Eleonora i Park
- Kategoria:
- literatura młodzieżowa
- Tytuł oryginału:
- Eleanor & Park
- Wydawnictwo:
- Otwarte
- Data wydania:
- 2015-03-16
- Data 1. wyd. pol.:
- 2015-03-16
- Liczba stron:
- 340
- Czas czytania
- 5 godz. 40 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788375153378
- Tłumacz:
- Magdalena Zielińska
- Tagi:
- rainbow rowell literatura młodzieżowa miłość związek młodość młodzież
Eleonora… nie sposób jej nie zauważyć: rude włosy, dziwne ciuchy. Czyta mu przez ramię. Uważa Romea i Julię za bogate dzieciaki, które dostawały wszystko, co chciały. Najbardziej nie lubi weekendów, bo spędza je bez niego.
Park… Dobrze mu w czerni. Denerwuje się, gdy musi prowadzić samochód w obecności taty. Uwielbia imię Eleonory i nie skróciłby go ani o sylabę. Wie, która piosenka jej się spodoba, zanim ona zacznie jej słuchać. Śmieje się z jej dowcipów, zanim ona dotrze do puenty.
Oto tocząca się w ciągu jednego roku szkolnego opowieść o dwojgu szesnastolatkach urodzonych pod nieszczęśliwą gwiazdą – dość mądrych, by zdawać sobie sprawę, że pierwszej miłości prawie nigdy nie udaje się przetrwać, ale na tyle odważnych i zdesperowanych, by dać jej szansę.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Miłość, młodość, muzyka
Powieści dla młodzieży od czasu sukcesu Johna Greena przechodzą swego rodzaju rewolucję. Jeszcze dziesięć lat temu pierwsze miejsca list bestsellerów dla młodzieży zajmowały pozycje o wampirach, nastolatkach posiadających nadprzyrodzone moce czy czarodziejach. Dziś ta tendencja się nieco zmienia. Wyraźnie widać, że na rynku znów pojawia się więcej książek o „normalnych” nastolatkach i powieści te cieszą się dużym zainteresowaniem, czego przykładem nie tylko popularność Johna Greena, ale też takich autorów jak Matthew Quick czy Colleen Hoover. Do grona najlepszych współczesnych twórców powieści młodzieżowej czy jak się to ładnie mówi na Zachodzie, young adult, aspiruje też Rainbow Rowell, która w swojej powieści „Eleonora i Park” postawiła przede wszystkim na wiarygodność. Jej książka nie podejmuje odkrywczego tematu – autorka pisze w końcu o pierwszej miłości – a jednak jest o niebo lepsza od wielu jej podobnych, co tylko świadczy o tym, że młodzież zaczęła w książkach szukać autentyczności. W czym zatem tkwi wyjątkowość „Eleonory i Parka”?
Bohaterami książki Rowell są dziewczyna i chłopak, para nastolatków, którzy początkowo się nie lubią, ale jak to w książkach bywa – z upływem stron stają się sobie coraz bliżsi. Ich znajomość zaczyna się, gdy Eleonora pojawia się jako nowa uczennica w szkolnym autobusie i z braku lepszego miejsca siada koło Parka. Początkowo oboje siebie nawzajem irytują, z czasem jednak Eleonora zaczyna podczytywać Parkowi przez ramię komiksy, a on jej je pożyczać. Wymieniają się też opiniami na temat muzyki, a Eleonora dostaje od Parka codziennie nową kasetę z utworami, które mogą się jej spodobać. Park i Eleonora to oboje trochę dziwacy i outsiderzy. On ubiera się na czarno, słucha punk rocka, czyta nałogowo komiksy, a przy okazji jest w połowie Koreańczykiem, co sprawia, że czuje się trochę odmieńcem. Ona ubiera się po męsku, jest pulchna (albo tak się jej tylko wydaje, tego nie wiemy) i ma burzę rudych włosów. W nowej szkole spotyka się z falą niechęci. Ale jest coś jeszcze, co sprawia, że Eleonora jest bohaterką wyjątkową jak na powieść dla młodzieży – jest ofiarą domowej przemocy. Strach przed ojczymem rządzi jej życiem – dziewczyna robi wszystko, by nie podpaść wiecznie pijanemu Richiemu. Drugi problem, który dotyczy Eleonory to bieda. Bieda i powieść młodzieżowa nie często idą w parze, Rowell jednak radzi sobie z tym tematem bardzo dobrze, uświadamiając nastoletnich czytelników, że ubóstwo to nie wybór, a ktoś biedny wcale nie musi być mniej fajny od reszty. Temat wygrywa takimi scenami jak ta, gdy Eleonora kradnie szczoteczkę do zębów, na którą zwyczajnie ją nie stać. Świetnie udało się też autorce uchwycić domowe problemy Eleonory: jak wygląda codzienne życie pod jednym dachem z tyranem, do jakich wybiegów trzeba się uciekać, żeby chociażby móc się wykąpać oraz jak bardzo nie ma się prywatności, gdy mieszka się w jednym pokoju z czwórką rodzeństwa. Rowell ukazuje trudności, jakie niesie z sobą bieda, ale nie rozczula się nad bohaterką, która do tych warunków po prostu się przystosowuje.
