Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Opis z tyłu książki głosi, że "1001 rzeczy..." jest świetnym wyborem jeżeli przygotowujemy się do wszelkiego rodzaju konkursów poświęconych Janowi Pawłowi II. Myślę, że publikację z całą pewnością można polecić również wszystkim tym, którzy chcieliby zgłębić swoją wiedzę na temat papieża Polaka, jednak nie mają wystarczająco dużo czasu na przeczytanie wszystkich jego dzieł, a przy okazji chcieliby poznać również wiele ciekawostek z codziennego życia Karola Wojtyły - Jana Pawła II.
Czytelnik znajdzie na kartach książki zarówno wydarzenia znane jak i takie, które będą dla niego nowością. Ponieważ Ojciec Święty jest tutaj opisywany także od tej ludzkiej strony, możemy dowiedzieć się o nim wielu rzeczy zabawnych, a nawet śmiesznych :)
Tomaszowi Królakowi udało się stworzyć prawdziwy, "panoramiczny" portret wielkiego Polaka, w którym w żadnym razie nie spotkamy się z wyłącznie suchymi faktami. Materiał zawarty w książce został przez autora podzielony na bloki tematyczne, co pozwala nam na szybkie znalezienie interesujących nas kwestii np. w blokach: "Papież praw człowieka", "Habemus papam!", "Kobieta", "Młodzież". Muszę przyznać, że początkowo obawiałam się, że właśnie taki podział materiału może prowadzić do niepotrzebnych powtórzeń tych samych rzeczy, jednak po przeczytaniu publikacji mogę Was uspokoić - książka naprawdę zawiera dokładnie 1001 faktów, z których każdy jest inny :)

WIĘCEJ NA: http://esaczyta.blogspot.com/2013/09/1001-rzeczy-ktore-warto-wiedziec-o.html

Opis z tyłu książki głosi, że "1001 rzeczy..." jest świetnym wyborem jeżeli przygotowujemy się do wszelkiego rodzaju konkursów poświęconych Janowi Pawłowi II. Myślę, że publikację z całą pewnością można polecić również wszystkim tym, którzy chcieliby zgłębić swoją wiedzę na temat papieża Polaka, jednak nie mają wystarczająco dużo czasu na przeczytanie wszystkich jego dzieł,...

Książka "Bery i bojki śląskie" to zbiór dowcipów i anegdot Ligonia, którymi "czarował" radiowych słuchaczy podczas radiowych audycji i którymi co tu dużo mówić zauroczył również mnie :) Jeżeli uważacie, że książki poruszające tematykę tradycji, kultury różnych regionów naszego kraju Was nie kręcą, to chciałabym zaznaczyć, że akurat tej pozycji nie musicie czytać od deski do deski - po prostu zajrzyjcie do spisu treści i wybierzcie kilka interesujących Was tekstów :)
Kiedy zabierałam się za czytanie "Berów..." miałam pewne wątpliwości co do tego, czy zdołam przeczytać ze zrozumieniem utwory zapisane spolszczoną gwarą śląską, ale już po kilku stronach przekonałam się, że nie taki diabeł straszny jak go malują :) Po pierwsze z tyłu (przynajmniej tego konkretnego wydania) znajdziecie słowniczek wyjaśniający kłopotliwe słowa, a po drugie - i to chyba będzie istotne - podczas czytania tekstów profesora Ligonia do słowniczka zajrzałam tylko kilka razy, ponieważ utwory czytało się bardzo szybko i przyjemnie - podczas niektórych opisanych historii uśmiech nie schodził mi z twarzy :) Żałuję tylko, że nie mogę posłuchać audycji Ligonia, bo zawarte w zbiorze teksty są właśnie zapisem tych, które mogli usłyszeć przedwojenni mieszkańcy śląska.
Bery ukazują polskość nie szlachecką, ale robotniczą, która zostaje "ozdobiona" rozmaitymi typami ludzkimi oraz dowcipnym nazewnictwem. Książka wypełniona została tłumem ludzi noszących tzw. nazwy mówiące: Bijok, Gnojek, Mizerok...
"Ligoń... podbijał serca słuchaczy jemu tylko właściwym, specyficznym wdziękiem... intonacją głosu. Był niezrównanym, wprost znakomitym aktorem-samoukiem, który z równym powodzeniem potrafił wywołać uśmiech na twarzach swoich słuchaczy, jak i wyraz ludzkiego rozrzewnienia."
Jeżeli nie jesteście pewni, czy skusicie się na tą pozycję, obok załączam fragment jednego z zamieszczonych w zbiorze utworów :)

Książka "Bery i bojki śląskie" to zbiór dowcipów i anegdot Ligonia, którymi "czarował" radiowych słuchaczy podczas radiowych audycji i którymi co tu dużo mówić zauroczył również mnie :) Jeżeli uważacie, że książki poruszające tematykę tradycji, kultury różnych regionów naszego kraju Was nie kręcą, to chciałabym zaznaczyć, że akurat tej pozycji nie musicie czytać od deski do...

Na "Ciemny las" trafiłam całkiem przypadkiem i muszę przyznać, że nie miałam pojęcia, czego mam się po nim spodziewać... Zazwyczaj czytam prozę, dlatego zmierzenie się ze sztuką teatralną było dla mnie bardzo ciekawym doświadczeniem :) Moglibyście pomyśleć: "Tylko 110 stron? Przeczytam podczas kąpieli..". Otóż nic bardziej mylnego kochani! Owszem - "Ciemny las" można przeczytać bardzo szybko, ale wtedy nie odkryjecie wszystkiego, co w nim "siedzi", ponieważ nie jest to utwór, w którym chińczyk jest chińczykiem, a doklejane wąsy tylko doklejanymi wąsami. W pozornie prostej historii czai się spora dawka goryczki, która skłania do zastanowienia się nad kierunkiem, w jaki zmierza współczesny, niestabilny świat. Mroczny, niepokojący las to miejsce, w którym przy wyrębie drzew pracują robotnicy z bliżej nieokreślonego "wschodu" - Stary, Łysy oraz Młody. A co do tego mają chińczycy? O tym przekonacie się, kiedy sięgniecie po "Ciemny las" :) W każdym razie finał historii jest wyraźnym określeniem stanowiska Stasiuka wobec przepełnionego niepewnymi wartościami świata, który zmierza... No właśnie - dokąd właściwie zmierza? :) I skąd ta nieustająca miłość do pracowników ze wschodu? Może ze względu na ich szczerość? W końcu ostatecznie tylko oni mogą powiedzieć: "Pocałujcie nas w dupę!" - przecież i tak nie mają nic do stracenia.
Jeżeli macie ochotę na pozycję, która nie będzie tylko łatwa i przyjemna - szczerze polecam! :)
Stasiuk wciąż przed Tobą? Nie czekaj - biegnij do biblioteki lub księgarni - naprawdę warto! ^^

Na "Ciemny las" trafiłam całkiem przypadkiem i muszę przyznać, że nie miałam pojęcia, czego mam się po nim spodziewać... Zazwyczaj czytam prozę, dlatego zmierzenie się ze sztuką teatralną było dla mnie bardzo ciekawym doświadczeniem :) Moglibyście pomyśleć: "Tylko 110 stron? Przeczytam podczas kąpieli..". Otóż nic bardziej mylnego kochani! Owszem - "Ciemny las" można...