wie, że jego siostra skrywa sekret świadczący o byciu Omegą. Przychodzi jednak dzień, gdy Cass zostaje zdemaskowana i musi opuścić rodzinny dom. Dziewczyna jest zmuszona zmierzyć się z brutalną rzeczywistością i walczyć o wolność. Tylko czy w tym świecie jest jeszcze miejsce dla Omeg?

Już od pierwszych stron można poczuć, że Ogniste oczyszczenie to dystopia, której uniwersum autorka dogłębnie sobie przemyślała. Poznajemy świat dość szczegółowo, jego zasady i prawa nim rządzące. Jest to niewątpliwie jedna z największych zalet dzieła Haig. Rzeczywistość w której przyszło żyć głównej bohaterce jest okrutna i bezduszna, a działania względem Omeg przypominają poczynania Hitlera. Są uciśnieni i gnębieni, i gdyby nie fakt, że są w niewytłumaczalny sposób powiązani z Alfami ( gdy jeden z bliźniaków ginie, umiera i drugi) to pewnie byliby masowo zabijani. Pisarka pokazuje świat pełen nienawiści i zakorzenionego zła. Świat w którym niechęć między rodzeństwem jest na początku dziennym. Gdzie rodzice oddają jedno z dzieci, bo jest wybrakowane, a więc nie należy mu się godne życie wśród Alf. Jednak fabularnie powieść nie jest już tak intrygująca, jak poznawana rzeczywistość. Akcja jest nużąca, nie dzieje się za wiele, a jak się już dzieje to bez większych emocji. Fabuła opiera się na ciągłej podróży Cass, która obfituje w mnóstwo opisów, które zdecydowanie nie nadają dynamiki historii. Spokojnie tę wędrówkę można by ominąć, bo nie dzieje się tam nic, co by w jakikolwiek sposób rzutowało na późniejsze jak i finałowe wydarzenia. A ów finał również nie zaskakuje. Można go przewidzieć jak i większość zagadek, które chyba właśnie tym miały być.

Mimo że w Ognistym oczyszczeniu mamy do czynienia z pierwszoosobową narracją, Cass stanowi dla mnie jedną wielką, białą plamę. Haig tak mocno skupiła się na kreacji świata i jego charakterystyce, że o opisie emocji czy uczuć zapomniała. Główna bohaterka jest dość typową osobowością, jakie spotykamy w dystopiach. Tylko ona dzięki swoim umiejętnością ma szansę ocalić Omegi oraz świat, ale oczywiście nie chce być taką bronią. W każdym widzi dobro, jest naiwna. Brakuje jej charakteru. Nie lepiej wygląda postać Kimy - towarzysza podróży Cass, ale jego brak osobowości można chociaż tłumaczyć tym, że chłopak stracił pamięć. Autorka serwuje nam również wątek miłosny, ale nie wiem czy nazwanie tej relacji romansem nie jest zbyt przesadne. Wątek ten zaskakuje, ale nie pozytywnie. Raczej swoją absurdalnością i niezrozumieniem. Pojawia się znikąd. Dosłownie z kartki na kartkę, bez jakiegokolwiek wcześniejszego napomknięcia, że tą dwójkę na połączyć jakiego głębsze uczucie. Mylne jest również ostatnie zdanie jakie można przeczytać na tylnej okładce książki. Mówi ono o tym, czy miłość rodzeństwa przetrwa próbę. Sugeruje to, że Cass i Zach bardzo się kochają, ale zły świat im tego zabrania. A oczywiście tak nie jest, bo chłopak już dawno zszedł na ciemną ścieżkę, i gotów jest wiele złego zgotować Cass, aby chronić swoją skórę. Nie jest to powieść o miłości bliźniaków, a raczej nie w takim kontekście jak prezentuje nam to opis.

Ogniste oczyszczenie to książka, która mogłaby być świetna, gdyby tylko wykonanie było lepsze. Haig stworzyła intrygującą rzeczywistość, jednak fabule zabrakło polotu i większych emocji. Powieść momentami przynudza, jest przeciągana, za dużo opisów, a dialogów jak na lekarstwo. Bohaterowie nie przykuwają naszej uwagi, a ich los jest nam obojętny. Jednak pisarka, mimo że w całkiem odmiennym świecie, porusza wiele problemów aktualnych obecnie. Brak tolerancji, dyskryminacja czy gnębienie ludzi, którzy nie są idealni. Dla tych aspektów, jak i samego uniwersum jest to powieść warta poznania, ale na tle innych dystopii wypada bardzo średnio.

Więź łącząc bliźnięta od dawna owiana jest magiczną nutą. Słyszy się o tym, że takie rodzeństwo potrafi się wyczuwać psychicznie, odczuwać wspólnie fizyczny ból czy nawet wykazywać zdolności telepatyczne. Oczywiście nie da się nijak tego zbadać czy udowodnić, ale sprawia to, że istnienie bliźniaków wzbudza większe emocje. Bliźnięta stanowią niewielki procent wszystkich...

Dostałam tę książkę w prezencie pod choinkę od siostry. Świetnie trafiła w mój gust! Ciekawa, niebanalna fabuła i oryginalni bohaterowie to jest to co lubię! Bardzo podoba mi się pomysł z bliźniakami i to, że śmierć jednego jest również końcem życia dla drugiego. Jest strasznie wciągająca! Nie mogę się doczekać, aż dowiem się co będzie dalej! Mam nadzieję, że miłość jak zawsze zwycięży :)

Dostałam tę książkę w prezencie pod choinkę od siostry. Świetnie trafiła w mój gust! Ciekawa, niebanalna fabuła i oryginalni bohaterowie to jest to co lubię! Bardzo podoba mi się pomysł z bliźniakami i to, że śmierć jednego jest również końcem życia dla drugiego. Jest strasznie wciągająca! Nie mogę się doczekać, aż dowiem się co będzie dalej! Mam nadzieję, że miłość jak...

Przeczytane. Nie powala. "Intryga" to zbyt wygórowane słowo. Od początku można domyślić się kto jest kim i jak to się skończy. Przeczytać się dało dlatego jednak gwiadki.

Przeczytane. Nie powala. "Intryga" to zbyt wygórowane słowo. Od początku można domyślić się kto jest kim i jak to się skończy. Przeczytać się dało dlatego jednak gwiadki.

Pomysł - jak najbardziej super. Mimo to straasznie długo czytałam tę książkę, było mi trudno przez nią przebrnąć, czasami jakieś fragmenty pomijałam.

Pomysł - jak najbardziej super. Mimo to straasznie długo czytałam tę książkę, było mi trudno przez nią przebrnąć, czasami jakieś fragmenty pomijałam.