Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chyba najlepsza z książek Kereta!
Jestem jego wielką fanką i obraz, który stworzył w tej książce - obraz świata pozagrobowego w którym zmarli prowadzą "normalne" życie mnie urzekło. Dobry dystans - jak zawsze u Kereta. Polecam gorąco!

Chyba najlepsza z książek Kereta!
Jestem jego wielką fanką i obraz, który stworzył w tej książce - obraz świata pozagrobowego w którym zmarli prowadzą "normalne" życie mnie urzekło. Dobry dystans - jak zawsze u Kereta. Polecam gorąco!

"Jako nastolatek powiedział trenerowi, że nigdy się nie męczy. Ten postawił sobie za punkt honoru udowodnić mu, że się myli. 22 medale olimpijskie później trener zrozumiał wreszcie, że Phelpsa nie da się złamać."

Rzadko sięgam po autobiografie - a tym bardziej autobiografie, które piszą ludzie tak młodzi - ale ta niesamowicie mnie zaskoczyła. Phelps jest tutaj tak samo ludzi jak my - nie jest multimedalistą, ale człowiekiem, który na swój sukces musiał mocno zapracować.
Książka może bardziej dla fanów pływania oraz samego Phelpsa, ponieważ dla laika opisy wszystkich zawodów mogą być zbyt nudne.
Ja nie mogłam się od niej odczepić, po prostu świetna. Myślę, że Phelps powinien napisać drugą część - Pekin i Londyn!

"Jako nastolatek powiedział trenerowi, że nigdy się nie męczy. Ten postawił sobie za punkt honoru udowodnić mu, że się myli. 22 medale olimpijskie później trener zrozumiał wreszcie, że Phelpsa nie da się złamać."

Rzadko sięgam po autobiografie - a tym bardziej autobiografie, które piszą ludzie tak młodzi - ale ta niesamowicie mnie zaskoczyła. Phelps jest tutaj tak samo...

Wspaniała Jodi Picoult, nic dodać, nic ująć.
Dużo o tej książce słyszałam - że najlepsza, że piękna, że wzruszająca, że do bólu prawdziwa. Wszystko się potwierdziło.

Anna ma 13 lat, swoje potrzeby, chce żyć własnym życiem i nie przejmować się na każdym kroku chorą siostrą. Chce móc wyjechać na obóz do innego stanu bez lęku, że za kilka dni ktoś ściągnie ją do domu, bo siostra potrzebuje jej leukocytów. Nie chce już więcej być dawcą. Ale czy na pewno?

Książka zaskakuje i daje dużo do myślenia. Jodi Picoult wręcz krzyczy pomiędzy wierszami do czytelników "cieszmy się każdym dniem, doceniajmy to co mamy!". A przy tym wszystkim wzrusza. Przyznam, że chyba nigdy nie płakałam na żadnej książce - tutaj płakałam co chwile.
Książka stawia też przed nami bardzo trudne pytanie - co pozwoliłbyś ukochanej osobie odejść jeśli bardzo by Cię prosiła, czy poruszył niebo i ziemię, nie słuchając jej, aby żyła dalej?

Wspaniała Jodi Picoult, nic dodać, nic ująć.
Dużo o tej książce słyszałam - że najlepsza, że piękna, że wzruszająca, że do bólu prawdziwa. Wszystko się potwierdziło.

Anna ma 13 lat, swoje potrzeby, chce żyć własnym życiem i nie przejmować się na każdym kroku chorą siostrą. Chce móc wyjechać na obóz do innego stanu bez lęku, że za kilka dni ktoś ściągnie ją do domu, bo...

Lubię Piotra C. Niech mówią, że jest zbyt wulgarny, że robi z książki tanie porno, że książka nic nie daje, nic ni pozostawia, niech mówią. Ja go lubię.

"Pokolenie Ikea Kobiety" jest chyba jeszcze bardziej szowinistyczne, bardziej odrealnione, więcej w nim seksu i tanich chwytów facetów. Bogaci prawnicy dalej chodzą na "dupy", dalej nie mają pieniędzy, dalej narzekają na korporację w której pracują i dalej nie mają czasu żyć. A mimo to, wszystko jest inne.
Książka świetna dla tych, którzy mają chociaż troche dystansu do świata, dla tych którzy chcą na świat popatrzeć z innej perspektywy. Polecam!

Lubię Piotra C. Niech mówią, że jest zbyt wulgarny, że robi z książki tanie porno, że książka nic nie daje, nic ni pozostawia, niech mówią. Ja go lubię.