Eleonora nie jest jednak tak do końca ofiarą, ani w szkole, ani w domu. Potrafi się postawić i z uniesioną głową przyjąć porażkę. Nie jest miła (co mówi jej nawet Park),ale z drugiej strony z zaskakującą łatwością znajduje w nowej szkole dwie koleżanki. Z kolei Park mimo idealnej, szczęśliwej rodziny i domu, w którym aż chce się przebywać (przynajmniej Eleonorze) też ma swoje problemy. Nie do końca wydaje się mieć akceptację ze strony ojca, weterana wojennego, któremu przeszkadza na przykład to, że syn zaczyna malować oczy eyelinerem. To wszystko sprawia, że bohaterowie Rowell wydają się najnormalniejsi w świecie i bardzo znajomi każdemu, kto jest lub był nastolatkiem.
To, co oprócz bohaterów jest wyjątkowe w książce Rowell, to sposób, w jaki autorka opisała łączące ich uczucie, czy raczej uczucia towarzyszące im podczas ich pierwszego zakochania. Każdy, kto był kiedyś zakochany, wie, że opowieści o motylach w brzuchu to nie bajki. Dlatego cudownie, z uśmiechem na ustach czyta się krótkie, czasem nawet jednozdaniowe, ale bardzo ekspresyjne, rozdziały skupiające się na drobiazgach, które nagle dostrzegają u siebie nawzajem zakochani Eleonora i Park. Albo gdy autorka opisuje emocje towarzyszące pierwszemu złapaniu się za ręce czy pierwszemu pocałunkowi – niepewność, skrępowanie, tremę. I gdy pisze, że najgorsze są soboty i niedziele. Wszystko tak znajome, dla kogoś, kto jest lub był zakochany. Bo te emocje są prawdziwe i nie jeden nastolatek czytając „Eleonorę i Parka” poczuje, że czyta o samym sobie. Czytelnik kilka lub kilkanaście lat starszy zresztą też.
Warto wspomnieć o ciekawej kompozycji książki – w ramach jednego rozdziału otrzymujemy mini-rozdziały opowiadające naprzemiennie wydarzenia z perspektywy Parka i Eleonory. Nadaje to powieści pewien rytm i daje pełniejszy obraz ich historii. Kolejnym dobrym pomysłem było też osadzenie akcji książki w latach 80. minionego wieku. Nie ma komórek, Facebooka i iPodów (choć najpewniej Eleonora i tak by z tych dobrodziejstw nie mogła korzystać). Jest za to muzyka słuchana na walkmanie - jedynie do momentu wyczerpania baterii, co ma swój niepowtarzalny urok. Tych lat 80-tych może aż tak w książce nie czuć, jednak to odcięcie się od współczesności pozwala inaczej spojrzeć na to wszystko, co przytrafiło się Eleonorze i Parkowi.
