Cytat dnia
Być kochaną, jak się kocha, Znaleźć duszę do swej duszy, Czyliż to prośba zbyt płocha, Co niebios nigdy nie wzruszy?
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2003
2002
1978
1978
Malwina czyli domyślność serca Maria Wirtemberska 
7/10
Powieść Marii Wirtemberskiej, córki Izabeli i Kazimierza Czartoryskich (a raczej prawdopodobnie króla Stanisława Augusta),uznawana jest przez badaczy za pierwszą polską powieść sentymentalną opisującą przeżycia wewnętrzne bohaterów. Już ten doniosły fakt sam sprawia, że jest to całkiem ciekawe dzieło.
Mimo prostoty fabularnej (to w końcu zwykły romans),ckliwego do bólu zakończenia, przewidywalnych zwrotów akcji i wciąż jeszcze trochę przestarzałej polszczyzny, "Malwina" to dość przyjemna i nawet zajmująca powieść. Odnaleźć można w niej wyjątkowo dużo ciekawej obyczajowości tamtych czasów - miłosne gry w karty, przedstawienia "żywych obrazów" czy rycerskie karuzele, a także chyba pierwsze w polskiej literaturze wątki patriotyczne oraz mnóstwo autobiograficznych ciekawostek, które roztrząsa się na zajęciach z literatury Oświecenia. Szczególnie moją ciekawość wzbudziła myśl, że być może powieściowy książę Melsztyński był wzorowany na postaci księcia Józefa Poniatowskiego, który w pruskiej Warszawie stale znajdował się w centrum życia towarzyskiego i był darzony przez Wirtemberską "sentymentem", jak przez chyba każdą ówczesną Polkę.
"Malwina, czyli domyślność serca" to sympatyczna książeczka, która przeszła próbę czasu i zrobiła na mnie większe znacznie wrażenie niż "Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki", który był niczym więcej niż zwykłą kalką "Kandyda".
Malwina czyli domyślność serca Maria Wirtemberska
Malwina - dowód na istnienie naszej, polskiej wersji Jane Austen. Na pewno nie przetrwała próby czasu tak, jak to się udało dziełom brytyjskiej autorki, ale miło jest przeczytać - z prawdziwą przyjemnością - powieść prawie we współczesnym typie. Lekko archaiczny już dziś styl i nieco naiwna narracja, pozostająca w dużej mierze wciąż pod przemożnym wpływem dawniejszej epoki, mają swój urok, a w połączeniu z, zamieszczonymi świadomie i nie, informacjami o obyczajowości sprawiają, że powieść tchnie autentyzmem. Zaś Malwina nie jest sztucznie wykreowaną kukłą, ale sympatyczną, po prostu dobrą dziewczyną, której życzy się jak najlepiej. Nie wiem, jak się to udało, ale jestem pod wrażeniem!
Przy ocenie książki warto zwrócić uwagę na czas jej powstania. "Malwina" jest dziełem pod pewnym względem pionierskim, korzystnie wyróżniającym się spośród przykładów literatury epoki. Narzekający powinni uświadomić sobie, że naturalnym jest rozdźwięk pomiędzy wiekiem XIX a XXI, a literatura sprzed 200 lat nie będzie taka sama, jak dziś :)