"Pokolenie Ikea Kobiety" jest chyba jeszcze bardziej szowinistyczne, bardziej odrealnione, więcej w nim seksu i tanich chwytów facetów. Bogaci prawnicy dalej chodzą na "dupy", dalej nie mają pieniędzy, dalej narzekają na...

Zanim sięgnęłam po "Inferno" słyszałam same pochlebne opinie - wspaniała, najlepsza, wciągająca, zaskakująca. Uwielbiam Browna, więc będę podtrzymywać słowa innych, że książkę czyta się szybko i przyjemnie, ale w "Inferno" akurat czegoś mi brakowało... Poczułam się lekko zawiedziona kiedy w połowie książki okazało się kto jest czarnym charakterem. Od początku też podejrzewałam związek Sienny z nim. Brown nie zaskoczył mnie w ogóle, co kilkakrotnie robił w poprzednich książkach ( genialna "Cyfrowa twierdza"). Motyw globalnej zagłady był świetny, naprawdę warty przemyślenia. Poza tym jestem lekko rozczarowana.

Zanim sięgnęłam po "Inferno" słyszałam same pochlebne opinie - wspaniała, najlepsza, wciągająca, zaskakująca. Uwielbiam Browna, więc będę podtrzymywać słowa innych, że książkę czyta się szybko i przyjemnie, ale w "Inferno" akurat czegoś mi brakowało... Poczułam się lekko zawiedziona kiedy w połowie książki okazało się kto jest czarnym charakterem. Od początku też...

Willow ma pięć lat kiedy jej matka wnosi do sądu pozew z tytułu "niedobrego urodzenia". Niedobrze urodzona jest jej córka, Willow.
Czy istnieje coś trudniejszego niż miłość?

Książka, trudna, wzruszająca, poruszająca.
Skończyłam ją czytać wczoraj i od tego czasu Willow podąża za mną jak cień. Cały czas o niej myślę.
Piękna historia o miłości, poświęceniu i tragedii.
Polecam, polecam, polecam!

Willow ma pięć lat kiedy jej matka wnosi do sądu pozew z tytułu "niedobrego urodzenia". Niedobrze urodzona jest jej córka, Willow.
Czy istnieje coś trudniejszego niż miłość?

Książka, trudna, wzruszająca, poruszająca.
Skończyłam ją czytać wczoraj i od tego czasu Willow podąża za mną jak cień. Cały czas o niej myślę.
Piękna historia o miłości, poświęceniu i tragedii....

"Hipnotyczna, uzależniająca, iskrząca seksem i erotyką powieść, której nie sposób odłożyć." Chciałam zapytać, w którym miejscu?! Postanowiłam przeczytać tą książkę, żeby mieć swoją opinię. Nie będzie się ona różnić od innych - bezsensowna, erotyczna kopia "Zmierzchu". Gdybym chciała oglądnąć sobie filmik pornograficzny to włączyłabym redtube. Nie polecam.

"Hipnotyczna, uzależniająca, iskrząca seksem i erotyką powieść, której nie sposób odłożyć." Chciałam zapytać, w którym miejscu?! Postanowiłam przeczytać tą książkę, żeby mieć swoją opinię. Nie będzie się ona różnić od innych - bezsensowna, erotyczna kopia "Zmierzchu". Gdybym chciała oglądnąć sobie filmik pornograficzny to włączyłabym redtube. Nie polecam.

Moje kolejne spotkanie z Cobenem, kolejne rozczarowanie. Wszystko zaczyna się świetnie - główny bohater zostaje postrzelony, jego żona nie żyje a córka została porwana. Pojawia się żądanie okupu kończące się klęską i kolejne wydarzenia dzieją się półtorej roku później. Były zwroty akcji, fabuła ciekawa, ale Coben znowu mnie nie zaskoczył. Podejrzewałam, że wszystko skończy się tak jak skończyło (może za bardzo czekam na powtórkę świetnego "Tylko jedno spojrzenie"?).
Książkę polecam osobom, które dopiero zaczynają swoje spotkania z Cobenem, bo jeśli zaczniecie od innej i skończycie na tej, rozczarujecie się. Poza tym, napisana lekko, jak każdy kryminał wciągająca, idealna na jedną sesje czytania ;)

Moje kolejne spotkanie z Cobenem, kolejne rozczarowanie. Wszystko zaczyna się świetnie - główny bohater zostaje postrzelony, jego żona nie żyje a córka została porwana. Pojawia się żądanie okupu kończące się klęską i kolejne wydarzenia dzieją się półtorej roku później. Były zwroty akcji, fabuła ciekawa, ale Coben znowu mnie nie zaskoczył. Podejrzewałam, że wszystko skończy...