„Eleonora i Park” to książka, która przypomina o magii miłości (nie tylko tej pierwszej). Znakomicie pokazuje jak zmienia się nasze codzienne funkcjonowanie, gdy jesteśmy zakochani, jak euforyczny jest to stan, ale także jakie miłość może przynieść cierpienie. Wzruszająca, ciepła, mądra – taka jest ta opowieść, którą każdy fan prozy young adult znać powinien.
Malwina Sławińska
Oceny
Książka na półkach
- 7 196
- 3 768
- 1 937
- 650
- 241
- 125
- 118
- 85
- 60
- 56
OPINIE i DYSKUSJE
[Współpraca Reklamowa- @odyseya.books ]
🤍Eleonora i Park- Rainbow Rowell
🤍@odyseya.books
4,5/5⭐
Recenzja:
Eleonora przeprowadza się do nowego miasteczka, gdzie nikogo nie zna. Pierwszego dnia szkoły gdy wsiada do autobusu nie ma gdzie usiąść ponieważ nikt nie pozwala jej koło siebie usiąść, no oprócz jednej osoby- Parka. Przez kilka pierwszych jazd autobusem, w ogóle ze sobą nie rozmawiają, lecz z dnia na dzień to się poprawia aż w końcu stają się dla siebie bliscy. W książce pojawia się wątek przemocy rodzinnej. Ojczym Eleonory jej nienawidzi i uprzykrza życie. Zakończenie dla mnie było smutne, Eleonora i Park tak bardzo zasługiwali na swoje zakończenie 😭
Książka naprawdę bardzo mi się podobała, było w niej dużo dialogów przez co czytało się ją o wiele szybciej.
[Współpraca Reklamowa- @odyseya.books ]
więcej Pokaż mimo to🤍Eleonora i Park- Rainbow Rowell
🤍@odyseya.books
4,5/5⭐
Recenzja:
Eleonora przeprowadza się do nowego miasteczka, gdzie nikogo nie zna. Pierwszego dnia szkoły gdy wsiada do autobusu nie ma gdzie usiąść ponieważ nikt nie pozwala jej koło siebie usiąść, no oprócz jednej osoby- Parka. Przez kilka pierwszych jazd autobusem, w ogóle ze...
"Trzymanie dłoni Eleonory było jak trzymanie motyla. Albo bijącego serca. Jak trzymanie czegoś doskonałego i pełnego życia"
Poznajcie Parka....
"-Kiedy nie jesteśmy razem, wydaje mi się, że nie oddycham - wyszeptała - co oznacza, że kiedy widzę cię w poniedziałek rano, mija jakieś sześćdziesiąt godzin od czasu, gdy po raz ostatni zaczerpnęłam oddechu"
.... I Eleonorę.
Dziewczyna rozpoczyna naukę w nowej szkole. Nikgo nie zna, jednak jej ogniste włosy, oryginalne stylowki przykuwają uwagę. Codziennie siada koło Parka. Chłopak jest inny. Cichy, zamknięty w sobie, skupimy na komiksach i muzyce, której słucha na walkmenie. Z czasem ich znajomość nabiera rozpędu, aby przerodzić się w coś pięknego, niepowtarzalnego, wyjątkowego. Ale jak to bywa z pierwszą miłością - początki nie zawsze są łatwe, a zawłaszcza koniec bywa bardzo trudny. Ta dwójka autsaiderów jest na tyle wyjątkow, odważna i mądra, że wie, że pierwsza miłość nie trwa wiecznie, ale próbują, ciesząc się tym co przyniosło im życie, czyli sobą nawzajem dopóki nie nadejdzie rozstanie.
