Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"13 powodów" to książka poruszająca ważne problemy, takie jak samobójstwo i gwałt. Czyta się ją szybko, napisana jest prostym, przyjemnym językiem. Sam pomysł całkiem ciekawy, wzbudza refeksje u czytelnika. Każdy z nas powinien się zastanowić, czy aby nasze słowa i czyny, tak błahe w naszym mniemaniu, nie ranią innych ludzi. Muszę się przyznać, że najpierw obejrzałam serial, dopiero potem sięgnęłam po książkę. Zapewne w odwwrotnej kolejności moje odczucia byłyby takie same; serial jest po prostu lepszy. W książce brakuje mi głębszej charakteryzacji bohaterów, wglądu w ich życie i powodu danego postępowania. Zakończenie również nie przypadło mi do gustu, gdyż możemy przypuszczać, że kasety nie zostały upublicznione, a więc prawdziwych winowajców, szczególnie jednego z nich zasługującego na długi pobyt w więzieniu, nie spotkały konsekwencje. Serial rekompensuje braki książki, urozmaica całą historię, wprowadza ciekawe wątki poboczne, wywołuje o wiele więcej emocji. "13 powodów" to książka, która może nie jest arcydziełem, ale warto po nią sięgnąć i zrozumieć, że nasze czyny mają wielki wpływ na otaczających nas ludzi.

"13 powodów" to książka poruszająca ważne problemy, takie jak samobójstwo i gwałt. Czyta się ją szybko, napisana jest prostym, przyjemnym językiem. Sam pomysł całkiem ciekawy, wzbudza refeksje u czytelnika. Każdy z nas powinien się zastanowić, czy aby nasze słowa i czyny, tak błahe w naszym mniemaniu, nie ranią innych ludzi. Muszę się przyznać, że najpierw obejrzałam...

Jestem pod wrażeniem, naprawdę. W Darach Anioła poznaliśmy świetnych bohaterów (szczególnie drugoplanowych, jak Magnus), ciekawy świat Nocnych Łowców i przyjemny, prosty styl autorki. Czegoś mi jednak w tej serii brakowało. Przede wszystkim Cassandra za bardzo skupiła się na głównej parze, zapominając o postaciach pobocznych. W Mechanicznym Aniele charakteryzacja głównych bohaterów wypada lepiej, dzięki czemu nie miałam ich dość, a wręcz przeciwnie - mogłabym czytać tylko o nich. Tessa jest lepsza niż Clary, Will lepszy niż Jace. Pojawił się również cudowny Jem, który jest tak uroczy, że sama chciałabym mieć tak wspaniałego przyjaciela. Relacje pomiędzy Tessą a chłopcami oraz Jemem a Willem wzbudzają sympatię, nie są wymuszone ani przerysowane. Will wnosi humor do książki, ale i Jem potrafi wywołać uśmiech na mojej twarzy. Tessa jako główna bohaterka też spisuje się bardzo dobrze, jestem pozytywnie zaskoczona jej charakteryzacją. Do plusów można dodać obecność Magnusa, który skradł moje serce w Darach Anioła. Styl autorki jest lekki, opisy nie nużą, a dialogi nie są sztywne, bywają całkiem zabawne. Czytanie o deszczowym Londynie sprawia, że bez trudu można go sobie wyobrazić. Książka też nie raz mnie zaskoczyła, akcja utrzymuje się od początku do samego końca. Gdy tylko odrywałam się od lektury, nie mogłam przestać o niej myśleć. Przeczytałam ją stanowczo za szybko. Podsumowując, Clare napisała rewelacyjną książkę, do której mam tylko jedno zastrzeżenie: więcej Jema, bo Jema nigdy nie za wiele.

Jestem pod wrażeniem, naprawdę. W Darach Anioła poznaliśmy świetnych bohaterów (szczególnie drugoplanowych, jak Magnus), ciekawy świat Nocnych Łowców i przyjemny, prosty styl autorki. Czegoś mi jednak w tej serii brakowało. Przede wszystkim Cassandra za bardzo skupiła się na głównej parze, zapominając o postaciach pobocznych. W Mechanicznym Aniele charakteryzacja głównych...

Ciocia wręczyła mi tę książkę ze słowami "Musisz ją przeczytać", a więc odłożyłam w czasie sięgnięcie po jedno z tkwiących na półce romansideł i zabrałam się za lekturę, gdzie głównym wątkiem nie była miłość, lecz tajemnicze zabójstwa. W Torrance, małym miasteczku na Florydzie, doszło do tragedii. Odnaleziono ciało młodej dziewczyny z odstrzeloną połową czaszki. Mieszkańcami wstrząsnęła ta wiadomość, a jeszcze bardziej fakt, że ofiar było więcej. Zabójca wybrał sobie za cel piękne, szczupłe, ledwie pełnoletnie kobiety. Przez około dwadzieścia rozdziałów czytelnik zastanawia się razem z bohaterami: kim jest ten morderca i dlaczego to robi? Dopiero pod koniec poznajemy prawdę, która jest szokująca i bardzo dobrze ukazana.
"Zabójcze piękno" to książka poruszająca problem znany nam wszystkim. Otóż opowiada o młodych ludziach dyskryminujących "gorszych" od siebie, a więc grubszych, o innej orientacji seksualnej, nieśmiałych i inaczej ubierających się. Lektura ta jest dobra dla nastolatków, może im bowiem uświadomić wagę problemu, ale też dla starszych czytelników, gdyż rodzice i nauczyciele często nie zwracają uwagi na takie sprawy, co później może skończyć się tragedią.
Podsumowując, nie żałuję żadnej chwili spędzonej przy tej powieści i polecam ją wszystkim. Jest napisana bardzo dobrym stylem, zawiera tajemnicę, dzięki której zmusza czytelnika do myślenia i zastanawiania się nad treścią, oraz prawdziwe pokazuje to, co dzieje się teraz na świecie, a z czym należy walczyć.

Ciocia wręczyła mi tę książkę ze słowami "Musisz ją przeczytać", a więc odłożyłam w czasie sięgnięcie po jedno z tkwiących na półce romansideł i zabrałam się za lekturę, gdzie głównym wątkiem nie była miłość, lecz tajemnicze zabójstwa. W Torrance, małym miasteczku na Florydzie, doszło do tragedii. Odnaleziono ciało młodej dziewczyny z odstrzeloną połową czaszki....