Moje kolejne spotkanie z Picoult. Autorka znowu dotknęła trudnego tematu - co zrobiłbyś gdyby wszystko co dotychczas przeżyłeś okazało się kłamstwem? Czy potrafiłbyś wybaczyć osobie, która kiedyś nie dała Ci wyboru, wybrała za Ciebie i przez lata okłamywała tworząc fałszywą rzeczywistość? Czy można kochać kogoś przez lata i o tym nie wiedzieć? Książka jakoś nie trzymała w napięciu, w sumie po niewielu stronach wiadomy był motyw ojca bohaterki, jednak czytało się ją bardzo przyjemnie. Najlepszą postacią był chyba narzeczony głównej bohaterki, który staje się obrońcą jej ojca. Poruszyła mnie jego historia (nie wiem czy nie bardziej niż losy Delii) i poczułam ogromny smutek kiedy na końcu go zostawiła. Gorąco polecam!

Moje kolejne spotkanie z Picoult. Autorka znowu dotknęła trudnego tematu - co zrobiłbyś gdyby wszystko co dotychczas przeżyłeś okazało się kłamstwem? Czy potrafiłbyś wybaczyć osobie, która kiedyś nie dała Ci wyboru, wybrała za Ciebie i przez lata okłamywała tworząc fałszywą rzeczywistość? Czy można kochać kogoś przez lata i o tym nie wiedzieć? Książka jakoś nie trzymała w...

Uwielbiam ironię, ale ironiczny główny bohater nie podobał mi się w ogóle. Po co zajmować się morderstwem, które uległo przedawnieniu? Persson w ogóle nie trafił w mój gust i jakoś przeszłam obok śmierci głównego bohatera (co zdarzyło mi się pierwszy raz). Nudna, nużąca, żadnego napięcia.

Uwielbiam ironię, ale ironiczny główny bohater nie podobał mi się w ogóle. Po co zajmować się morderstwem, które uległo przedawnieniu? Persson w ogóle nie trafił w mój gust i jakoś przeszłam obok śmierci głównego bohatera (co zdarzyło mi się pierwszy raz). Nudna, nużąca, żadnego napięcia.

Moja druga książka Cobena, po prostu genialna! Autor przeszedł samego siebie w intrydze, zakończenie zwaliło mnie z nóg i prawie godzinę siedziałam jak "wryta". Czyta się ją błyskawicznie, nie można się odkleić, wydaje Ci się, że właśnie rozwikłałeś zagadkę po czym Coben zaskakuje Cię tak, że nie wiesz gdzie jesteś. Prawdziwe arcydzieło kryminału, gorąco polecam!

Moja druga książka Cobena, po prostu genialna! Autor przeszedł samego siebie w intrydze, zakończenie zwaliło mnie z nóg i prawie godzinę siedziałam jak "wryta". Czyta się ją błyskawicznie, nie można się odkleić, wydaje Ci się, że właśnie rozwikłałeś zagadkę po czym Coben zaskakuje Cię tak, że nie wiesz gdzie jesteś. Prawdziwe arcydzieło kryminału, gorąco polecam!

Po przeczytaniu "Tylko jedno spojrzenie" Cobena bardzo chętnie sięgnęłam po jego kolejną książkę. Zapowiadało się dobrze, ale niestety napięcie czułam tylko przez chwilę. Nie polubiłam głównego bohatera (w żaden sposób nie negując jego osobistej tragedii) i wszystko wydawało mi się takie nad wyraz jasne jak na Cobena. Nie zaskoczył tym, że żona głównego bohatera Elisabeth żyje i w końcu chce wrócić ze swojej tułaczki po świecie. Nie zaskoczył, że we wszystkim pomagał jej ojciec. Oczywiście jak na Cobena ostatnie morderstwo zostało wyjaśnione na ostatniej stronie - prawie mi umknęło. Czuję się bardzo rozczarowana (nie rozumiem jej fenomenu).

Po przeczytaniu "Tylko jedno spojrzenie" Cobena bardzo chętnie sięgnęłam po jego kolejną książkę. Zapowiadało się dobrze, ale niestety napięcie czułam tylko przez chwilę. Nie polubiłam głównego bohatera (w żaden sposób nie negując jego osobistej tragedii) i wszystko wydawało mi się takie nad wyraz jasne jak na Cobena. Nie zaskoczył tym, że żona głównego bohatera Elisabeth...

