Opinie użytkownika
Dawno nie czytałam czegoś tak ... złego? Nie wiem nawet, jakim słowem określić tę pozycję, gdyż jest ona tak naprawdę o niczym konkretnym. Mamy jakąś tam bohaterkę, którą autor kreuje tak, aby było nam jej żal, a tak naprawdę miałam jej dosyć przez większość powieści. Coś tam o śmierci, coś o nastoletnim buncie, wplecenie w fabułę "powieści w powieści", ale niezbyt...
więcej Pokaż mimo toJest to pierwszy zbiór reportaży, jaki miałam okazję przeczytać i absolutnie nie żałuję. Książka rozpoczyna się od wywiadu z żoną Mariusza Trynkiewicza i jest to bardzo sprytny zabieg, gdyż jest to tak szokujący reportaż, że wciąga czytelnika i każde mu czytać dalej. Reszta tej pozycji jest tak samo szokująca, jak jej początek, gdyż otwiera nam oczy na sprawy, na które się...
więcej Pokaż mimo toJedni piszą o tej książce w samych superlatywach, a inni ją krytykują, więc pozostaje pytanie - czy warto po nią sięgnąć? Moim zdaniem, oczywiście, że tak. Bardzo ważnym jest to, iż aby zrozumieć głównego bohatera, trzeba przeczytać przynajmniej kilkadziesiąt stron oraz bądźmy szczerzy, najbardziej spodoba się ta książka tym osobom, które same nie rozumieją świata oraz...
więcej Pokaż mimo toZ pewnością jest to inny rodzaj poezji niż ten, do którego przywykliśmy na lekcjach języka polskiego, jednak tak samo wart uwagi. Polubiłam to, w jak bezpośredni sposób podmiot liryczny przedstawia swoje uczucia dotyczące wszystkiego, co go otacza i nie stara się używać wielu środków stylistycznych, aby ukazać, co tak naprawdę myśli wielu z nas. Z pewnością, jest to zbiór...
więcej Pokaż mimo toJedna z najlepszych książek, jakie miałam okazję przeczytać. Uwielbiam powieści o tematyce wojennej, a jeszcze bardziej te z wojną w tle. Obserwujemy tu naprawdę skomplikowane i często niejasne zachowania oraz profile psychologiczne głównych postaci, które wojna wyniszcza w pośredni czy też bezpośredni sposób i odbija piętno na ich całym dalszym życiu. Początek nieco mi się...
więcej Pokaż mimo toKsiążkę tę uważam za pozycję z pewnością wartą przeczytania, jednak według mnie, nie dorównuje ona poprzednim częściom. Opowiada historię przeszłości Fermina, jednak zamiast dawać nam odpowiedzi związane z naszymi rozmyślaniami nad tym, jaka rzeczywiście jest prawda, daje nam więcej pytań, jakie możemy zadawać aż do czasu przeczytania ostatniej części serii Cmentarza...
więcej Pokaż mimo toObawiałam się, że będzie to dość przereklamowana książka dla młodzieży i tak bardzo się cieszę, że myliłam się w tej kwestii. Sam pomysł pisarki był naprawdę znakomity i całe szczęście, że chociaż tutaj porzucono motyw poważnej choroby (najczęściej nowotworu) i ukazano coś całkowicie innego, również dotyczącego zdrowia, lecz pokazującego obniżoną odporność organizmu i...
więcej Pokaż mimo toMogłabym uznać tę książkę za sobowtóra "Światła, którego nie widać" ze względu na mnóstwo podobieństw, lecz nie potrafię stwierdzić, która książka jest lepsza, gdyż w "Słowiku" znalazłam kilka rzeczy, które mnie irytowały, jednak nie do końca jest to wina autorki. Po pierwsze, postacie są nieco szablonowe i nie potrafiłam poczuć sympatii do Isabelle, nawet na końcu...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toJedno z najcudniejszych dzieł literatury, jakie miałam okazję przeczytać. Rzeczy, które najbardziej mi się tutaj podobały to z pewnością ostatnie zdania w pamiętnikach Adama i Ewy - naprawdę, mogłabym je powiesić nad łóżkiem, tak bardzo mnie wzruszyły i zapadły w pamięć. Kolejną rzeczą jest niezwykłe poczucie humoru autora, które widzimy w próbach rozwikłania przez Adama,...
więcej Pokaż mimo toUwielbiam książki Carlosa Ruiza Zafona, jednak tę pozycję uważam za najsłabszą z jego wszystkich, jakie dotąd czytałam. W niektórych momentach, książka bardzo się dłużyła, a w zawiłej fabule łatwo można było się pogubić, jednak absolutnie nie uważam jej czytania za stratę czasu, jednak po przeczytaniu książek z serii Cmentarz Zapomnianych Książek mam znaczny niedosyt. Jest...
więcej Pokaż mimo to
Jedna z najpiękniejszych książek, jakie czytałam. Przedstawię kilka powodów tak wysokiej pozycji w moim rankingu:
1. Sposób narracji Noah to po prostu mistrzostwo świata, dawno nie spotkałam tak wyrazistych bohaterów, z którymi naprawdę mocno się utożsamiałam. Ogromny plus za to, że Noah i Jude opisywali wydarzenia w sposób całkowicie różny, co dodawało historii...