Jak zaczęłam czytać historię Eleonory i Parka, pomyślałam, że to taka typowa młodzieżówka, i poniekąd tak było, jednak były tu też takie wątki, które bolały... Sprawiając, że całość miała troszkę inny wydźwięk, niż się spodziewałam. I tym właśnie wątkom, tak jak np sytuacja rodzinna Eleonory, poświęciłbym więcej uwagi. Na pierwszy plan wysunęła się relacja tytułowych bohaterów - piękna, czysta, niewinna, co zresztą widać w dialogach tej dwójki. Relacja, która w wymiarze bardziej duchowym i z solidnymi podstawami szczerej przyjaźni, potrafi chwycić za serce. Dwutorowa narracja daje nam szansę poznać właśnie ta duchową stronę miłości bohaterów oraz samej ich kreacji. Na plus zasługuje również rama czasowa akcji. Lata 80. mogą wzbudzać pewnego rodzaju nostalgię i sentyment do minionych czasów, i autorce udało się w książce świetnie oddać ten klimat. Zakończenie sugeruje, że możemy spodziewać się kontynuacji, i trzymam za to kciuki, bo potencjał widzę tu naprawdę duży. Polecam
"Trzymanie dłoni Eleonory było jak trzymanie motyla. Albo bijącego serca. Jak trzymanie czegoś doskonałego i pełnego życia"
więcej Pokaż mimo toPoznajcie Parka....
"-Kiedy nie jesteśmy razem, wydaje mi się, że nie oddycham - wyszeptała - co oznacza, że kiedy widzę cię w poniedziałek rano, mija jakieś sześćdziesiąt godzin od czasu, gdy po raz ostatni zaczerpnęłam oddechu"
.... I...
Rok 1986. Eleonora jest nowa w szkole. Wyróżnia się ogniście rudymi włosami i dziwnymi stylówkami, a inni coraz częściej się z niej wyśmiewają. Codziennie w szkolnym autobusie siada obok Parka, który lubi odciąć się od świata zakładając słuchawki na uszy i czytając komiksy. Eleonora nieśmiało zerka na czytane przez chłopaka strony, a po jakimś czasie w cichym porozumieniu wspólnie je czytają. Po pewnym czasie zamieniają kilka słów, a nawet dzielą się muzyką i stają się sobie coraz bardziej bliscy...
Choć historia Eleonory i Parka przeznaczona jest przede wszystkim dla młodzieży to i dorosłym może się spodobać, ja miło spędziłam z nią czas. To opowieść o dwójce outsiderów, których połączyło coś wyjątkowego. Ich relacja rozwija się powoli, bez żadnego pośpiechu. Ich historia rozgrywa się w 1986 roku i mamy tutaj bardzo ciekawie opisany klimat tych czasów. Pojawiają się walkmany, kasety, komiksy, sporo rzeczy różni się od tych aktualnych. Muszę przyznać, że spodobała mi się ta książka pomimo tego, że fabuła niczym nie zaskakuje i że rozgrywa się w swoim tempie. Podoba mi się ukazanie tej relacji, bo jest inna od tych, o których najczęściej czyta się w tego typu książkach. Nie zawsze podobał mi się sposób opisywania tutaj innych narodowości, ale to nie zmienia faktu, że fabuła przypadła mi do gustu. Może wywoływać różne emocje i przemyślenia, a już szczególnie sytuacja rodzinna Eleonory. Autorka porusza trudne tematy takie jak alkoholizm, przemoc, zastraszanie i podporządkowywanie się jednej osobie. Ta jedna osoba może bardzo wpłynąć na życie wielu innych ludzi, co wzbudza różne emocje. W pewnym sensie jest to urocza historia dwójki nastolatków, ale nie brakuje tu również smutku i nadziei. Jeśli chodzi o zakończenie to ja akurat nie przepadam za takim otwartym, ale rozumiem dlaczego jest właśnie takie. Zabrakło mi rozwinięcia wątków, np. tego co stało się później z Eleonorą i jej rodziną, ale nie uważam tego za minus, taki jest po prostu urok tej książki. ;)