Keret jest mistrzem krótkich opowiadań o życiu. Czytasz, śmiejesz się. Czytasz, płaczesz. Czytasz, wzruszasz się. Mówi o łatwych rzeczach w piękny sposób (Bo któż myśli o łatwych rzeczach? Zawsze rozkoszujemy się wymyślaniem czegoś trudnego). Jest tak bardzo nietypowy jak niesamowity. Nie da się opisać żadnego opowiadania, trzeba je przeczytać. Lekko odrealniony, zabawny, poruszający, idealny na jesienne wieczory ;)

Keret jest mistrzem krótkich opowiadań o życiu. Czytasz, śmiejesz się. Czytasz, płaczesz. Czytasz, wzruszasz się. Mówi o łatwych rzeczach w piękny sposób (Bo któż myśli o łatwych rzeczach? Zawsze rozkoszujemy się wymyślaniem czegoś trudnego). Jest tak bardzo nietypowy jak niesamowity. Nie da się opisać żadnego opowiadania, trzeba je przeczytać. Lekko odrealniony, zabawny,...

Natknęłam się przez przypadek i pokochałam. Dla tych, którzy chcą się zdystansować i popatrzeć na świat z innej perspektywy. Wszyscy bohaterowie są tak nierealni, że aż zaczynasz wierzyć, że istnieją. Bogaci prawnicy, którzy zawsze będą narzekać na brak kasy. Faceci chodzący na "dupy", dla samej idei chodzenia. Czytasz, czujesz bijący od tego szowinizm i niesmak - czytasz dalej. I z niecierpliwością czekasz na kolejną część.
Chcesz się odstresować - polecam!

Natknęłam się przez przypadek i pokochałam. Dla tych, którzy chcą się zdystansować i popatrzeć na świat z innej perspektywy. Wszyscy bohaterowie są tak nierealni, że aż zaczynasz wierzyć, że istnieją. Bogaci prawnicy, którzy zawsze będą narzekać na brak kasy. Faceci chodzący na "dupy", dla samej idei chodzenia. Czytasz, czujesz bijący od tego szowinizm i niesmak - czytasz...

Lubię Churchilla, więc nie jestem zbyt obiektywna (ale wcale nie przeszkadzało mi to, że autor go uwielbia). Mimo wszystko podobało mi się jak przywódcy rozmawiali o Polsce - twardo, bez sentymentów. Historia trochę od innej strony (może niektórzy dopiero teraz dowiedzą się co to była Jałta), mimo że fikcyjna, wciąż dobra.

Lubię Churchilla, więc nie jestem zbyt obiektywna (ale wcale nie przeszkadzało mi to, że autor go uwielbia). Mimo wszystko podobało mi się jak przywódcy rozmawiali o Polsce - twardo, bez sentymentów. Historia trochę od innej strony (może niektórzy dopiero teraz dowiedzą się co to była Jałta), mimo że fikcyjna, wciąż dobra.

Pomyślałam "bestseller" a więc przeczytam! Przeczytałam. Nie wciągnęła, nie zaskoczyła, Larsson nie przekonał mnie do siebie. Zbyt długa, nudna, wszystko wyjaśnia się 100 stron przed końcem. Z trudem dotarłam do końca.

Pomyślałam "bestseller" a więc przeczytam! Przeczytałam. Nie wciągnęła, nie zaskoczyła, Larsson nie przekonał mnie do siebie. Zbyt długa, nudna, wszystko wyjaśnia się 100 stron przed końcem. Z trudem dotarłam do końca.

Picoult poruszyła jeden z największych problemów współczesnej Ameryki - czy posiadanie broni jest prawem każdego obywatela czy powinno być zakazane?
Książka mnie poruszyła, długo po przeczytaniu o niej myślałam. Jedni powiedzą, że nudna, że dużo fragmentów jest zbędnych, ale dla mnie była to książka, którą czyta się jednym tchem. Jak dla mnie - świetna.

Picoult poruszyła jeden z największych problemów współczesnej Ameryki - czy posiadanie broni jest prawem każdego obywatela czy powinno być zakazane?
Książka mnie poruszyła, długo po przeczytaniu o niej myślałam. Jedni powiedzą, że nudna, że dużo fragmentów jest zbędnych, ale dla mnie była to książka, którą czyta się jednym tchem. Jak dla mnie - świetna.

Dla tych, którzy cenią sobie dystans do życia i (nie)codziennych tematów. U Kereta miesza się wszystko - miłość, nienawiść, szczęście, tęsknota, zawód. Po prostu świetna.

Dla tych, którzy cenią sobie dystans do życia i (nie)codziennych tematów. U Kereta miesza się wszystko - miłość, nienawiść, szczęście, tęsknota, zawód. Po prostu świetna.