Powiem jedno: nie rozumiem fenomenu tej książki. Spójrzmy prawie w oczy: tego typu opowieści jest naprawdę bardzo, bardzo dużo, a "Promyczek" niczym się od nich nie różni. Mamy bohaterkę, która ma niewiarygodnego pecha w życiu oraz dwóch mężczyzn, którzy ciągle są opisywani przez autorkę książki tak, jakby byli ósmym cudem świata, pozbawieni jakichkolwiek wad. Wiele osób...
więcej Pokaż mimo toWierzcie bądź nie, ale na Carlosie Ruizie Zafonie jeszcze nigdy się nie zawiodłam i z dumą mogę nazywać go moim ulubionym pisarzem, którego dzieła zawsze czytam z zapartym tchem. Można by sądzić, że są to typowe kryminały połączone z realizmem magicznym, jednak mnie zawsze skłaniają one do refleksji mocniej niż większość książek filozoficznych. Najmocniej zapadło mi w...
więcej Pokaż mimo toGdyby ktoś zapytał mnie o jakąś dobrą książkę, najlepiej opowiadającą w nietypowy sposób o miłości dwojga nastolatków, z pewnością właśnie "Eleonora i Park" byłaby tą książką. Można powiedzieć, że nie podejmuje ona tylko łatwych tematów, ale również zahacza o przemoc w rodzinie, o skomplikowane relacje ojca z synem, a także niezadowolenie z siebie, które występuje u wielu...
więcej Pokaż mimo toNa początku, bardzo się z nią męczyłam, jednak po przeczytaniu połowy, poczułam się inaczej, jak gdyby te wszystkie słowa wywarły na mnie magiczny wpływ. Może nie wszystko w niej zrozumiałam, ale na pewno muszę stwierdzić, że jest to dobra książka, jednak przez pierwsze strony nie poznajemy żadnych praktycznych wskazówek co do postępowania według opisywanych tu zasad....
więcej Pokaż mimo toNiewątpliwie jest to ważna pozycja na liście książek należących do literatury młodzieżowej. Sam pomysł przechodzenia z jednego ciała do kolejnego każdego dnia, uczucie wiecznej tułaczki, ale jednocześnie ogromna wiedza i doświadczenie, a także miłość, która daje nam nadzieję na wyjście z tego błędnego koła. Nawet, kiedy bohater wie, że jest to możliwe, nie decyduje się na...
więcej Pokaż mimo toNie rozumiem, dlaczego o tej książce jest tak cicho, gdyż według mnie, jest znacznie lepsza od wielu bestsellerów, typowych romansideł niewnoszących niczego do życia czytelnika. Opowieść jest po prostu przepiękna. Poznajemy tu bohaterów, którym wydaje się, że wiedzą, czego pragną i podążają w tym kierunku, aż w końcu wydarza się coś, co zmienia ich na zawsze i pozwala...
więcej Pokaż mimo to
Oprócz właśnie "Szukając Alaski" czytałam jeszcze jedną książkę Johna Greena, mianowicie "Gwiazd naszych wina" i przyznaję, że ta pierwsza podobała mi się znacznie bardziej. Co do autora, mam mieszane uczucia i raczej nie sięgnę po jego pozostałe książki, ale czas pokaże.
Moim zdaniem, bohaterowie tej książki są największym jej atutem - nieszablonowi i do bólu prawdziwi,...
Książka jest z pewnością jedną z pozycji, jaka powinna znaleźć się na liście czytelniczej każdego. Dlaczego? Dlatego, że w dzisiejszych czasach, choroba z jaką zmaga się główna bohaterka, mam wrażenie, że jest zamiatana pod dywan i traktowana jako "przypadłość starych ludzi", co zresztą idealnie jest przedstawione w tej historii. Przeczytałam ją w trzy godziny i dzięki...
więcej Pokaż mimo toJest to jedna z książek, których czytanie wspomina się z nieukrywanym wzruszeniem i ogromnym sentymentem, być może jest to nawet najlepsza opowieść, jaką kiedykolwiek czytałam, a bardzo ciężko jest znaleźć książkę, która jednocześnie zahacza o horror, kryminał i romans, wywołując wokół siebie odpowiednią atmosferę bez zbędnych i tandetnych szablonów, jakimi posługują się...
więcej Pokaż mimo to