Główna bohaterka Eleonora to dziewczyna o rudych włosach i kobiecych kształtach. Wyróżnia się swoim wyglądem i dziwnymi stylizacjami i nie przez wszystkich jest akceptowana. Są osoby, które się z niej wyśmiewają, a w dodatku również w jej domu nie dzieje się najlepiej. Jej ojczym jest tyranem, który chce sprawować kontrolę nie tylko nad swoją żoną, ale i piątką jej dzieci. Eleonora nie może czuć się swobodnie w domu, więc z czasem zaczyna ukrywać swoją relację z Parkiem. Z kolei chłopak ma kochającą rodzinę, choć czasem czuje się niedoceniany przez swojego ojca. Jego mama pochodzi z Korei, więc Park wyróżnia się swoim wyglądem, co bardzo się Eleonorze podoba. Najbardziej jednak podoba się jej jego charakter i to jak z każdym dniem stają się sobie bliżsi. Oboje są wyjątkowi i stopniowo to w sobie odkrywają. Zdają sobie sprawę z tego, że pierwsza miłość prawie nigdy nie trwa zbyt długo, ale chcą zaryzykować i spróbować. Ich relacja zdecydowanie się wyróżnia i ma w sobie coś takiego, że chce się dalej o niej czytać. Z każdą kolejną stronę jest się coraz bardziej ciekawym do czego to wszystko ich doprowadzi. Czasem Eleonora zachowywała się dziwnie, ale nie dziwiłam się temu po przeczytaniu fragmentów z jej życia. Park sprawiał, że jej ponure dni wypełniała radość, a on zawsze staram się ją wesprzeć tak jak potrafił. Dziewczyna wstydziła się przed nim całkowicie otworzyć i musiała pilnować, aby nikt z jej rodziny nie dowiedział się o ich znajomości.
Styl pisania autorki jest lekki i dobrze czyta się tę książkę. Jest tutaj narracja trzecioosobowa, ale rozdziały są napisane naprzemiennie, raz z perspektywy Eleonory, a raz z perspektywy Parka.
"Eleonora i Park" to książka o pierwszej miłości nastolatków, których połączyła wyjątkowa więź. Ich relacja wyróżnia się na tle innych, jest jedyna w swoim rodzaju. To także powieść poruszająca trudne tematy, nie brakuje tu smutku, ale też i nadziei. Choć fabuła nie jest zaskakująca i toczy się raczej powoli to jednak mi się spodobała i na pewno miło będę wspominać tę książkę i relację tej dwójki.
Rok 1986. Eleonora jest nowa w szkole. Wyróżnia się ogniście rudymi włosami i dziwnymi stylówkami, a inni coraz częściej się z niej wyśmiewają. Codziennie w szkolnym autobusie siada obok Parka, który lubi odciąć się od świata zakładając słuchawki na uszy i czytając komiksy. Eleonora nieśmiało zerka na czytane przez chłopaka strony, a po jakimś czasie w cichym porozumieniu...
więcej Pokaż mimo to"Nie jestem gotowy, żebyś przestała być moim problemem."
Ja też nie byłam.
Uwielbiam to, jak dużo dobra Park wyciągnął z relacji z Eleonorą. Ubolewam, że nie starczyło im czasu i szcześcia, aby Eleonora mogła zaakceptować siebie i świat dzięki Parkowi.
Czytałam Eleonorę i Parka jako nastolatka i stety niestety czuję, że już nie jestem odbiorcą, ale marzę, aby aktualni 16latkowie nadal nimi byli.
"Nie jestem gotowy, żebyś przestała być moim problemem."
więcej Pokaż mimo toJa też nie byłam.
Uwielbiam to, jak dużo dobra Park wyciągnął z relacji z Eleonorą. Ubolewam, że nie starczyło im czasu i szcześcia, aby Eleonora mogła zaakceptować siebie i świat dzięki Parkowi.
Czytałam Eleonorę i Parka jako nastolatka i stety niestety czuję, że już nie jestem odbiorcą, ale marzę, aby aktualni...
