Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bohaterem książek jest wykładający na uniwersytecie fizykę Tadeusz Siekierski. Ot, kolejny typowy, zwykły szary obywatel jakich wielu, wiodący nudne, nie do końca udane życie, gdzie dni zlewają się praktycznie w jedno i to samo. Wszystko zmienia się, kiedy za sprawą kolegi z policji zostaje wciągnięty w sprawę tajemniczego, zalatującego okultyzmem zabójstwa. Racjonalnie myślący naukowiec przekonuje się, że po świecie krążą siły potężniejsze od praw fizyki, a sprawca nie do końca pochodzi akurat z niego...

Od dawna tęskniłam za lekką, wciągającą powieścią urban fantasy z elementami grozy. Tutaj dostałam ją w rodzimych klimatach, z komediowym wręcz chwilami poczuciem humoru. Autor potrafi pisać lekko i z luzem, a przy tym nie nudzi i potrafi zaskoczyć swoimi pomysłami. Widać, że opowiadana historia sprawia przyjemność i jemu. Wykreowana z pazurem mezopotamska demoniczna bogini Alazza, trzęsące Bydgoszczą charakterne diabły oraz tajemnicze rytauły w pewnej stadninie koni zapadną czytelnikowi na długo w pamięć. Ode mnie jeszcze dodatkowy plus za kolejnego Behemotowego kota w literaturze.

Pełna, zbiorcza recenzja dwóch tomów cyklu na http://fantastycznarzeznia.blogspot.com/2020/05/horror-13-14-cezary-chyzewski-alazza.html

Bohaterem książek jest wykładający na uniwersytecie fizykę Tadeusz Siekierski. Ot, kolejny typowy, zwykły szary obywatel jakich wielu, wiodący nudne, nie do końca udane życie, gdzie dni zlewają się praktycznie w jedno i to samo. Wszystko zmienia się, kiedy za sprawą kolegi z policji zostaje wciągnięty w sprawę tajemniczego, zalatującego okultyzmem zabójstwa. Racjonalnie...

"Czytelnicy nieco bardziej zorientowani w książkowym rynku polskiej grozy z łatwością dostrzegli, że zrobił się nam ostatnio mały wysyp debiutantów, niczym jako grzyby na wiosnę. Jak to jednak bywa z jakością - bywa różnie. Zatem, jakże dostrzec w zalewie młodych, mniej i bardziej zdolnych raczkujących pisarzy tych wybijających się ponad przeciętność? Pozostając w grzybowej tematyce, o sromotnika wszak nietrudno. (...)
"(...) historia zaczyna się z hukiem. Jeden z głównych bohaterów, Kacper zostaje sierotą. W trakcie swojego samotnego życia trafia do domu dziecka prowadzonego przez siostry zakonne. Jak można się domyślać, za przyjemnie tam nie jest, a główną tego przyczyną jest przełożona Ezechiela - gwarantuję, że to prawdziwa siostrzyczka z dna Waszych koszmarów.

Fabuła jednakże nie koncentruje się wyłącznie na postaci chłopca. Dość szybko mamy przeskok do makabrycznego mordu popełnionego w... domu dziecka. Tak, dokładnie tego samego, do którego trafił nasz delikwent. Od tego momentu towarzyszymy głównie dwóm detektywom, próbującym rozwiązać tajemnicę śmierci wszystkich pracownic oraz zniknięcia dzieci. Jesteśmy świadkami mrożących krew w żyłach, a nie raz wypychających zawartość żołądka na zewnątrz zjawisk. Do tego wszędzie te ćmy... Naprawdę, jeśli przez lekturę nie zaczną Wam jak Mnie śnić nie po nocach to co najmniej będziecie patrzeć na ich pojawianie się w swoim zaciszu z podwójną podejrzliwością.

Debiut Bartłomieja Fitasa jest bardzo dopracowany. Autor ma lekkie pióro, którym ze swadą prowadzi typowo kryminalną opowieść w dobrym stylu przeplataną niespodziewanymi momentami grozy, chwilami wręcz gore. Czytanie wciąga i nie pozwala odłożyć lektury do momentu poznania tajemnicy domu dziecka. Pisarz nie oszczędza swoich bohaterów, co chwila serwując im prawdziwe ciosy od losu, nie pozwalające poczuć się bezpiecznie nawet na chwilę. (...)"

Pełna opinia na: https://fantastycznarzeznia.blogspot.com/2019/06/horror-12-bartomiej-fitas-potepiona.html

"Czytelnicy nieco bardziej zorientowani w książkowym rynku polskiej grozy z łatwością dostrzegli, że zrobił się nam ostatnio mały wysyp debiutantów, niczym jako grzyby na wiosnę. Jak to jednak bywa z jakością - bywa różnie. Zatem, jakże dostrzec w zalewie młodych, mniej i bardziej zdolnych raczkujących pisarzy tych wybijających się ponad przeciętność? Pozostając w grzybowej...