Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lekka, przyjemna książka. Romans z zabarwieniem erotycznym. Super sprawdza się na wakacyjne wyjazdy. Polecam jako mile spędzony czas wolny.

Lekka, przyjemna książka. Romans z zabarwieniem erotycznym. Super sprawdza się na wakacyjne wyjazdy. Polecam jako mile spędzony czas wolny.

Książka przedstawia trudne życie chlopca chorego na aspergera, ale rowniez i skomplikowana sytuacje rodzicow, ktorzy wychowuja syna z tak ekscytujaca choroba. Mnie ta tematyka zaciekawila szczegolnie ze wzgledu na to ze mialam doczynienia z dziecmi chorymi na aspergera i autyzm. Niektore sytuacje opisane w ksiazce przypominaly mi te z moich praktyk. Ksiazka jest napisana w sposob lekki ale za razem bardzo prawdziwy. Smialam sie momentami ale rowniez i wspolczulam rodzicom oraz samemu bohaterowi. Warto przeczytac zeby chociaz po czesci poznac trudy zycia dziecka chorego i oczywiscie jego rodzicow.
Polecam, czyta sie szybko chociaz przedstawiona troche dziwacznie. Swiat ukazany oczami dziecka chorego ale bardzo sympatycznego i intrygujacego;-)

Książka przedstawia trudne życie chlopca chorego na aspergera, ale rowniez i skomplikowana sytuacje rodzicow, ktorzy wychowuja syna z tak ekscytujaca choroba. Mnie ta tematyka zaciekawila szczegolnie ze wzgledu na to ze mialam doczynienia z dziecmi chorymi na aspergera i autyzm. Niektore sytuacje opisane w ksiazce przypominaly mi te z moich praktyk. Ksiazka jest napisana w...

Książka Aleksandry Paproty „ Miastka Zapominane” składa się z 92 odrealnionych historii przedstawiających stworzone przez autorkę miastka. Niektóre z tych historii przedstawiają wyimaginowany świat podobny do tego, który wyobrażaliśmy sobie w czasie dzieciństwa, niektóre opowiadania to opis karykaturalny i wyolbrzymiony naszej rzeczywistości, inne zaś historie są tak dziwaczne i czasami odrzucające i ohydne, że ciężko mi jakoś je sklasyfikować. Występują również w tej książce ciekawe zagadki, autorka skłania nas w trakcie czytania do współtworzenia niektórych opowiadań, lub spisania swoich przemyśleń związanych z przeczytana historią.
Książka w jakimś stopniu odstaję od normy, jest to zbiór krótkich baśniowych historyjek dla dorosłych czytelników. Na początku czytało mi się ja z wielką fascynacją i podobała mi się nie banalna wyobraźnia autorki. Z dalszym czytaniem moje upodobania do tej książki zaczęły się komplikować, a w niektórych momentach nawet wygasały. Przyznam się szczerze, że doszłam do połowy i tą drugą część męczę i nie mogę się zmusić, może kiedyś. Chyba potrzebuję małego odpoczynku od tej książki.

Książka Aleksandry Paproty „ Miastka Zapominane” składa się z 92 odrealnionych historii przedstawiających stworzone przez autorkę miastka. Niektóre z tych historii przedstawiają wyimaginowany świat podobny do tego, który wyobrażaliśmy sobie w czasie dzieciństwa, niektóre opowiadania to opis karykaturalny i wyolbrzymiony naszej rzeczywistości, inne zaś historie są tak...

„Zatrute pióro” jest to juz 4 przeczytana przeze mnie książka Agathy Christie. Różni się ona od tych poprzednich, ponieważ wcześniej miałam okazję towarzyszyć w rozwiązywaniu tajemniczych morderstw przez wybitnego i niezastąpionego Herkulesa Poirot.
„Zatrute pióro” bardzo mi się podobało, ponieważ oprócz motywu kryminalnego występuję również ten obyczajowy, oraz nawet mały wątek miłosny. Na początku trochę brakowała mi postaci Poirota, który dociekliwie doszukuje się wyjaśnienia sprawy, ale trzeba przyznać ze rodzeństwo Burtonów również umilili mi czas podczas czytania. Jeśli chodzi o postać panny Marple to było jej niewiele i nie odczulam wobec tej osoby jakichkolwiek emocji, dlatego dziwie się, że traktują ją jako najważniejszego bohatera książki. Książkę czyta się z zaciekawieniem i przyjemnie, ponieważ jak najszybciej czytelnik chce dojść do zakończenia aby dowiedzieć się jakie jest rozwiązanie, chyba jak we wszystkich książkach Agathy Christie.
Bardzo lubię książki tej autorki, ponieważ czytając odczuwam ten dreszczyk emocji próbując zgadnąć kto zabił. Niestety jeszcze ani razu mi się to nie udało, ale nie zniechęca mnie to, wręcz tylko motywuje do dalszego czytania, bo może akurat w końcu się uda. Czytając kryminały Christie czuje się jakbym była jedną z utajnionych postaci książki, która bacznie śledzi postępowania bohaterów, ponieważ jest jednym z detektywów. To niesamowite że czytając można poczuć się tak jakby się żyło w latach 20-30. „Zatrute pióro” jak najbardziej polecam.
Dobrze się czyta w okresie sesji kiedy trzeba się uczyć hehe :P

„Zatrute pióro” jest to juz 4 przeczytana przeze mnie książka Agathy Christie. Różni się ona od tych poprzednich, ponieważ wcześniej miałam okazję towarzyszyć w rozwiązywaniu tajemniczych morderstw przez wybitnego i niezastąpionego Herkulesa Poirot.
„Zatrute pióro” bardzo mi się podobało, ponieważ oprócz motywu kryminalnego występuję również ten obyczajowy, oraz nawet mały...