1. Na pewno podobała mi się bardziej niż Fangirl
2. Były czasem trochę dziwne (?) momenty, ale biorę pod uwagę, że książka jest sprzed kilku lat
3. Była bardzo wciągająca
4. Zakończenie mi się nie podobało
1. Na pewno podobała mi się bardziej niż Fangirl
Pokaż mimo to2. Były czasem trochę dziwne (?) momenty, ale biorę pod uwagę, że książka jest sprzed kilku lat
3. Była bardzo wciągająca
4. Zakończenie mi się nie podobało
Kiedy byłam młodsza, pióro Rainbow Rowell nie przypadło mi do gustu. Z jej książkami „przeprosiłam się” dopiero przy okazji zapoznawania się z serią o Simonie Snow. Następnie zakochałam się w powieści pt.: „Fangirl”. Teraz natomiast mogłam zapoznać się z lekturą pt.: „Eleonora i Park”.
Dwójka ludzi z zupełnie różnych światów. Podczas pierwszych spotkań nie odzywali się do siebie. Pewnego dnia dziewczyna zaczęła czytać komiksy Parka, z którymi ten zapoznawał się podczas drogi do szkoły. Potem zaczęli rozmawiać i zbliżać się do siebie.
Patrząc na okładkę, spodziewałam się uroczego romansu między dwójką nastolatków. Jednak oprócz tego, dostałam postać okropnego ojczyma, a także toksyczną relację między nim a matką Eleonory. Po zapoznaniu się z całą historią, w ogóle nie dziwiła mnie decyzja podjęta przez główną bohaterkę. Co do Parka, to widać było, że bardzo zależało mu na Eleonorze i chciał zrobić wszystko, aby dziewczyna pozostała bezpieczna. Dosłownie wszystko.
Powiem Wam, że cała książka mnie zaskoczyła i absolutnie nie żałuję spędzonego z nią czasu. Przez większość opowieści współczułam Eleonorze sytuacji w domu, ale cieszyłam się, że chociaż na chwilę znajdowała wytchnienie spędzając czas z Parkiem. Jest to trudny tytuł, ukazujący pierwsze miłości, opisujący patologiczne zachowania, ale także pokazujący to, że prawdziwych przyjaciół naprawdę poznaje się w biedzie.
Kiedy byłam młodsza, pióro Rainbow Rowell nie przypadło mi do gustu. Z jej książkami „przeprosiłam się” dopiero przy okazji zapoznawania się z serią o Simonie Snow. Następnie zakochałam się w powieści pt.: „Fangirl”. Teraz natomiast mogłam zapoznać się z lekturą pt.: „Eleonora i Park”.
więcej Pokaż mimo toDwójka ludzi z zupełnie różnych światów. Podczas pierwszych spotkań nie odzywali się do...
📚Rainbow Rowell "Eleonora i Park"
📖Wyd. @odyseya
Eleonora zaczyna życie w nowej szkole po tym jak przeprowadziła się do innego miasta. Wyróżnia się na tle innych ubiorem i wyglądem dlatego od razu każdy zwraca na nią uwagę. Jedna osoba tylko pozwala koło siebie usiąść w autobusie a jest to Park. Chłopak, który także wyróżnia się od innych. Od tamtej pory ta dwójka zaczyna ze sobą powoli spędzać czas mimo początkowej niechęci.
Kochani ta książka jest tak dobra, że ciężko mi było się od niej oderwać. Pokazuje, że nie każdy z nas wygląda tak jakby chciał lub ma swój styl ubioru. Bardzo często ludzie oceniają innych właśnie po wyglądzie czy po tym jak się zachowują a to wcale nie oznacza tego jakim ktoś jest człowiekiem. Tak łatwo nam jest ulegać patrzeniu na wszystko przez pryzmat wyglądu .
Eleonora jest dziewczyną, która ma ciężką sytuację w domu. Partner jej matki źle ją traktuje i za każdym razem ją obraża. Żyje ona w ciężkich warunkach, gdzie nawet kąpiel jest dla niej czymś nieprzyjemnym. Nie ma wygód czy jakiekolwiek prywatności. Ta dziewczyna chce w końcu poczuć się piękną i normalną dziewczyną, jednak nie jest to takie proste.
Park natomiast kocha komiksy i słuchanie muzyki, wyróżnia się na tle innych, ponieważ jest na pół Koreańczykiem. Jest bardzo dobrym człowiekiem i stara się chronić dziewczynę aby nikt jej nie dokuczał. Staje w jej obronie czym bardzo mi zaoponował.
Książka ta ma naprawdę świetny styl i bardzo dużo dialogów za co jestem ogromnie wdzięczna. Taką powieść czyta się szybko i przyjemnie. Uwielbiam czasami sięgać po właśnie takie historie aby spędzić miło czas. Jest to historia, która może nas nauczyć tego aby przestać oceniać innych jeżeli nie zna się ich środka.
📚Rainbow Rowell "Eleonora i Park"
więcej Pokaż mimo to📖Wyd. @odyseya
Eleonora zaczyna życie w nowej szkole po tym jak przeprowadziła się do innego miasta. Wyróżnia się na tle innych ubiorem i wyglądem dlatego od razu każdy zwraca na nią uwagę. Jedna osoba tylko pozwala koło siebie usiąść w autobusie a jest to Park. Chłopak, który także wyróżnia się od innych. Od tamtej pory ta dwójka...
"Jaka jest szansa, że się kogoś takiego spotka? Kogoś, kogo można kochać na zawsze i kto też będzie na zawsze kochał. I co, jeśli ta osoba urodziła się na drugim końcu świata?"
Nigdy wcześniej nie słyszałam o tej książce i teraz bardzo żałuję. Bardzo dziękuję wydawnictwu Odyseya za możliwość przeczytania oraz zrecenzowania tej przepięknej książki. ☺️
Główni bohaterowie to Eleonora i Park. Na tle innych nastolatków ta dwójka bardzo się wyróżnia.
Eleonora to rudowłosa dziewczyna z kilkoma kilogramami na plusie , mająca własny styl , nosząca dziwne ,męskie za duże ciuchy.
Park to bardzo ułożony , spokojny , trzymający się w cieniu chłopak. Jest azjatą.
Tą dwójką różni prawie wszystko , ale może właśnie to tworzy tą magię między Nimi ?
Historia przedstawiająca pierwsze zauroczenie , które jest tak niewinne , takie nowe , że aż chce się w nim zatracić.
W tle tej całej pięknej historii naszych bohaterów , przewijają się problemy rodzinne , brak akceptacji innych , inne poglądy kulturowe co za tym idzie znęcanie się nad innymi , wyśmiewanie osób otyłych - problemy które tak bardzo są w tych czasach na porządku dziennym.
Jestem całkowicie zakochana w tej książce ! Myślę że po pewnym czasie znowu do niej wrócę , by znowu skradła moje serduszko ❤️
To nie tylko słodka historia miłosna , ta książka to bardzo wartościowa lekcja dla nas wszystkich , którą warto poznać !
Polecam , polecam , polecam ! ❣️
"Jaka jest szansa, że się kogoś takiego spotka? Kogoś, kogo można kochać na zawsze i kto też będzie na zawsze kochał. I co, jeśli ta osoba urodziła się na drugim końcu świata?"
więcej Pokaż mimo toNigdy wcześniej nie słyszałam o tej książce i teraz bardzo żałuję. Bardzo dziękuję wydawnictwu Odyseya za możliwość przeczytania oraz zrecenzowania tej przepięknej książki. ☺️
Główni bohaterowie to...
Eleonora, nowa dziewczyna w szkole z ogromną burzą rudych loków z setkami piegów ozdabiających jej bladą cerę. Dziewczyna o niestandardowych wymiarach. Za sprawą jej ojczyma Richiego , jej życie jest codziennym strachem i ucieczką. Od pierwszych chwil w autobusie szkolnym doświadcza szykanowania ze strony rówieśników. Swoje miejsce w autobusie odnajduje obok pewnego bardzo sympatycznego dla oka Azjaty, który odwraca głowę ku szybie, by nie musieć konfrontować się z nową dziewczyną.
Park, to z pochodzenia Azjata, który mimo że żyje w relacjach przyjaznych z rówieśnikami to jednak trochę trzyma się na uboczu. Od momentu kiedy przyłapuje Eleonorę na czytaniu w autobusie wraz z nim komiksów. Ich relacja zaczyna przeradzać się w przyjaźń.