Niestety nie zgadłam kto zabił i nawet nie byłam blisko :( Książka rewelacyjna. Czyta się jednym tchem. Fenomenem jest to, że ta książka ma 92 lata a jest naprawdę genialna i nie czuć jej pięknego wieku:)

Niestety nie zgadłam kto zabił i nawet nie byłam blisko :( Książka rewelacyjna. Czyta się jednym tchem. Fenomenem jest to, że ta książka ma 92 lata a jest naprawdę genialna i nie czuć jej pięknego wieku:)

Ta książka nie ma w sobie ani grama treści edukacyjnej i wychowawczej. Czytając ją zastanawiałam się po co została napisana. Dla mnie jest to horror dla najmłodszych, ze względu na chorą treść i przerażające ilustracje.

Ta książka nie ma w sobie ani grama treści edukacyjnej i wychowawczej. Czytając ją zastanawiałam się po co została napisana. Dla mnie jest to horror dla najmłodszych, ze względu na chorą treść i przerażające ilustracje.

Książka, której nigdy nie dałabym swojemu dziecko. Czytając ją miałam wrażenie, że to jakiś żart i celowo jest napisana w sposób humorystyczny, oczywiście biorąc pod uwagę, iż jest kierowana do ludzi dorosłych. Jednak trzeba zaznaczyć ze ta książka jest napisana dla najmłodszych czytelników, co mnie zniesmaczyło, gdyż czasami odnosiłam wrażenie iż treść zachęca do przemocy a nie próbuje zapobiec jej. Ilustracje są przerażające, w niektórych momentach wręcz ohydne i przesadzone.

Książka, której nigdy nie dałabym swojemu dziecko. Czytając ją miałam wrażenie, że to jakiś żart i celowo jest napisana w sposób humorystyczny, oczywiście biorąc pod uwagę, iż jest kierowana do ludzi dorosłych. Jednak trzeba zaznaczyć ze ta książka jest napisana dla najmłodszych czytelników, co mnie zniesmaczyło, gdyż czasami odnosiłam wrażenie iż treść zachęca do przemocy...

"Ulica Marzycieli" to pozytywna książka, z barwnymi postaciami. Osobiście trochę długo mi się ją czytało ze względu na brak czasu, ale za to przyjemnie i z zaciekawieniem.
Bardzo polubiłam bohaterów, w szczególności Jake'a, który mimo swojej wrażliwości, ale również bezpośredniości i nie do końca trafnych komentarzy napotykał na wiele krytyki. W jego postać najbardziej się wczułam, do końca książki kibicowałam mu i chciałam dla niego jak najlepiej.
Po przeczytaniu poczułam nie dosyt i tęsknotę za bohaterami, ponieważ miło i interesująco wędrowało mi się po Belfaście razem z postaciami "Ulicy Marzycieli".
Z chęcią jeszcze kiedyś powrócę do tej lektury.

"Ulica Marzycieli" to pozytywna książka, z barwnymi postaciami. Osobiście trochę długo mi się ją czytało ze względu na brak czasu, ale za to przyjemnie i z zaciekawieniem.
Bardzo polubiłam bohaterów, w szczególności Jake'a, który mimo swojej wrażliwości, ale również bezpośredniości i nie do końca trafnych komentarzy napotykał na wiele krytyki. W jego postać najbardziej się...

Śmieszna jest ta książeczka. W sumie pouczająca, ale nie wiem czy dałabym ją mojemu dziecku;)

Śmieszna jest ta książeczka. W sumie pouczająca, ale nie wiem czy dałabym ją mojemu dziecku;)

Ksiazka zawiera wiele madrosci na temat milosci, z niektorymi nawet sie zgadzam. Czyta sie ja szybko przyjemnie, lecz nie powalila mnie na kolana;-)

Ksiazka zawiera wiele madrosci na temat milosci, z niektorymi nawet sie zgadzam. Czyta sie ja szybko przyjemnie, lecz nie powalila mnie na kolana;-)

Wróciłam do tej książki z sentymentu, ponieważ była to moja ulubiona lektura. Niestety to już nie jest to samo, za stara jestem do Karolci:P, ale patrząc na nią okiem 8-latka polecam;)

Wróciłam do tej książki z sentymentu, ponieważ była to moja ulubiona lektura. Niestety to już nie jest to samo, za stara jestem do Karolci:P, ale patrząc na nią okiem 8-latka polecam;)

lekka ksiazka, bardzo szybko sie czyta. Typowa babska lektura, ale bez rewelacji.

lekka ksiazka, bardzo szybko sie czyta. Typowa babska lektura, ale bez rewelacji.

Fantastyczna książka, napisana z dużym poczuciem humoru. Czy ta się z zaciekawieniem od początku do końca. Warto przeczytać, szczególnie polecam panią, z powodu zabawnego feminizmu głównej bohaterki;)

Fantastyczna książka, napisana z dużym poczuciem humoru. Czy ta się z zaciekawieniem od początku do końca. Warto przeczytać, szczególnie polecam panią, z powodu zabawnego feminizmu głównej bohaterki;)

książkę lekko się czyta, ale zbytnio mnie nie wciągnęła. No i to zakończenie zniszczyło wszystko:/

książkę lekko się czyta, ale zbytnio mnie nie wciągnęła. No i to zakończenie zniszczyło wszystko:/

Dla mnie piękna książka:)Mogę tylko pozazdrościć bohaterce tak wielkiej miłości;)

Dla mnie piękna książka:)Mogę tylko pozazdrościć bohaterce tak wielkiej miłości;)