Książka „Eleonora i Park” to przepiękna historia o przyjaźni, rodzącym się uczuciu, strachu i bólu. Historia napisana z perspektywy zarówno Eleonory jak i Parka. Krótkie rozdziały, które w idealny sposób odkrywały emocje głównych bohaterów. Z końcem historii byłam totalnie rozbita emocjonalnie i jak to już gdzieś czytałam, nie wiem czy to ja skończyłam z książką czy to ona skończyła ze mną. Naprawdę szczerze polecam zapoznać się z tą delikatną i uroczą historią. Myślę, że spokojnie książka nadaje się czytać już od 15 roku życia.
Eleonora, nowa dziewczyna w szkole z ogromną burzą rudych loków z setkami piegów ozdabiających jej bladą cerę. Dziewczyna o niestandardowych wymiarach. Za sprawą jej ojczyma Richiego , jej życie jest codziennym strachem i ucieczką. Od pierwszych chwil w autobusie szkolnym doświadcza szykanowania ze strony rówieśników. Swoje miejsce w autobusie odnajduje obok pewnego bardzo...
więcej Pokaż mimo toGdyby ktoś kazał mi poetycko wyjaśnić, dlaczego od 2018 roku przeczytałom ,,Elenorę i Parka” sześć razy, cytując ,,Tajemną historię” powiedziałbym, że „Lepiej dobrze poznać jedną książkę, niż setkę pobieżnie”.
Ale gdyby kazano mi powiedzieć to własnymi słowami… ponieważ ta książka jest mną i ja jestem tą książką.
Co więc było pierwsze, wszystkie moje cechy osobowości, czy to dzieło? Eee, kolejne pytanie.
To właśnie ,,Eleonora i Park” ze wszystkich pozycji kiedykolwiek przeze mnie przeczytanych chyba najbardziej wpłynęła na to, kim obecnie jestem. Nie tylko przedstawiła mnie Beatlesom, The Smiths czy Joy Division, obudziła miłość do truskawek i zainspirowała mój styl, ale także zrobiła mi największy życiowy exposing, w postaci Eleonory ukrywając niemal wszystkie moje przemyślenia, doświadczenia i uczucia. To wręcz niepokojące, jak bardzo pewne aspekty naszych żyć się zbiegają.
Ta historia jest dla mnie długim na prawie 400 stron wierszem, który wzbudza wszystkie możliwe emocje i na długo z nami pozostaje. Nie tylko napisana jest w poetycki sposób, ale także porusza niesamowicie istotne tematy. Ciężko się od niej oderwać, a jednak absolutnie nie chce się jej kończyć. Przedstawiony w niej obraz nastoletniej miłości jest szokująco adekwatny i uderza a little bit too close to home, za to język miłości i jej wyznania są tutaj najpiękniejsze na świecie.
Nic więc dziwnego, że jestem bardzo wdzięczny za to wznowienie i cieszę się, że dzięki niemu coraz więcej osób sięga po moją ukochaną książkę ❤️ Muszę jednak zaznaczyć, że w pewnej kwestii jestem zawiedziony - liczyłem, że tłumaczenie zostanie odświeżone, bo niestety zawiera dość dużo (w mojej opinii) zbyt swobodnych parafraz, ale może to kwestia tego, że znam tę książkę praktycznie na pamięć, więc każde przeinaczenie uderza mnie bardziej. Niemniej bardzo dziękuję za możliwość recenzji - im więcej egzemplarzy tego DZIEŁA na mojej półce, tym lepiej 🤪
Gdyby ktoś kazał mi poetycko wyjaśnić, dlaczego od 2018 roku przeczytałom ,,Elenorę i Parka” sześć razy, cytując ,,Tajemną historię” powiedziałbym, że „Lepiej dobrze poznać jedną książkę, niż setkę pobieżnie”.
więcej Pokaż mimo toAle gdyby kazano mi powiedzieć to własnymi słowami… ponieważ ta książka jest mną i ja jestem tą książką.
Co więc było pierwsze, wszystkie moje cechy osobowości, czy...